Jij die reist, weet dat er geen weg is, maar door te reizen open je een weg.
Al ziet men huis en toren staan, de reis is daarmee nog niet gedaan.
Hij die alleen reist, reist het snelst.
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen . Marlène Dietrich
Als de wereld rond is, hoe kan je dan naar de vier hoeken van de wereld reizen ? Wiet Van Broeckhoven
Ik reis graag, maar ik haat het om aan te komen Albert Einstein
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde. Augustinus van Hippo
De kunst van te leven is : thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans
De wijze weet zonder te reizen, heeft inzicht zonder te kijken, bereikt iets zonder te handelen. Lao Tse
Het is beter één mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Confucius
The time to get home depend on the number of pubs you pass
Save water bath with a friend
Always choose friends least equal to yourself
Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. Jan de Jong
Wandelen is even alles laten lopen. Jaap de Ruiter
De ware reiziger heeft geen reden nodig om op reis te gaan. Goethe
Hij die niet reist kent de waarde der mensen niet. Noors spreekwoord
Beter tien keer vragen dan één keer verdwalen. Jiddisch spreekwoord
Niemand is gelukkiger dan iemand die vertrekt, tenzij het iemand is die terug komt. Emile Bergerat
Als je jong bent is reizen een deel van je opvoeding ; als je ouder bent is het een deel van je ervaring. Francis Bacon
Een reis is als een mens op zich ; geen twee zijn hetzelfde. John Steinbeck
De aarde is van iedereen die onderweg even stopt, om zich heen kijkt en dan weer verder gaat. Colette
Een man reist de wereld af op zoek naar wat hij nodig heeft en vindt het bij thuiskomst. J. van Geelen
Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed. Chinees spreekwoord
Wandel niet als een ijlbode maar als een ontdekkingsreiziger. J.-J. Rousseau
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Bertus Aafjes
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat. Koos van Zomeren
Reizen is geen levensvervulling meer. De moderne reis is juist een onderbreking van het zo met dagelijkse plichten gevulde leven. Bertus Aafjes
Ik ga niet op reis om de wereld te zien, doch om haar enige tijd niet te zien. J. Greshoff
Reizen zit de mens in het bloed. Er zit ongetwijfeld evenveel reislust in zijn bloed als zuurstof. De mens is per definitie een reiziger. Zijn leven is een reis. Van de wieg tot het graf. Waar de mens ook gaat en staat, hij zal nooit kunnen verloochenen dat hij in wezen een nomade is. Waar hij zich ook vestigt en voor hoe lang ook, hij blijft een vreemdeling ter plaatse. Te zijner tijd moet hij vertrekken. Goedschiks of kwaadschiks. En tenslotte : voorgoed.
Bertus Aafjes.
Chrisje op reis
Hartelijk welkom om te komen lezen en mee te genieten ! Over voorbereidingen van onze reizen en ook jullie laten meegenieten van hetgeen we hebben gezien en beleefd.
Mijn andere blog kan je vinden op http://blog.seniorennet.be/chrisje/
11-01-2009
met de neus in boeken !
Zo zal je ons de volgende dagen meestal wel vinden : met onze neus in de boeken. Daarbij de computer in "stand-by" zodat we alles nauwgezet kunnen opzoeken, wat, waar, wanneer en hoe.
Hoe anderen besluiten om die bepaalde vakantie te nemen dat weet ik niet maar wij doen dat zo : alles bij de hand, de kalender met schoolvakanties, papier en een hoop boeken, brochures over reizen. Vaak eindigt dat dan in een diskussie over bepaalde details maar daar probeer ik een einde aan te maken door doorslaggevende argumenten te vinden op het net of elders.
Vandaag hebben we alleen maar zitten dromen over wat zou kunnen en wat helemaal niet kan, over wanneer en wanneer heel zeker niet, over hoeveel we gaan spenderen en wat het voorzeker niet mag kosten. De echte citytrip is al weggewuifd, we maken er dit jaar eens iets anders van; heel zeker een verblijf aan onze kust maar de periode wachten we af . . . zoals het mooie weer. Er zijn al wel enkele plannen . . . en ik zou graag eens met de Eurostar naar Londen trekken, of wordt het Parijs met de Thalys, wie zal het zeggen, er is nog geen beslissing gevallen.
Wat ik heel zeker al voel zijn de reiskriebels, ze komen heel vroeg dit jaar, is dat misschien met het frisse winterweer dat we van de zon dromen, we zien wel wat het wordt . . . of helemaal niet. Misschien eerst maar eens gaan rekenen wat onze vakantie naar Tenerife gaat kosten, dan blijft er waarschijnlijk meer speelruimte voor de andere plannen.
Het zal nog een tijdje in beslag nemen eer er een beslissing valt, misschien nog wel wat gekibbel meebrengen ook maar dat brengt leven in de brouwerij, dat doet me denken dat ik hier met dorst zit en dat ga ik eens snel verhelpen !
09-01-2009
de eerste reservatie is gedaan !
Onze vakantie in Oberwolfach ligt al vast, 'k deed een mail naar het hotel en een paar dagen erna kreeg ik de bevestiging, onze vaste kamer is al gereserveerd.
Dus noteer het maar alvast : van 1/8 tot en met 18/8 zitten we in Duitsland, in hotel 3 Könige in Oberwolfach.
Maar denk nu niet dat je ons daar in de loop van de dag veel zal aantreffen, neen je vind ons meestal ergens te velde, genietend van een wandeling in het woud, ofwel van lekker eten, ofwel van een stuk fruittaart, ofwel . . . er zijn zoveel dingen waar je daar echt kan van genieten . . . als het weer wat wil meezitten . . . we maken er toch steeds het beste van.
02-01-2009
een nieuw jaar . . . nieuwe plannen ?
Het is eigenlijk de allereerste keer dat er nog geen plannen gemaakt zijn voordat het jaar ten einde is . . . maar er is nog tijd genoeg.
De andere jaren waren we bijna zeker wanneer we met vakantie gingen . . . of tenminste wisten we toen al waar naartoe, nog geen precieze datum maar toch al iets . . . dit jaar helemaal nog niks.
In mijn hoofd zitten wel heel veel plannen, weining is al uitgewerkt maar daar moeten we de volgende dagen eens echt aan beginnen en je weet het, als we er eens aan beginnen dan is het plannen voor het hele jaar . . . of toch in grote trekken tenminste.
