Jij die reist, weet dat er geen weg is, maar door te reizen open je een weg.
Al ziet men huis en toren staan, de reis is daarmee nog niet gedaan.
Hij die alleen reist, reist het snelst.
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen . Marlène Dietrich
Als de wereld rond is, hoe kan je dan naar de vier hoeken van de wereld reizen ? Wiet Van Broeckhoven
Ik reis graag, maar ik haat het om aan te komen Albert Einstein
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde. Augustinus van Hippo
De kunst van te leven is : thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans
De wijze weet zonder te reizen, heeft inzicht zonder te kijken, bereikt iets zonder te handelen. Lao Tse
Het is beter één mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Confucius
The time to get home depend on the number of pubs you pass
Save water bath with a friend
Always choose friends least equal to yourself
Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. Jan de Jong
Wandelen is even alles laten lopen. Jaap de Ruiter
De ware reiziger heeft geen reden nodig om op reis te gaan. Goethe
Hij die niet reist kent de waarde der mensen niet. Noors spreekwoord
Beter tien keer vragen dan één keer verdwalen. Jiddisch spreekwoord
Niemand is gelukkiger dan iemand die vertrekt, tenzij het iemand is die terug komt. Emile Bergerat
Als je jong bent is reizen een deel van je opvoeding ; als je ouder bent is het een deel van je ervaring. Francis Bacon
Een reis is als een mens op zich ; geen twee zijn hetzelfde. John Steinbeck
De aarde is van iedereen die onderweg even stopt, om zich heen kijkt en dan weer verder gaat. Colette
Een man reist de wereld af op zoek naar wat hij nodig heeft en vindt het bij thuiskomst. J. van Geelen
Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed. Chinees spreekwoord
Wandel niet als een ijlbode maar als een ontdekkingsreiziger. J.-J. Rousseau
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Bertus Aafjes
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat. Koos van Zomeren
Reizen is geen levensvervulling meer. De moderne reis is juist een onderbreking van het zo met dagelijkse plichten gevulde leven. Bertus Aafjes
Ik ga niet op reis om de wereld te zien, doch om haar enige tijd niet te zien. J. Greshoff
Reizen zit de mens in het bloed. Er zit ongetwijfeld evenveel reislust in zijn bloed als zuurstof. De mens is per definitie een reiziger. Zijn leven is een reis. Van de wieg tot het graf. Waar de mens ook gaat en staat, hij zal nooit kunnen verloochenen dat hij in wezen een nomade is. Waar hij zich ook vestigt en voor hoe lang ook, hij blijft een vreemdeling ter plaatse. Te zijner tijd moet hij vertrekken. Goedschiks of kwaadschiks. En tenslotte : voorgoed.
Bertus Aafjes.
Chrisje op reis
Hartelijk welkom om te komen lezen en mee te genieten ! Over voorbereidingen van onze reizen en ook jullie laten meegenieten van hetgeen we hebben gezien en beleefd.
Mijn andere blog kan je vinden op http://blog.seniorennet.be/chrisje/
10-03-2008
mijn informatie is doorgenomen
Tijdens het weekend heb ik me bezig gehouden met het doorworstelen van de laatste informatie over Istanbul. Daaruit hebben we vooral geleerd dat we geen speciale voorzorgen hoeven te nemen om deze reis te ondernemen.
Ivo die heeft me al dikwijls gevraagd of ik nu ieder straatje nog niet op mijn duimpje weet te vinden in deze stad maar dat is niet zo gemakkelijk als hij denkt, het is immers onze taal niet die daar wordt gebruikt. Zo is het ook voor ons onverstaanbaar wat al die straatnamen betekenen, als dat wel zo was dan maakte dat alles wat gemakkelijker. Het is net zoals bij ons de schoolstraat en de kerkstraat, die bevinden zich meestal in de omgeving van de school en de kerk maar begin de Turkse taal maar eens te verstaan, laat staan uitspreken.
