Jij die reist, weet dat er geen weg is, maar door te reizen open je een weg.
Al ziet men huis en toren staan, de reis is daarmee nog niet gedaan.
Hij die alleen reist, reist het snelst.
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen . Marlène Dietrich
Als de wereld rond is, hoe kan je dan naar de vier hoeken van de wereld reizen ? Wiet Van Broeckhoven
Ik reis graag, maar ik haat het om aan te komen Albert Einstein
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde. Augustinus van Hippo
De kunst van te leven is : thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans
De wijze weet zonder te reizen, heeft inzicht zonder te kijken, bereikt iets zonder te handelen. Lao Tse
Het is beter één mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Confucius
The time to get home depend on the number of pubs you pass
Save water bath with a friend
Always choose friends least equal to yourself
Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. Jan de Jong
Wandelen is even alles laten lopen. Jaap de Ruiter
De ware reiziger heeft geen reden nodig om op reis te gaan. Goethe
Hij die niet reist kent de waarde der mensen niet. Noors spreekwoord
Beter tien keer vragen dan één keer verdwalen. Jiddisch spreekwoord
Niemand is gelukkiger dan iemand die vertrekt, tenzij het iemand is die terug komt. Emile Bergerat
Als je jong bent is reizen een deel van je opvoeding ; als je ouder bent is het een deel van je ervaring. Francis Bacon
Een reis is als een mens op zich ; geen twee zijn hetzelfde. John Steinbeck
De aarde is van iedereen die onderweg even stopt, om zich heen kijkt en dan weer verder gaat. Colette
Een man reist de wereld af op zoek naar wat hij nodig heeft en vindt het bij thuiskomst. J. van Geelen
Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed. Chinees spreekwoord
Wandel niet als een ijlbode maar als een ontdekkingsreiziger. J.-J. Rousseau
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Bertus Aafjes
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat. Koos van Zomeren
Reizen is geen levensvervulling meer. De moderne reis is juist een onderbreking van het zo met dagelijkse plichten gevulde leven. Bertus Aafjes
Ik ga niet op reis om de wereld te zien, doch om haar enige tijd niet te zien. J. Greshoff
Reizen zit de mens in het bloed. Er zit ongetwijfeld evenveel reislust in zijn bloed als zuurstof. De mens is per definitie een reiziger. Zijn leven is een reis. Van de wieg tot het graf. Waar de mens ook gaat en staat, hij zal nooit kunnen verloochenen dat hij in wezen een nomade is. Waar hij zich ook vestigt en voor hoe lang ook, hij blijft een vreemdeling ter plaatse. Te zijner tijd moet hij vertrekken. Goedschiks of kwaadschiks. En tenslotte : voorgoed.
Bertus Aafjes.
Chrisje op reis
Hartelijk welkom om te komen lezen en mee te genieten ! Over voorbereidingen van onze reizen en ook jullie laten meegenieten van hetgeen we hebben gezien en beleefd.
Mijn andere blog kan je vinden op http://blog.seniorennet.be/chrisje/
24-08-2008
het weer was niet iedere dag even mooi
Dit was één van de mindere dagen dus, je kan dat zien aan de fleecevest die om mijn middel is geknoopt. Het had de vorige dagen geregend, alles was al wat opgedroogd maar er bleef een venijnige wind waaien. Dan kan je best wat warms voorzien want in de bossen is het meestal iets frisser dan in de volle zon.
Als je goed kijkt zie je echter ook de lichtere vlekken op het wandelpad, de zon was er ondertussen wel degelijk doorgekomen maar die kon de vochtigheid van de vorige dagen niet dadelijk wegwerken.
Hier waren we toen naar op zoek, die mooie blinkende bladeren van de varens, eens dat je er eentje hebt gevonden dan zie je er natuurlijk een hele hoop staan.
23-08-2008
'k heb het toch wel een beetje onderschat . . .
Belofte maakt schuld, ik weet het wel, het was echter moeilijk om mijn belofte na te komen, daarom mijn excuses dus voor het laat publiceren van mijn foto's, jammer maar helaas . . . er was te weinig tijd.
Maar niet getreurd, ze staan op de computer en dienden nog wat aangepast te worden, ja verwacht geen stadszichten of van die echt touristische plekken te zien op de foto's, neen, die hou ik in mijn geheugen geprent. Omdat we reeds bijna 25 jaren in dezelfde streek met vakantie gaan, waarvan volgend jaar reeds 20 keren bij dezelfde familie, wil ik jullie niet vervelen met de foto's die je overal kan bekijken.