Van een paar vakanties zijn we zeker : naar het Zwarte Woud in augustus en naar Tenerife in oktober, de rest . . . dat zien we nog wel . . . later.
18-11-2008
nu zal het even duren . . .
. . . voordat er weer gereisd wordt !
We hebben helemaal nog geen plannen, zelfs niks in het vooruitzicht, geen idee . . . helemaal niks . . . het is dus afwachten geblazen.
In deze donkere dagen willen we even bekomen en genieten van hetgeen onze omgeving ons te bieden heeft, al is dat niet zoveel in deze tijden van crisis . . . iedereen weet erover mee te spreken.
Pas tegen de feestdagen schieten we in actie en proberen onze reisjes vast te leggen, tenminste, we proberen om een datum te kiezen. Maar dan moet dat meestal nog eens voorgelegd worden aan onze kroost want er zijn daar ook al enkele feestelijkheden die vooraf zijn vastgelegd : daar moet een mens dan toch ook rekening mee houden. Ook proberen we onze uitstappen te plannen op momenten dat het geen hoogseizoen is, het zou gek zijn om veel geld uit te geven als je het voor minder ook kan krijgen op een ander moment dan.
Eigenlijk weten we nog echt niet waar naartoe maar als ik mijn keuze mag vastleggen dan kies is resoluut voor een verblijf aan onze kust, ik weet het, daar is het ook niet goedkoop maar ik hou ervan om lange wandelingen te maken langs het strand, te genieten van een lekker maal en tussendoor al eens op de dijk wat gaan drinken en mijmeren langs het water. Er is echter één groot nadeel aan : ik kom steevast thuis met een blauwe nagel aan de dikke teen of tenen ! Daar zijn mijn overbeweeglijke gewrichten dan ook schuld aan, ik moest me maar niet willen bewijzen. Maar dat nemen we erbij en we zien wel wat het wordt.
Als er een beslissing is genomen dan vernemen jullie dat vast en zeker, kom tussendoor nog maar eens kijken.
13-11-2008
nog wat nagenieten
De zon kan fel schijnen in Tenerife, zo zie je de schittering op het water, ook al zijn er een weinig wolken in de lucht.
Een zonsondergang achter de wolken is er ook eentje, spijtig dat de stralen van de zon niet beter tot hun recht komen.
Van op het terras is het altijd mooi als de zon volop geschenen heeft tijdens de dag, de zonsondergang is dan ook in de volle zon en we hebben er telkens van genoten.
Dat er geen twee dagen dezelfde zonsondergang te zien is bewijst deze foto, als het in de dag maar zonnig is dan is een mens al snel tevreden, we hebben niet mogen klagen.
'k Heb er nog wel enkele in voorraad maar die verschillen niet zo fel van deze hierboven getoond, die hou ik dan ook liever voor mezelf. We vonden het telkens een mooie afsluiter van de dag, meestal zat ik dan op het terras nog wat na te genieten.
10-11-2008
Tenerife 22/10
't Was al vroeg morgen, we hadden een woelige nacht.
Dat koppel in de kamer naast ons was weer ruzie aan het maken en er vielen zelfs klappen. Ivo wou dat ik naar de receptie belde maar ik had geen zin om 's nachts mijn talenknobbel boven te halen. Het ging er bij momenten wel heftig aan toe. Uiteindelijk koelde het zonder blazen en . . . eindelijk konden we nog wat verder slapen.
We vertrokken op tijd naar de luchthaven, toen we met onze koffers aan de ingang kwamen stond de chauffeur ons al op te wachten bij een busje, alles ingeladen en wij waren op weg, meer dan vroeg genoeg.
Onderweg was er op verschillende plaatsen een echte "traffic jam", meer wagens stonden stil dan dat er verder reden . . . is dat niet overal zo tegenwoordig.
In de luchthaven konden we onze valiezen al snel kwijt echter niet zonder bijbetalen voor overgewicht, dat was een opdoffer ! Toen we in Zaventem vertrokken werd ons niks gezegd en nu kregen we de rekening gepresenteerd.
En de tweede tegenslag die volgde al snel : dadelijk werd het vertrek van het vliegtuig uitgesteld tot 12.44u, bijna een uur later dan voorzien.
Ondertussen gaat een mens nog wat spullen aankopen in de luchthaven, dat had ik al wel eerder voorzien, er was nog plaats in de handbagage.
Op tijd kwam het vliegtuig aan in Tenerife, nu was het nog zaak om alles weer zo snel in orde te krijgen dat we ook konden terug vertrekken. Koffers werden uitgeladen en de onze ingeladen, het verliep allemaal zo vlot dat we tegen de voorziene tijd ook werkelijk weer konden vertrekken, een meevaller.
De vlucht zelf verliep heel vlot en rond 19u plaatselijke tijd, waren we weer in onze eigen woning aangekomen, goed en wel.
De morgen van 22/10 zag er in Tenerife veelbelovend uit : zou het een mooie dag worden ?
09-11-2008
Tenerife 21/10
Nog maar pas wakker en de felicitaties stromen binnen langs de gsm. Het piept dat het een lieve lust is, 't doet deugd dat ze aan u denken. Als we nu straks nog een fles op de kamer krijgen dan is de dag compleet.
De zon schijnt volop maar voor hoelang ? 't Was de laatste dagen immers eerder wisselvallig, net zoals in Belië maar de zon verdween toch telkens achter de wolken.
We hopen dat we nog even van de jacuzzi kunnen genieten, 't is onze laatste dag, morgen zijn we weeral onderweg naar huis.
Tussendoor heb ik koude rillingen en denk zelfs dat ik koortsig aanvoel, toch maar voorzichtig zijn.
En ja hoor, de zon verstopt zich achter de dikke grijze wolken, niks aan te doen, ze is weg en blijft weg, dan maar naar de kamer . . . waar een lekkere cava ons opwacht . . . met felicitaties van Saskia. We besluiten om ze dadelijk soldaat te maken, het doet ons de grijze en zonloze hemel vergeten. Het is een waardig afscheid van ons verblijf in Adeje. Maar de avond moest nog komen en er stond ons nog een verrassing te wachten.