Nog zoiets waar ik me gisteren heb mee bezig gehouden, een aantal woorden zou ik wel kunnen onthouden maar het voornaamste is dat we ons verstaanbaar kunnen maken. En dat zal dan deze keer moeten gebeuren met handen en voeten . . . en wie weet zijn er misschien wel mensen die het Nederlands begrijpen. Vergeet niet dat er vele Turken naar onze streken zijn afgezakt in de vorige eeuw en misschien wel terug getrokken zijn naar Turkije, meestal kunnen die een mondje Nederlands of Frans spreken. En als dat zo niet is dan zal dat met wijzen en de nodige uitleg ook wel lukken, de meeste plaatsen die wij zullen aandoen zijn immers de drukbezochte monumenten en als tourist geraakt men wel altijd aan hetgeen men vraagt . . . soms met de nodige overredingskracht gepaard gaande met een fooi.
Zo las ik ook dat er boottochten over de Bosphorus mogelijk zijn maar het ventje kennende, zal dat wel vergeefse moeite zijn, hij zit immers niet graag op een boot. Maar ik weet goed dat hij de eerste is om voor te stellen om daar eens aan mee te doen als hij ziet hoe de meeste mensen met een glunderend gezicht van boord stappen na een verkwikkende tocht op het water.
Al wat we hopen is dat het weer ons goed gezind mag zijn, vorig jaar trokken we naar Praag en hadden daar een hele week temperaturen van 30° en meer, dat was vermoeiend maar toch welgekomen. Zo konden we volop genieten van het leven buiten op de terrassen en was het gemakkelijk om alles te voet te doen. Want er is niks zo triestig als een hele week ergens verblijven en steeds geplaagd worden door stromende regen, dat ons dat maar mag bespaard blijven, voor de rest trekken we wel ons plan.
07-03-2008
computeronderhoud !
Men zegt altijd dat wanneer je alles goed onderhoudt dat het ook langer blijft werken of meegaan, ja dat is voor alles zo, ook voor de computer. En door wat vernieuwingen en problemen op te lossen is dit blogje erover geschoten, geen tijd meer gehad, ook nog door andere oorzaken maar dat doet hier niet ter zake.
Als ik weer wat kan werken aan de reismicrobe dan laat ik jullie dat heel zeker weten.
26-02-2008
reeds vele eilanden bezocht !
Op onze vakanties hebben we al vele eilanden bezocht, het ene al groter dan het andere en zo ook het ene mooier dan het andere, dat spreekt vanzelf. Een feit is dat iedere vakantie iets uniek is, ook al verblijf je een aantal malen op dezelfde plaats. Alleen vind ik dat je op tijd en stond eens moet wisselen van locatie, zo leer je weer andere facetten van de regio kennen . . . en kom je ook weeral nieuwe mensen tegen, je leert een heleboel bij en door ondervinding wordt je alleen maar rijker . . . aan ervaringen !
Een opsomming van de eilanden is snel gemaakt : Gran Canaria, Tenerife, Malta, Madeira, Mallorca en misschien nog wel vele anderen die we bezocht hebben tijdens deze verblijven. Ook Hispanola, het gedeelte van de Dominicaanse Republiek hebben we gezien, het andere gedeelte, Haiti, dat hebben we links laten liggen. Onze mooiste vakantie was en is nog steeds Madeira, de natuur spreekt me daar geweldig aan, het is er ook zo groen. De landen en continenten die kan ik allemaal niet gaan opsommen of wel : Amerika, zowel Noord als Zuid, Afrika en Europa, daar houdt het zo wat mee op denk ik nu. Maar vergeet niet dat daar geweldig veel landen zijn die je kan aandoen en denk eraan dat je meerdere landen in één enkele reis kan doorkruisen op weg naar een andere bestemming.
Zo gingen we zelfs in Oostenrijk picknicken terwijl we toch in het Zuiden van Duitsland verbleven, in Beieren. Ook Straatsburg passeren we regelmatig maar we zijn er nog nooit eens rustig doorheen gewandeld, dat vind ik soms wel jammer. Van de andere kant moet je dan ook maar denken dat je niet alles kan zien en dat je daar werkelijk tijd moet voor nemen, misschien komt het er nog wel eens van.
23-02-2008
een stuk van de wereld zien ! (deel 3 en slot)
Nu kwam dan bijna het einde van onze reis naar Amerika eraan, we vertrokken dus uit het motel, recht naar de luchthaven in Buffalo, dat hadden we allemaal wel wat onderschat.