Ikzelf hou het meer bij het bestuderen van de natuur, niet steeds met goed gevolg, niet altijd even scherp, niet altijd door mezelf gemaakt maar toch met het inzicht om jullie mee te laten genieten.
Voordat we vertrokken met vakantie stelde me iemand de volgende vraag : wat vind je nu zo mooi aan het Zwarte Woud om daar ieder jaar weer naartoe te trekken ? en waarom noemen ze dat eigenlijk het Zwarte Woud ?
Ja, dat is ieder zijn voorkeur natuurlijk maar eerst en vooral was het ons om de gezonde lucht te doen, in de bossen kan je veel gemakkelijker adem halen, je longen gaan open, je kan het vergelijken met onze Belgische kust, daar gaat alles ook veel beter dan gewoon thuis. Ook ben je daar dan in vakantiestemming, je gaat wandelen, bekijkt alles met andere ogen, het leven verloopt er in een ander tempo, dat van je eigen, niks moet.
Als kinderen van de natuur houden we er dan ook van om te gaan wandelen, iedere dag gaan we dus op stap, zo ook deze keer, alleen de dagen dat er "dauerregen" was werd de riem er wat afgelegd. Maar dan zoeken we wel een andere manier om rond te lopen, naar de stad trekken bijvoorbeeld, maar dan liefst wel te voet hé ! Zo kan het op het einde van de dag de kilometers optellen, we hebben er genoeg gedaan om er een jaar mee verder te doen. Wat niet wegneemt dat we er hier ook nog wel enkele zullen doen, al is dat dan maar in eigen omgeving . . . waar het ook mooi is !
En waarom noemen ze dat het Zwarte Woud, wel omdat de donkere dennenwouden echt zwart lijken van op een afstand. Wanneer je op een hoogte staat en je kan zo een aantal heuvels overschouwen dan lijkt alles zo donker en zwart, het woud heeft zijn naam niet gestolen. In Wolfach en omgeving, Oberwolfach dus meegerekend, zit je eigenlijk in het midden van het Zwarte Woud met een lichte neiging naar het zuiden van de staat Baden-Wurtemberg.
Als we aan de grens de eerste Duitse nummerplaten tegen komen met de beginletters OG dan weet je dat we in de omgeving van Offenburg zitten, we komen dus op bekend terrein. Dit jaar zijn we zonder kleerscheuren overal door geraakt, dat wil zeggen dat we geen enkele boete hebben betaald bij het doorkruisen van Luxemburg en Frankrijk, dat was vorig jaar wel anders.
20-08-2008
. . . en we zijn weer terug in het land !
Na enkele weldoende weken verblijf in de bossen en de natuur, zijn we er weer, terug in eigen land.
Als alles hier normaal verloopt, er kan al eens iets mislopen natuurlijk, dan zet ik morgen de foto's op de computer en na een grondig nazicht laat ik jullie van een deel ervan mee genieten. Je mag niet verwachten dat ik alle foto's openbaar maak, 'k hou nog een klein beetje voor mezelf en voor de familie, de nodige commentaar zal er ook wel bij zijn.
Maar toch wil ik eerst nog kwijt dat we een paraplu meekregen in het hotel, welgemeende groeten en een stevige handdruk van de drie regerende vrouwen van het hotel : oma, de cheffin en dochter Manuela.
Onderweg naar huis hebben we alle soorten van temperaturen en weer gehad die er maar zijn behalve onweer, dat net niet. Bij ons vertrek was het 22°, in de loop van de voormiddag werden het er 27°, later in Frankrijk werd het donker weer, regen en koud, amper 16°, in Luxemburg was het zacht en warm, zelfs de zon scheen. In eigen land was het een normaal Belgisch weer met zon en wolken maar toch een aangename temperatuur van 22°, we waren weer thuis.
Na een weldoend maal van mosselen met de Belgische frieten, begeleid door een frisse pint of een witte wijn, keerden we naar huis en zagen dat het goed was geweest.
Er blijft nu nog alleen de was en de plas te doen zodat alle kledij en andere spullen opnieuw hun plaats krijgen in de kasten, we vertrekken steeds graag, zien er zelfs naar uit maar telkens is het fijn om weer op de eigen plek terug te keren . . . daarvan getuigt het lange slapen in de voormiddag . . . ja, eigen haard is goud waard.