We gingen afscheid nemen van Saskia en haar bedanken voor de lieve attentie. Ze vertelde ons dat ze daar nog iets had voor ons, de foto's van de viering in Vilaflor.
We namen uitgebreid afscheid met de belofte van weer te keren in het komende jaar.
08-11-2008
Tenerife 20/10
Maandag, een frisse dag zo te voelen bij het opstaan. Er hangen overal een boel wolken en wolkjes, hopelijk klaart het helemaal op en komt de zon er flink door, we kunnen nog wat warmte verdragen in de laatste dagen van ons verblijf.
In de tuin snoeien de werklui de takjes van de mooie struiken, alleen een stevige stam blijft over. Jammer, ik zag zo graag de mussen erin gaan schuilen voor de felle zon, weer een attractie minder. Het zwemdok is nog steeds leeg, van de 13de al, niet zo prettig voor de vele zwemmers. Ook werd er daarvoor al menige klacht genoteerd, niemand geeft graag iets af waar je recht op hebt.
De zon laat zich half voelen, kom maar op, we hebben er al een paar dagen niet veel van gehad : zaterdag op pad geweest naar La Caleta en zondag op die trip naar Vilaflor.
Jammer maar helaas, de zon gaf verstek wat later op de dag. Het werd zo fris dat we besloten naar de kamer te trekken en een hete drank te gebruiken op het terras, de waterkoker en de tassen staan daar niet voor niets. Ikzelf zat er met kippenvel omdat er een frisse wind was en ook omdat ik weeral met een zware verkoudheid kamp.
's Avonds hebben we een rosé gedronken bij ons eten, de dag werd afgesloten met de gebruikelijke Carlos I in ons glas.
----- Er zijn zelfs enkele druppels gevallen in de namiddag. We hadden onze handdoeken nog laten liggen in geval van maar dat was vergeefse hoop we moesten ze weer naar binnen halen zonder ze te hebben gebruikt. In de namiddag werd de aquagym gegeven in het verwarmde en overdekte binnenzwembad, dat wil al wat zeggen hé.
Op zondag gingen we even naar het kerkje aan de overkant van het hotel, daar ligt een visserssloep op het droge.
Dit is het kerkje zelf, je kan heel goed aan de lucht zien dat het toen zwaar bewolkt was, het zou de volgende dagen niet veel beter worden.
07-11-2008
Tenerife 19/10
Zondag en redelijk weer maar later werd het bewolkt.
Wij stonden al om 7.30u op om nog wat reserve te hebben, om 9.30u kwamen ze ons halen. De PR van het hotel, Saskia, belde ons op om er zeker van te zijn wat we klaar stonden. Wij vol ongeduld naar beneden, nog even gepraakt met haar en we gingen aan de ingang zitten. Er kwamen allerlei bussen en wagens maar het was al bijna 10.30 toen ze ons kwamen ophalen, heel vervelend. Als ze zo handelen ben ik stikkapot van de zenuwen, ik haat dat lange wachten.
We moesten nog meerdere hotels aandoen en dat is geen lachertje, hier nog wat gewacht, daar even zoeken naar de personen, ge kent dat. Daarna trokken we de bergen in naar Vilaflor, op zo'n 1500m hoogte, daar scheen deels de zon, onderweg hingen wel heel veel dichte wolken.
In Vilaflor aangekomen moesten we onder begeleiding van John Wayne, de local sheriff, naar de parkeerplaats voor de bus. Omdat er werken waren was een gedeelte van de weg afgesloten, voor ons maakten ze een uitzondering. Daar gingen we de kerk binnen, die werd gebouwd ter ere van de enige heilige van de Canarische Eilanden, de herder Peter, heilig verklaard in 2002, tenminste toen werd de kerk gebouwd.
Daarnaast staat een andere en oudere kerk . . . maar daar waren we al geweest . . . al veel eerder. Toen ik de trappen zag wist ik het opeens, dat plein voor de kerk herinner ik me ook nog, en ook de kraampjes. We kregen daar nootjes aangeboden en een gratis proevertje van plaatselijke wijn.
Terug op naar de bus want het werd tijd om naar het hotel te trekken, we moesten echter overstappen op een kleinere bus. Met die grote bus konden we nooit tot boven aan het hotel geraken.
Daar werden we in een vergaderzaal gelaten en kregen we toespraken en ook ons diploma, de vrouwen kregen bloemen. Nog wat over en weer gebabbeld en gelachen en het werd tijd om te gaan genieten van een receptie met hapjes.
We deden ons aan de lekkernijen te goed, dronken wat wijn, en lieten ons alles smaken. Tussendoor een babbeltje met de ene buur en met de andere, praten over waar je verbleef en hoe lang al, waarom en hoe.
Toen trokken we door de plensende regen weer naar de bus, natte voeten waren gratis. Terug naar de grotere bus en weer overstappen, toen pas kon de tocht terug naar beneden aanvangen. De terugrit duurde weer bijna zo lang om terug in het hotel te komen. Gepakt en gezakt trokken we de receptie binnen maar Saskia was er niet !
Later hebben we Saskia bezocht en haar verteld wat we dachten van onze dag. Het diploma heeft ze gecopieerd en tevens onze transfer naar de luchthaven geregeld, dat is iets voor op de 22ste, om 9.15u willen we vertrekken. De vlucht gaat om 11.55u, het zal een lange dag worden.
Saskia is nog niet gehuwd, ze woont in de buurt van Conquistador maar waar precies dat weten we niet.
De avond is gevallen en de lucht is bewolkt, hopelijk geven ze ons morgen beter weer dan vandaag. Hier aan het strand waren ook veel wolken, overal, zelfs in Los Christianos, ook heeft het daar deftig geregend, hier maar gedruppeld volgens zeggen van kennissen.
Was moe, stikkapot en viel als een blok in slaap.
----- Vilaflor is het hoogst gelegen dorp van heel Spanje met een kerkje gewijd aan de heilige hermano Pedro of broeder Peter, beter gekend als de schaapherder die naar Amerika trok om daar minderbedeelden en hulpbehoevende zieke medemensen te helpen.
Het oude kerkje van Vilaflor, deze trappen brachten de herinnering eraan wel 20 jaren terug, hoe lang het geleden was dat we daar waren geweest kunnen we zelf niet meer terug vinden.
In het hotel El Nogal werden we feestelijk ontvangen voor een viering en daarna een drankje en een hapje.