Je mag immers niet vergeten dat we in bar slechte omstandigheden waren vertrokken, het sneeuwde op Zaventem. Dan in New York geconfronteerd worden met de felle kou en de sneeuw, later met gure wind en met regen, het kruipt allemaal wat in je kleren, geloof me vrij.
Dus we landden op het vliegveld in New York, dit voor "binnenlandse vluchten", La Guardia, daar moesten we nog de bus op om naar de internationale luchthaven gebracht te worden. Eenmaal daar aangekomen werden we, met een bijna volledig gevuld vliegtuig, overgevlogen naar Zaventem.
Als je dan weet dat we ondertussen amper de tijd hadden gekregen om van kledij te wisselen dan kan je wel er iets van voorstellen, hoe dat we er uit zagen toen we hier in België terug waren geland. Eerst dus die vlucht van Buffalo naar de luchthaven van New York, steeds werden we wel goed verzorgd, in het vliegtuig was een bar voorzien en daar werd gretig gebruik van gemaakt . . . alhoewel ik dat in het vertrek niet zo heb gedaan . . . in het naar huis vliegen heb ik het wel gedaan.
In het vliegtuig kan ik meestal niet slapen, bij het ventje is dat geen probleem, die zet zich neer, ogen dicht en wat later is hij licht aan het snurken, doe hem dat maar eens na ! En bij ons vertrek was ikzelf wel wat te opgewonden, de eerste keer met zoveel mensen samen in een vliegtuig, dat was al nieuw, allemaal vreemde mensen, dat was ook nieuw, 3 grote groepen : Schone Kunsten, Bakkers en Experts, ja zo werden wij ingedeeld. Dat van vreemde mensen kan je schrappen, er waren wel een paar bekenden, enkele experten en per toeval ook de bakker van mijn geboortedorp, van een verrassing gesproken. Vlak na het opstijgen, had ik oortjes gevraagd om muziek te beluisteren, daarna een whisky naar binnen gegoten, iets later nog eentje, niet "on the rocks" maar puur . . . en ik had heerlijk geslapen . . . totdat een buur tegen me begon te vertellen . . . toen was ik klaar wakker. Maar het ventje heeft dan de taak op zich genomen om wakker te blijven en hem bezig te houden, zo had ik ook nog genoten van een rustige thuisvlucht.
Later werden er plannen gemaakt om een identiek soort reis te maken naar Japan, die zou gesponsord worden door een Japans automerk maar die is jammer genoeg niet doorgegaan. Wat de reden daarvan was weet ik niet precies maar toen werd er gezegd "wegens te weinig belangstelling" . . . of dat werkelijk zo is kan ik jullie niet vertellen, een feit is dat we daar niet geraakt zijn op eigen kosten . . . zou daar de sleutel niet liggen ?
21-02-2008
een stuk van de wereld zien ! (deel 2)
Als je dan toch in New York bent dan moet je ook bepaalde sites bezoeken, zo brachten we een dag door in het World Trade Center, de fameuze torens die verdwenen zijn na de aanslag op 11/9.
Ik weet nog precies dat we naar boven gingen, naar boven dat wil zeggen : meer dan 100 verdiepingen. Die werden gedaan met de lift natuurlijk . . . in verschillende etappes. Zo kunnen we nog navertellen hoe we er bovenop geraakten, eigenlijk niet helemaal tot op de hoogste verdieping maar wel op de verdieping met de grote glazen waardoor je kon kijken naar beneden, dat was echt adembenemend. Zeker voor iemand die hoogtevrees heeft als ik, het voelde maar raar aan, we stelden ons daar dan ook vragen bij, "voel je dat niet als het felle wind is?" en nog van al die dingen, we genoten volop van het uitzicht, al was dat niet altijd even fraai. Van daaruit zagen we immers de immense bergen sneeuw die waren bij mekaar gehaald en opgestapeld op een groot plein, dat zou wel eens voor overlast kunnen zorgen. Maar niet getreurd, we hadden New York overschouwd . . . alhoewel dat ook nog kan op een andere manier.
Er zullen wel echt veel mensen zijn die ooit eens op die torens hebben gestaan, net zoals wij, jammer dat door toedoen van enkele vandalen deze monumentale torens zijn gesneuveld, jammer ook van de vele levens die toen teloor gingen, een droevig einde van een prestigieus project.
