Op een zeer natte dag en een heel verzopen veld mochten we onze West-Vlaamse buren van KV Kortrijk ontvangen. Een speciale match voor Felix die gebrand was op een goede prestatie tegen zijn ex-ploegmakkers. Daarnaast zitten de verschillende coachen samen op cursus voor het diploma Uefa A. Iedereen wou dus aan het langste eind trekken op het einde van de match.

KV Kortrijk mocht bij hun eerste aanval al zege vieren door onze eerste fout genadeloos af te straffen. Maar toch probeerden we ons spel op te dringen aan de Kortrijkse withemden. We probeerden via goede combinaties de kansen bijeen te spelen. Een paar halve kansjes stapelden zich op maar een doelpunt bleef uit tot Pieter met een mooi afstandschot de keeper verschalkte. De bal verdween zeer diep aan de tweede paal in doel. We kregen wat we verdienden. Op zoek naar het tweede doelpunt hadden we niet echt veel meeval. De lijnrechter vlagde te pas en te onpas voor off-side. Zelfs wanneer de bal achteruit kwam stak hij zijn vlag opnieuw de lucht in. Jasper zag zo zijn doelpunt onterecht afgekeurd worden. Aan de overkant cleemde Kortrijk een penalty maar de vrouwelijke lijnrechter bleef terecht op haar strepen staan. We hadden aan de zijlijn vaak een discussie met deze lijnvrouw die opkwam voor haar collega's. Net voor de rust en met de wedstrijd in handen werd opnieuw een foutje van ons volledig benut waardoor Kortrijk opnieuw op voorsprong kwam. Aan de rust toonden we aan de jongens dat zijn de betere ploeg waren, maar om een wedstrijd te winnen mochten we geen fouten meer maken. De bedoeling van voetbal is immers 1 doelpunt meer maken dan de tegenstander. Dus het doel was simpel: nog 2 keer scoren en de overwinning is een feit.

Vol goede moed starten we de tweede helft. 

Het veld werd steeds slechter en slechter maar toch konden we na 6 minuten de bordjes gelijk zetten door een dribbel van Maxim. Hij zette de keeper op het verkeerde been en zo duwde hij de bal over de lijn. We zaten onmiddellijk goed in de tweede helft. Met iets meer balbezit en een verzorgde opbouw konden we aanspraak maken op de overwinning maar het derde doelpunt viel maar niet. Enkele goede reddingen van de bezoekende doelman of een verkeerde eindpas zorgde voor de spanning bij alle toeschouwers. Tanguy kwam onze aanval vers bloed brengen zodat we nog meer druk konden zetten. De kansen stapelden zich op. De grote plas op het veld speelde ons parten om de score uit te breiden maar een kwartiertje voor het einde kon de keeper de kletsnatte bal niet klemmen op het schot van Ides. Maxim strafte de rebound genadeloos af. Het was al een tijdje geleden maar we stonden voor. Nog een grote 10 minuten stand houden en de buit was binnen.  Net voor het einde kreeg Maxim nog een applaus-vervanging voor zijn prima prestatie. Dat was het sein voor de overwinning.

Een morale opsteker om op bezoek te gaan bij onze andere West-Vlaamse buren in Waregem.