Het hotel is van bescheiden omvang, de wegen erheen zijn dan ook werkelijk smal, daardoor kon onze bus er niet geraken.
De vrouwen kregen bloemen maar die hebben hetniet echt lang vol gehouden, ze kunnen die warmte niet verdragen.
Dit was dan de verklaring van de foto in het begin van de reeks, een onverwachte verrassing voor iedereen.
In het nieuwe kerkje is een heel mooi hoofdaltaar, helemaal kan ik het jullie jammer genoeg niet laten zien.
Zo zag het dorpje Vilaflor eruit toen we het naderden, links naast de 3 bomen staat het gemeentehuis.
Zo zag het dorpje eruit toen we het weer buiten reden, deze foto is genomen door de ruit van de bus.
En even verder zag de lucht er toen al zo uit, wat later zou het gaan plensen, natte voeten waren het gevolg ervan.
06-11-2008
Tenerife 18/10
Zaterdag en opnieuw warm.
Wij trekken vandaag terug naar La Caleta, het is opeens een veel mooiere plaats geworden. Eerst dachten we : een vissersdorp, 't zal wat zijn, een boot, wat vissen en een restaurant of twee ! Vergeet het maar, als er volk rond loopt komt het tot leven, op de middag lopen de Spanjaarden en toeristen af en aan en al snel is het in de restaurants een drukte van belang.
In dat ene etablissement stonden al 5 tafels met "Reservado" erop, ze waren minimum voor 6 personen, dat wil al wat zeggen !
Maar vandaag kozen we eens voor een andere plek, gewoon om te proberen en het viel verdomme mee. Alleen vond ik dat het op de vorige plek toch nog een verrassing was van hoe en wat je op je bord kreeg, in dit was het eerder een groot vol bord en doodgewoon.
We hebben grote hagedissen zien zitten op de rotsen, ze genoten ook van de zon.
Na ons tochtje terug naar het hotel hebben we ons opgefrist en wat anders aangetrokken. Na wat zon geplukt te hebben doken we de jacuzzi in en genoten ten volle . . . tot de zon verdween en wij ook . . . naar de kamer.
Ivo heeft maaglast, blijkbaar wat te veel gegeten, hij zou persé vissoep eten en daarna een reuzengrote zeetong, alleen een aardappel en wat saus aten we daarbij, dus helemaal niet zwaar. Wel dronk hij een grote pint bier en misschien is hem dit niet zo goed bekomen en was dit er teveel aan . . . ik weet het ook niet. Mijn maag speelt niet op maar toch voorzichtig zijn, morgen gaan we immers op uitstap naar Vilaflor en krijgen we een "diploma". Wat het echt allemaal gaat worden dat moeten we nog afwachten.
Onze eerste afspraak was zondag om 10.20u maar daarna werd het al snel 9.30u.
Ivo zijn voorgerecht was vissoep maar dan wel de echte gevulde vissoep.
Ikzelf koos voor venusschelpen a la marinera, en dat ze lekker waren kan ik bevestigen !
Na die gevulde vissoep verorberde hij nog een reuzengrote zeetong, waar hij dat bleef steken was mij een raadsel.
Ook nog enkele grote scampi moesten eraan geloven, ze zagen er verrukkelijk uit en met wat saus smaakten ze zo ook.
De hagedissen profiteerden volop van de zon, ze genoten overal van de weldoende warmte.
Hier in deze baai zaten we meestal te mijmeren over hoe ons leven hier zou kunnen zijn, we kozen dan ook resoluut een woning uit en vestigden ons . . . maar het bleef meestal bij dat mijmeren. Later lachten we die gedachten weg, we konden ons eigen landje toch zo moeilijk missen.
05-11-2008
Tenerife 17/10
Vrijdag en volle zon, een hoop bakken en braden, de zon brandt op je vel maar dat voelt gewoon zalig aan ; gelukzalig !
Vandaag een nieuwe verrassing voor ons : een uitnodiging om naar een viering te gaan in Vilaflor. Om de Canarische feestdag te vieren worden we uitgenodigd om op zondag te gaan eten en drinken op een receptie. We krijgen dan een diploma, we worden opgehaald op zondag rond 10u en wat er daarna volgt dat moeten we nog afwachten. We hebben toegezegd en ze weten hier blijkbaar meer van ons dan we zelfs denken, onze passen en pasfoto staan in een bestand van H10.
Vandaag wat bewolking gehad maar nadat we uit de jacuzzi kwamen was ze alweer present.
Ook hebben we de voordelen die we hier krijgen en de nadelen al tegen mekaar afgewogenen dit hotel komt er met een ferme plus bovenuit. Eerlijk moet ge daarin durven zijn, het kost hier alles bij mekaar minder dan in Conquistador, daar moeten we tien maal meer moeite doen om iets te bekomen en hier krijgt ge het bij manier van spreken vanzelf.
Zo vroegen we hier deze middag veel spaghettisaus en Ivo kreeg een potje vol zonder verpinken, het was gewoon gemeend lekker en zonder bijbetaling. Als je hier wil bewegen dan kan dat ook al is het in het fitnesscenter. Massage wordt gegeven aan de zwemdok . . . die nog altijd zonder water verder moet. Vandaag zijn ze nog druk in de weer geweest om de tegels te zetten en vermoedelijk is het nu gedaan.
------
Tijdens de nacht, precies om 3.10u, was er geweldig veel kabaal in de kamer naast ons. Een vrouw vroeg in het Duits : Wo bist du ? Zo luid dat iedereen het kon horen, daarna nog een tirade op een toon die verried dat ze lastig was, er klonk tegelijk woede en ongerustheid door. Na wat over en weer gepraat, vermoedelijk met de gsm, hoorden we haar zeggen : Ich komme nach unten !
Wat later hoorden we de deur dicht gaan en toen begon het pas goed . . . er volgden nog een aantal woorden in de kamer maar blijkbaar was hij boven zijn theewater. De vrouw haar stem zwakte af en stilaan begon ze over te gaan in wenen. De man praatte nog wat tegen haar en snel klonk geronk van de man en van de vrouw hoorden we helemaal niks meer, het zou niet de enige keer zijn dat ze ons wakker maakten tijdens de nacht.
04-11-2008
Tenerife 16/10
Bewolkte dag. Zijn in de voormiddag op pad geweest om drank te kopen en sigaretten.