Zo hadden we tussen de bedrijven door, ja er werden ook vergaderingen belegd om wat te leren over hoe de Amerikanen hun auto-ongevallen afwerkten op gebied van expertise en verzekering, een heleboel, veel te veel om op te noemen. Omwille van de lange tijd dat het reeds geleden is ga ik daar nu echt niet over uitwijden, dat zou ons te ver afleiden. We trokken dan ook naar het Rockefellercenter voor weeral een vergadering, in een verzekeringsmaatschappij, allerlei toestanden dus.
En eindelijk kregen we ook wat vrije tijd om voor onszelf iets te gaan bezoeken, de ene deed het vrijheidsstandbeeld aan, of toch tenminste het eiland waarop het staat, anderen, zoals wij, gingen winkelen. De creditcard was daar toen al zo ver ingeburgerd dat wij er verstomd van stonden op datzelfde moment, ze kregen daar dan ook bijna geen cash geld in handen, wij hadden dat dus wel bij, kochten wat aan en deponeerden het in onze kast in het hotel.
Op een dag stond er een helicoptervlucht op het programma, tenminste als het weer meeviel en ja, ondertussen was de sneeuw bijna overal overgegaan in water en we konden de lucht in. Het was een tamelijk groot toestel, ik dacht dat we zelfs met 7 of 8 in die helicopter konden stappen, zo precies weet ik het niet meer. Hetgeen ik nog het beste van al heb onthouden was dat ik toen danig schrik had, in de eerste momenten toch, ik heb immers hoogtevrees en die deur van de helicopter was voor het grootste deel gemaakt uit een soort doorzichtige stof, glas noem ik het maar dat zal het wel niet geweest zijn ! Iedere keer dat de wentelwiek naar één of andere richting draaide lag die dus meestal bijna op zijn zijde, ik zat dan ook vlak naast het raam en de eerste keren deed dat wel raar moet ik zeggen. Later was ik het gewoon en uiteindelijk had ik spijt dat we niet meer hadden kunnen genieten van het uitzicht, je kon van daaruit letterlijk alles zien, veel meer dan op de torens die er nu niet meer staan (World Trade Center).
Van uit New York ging de reis verder naar Canada, kan je dat voorstellen zo in februari, niet echte prettige wintertoestanden. Het werd dus een vlucht naar Buffalo, een zogenaamde "binnenlandse vlucht" dus. Daar logeerden we in een motel, we werden daar naartoe gebracht met bussen, we logeerden daar in een reuzengrote kamer, voorzien van alle Amerikaans comfort, je kon het zo gek niet bedenken of het was er wel. En dat waren we niet gewoon, we trokken dan meestal ook maar met vakantie, stelden ons tevreden met een iets meer dan gemiddeld hotel, dit was dan de uitzondering en dat mocht ook wel eens zijn.
Onderweg kregen we de grote meren te zien, het Eriemeer is me het beste bij gebleven. Waarom weet ik ook niet maar het is in die buurt waarschijnlijk dat de Niagarawatervallen zijn, we zitten dus op dit moment nog niet in Canada maar wel in het grensgebied. Want de grens die ligt letterlijk midden op de brug die je over moet wanneer je de watervallen wil zien vanaf het Canadees gebied, daar werden we danig gecontroleerd, onze passen werden binnenste buiten gekeerd, de bussen werden degelijk onderzocht, wat nog allemaal, dat weet ik niet precies. Wat ik wel weet is dat er toch iemand van onze groep moest achterblijven totdat we weer naar het motel terug reden, die zijn pas was niet in orde, ik weet wel wat ermee aan de hand was maar dat doet er hier niet toe. Hij werd dus degelijk gewijgerd om Canada te betreden, is de hele dag daar alleen achter gebleven, jammer als je het samen met een gezelschap kan doen.
We kwamen dus aan de Niagarawatervallen, een geluk dat ik een "regenkapke" bij had want zonder kan je daar echt niks gaan doen. Dat water komt met een donderend geraas naar beneden en er hangt daar dan ook constant een mist waarvan je wel degelijk nat kan worden, iedereen was snel naar binnen gevlucht. Toch hadden we geluk met het zicht op de watervallen, een gedeelte van het opstuivende water was immers bevroren door de hele koude temperaturen en het was een evenement op zich om dat toen mee te maken.