Onze handdoeken lagen al wel op onze stoel, daar hadden we wel voor gezorgd. We gingen daarna rustig liggen in de zon maar die verdween als nel achter de wolken. Dan maar de radio aang ezet en onswat neergelegd. Toen kwamen ze aan met muziek, ik dacht om te gaan darts spelen, boogschieten of karabijnschieten maar het was voor de gratis coctail aan te kondigen.
Ivo ging twee glaasjes voor ons halen, dat hadden we de vorige week dus al gemist omdat we toen in PLaya las Americas waren. Van de zon is nog niet veel te zien, hopelijk komt ze er straks door.
'k Heb op de radio het weerbericht gehoord en daar zeiden ze : 24 graden en bewolkt, dat hebben we dan ook.
En het bleef de hele dag verder zo, dus weinig zon gehad, wel aangenaam warm.
's Avonds hadden we een ober die niet veel zin had om ons te bedienen. Tafels dekken deed hij zoveel te liever, op een moment moesten we hem zelfs vragen om onze drank op te schrijven.
Wat later stonden er dan een hoop vuile borden op onze tafel, van voorgerecht, hoofdgerecht, tot en met dessert. We hadden ze wel allemaal netjes in mekaar gezet maar dat neemt niet weg dat het ferm vervelend aanvoelt.
Na een avondje lekker rustig zitten op het terras trokken we de kamer in om rond middernacht in bed te belanden.
Van het dessert genoot Ivo nog het meest van al. Hij begon dan ook met ananas en eindigde meestal met een ijsje, met, zoals je ziet, een heleboel koekjes !
Bij mij bleef het gewoon bij nagenieten, eerst nam in een bolletje ijs en daarna meestal een stuk meloen, iets heel eenvoudig, als het maar smaakt !
03-11-2008
Tenerife 15/10
Een rustige dag ervan gemaakt.
Op de middag hebben we kip-curry gegeten aan de zwemdok maar we vroegen ons af hoeveel kip dat was en de ober stelde voor om ieder een half bord te nemen. Hij bracht ons een bord vol met kippenblokjes en een leeg bord erbij, samen met een bordje frieten. Dat werd door ons mooi verdeeld en we hebben daar lekker mee gegeten.
's Avonds gingen we in het restaurant à-la-carte eten op uitnodiging én gratis, een flinke fles wijn genomen en we lieten het ons goed smaken.
Daarna zijn we nog een hele tijd op het terras gaan zitten en iets gedronken, later ook nog op ons eigen terras maar toen was ik zo moe dat mijn ogen dicht vielen waar ik zat.
Dat we deze foto zelf niet hebben genomen spreekt vanzelf, de maître heeft dat gedaan voor ons. We lieten het ons in ieder geval goed smaken !
02-11-2008
Tenerife 14/10
Dinsdag en weeral volop zon maar we trekken erop uit.
Eerst van hier met de bus naar Gran Tinerfe, net voorbij Puerto Colon. Daar werden we gedropt en wandelden verder, richting Los Christianos.
Maar dat was onze bestemming helemaal niet, we gingen wat shoppen,"smeermiddelen" aankopen, misschien onderweg en anders zeker in de supermarkt van Santiago. Ook aanstekers zouden hier van pas komen wanneer we uit de jacuzzi komen, och we zien wel wat we vinden en waarmee we naar huis terug keren. Onderweg krijgt een mens dan dorst, een thee genomen en weer verder. Van op de plaats waar we werden gedropt zagen we Conquistador liggen en het leek vreemd. Nu kwamen we dichterbij maar onderweg wxaren vele winkels en die wilde ik echt niet voorbij gaan. Aan Conquistador zijn we de winkelstraat onder Santiago ingedoken.
Toen had ik al een tafeldoek in de hand, aangekocht onderweg, en ook dat schoeisel, smeerpotjes hadden we genoeg gezien maar nooit alle vier de soorten op één en dezelfde plaats.
Verder op weg naar Mare Nostrum, daar zouden we iets gaan eten, onze vertrouwde stek aan het strand, vroeger tenminste. En ja, onze Engelse vrienden waren aanwezig maar we gingen hen niet storen, we kwamen toch alleen maar eten. Voor sommigen was het een lastige zoektocht naar een tafel in de schaduw en ik stak een handje toe om een koppel met dochter in een rolwagen te helpen, we boden ze onze tafel aan.
Na het eten nog hier en daar gaan neuzen maar rustig aan op pad, naar de halte van de bus. Die liet danig op zich wachten en het was al 17.30u gepasseerd toen we vertrokken naar "ons" hotel. Daar gingen we even uitblazen op het terras en doken daarna de douche in.
Blijkt nu dat we diezelfde dag allebei weeral last hadden van rode uitslag op onze onderbenen, geen jeuk echter, toch maar voorzichtig omspringen met zonnen.
01-11-2008
Tenerife 13/10
Weer een volle-zon-dag en we hebben ervan genoten.
We hielden het graag rustig vandaag, daarom trokken we naar buiten gewapend met handoeken en onze strandtas. Iets eerder had Ivo al een paar handdoeken gelegd op 2 zetels, een asbak kortbij gehaald en ook een parasol, een deftige dachten we, maar dat was, later bekeken, helemaal verkeerd gedacht.
Het zonnetje scheen al fel van 's morgens en dat bleef ze de heel dag doen ook, zonder een wolkje aan de hemel.
Op de middag gingen we eten, aan de mooi gedekte tafels aan de zwemdok die nu, echter wegens jaarlijkse onderhoudwerken, leeg was gemaakt. De werklui waren druk in de weer met tegels afkappen en met het zuiver maken met de hogedrukreiniger.
Ivo koos voor spaghetti bolognaise en ikzelf nam een club sandwich. De schotel van Ivo was redelijk snel klaar maar dat van mij wou maar niet komen, ik werd al ongerust. De ober had immers gevraagd aan Ivo of het maar één enkele spaghetti was en zoals ik vermoedde was het uiteindelijk ook. Ik riep de ober om te vragen waar mijn eten bleef en blijkbaar had hij niks opgeschreven, excuseerde zich maar alles werd hem vergeven toen ik ook kon eten, missen is menselijk, iedereen kan een fout maken. Waarschijnlijk heeft hij gewoon niet gehoord wat ik had gevraagd maar geen nood, alles smaakte heel goed.