We trokken dan ook verder met de bus, naar een toren die daar niet zo ver vandaan staat, van daaruit had je ook een heel mooi uitzicht over de rest van het landschap. Natuurlijk mocht een soort van indianenreservaat niet ontbreken, daar werden indiaanse spullen verkocht, allemaal gemaakt, of meestal toch, van lederen dierenhuiden.
Veel van Canada hebben we dus niet gezien maar toen we terug in het hotel arriveerden wilden we toch wel ook eens een stapje in de wereld zetten. Aan de receptie vroegen we dus of we taxi's konden nemen om de stad in te trekken maar toen bleek die stad, waar we nota bene op het grondgebied van verbleven, nog wel een uur ver te liggen, dat was ons wel een stapje te ver in die wereld. Wijselijk besloten wij dan ook om de avond samen rustig door te brengen, in de kamer die tenslotte toch wel degelijk groter was dan hetgeen we nu onze leefruimte mogen noemen . . . en die is ook niet klein !
In de volgende aflevering nemen we afscheid van de Amerikanen, het einde van onze eerste lange-afstandsvlucht.
19-02-2008
een stuk van de wereld zien ! (deel 1)
Daar is het de meeste mensen toch om te doen als ze op reis gaan, terwijl genieten ze ook van gezonde lucht, meestal toch, water en wat zonneschijn. Wat heeft men meer nodig tijdens een vakantie.
Maar niet alle reizen zijn vakantie, zo hebben we een reis naar New York en een gedeelte van Canada meegemaakt als studiereis. Ivo was toen immers auto-expert en kon, samen met collega's, op studie naar Amerika, daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt.
Ik weet nog precies als de dag van vandaag dat het in februari was, de 17de heeft een speciale betekenis voor mezelf. Dat was jaren geleden mijn eigen eerste werkdag, precies op 17/2/1964 ben ik begonnen aan mijn loopbaan . . . en dat heb ik tot op de dag van mijn pensionering, op 1/11/2006, vol gehouden, zelfs steeds bij dezelfde werkgever, dat is kunnen hé. Maar daar gaat het hier niet over, wel over onze reis naar Amerika, dat was eind jaren '70, ik dacht in 1979 maar heel zeker ben ik daar niet van.
We vertrokken hier van op Zaventem, met zo'n hele groot vliegtuig, hoeveel personen daarin zaten weet ik niet meer precies. Het was onderverdeeld in 3 delen, dat weet ik nog wel, langs de wanden waren rijen van 3 zetels, in het midden zeker 5, een zware vracht. Toen we moesten vertrekken begon het te sneeuwen en dat betekent wat vertraging, het was toen al avond en dan zit je daar opeengepakt te wachten met die warme kledij aan. Ze hadden ons immers op voorhand op het hart gedrukt dat we moesten warme kledij meenemen want het kon ginder wel eens heel koud worden !
Dat hebben we dus wel degelijk ondervonden want het was niet minder dan -15° en tel daarbij nog een snijdende wind dan kan je het wel voorstellen dat het werkelijk fris was ! Zo werden we in New York op een morgen wakker van lawaai op de straat, wat was al dat kabaal ? Het waren sneeuwruimers die naast mekaar door de brede avenue's reden om sneeuw te ruimen. Tijdens de nacht was het immers danig gaan sneeuwen en dadelijk lag daar alle verkeer stil, dat was pech voor ons want onze uitstappen vielen . . . in de sneeuw ! Omdat we daar wel wat op voorzien waren trokken we er toch op uit, te voet dan maar, de stad in. De mensen waren zelf de stoepen aan het ruimen met een soort van grasmaaier . . . voor sneeuw dan . . . dat hadden we bij ons nog niet gezien. Maar we hadden ook nog nooit New York gezien, en nu hier zijn met die koude en die sneeuw, daardoor liep ons schema ook in de war, de begeleiders konden ons niet op tijd opvangen, ze hadden en slechte verbinding, hier en daar liep het verkeer dan ook in de war, wat later nog verergerde door het aanvriezen van het dooiwater. Ook al werd er met man en macht zout gestrooid, al werd er sneeuw geruimd, het was een compete overrompeling.
Maar zo hebben we toch tenminste ook eens iets anders beleefd dan steeds dat strakke gedoe, we hebben immers een ondergesneeuwd New York gezien ! En ik kan je verzekeren dat het soms lachwekkende scènes opleverde, als je ziet wat ze dan aan hun voeten hebben en wat ze zelf over hun schoenen trekken, ja van die "overschoenen", iets waar wij nooit mee te maken kregen in eigen land !
Volgende keer de rest van het relaas.
15-02-2008
zou ik mijn blog geen andere naam geven ?
Eigenlijk zou het wel beter heten : Chrisje op zoek naar informatie !
Vorige maandag zijn we naar het vakantiesalon geweest en toch nog hier en daar wat bijgeleerd. We hebben alleen maar de standen aangedaan die onze interesse wegdragen, de plaatsen of landen waarin we geïnteresseerd waren bezocht, en uiteindelijk toch een hoop aan informatie verzameld. Of het allemaal even nuttig is dat zal de toekomst moeten uitwijzen, in ieder geval wordt een mens er niet dommer van om eens ergens anders zijn licht te gaan opsteken.
Mijn vorige kaart van Istanbul zal nog wel een vervolg krijgen want ondertussen hebben we een deftige kaart in ons bezit, ook daar is een bezoek al goed voor. Want je vertrekt best niet onvoorbereid op reis, dat is een feit maar je kan ook niet alles op voorhand voorzien, dat is een waarheid als geen ander.
Omdat we maar wat informatie gingen zoeken had ik de camera niet meegenomen en jammer genoeg nergens foto's van dus.
Onze tocht langs de verschillende landen kreeg uiteindelijk nog een verrassend staartje, we hebben een bezoek gebracht aan het Atomium, dat was verdorie net 50 jaren geleden dat ik daar nog was geweest, aan het Atomium zelf dan wel. We zijn nog wel al verschillende malen op de Heizel geweest maar steeds ontbrak ons de tijd om onze neus eens verder buiten te steken . . . ofwel was het weer er niet naar, dat is ook een goede reden.
Een tijdje geleden ontving ik een brief, aan mij persoonlijk gericht, waarin men mij verwittigde dat ik een enquêteur kon verwachten aan de deur in de loop van de volgende weken.
Ondertussen ligt het boekje hier dat ik dien in te vullen, als ik een verplaatsing maak tenminste, de "vragenstelster" is reeds aan de deur geweest, het duurde geeneens een kwartier voordat ze weer vertrok, niet veel moeite dus. Zouden die ook op de hoogte zijn van de verplaatsingen naar het buitenland, vraag ik me dan af, of pikken ze er hier en daar zo maar iemand uit.
24-01-2008
Is het dit ?
Of het dit viegtuig gaat worden waarmee we op vakantie trekken naar Istanbul, dat weet ik niet zo precies.
Ben eens gaan neuzen bij Turkish Airlines en ook op Wikipedia en daar deze foto gevonden, 'k heb die maar even geleend, bedankt daarvoor.
De recenties die worden geschreven over de vlucht zijn meestal goed, er zitten een paar slechte tussen maar we zullen denken dat ge dat iedere keer wel hebt. Dat is tenminste onze ondervinding met vliegtuigen en we gaan toch al zo'n 35 jaren met dit vervoermiddel op vakantie, we hebben al slechte gehad, hele goede, tussenin bestaat ook, over het eten op het vliegtuig kan met net hetzelfde zeggen . . . ieder zijn eigen smaak.
Volgens ik heb kunnen vinden op internet is dit een uitgebreide vloot, allerlei soorten vliegtuigen voor kortbij en voor lange afstanden, met en zonder televisieschermpjes, zelfs in iedere zetel ingewerkt, niet in alle types natuurlijk. Zou dit het vliegtuig kunnen zijn dat ons meeneemt naar, hopelijk toch, wat zon in de maand mei ?
22-01-2008
Vandaag is de reis geboekt !
Eigenlijk is die titel niet helemaal juist, onze reizen zijn geboekt : in mei naar Istanbul en in oktober naar Tenerife.