We gingen daarna het eten laten verteren op ons ligbed en dachten wat te slapen maar dat lukte maar niet. Ook hadden we de gewoonte om na de siësta in de jacuzzi te stappen en dat deden we dus vandaag ook. We hielden het er een hele tijd in uit en gingen daarna in de zon liggen opdrogen.
Tot iets voor 18u bleven we van de zon genieten en trokken daarna naar de kamer. Een welgekomen douche spoelde alle stof en smeermiddel van ons af, daarna trokken we naar het restaurant.
Dat ze hier ook wat kunnen doen aan de lichtvervuiling is duidelijk te zien. Onze gangen waren tussenin verbonden met een aantal kleine ruimtes waar bloemen groeien. Ook waren er op iedere verdieping openingen in de zijmuur om het daglicht door te laten maar ook het licht van de wandelgangen komt daardoor naar buiten. Tijdens de nacht worden er wel een gedeelte van de lichten gedoofd, tenminste als dat niet vergeten wordt, zo ook met de lichten op de terrassen.
Hier was dus het groot gedeelte van de zwemdok, een gedeelte bevindt zich onder het middelste gebouw, daar kan je onder de middag genieten van iets om te eten en te drinken. De plaats waar wij ons steeds nestelden was meestal ondraan rechts, vlak naast die palmbomen, daar zat men heel rustig en je kon er lekker alles opzij zetten zonder iemand te storen. Deze plaats is ook niet ver van de jacuzzi, die is onderaan te zien naar de linkerzijde toe.
Hier een zicht op het vissersdorpje La Caleta maar van dat dorpje is niet echt veel meer bewaard gebleven. Er rest nog wel wat authentiek en origineel is maar ze zijn volop bezig met het vol te bouwen met villa's en appartementen . . . zo gaat dat nu eenmaal overal als men in een populaire omgeving durft terecht komen . . . ze helpen alles hier gewoon om zeep.
31-10-2008
Tenerife 12/10
Vandaag zondag in de letterlijke zin van het woord ook nog.
We hebben besloten om vandaag op pad te gaan naar La Caleta, het vissersdorp. In de plaats van langs de openbare weg te gaan willen we via de werfweg trekken, we plaatsen daarvoor een afsluiting wat opzij en trekken over de weg naar de overkant, vandaag wordt immers niet gewerkt. En dat lukt nog best ook, hier en daar zie je andere koppels lopen maar wij nemen de weg die ons het beste lijkt. Zo geraken we ook aan het water en de zon brandt op ons vel, de wind geeft wat verkoeling maar niet veel, verraderlijk !
Naar boven trekken we langs de trap, wat rondlummelen, foto's maken en vooral onze ogen de kost geven. Restaurants zijn er genoeg voorhanden maar waar moeten we zijn ? Op internet had ik iets gelezen over een restaurant dat gelegen was langsheen het water, dat moest het dan wel zijn, hier konden we immers niet meer verder.
Ergens anders in een tapasbar gingen we een verfrissing drinken maar waar zouden we gaan eten, er is zoveel keuze dat ge werkelijk niet weet waar naartoe. Geen zin in tapas, dan maar terug naar het restaurant helemaal op de hoek, en ja hoor, daar waren we net op tijd, het was er geen chique bedoening maar elk tafeltje was volzet, we hadden net het laatste gekregen.
Rondom ons zaten allmaal mensen te wachten op hun eten, hoe lang zou dat duren ? We hadden onze keuze al eerder gemaakt, je kan daar gewoon in de open keuken gaan kijken naar de gerechten, ze staan in bakken klaar om te tonen. Ook de vis kan je uitzoeken, alles mooi op ijs, alsook scampi en langoustines, zelfs kreeft. Je kan het zo gek niet bedenken of ze hebben het daar, ook de wijn, allerlei soorten. Wijzelf hielden het bij water en bier, ik hou er niet van om 's middags wijn te drinken, dan word ik loom en zit er geen fut meer in mij.
We hadden inktvis en mosselen besteld als voorgerecht, gebakken vis voor Ivo en een tong voor mezelf, daarbij canarische aardappelen met mojo-saus. Bij onze bestelling vroegen we dat eigenlijk twee keer maar de ober verzekerde dat één portie meer dan voldoende was.
Ons voorgerecht kwam eraan en het smaakte heerlijk, zo ook het hoofdgerecht. Tussen de bedrijven door hielden we zowat de buren in het oog en wat die op hun bord kregen, het zag er allemaal even lekker uit. Over de paella waren ze het unaniem eens : die was goed gevuld en zo te zien heel lekker. Ook zagen we kreeft verorberen en die mensen likten hun vingers af, het waren Spanjaarden en ze lieten blijken dat het lekker was.
Na dit lekker eten trokken we weer naar ons hotel, langs de werfweg, de zon brandde fel en het zweet droop van ons gezicht. Op de kamer aangekomen hebben we ons eerst wat verfrist, trokken onze zwemspullen aan en gingen op zoek naar een vrij ligbed om uit te zonnen. Wat later trokken we weer samen de jacuzzi in om te relaxen, daarna uitrusten en opdrogen op onze zetel.
Zoals iedere dag eindigde ook deze op ons terras met een stevig glas Carlos I in de hand.
Over dit restaurant had ik wat gelezen op internet maar niet echt goed opgelet, ik wist nog wel dat het langs het water lag en dat je achteraan helemaal niet meer verder kon.
Vogels ontsnappen ook niet aan onze aandacht, deze vogel dacht wat mee te pikken van de vissers maar hij moest wel eerder gaan vliegen omdat het water te hoog stond.
Zo grillig zijn de rotsen in La Caleta, deze rotsformaties vormen natuurlijke zwembaden voor de liefhebbers, mij zouden ze daar nooit in krijgen !
Overal rondom liggen er boeien om boten aan vast te leggen, in de namiddag is het hier een druk af en aan varen van de zeilboten.
30-10-2008
Tenerife 11/10
Vandaag een heerlijke open dag, de hele dag gelegen op onze zetels, de zon was prikkelend op onze huid.
Tijdens de middag genoten we van een doodgewone sandwich met kip, dat was eigenlijk toast met kip, sla, tomaat . . . maar wel lekker, genoeg voor een dag waarin je weinig uitricht.