Eerst en vooral lieten we een offerte maken voor een paar hotels en hetgeen ons het beste leek, de prijs verschilde niet zoveel, hebben we nu dus genomen. Het is immers steeds afwachten of het nog wel degelijk beschikbaar is, anders is het onbegonnen werk, we hebben nu onze eerste keuze waar kunnen maken en dat geeft al een hoop voldoening. Dus we zitten in Istanbul van 16/5 tot 24/5, in hotel Best Western The President gelegen in de wijk Beyazit,
De derde vakantie gaat naar Tenerife van 8/10 tot en met 22/10, dat is zo'n jaarlijkse gewoonte geworden, in de loop van de jaren voelen we ons daar thuis. De allereerste keer was in 1974 dat we er naartoe vlogen en 'k heb mijn hart dan ook verpand aan dat Canarische eiland, als ik er niet ben geweest was mijn jaar niet goed, daar doen we zonnevitamienen op om de grijze winter door te komen. Het is er altijd weer een beetje thuis komen, deze keer echter hebben we een ander hotel geboekt namelijk Costa Adeje Palace, bijna aan het einde van de wereld gelegen, ik denk zelfs dat het een uithoek is, de autostrade gaat daar ook niet veel verder, van daaruit is het met "gewone" wegen te doen.
Dan blijft er nog iets over om te vertellen, de tweede vakantie, die gaat ook steeds zoals ieder jaar naar Oberwolfach in het Zwarte Woud. Die plek doen we aan van 2/8 tot en met 19/8 en we hopen dan telkens op goed weer. Vorig jaar hebben we geen enkele keer buiten kunnen eten, het hotel organiseert op donderdag een barbecue in de tuin, daar is een buitenkeuken voorzien en het is daar doorgaans heerlijk om te zitten. Nu denk ik dus meer aan de zomer van 2003, wat was het heerlijk om op blote voeten in het vochtige gras te zitten !
Dus als jullie eens niks van me horen dan kan het zijn dat we ergens te velde zitten te genieten, niet ongerust zijn !
18-01-2008
Lijstje van hotels is gemaakt !
de Aya Sofya in Istanbul, foto van Wikipedia
Na een hoop gezoek en uitpluizen van brochures is de keuze nu toch al gemaakt van een aantal hotels. Een lijstje werd opgemaakt, in volgorde van belangrijkheid voor ons, allemaal in het oude gedeelte gelegen, we willen niet zo ver van de bezienswaardigheden af zitten, ik wil wel iets zien als we daar naartoe gaan.
Het lezen van mijn boek is nog niet zo ver gevorderd, er komen immers steeds maar andere zaken voor de pinnen die voorrang krijgen. Maar volgende week is het zover, dan zal de beslissing zeker en vast volgen, we willen reserveren nu dat we nog keuze hebben. Een offerte had ik gevraagd aan het reisbureau voor één bepaald hotel maar nu blijkt die niet meer bij die bepaalde touroperator te zitten, dan maar op zoek naar een andere. Zo blijft een mens bezig maar de keuze staat toch al min of meer vast, als daar plaats is dan boeken we dadelijk, zo ook de vlucht . . . want dat is nog een rekening apart bij een citytrip. De vermoedelijke periode is van 16/5 tot en met 24/5, op hoop van zegen vertrekken we dus volgende week naar het reisbureau.
16-01-2008
nog wat boeken erbij gehaald . . . en een kaart !
'k Wil niet voor onverwachte dingen komen te staan als ik ergens in een hotel aankom . . . alhoewel dat soms ook wel kan meevallen. En daarom wat informatie opgezocht, een kaart uitgeprint zodat ik dadelijk op zoek kan gaan naar de exacte plaats waar het hotel zich bevindt en ja, ik moet zeggen dat er verschillende bij zijn die ons aan staan.
Ondertussen kreeg ik ook al een uitnodiging om met de veteranen, van het bedrijf waar ik vroeger werkte, mee op trip te gaan naar Sauerland maar dat zal voor een andere keer zijn. Het zijn telkens dezelfde periodes die we uitkiezen om op citytrip te vertrekken, dat maakt het voor ons niet moeilijk om te kiezen; ik ben geen kuddedier en verkies onder ons getwee op stap te gaan. De data vallen dan ook iedere keer bijna geheel of gedeeltelijk samen en je kan toch op geen twee plaatsen tegelijkertijd zijn.
Dus werden de plattegronden van het oude gedeelte van de stad Istanbul erbij gehaald. Nu had ik verdorie een degelijk hotel gevonden, nog maar een paar jaren oud, niet te groot, net de accomodatie die we ervan verwachten, ligt het toch wel erg kortbij een station van tram of bus of trein, dat weet ik niet zo goed, ik zie alleen een soort van rangeerstation op dat plan. Om zeker te zijn dat we ergens plaats vinden zullen we maar enkele anderen in reserve houden, zo heb ik er ondertussen toch een stuk of vijf op het oog, niet allemaal even goed maar we zien wel wat er uit de bus komt. Uiteindelijk is het toch maar voor een dikke week dat we er naartoe gaan, we trekken heel zeker ons plan maar een beetje comfort wil ik wel hebben.
15-01-2008
De planning van de volgende reis : Istanbul
Hoe het idee is ontstaan kan ik in het kort en in het lang uitleggen maar ik kies voor de korte pijn : heel doodgewoon door ons op een cruise te baseren die ook Istanbul aandeed.
Mijn idee was al heel lang aan het rijpen en als er iets in mijn brein aan het werken is dan is daar geen houden meer aan, ik zou en wou naar Istanbul, ook nog andere bestemmingen waren meegenomen. Echter zag mijn echtgenoot die cruise niet zo goed zitten, het is geen "water"mens, ook geen "boot"mens en dan kan je alleen nog beter een vliegreis plannen, dat gaat hem wel goed af. Hij is immers één van de eerste die in slaap ligt telkens hij in een vliegtuig zit, ook al is er rondom lawaai van de motoren, hij laat zich daar niet door storen . . . slapen dus onderweg naar de bestemming.
Dus werden de boeken naar boven gehaald van vorig jaar, daar staat al wel iets in maar we hebben niet zoveel informatie over Istanbul. En dan begint de speurtocht op internet, wat googelen en dan kom je dadelijk op sites terecht waar het over hotels en wat weet ik allemaal gaat. Dan maar een kaart hier of daar opgesnord en uitzoeken waar het gelegen is, niet te ver uit het oude centrum en ook niet te ver van de luchthaven, als dat al gaat tenminste.
Zo begonnen we aan onze tocht langs de verschillende hotels, de commentaren lezen op verschillende sites, vergelijken van het aantal kamers en wat weet ik allemaal. Ik heb vele dagen doorgebracht in het virtuele Istanbul, mijn ventje vraagt zich dan af of ik nog niet alle straten van buiten ken, die heeft geen idee hoe groot die stad wel is zeker. Dan ook nog kijken naar de bezienswaardigheden, dat zijn er een hele hoop, zoeken naar de temperaturen op het moment dat je wil gaan, wat de voorschriften zijn op gebied van kledij, er komt zoveel bij kijken . . . ik ben dan ook niet snel tevreden !
Momenteel ben ik een boek aan het lezen over het ontstaan van de stad, het verleden oprakelen, de geschiedenis, cultuur en bezienswaardigheden, kortom een heel overzicht van Istanbul, zowel het Europees gedeelte als datgene wat in Azië is gelegen. Wat, waar en wanneer alles zal doorgaan ligt nog niet vast maar dit wil ik jullie toch al laten zien : mijn eigen vereisten voor een geslaagde vakantie; bezienswaardigheden, aangenaam weer . . . en water.
de Bosphorus in Istanbul, een verleidelijk beeld met de hangbrug
14-01-2008
Hoe dit blog ontstaan is : heel eenvoudig !
'k Had behoefte om mijn ei toch nog ergens anders kwijt te geraken dan op mijn "gewoon" blog, het ontstaan van onze reizen wil ik jullie laten meemaken alsook een verslag van de verschillende uitstappen samen met een aantal foto's.
Tijdens de reizen vergeten we de natuur ook niet en dat laat zich uitdrukkelijk zien in de genomen shots van dieren en planten, er moeten er natuurlijk wel degelijk voorhanden zijn ! En dat die foto's niet altijd even goed lukken, dat komt er ook bij, het verblijf hier en daar is ook niet altijd even goed maar aan een ander cultuur moet een mens zich steeds aanpassen, toch ?
Is het niet zo dat het spreekwoord luidt dat "we reizen om te leren" maar ook dat we leren door te reizen !
27-09-2005
druk zegt men !
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Is dit een rare gewoonte op reis . . . ?
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