Tijdens de felle zon houden we een siësta onder de parasol en Ivo opperde het voorstel om in de jacuzzi te gaan, ja, maar dan wel met zijn zwembroek aan hé. Zo gezegd zo gedaan, het was heerlijk zo wegbroebelen en massage van de weldoende stralen.
Daarna lieten we ons helemaal opdrogen in het zonnetje en genoten opnieuw van de weldoende zonnestralen, het moest maar niet zo goed zijn. Een glas wijn sloot de dag aan het water af en we gingen naar de kamer. Wonder boven wonder kregen we opnieuw ontvangst van BVN en we konden het nieuws van thuis volgen, eindelijk opnieuw in orde.
Bij het eten namen we wijn, ik weet nog heel goed wat de naam was :"Bach". Ik vroeg die aan de ober en hij draaide wat met die boekjes waarin de wijn staat en ik vreesde al dat er iets ging scheef lopen. Toen ik weer aan onze tafel kwam werd mijn vermoeden bewaarheid : er stond een andere wijn dan gekozen. De ober had die gewoon op tafel gezet, de fles was al eerder ontkurkt, hij goot zo maar onze glazen vol zonder vragen zonder iets ! Hij liet zelfs niemand proeven of de wijn wel goed was, dat vind ik gewoon niet kunnen.
Wat ik niet kan verdragen is dat ik niet krijg wat ik heb gevraagd, dit was witte wijn "Vina Sol" maar die moest ik niet hebben ! We hebben dan uiteindelijk die fles toch maar leeg gedronken, het was witte wijn en volgende keer namen we wel die welke we wilden.
Het eten smaakte uitstekend en we gingen naar ons terras om verder te genieten.
Zo ziet iemand eruit die geen bril wil dragen omdat hij niets kan lezen en als de zon in zijn ogen schijnt !
Ik zet me liever in de richting van de zon, dan kan ik tegelijkertijd nog werken aan wat bruin.
29-10-2008
Tenerife 10/10
Vandaag bleven we in eigen hotel, we waren benieuwd hoe dat ging verlopen.
De keuze van ligstoelen was echt toereikend, je kon gemakkelijk in de namiddag nog een serie lege stoelen vinden, zoveel volk was er dus blijkbaar niet in het hotel zelf. Alleen was het wel even zoeken naar ons gerief : een parasol, een stoeltje, een asbak, ge kent dat, alles bij de hand proberen te houden.
Vanaf 10u scheen de zon al volop op onze zetels, we hadden dus een goede plaats uitgezocht, dat ze dan maar even uit onze buurt blijven en ons gerust laten, we vroegen niet liever. En tijdens de middag zouden we wel wat te eten zoeken in het open restaurant aan de zwemdok, letterlijk boven een gedeelte van de zwemdok.
Maar dat eten viel danig tegen, ik noteerde dan ook : "het eten op de middag is hier beneden alle peil". We hebben ze gadegeslagen en ze warmen alles gewoon weer op in de microgolfoven, hoe kan dat dan smakelijk zijn. Meerdere keren zelfs hebben we de kok zien voelen aan stukken kip, of ze wel warm genoeg was.
Dat warm of koud is hier blijkbaar een groot probleem :de yoghurt is niet gekoeld, sapjes zijn eerder lauw, kip is koud en de frieten . . . dat weten we nog niet. Ijs is ijs en lekker, fruit is ofwel steenhard ofwel te rijp, 't zal wel altijd iets zijn. Maar op gebied van stoelen en handdoeken is er geen klagen, ook de drank is tot nu toe prima, we wachten af wat het deze avond geeft als we wijn willen drinken.
De rosado was dus prima, licht parelend en heel verfrissend en aangenaam. We kregen een ander soort glazen om uit te drinken, het eten was deze keer uitstekend in het restaurant beneden.
's Avonds was er disco en het was uitstekende muziek, niet vervelend zoals we al ergens op een andere plek hebben meegemaakt. Wanneer we op ons terras gingen zitten konden we daar evengoed van genieten, daarbij een lekkere Carlos I en de avond kon niet meer stuk.
28-10-2008
Tenerife 9/10
Op donderdag willen we er een andere dag van maken, niet blijven in het hotel maar ons vroegere strand opzoeken. We zijn al weggetrokken van ons hotel, alleen omdat de zon er niet scheen, we maken daar gebruik van om terug naar ons vertrouwd strand te trekken, wat zonnen, wat shoppen en opnieuw naar het hotel . . . liefst met de bus.
In het hotel hadden we gezegd dat we de bus namen om 10u en die was stipt op tijd, dat was een meevaller, dan hadden we immers een hele dag aan het strand. Tenminste dat dachten we maar we wisten toen nog niet hoe ver men te voet moet gaan om aan Royal Gardens te geraken. Maar we zijn er goed geraakt, ondertussen nog wat aangekocht zoals sigaretten.
Vlak voor de middag kwamen we er aan, er was verdorie nog een ligbed vrij en we namen dat in beslag. Dadelijk keken een paar bekenden op en het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje. Arthur kwam naar me toe en vroeg waarom we nu eigenlijk voor een andere bestemming hadden gekozen als voorheen ; ja, eigenlijk doodgewoon omdat we eens iets anders wilden, onze horizon verrijken. Hij nam eigenlijk mijn verklaring niet zo heel goed aan, wist niet wat hij er moest van denken maar ik zei niet veel meer, dat zijn onze zaken, als hij het niet gelooft moet hij maar eens komen kijken hé, het kan altijd.
Nog iets wat ik jullie niet wou onthouden, de mensen die het geld op het strand kwamen ontvangen waren nog steeds dezelfde als de vorige jaren, steeds even vriendelijk. Nu hadden we per toeval een parasol waaronder geen enkele nagel te vinden was waaraan we iets konden ophangen, heel vervelend. Dan hangt die hele inboedel van de strandtas steeds in de zon, we vroegen dat dus aan hem en hij gaf iemand opracht om er een nagel in te slagen maar die zag helemaal niet meer om. Toen kwam de man zelf en sloeg er met stevige hand een nagel in en klaar was kees, onze spullen genoten dus van de schaduw.
Dat de andere gasten moesten lachen kan je zo wel indenken maar je moet het maar vragen en, als ze zin hebben, krijg je dat ook.
Het werd een heerlijke dag genieten in de zon, wat deed dat deugd aan onze oude knoken, ze genoten ten volle van de weldoende warmte van de felle zon. De Carlos I smaakte dubbel zo goed tijdens ons avondlijk terrasje, chocoladebonbons waren ook al snel verdwenen. We hadden dus al snel onze draai gevonden in het hotel en zeker in onze kamer.
We hadden immers onze voorraad aan drinken ingeslagen, om naar huis te rijden hadden we een taxi genomen, een geluk want de uren van de bus zijn niet te vertrouwen, zo zal later blijken.
Een rots die zich in het water bevindt, even verder als het hotel.
27-10-2008
Tenerife 8/10
Zo ben ik mijn notities begonnen : Heel goed op tijd aangekomen. We werden afgehaald met limo van het hotel.
De ontvangst was vriendelijk maar we dienden te wachten tot er een kamer vrij was, dat is normaal als je vlak voor de middag of zelfs op de middag aankomt. De kamers worden pas toegekend wanneer de meeste klaar zijn en er overal onderhoud werd gedaan. En er zijn toch al mensen aan de balie die Nederlands begrijpen, dat is al veel dat een mens zich verstaanbaar kan maken in eigen spreektaal.
We gedragen ons dan ook als volleerde toeristen en hebben al plannen gemaakt, de patio is in ieder geval al aangenaam, de rest moeten we natuurlijk nog afwachten. Het is wel zo dat een eerste indruk heel veel doet, daar hangt soms het welslagen van een reis vanaf, niet helemaal maar het geeft wel een indruk van wat je nog mag of kan verwachten.
Ja hoor, ons wachten wordt bekroond, er is een kamer vrij, een mooie kamer volgens hun zeggen, we zullen eens gaan kijken, onze koffers staan in de ruimte maar die halen we er nog niet uit. Neen we gaan steeds eerst inspecteren, je weet maar nooit wat er kan schelen. Deze keer was het weeral het bed dat het hem deed : ik kan in geen tweepersoonsbed slapen ! Wij dus dat melden aan de receptie, ondertussen was het al 14u geworden, ik begon zowat moedeloos te worden, leren ze dat dan nooit ? Krijgen wij dan steeds net dat wat we niet nodig hebben, kan het voor één keer dan niet eens normaal verlopen of wat is dat dan ?
De mevrouw aan de balie die begreep wel dat het voor ons een vermoeiende dag was en gaf ons een bonnetje om beneden in het restaurant te gaan eten, dat sloegen we natuurlijk niet af. Anders hadden we zelf wel iets gezocht maar je had toch graag eerst een kamer.
Wat ons opviel dat was dat het eten hier minder verzorgd was dan in Conquistador, dat ligt meestal aan de kok of aan de gasten die het eten in de bakken zetten om warm te houden op het buffet. Het leek een echte wanorde, we vonden niet dadelijk onze weg in dat doolhof. Ook viel ons de overdaad aan decoratie op, dat hoeft in het geheel niet, wie vraagt er nu om namaak wijndruiven of plastieken bloemen en ornamenten. Dat is iets waar ze in Conquistador vanaf gestapt zijn, ze focussen zich op het eten in de bakken en de rest is bijzaak, proper maar sober en zo hoort dat dan ook.
We zien dat er overal doeken liggen, te pas en te onpas, ik weet wel, hier en daar hoort er eens iets maar een buffet is toch zo snel proper te maken als het helemaal vrij is, waarom dan al die overtollige decoratie ?
Op het eten viel vooral dit aan te merken : niks is warm genoeg en er is niet echt veel keuze. Zo hebben we gezien dat ze in Conquistador geëvolueerd zijn naar meerdere bufetten verspreid over het restaurant, dan worden de groenten en het vlees niet zo rond gezet en moet er niemand echt ver lopen. Wat je daar niet vindt in de klaar gezette bakken dat kan je dan halen aan het centrale buffet; daar is showcooking en over het algemeen is dit lekker.
Ons besluit was dan ook al : Conquistador was en is beter maar laat ons nog wat afwachten, we hebben het laatste nog niet gezien.
Hier is ook een afzonderlijk à-la-carte-restaurant. Het eerste wat ons ook opviel was dat hier verdomd veel trappen waren en brede ruime gangen. Ook de kamers zijn ruimer dan in Conquistador, het terras is volledig afgeschermd van de buur, je hebt steeds privacy.
Een overzicht van de afstand die we hebben afgelegd : het hotel helemaal rechts, met de trapjes aan de zijkant, daar ligt Conquistador. Hier zitten we dus in en geheel andere omgeving.
Zo zag de kamer eruit toen we er pas binnen waren, je kan zien dat ze ruim genoeg was, alhoewel die kasten niet zo gerieflijk zijn, de andere helft is helemaal hangkast.
Op het terras zit je steeds afgeschermd van de buur, je kan er gewoon geen ruzie tegen maken en dat is misschien nog maar het beste, wat later zal blijken.
Een zicht op het hotel van op "de rots", het rechter gedeelte is de vleugel waarin wij verbleven maar die staat niet op de foto, je mag nu ook niet alles willen. In het midden zie je het centrale gedeelte en wonder boven wonder, de receptie die ligt helemaal bovenaan, op de 3de verdieping. Omdat er een geweldig niveauverschil is hebben ze dat met het centrale gedeelte willen overbruggen, de tuin is dan ook heel laag gelegen ten opzichte van de rest, dat resulteert natuurlijk in een serie trappen, dat is onvermijdelijk.
Van op deze rots werden de foto's genomen, daar had je een mooi uitzicht over beide zijden ; de ene kant kijkt uit op Playa las Americas en de andere playa's, voorbij het hotel ligt alleen een strand, waar ze momenteel aan werken, en het vissersdorpje La Caleta.
Morgen trekken we naar Playa las Americas om onze voorraad in te doen maar willen eerst een tijd van de zon genieten aan ons overbekend strand. Volgende dagen zien we wel wat we ervan maken. Als onthaal krijgen we in de kamer : 2 flesjes cola, 2 flesjes water en 2 zakken chips. Een waterkoker staat er op de kamer en 2 kopjes met tassen, daarbij thee en koffie, niet slecht. Badslippers en badmantel zijn er ook, nu nog wachten op champieter !
