Vanavond was het dus zover... Afspraak om 18u bij de gyne. Eerst thuis nog even telefoneren naar 't secretariaat van de gyne... de consultaties lopen met 'n vertraging van 30 minuten. Als we daar dus aankomen om 18u30 zijn we nog op tijd... En om 18u30 zitten we dus in de wachtzaal. Ik zit als enige vent bij 'n half dozijn dames. Vreemd gevoel om als enige vent in 'n wachtzaal te zitten, 'k voel me om de één of andere reden bekeken in de zin van "wat doet die hier???" . Op de tv in de wachtzaal 'n programma over het tekort aan spermadonoren...hmm, of die donoren uit de wachtzaal van 'n gynaecoloog zullen komen is nog maar de vraag... ah juist, ik zit daar dus ook ... Goed, wij zitten dus te wachten en blijkbaar had de secretaresse zich toch 'n half uur vergist. Mijn frezeke barst bijna uiteen van de zenuwen. Wat zullen we te zien krijgen? Zal het er ééntje zijn, of twee (met de hormonenbehandeling van de eiceldonatie in het achterhoofd)? En vooral... alles zal toch wel in orde zijn zeker??? 19u, 't is aan ons!! EINDELIJK!
Zenuwen!!!!!!!
Bij deze echo zal de gyne dus de nekplooi meten en kijken of het neusbeentje aanwezig is. Onze eerste vraag wordt meteen beantwoord. Het is 1 kindje... OEF! Stel je voor... Meteen laat de gyne ons het hartje horen! klinkt alweer als muziek in de oren!!!! Goeie hartslag. Daarna toont de gyne ons wat men bedoeld met de nekplooi. Ik kan dat nu niet meteen uitleggen maar op de beelden zag ik het wel duidelijk. De nekplooi mag niet meer dan 3mm zijn. Bij ons Joske is 't 1,1mm, wat goed is dus! Daarna even ons Joske op z'n rug leggen en meten van hoofdje tot stuit. 49,5 mm groot is onze spruit reeds! Komt goed overeen met de 11 weken die we nu dus zijn. OEF! En daarna kijkt de gyne of er 'n neusbeentje aanwezig is. Bij kindjes die het syndroom van down hebben is dit neusbeentje in dit stadium van de zwangerschap niet aanwezig blijkbaar. We leren weer bij. Bij Eef was dit nog gewoon 'n triple-test (neen, geen bier! ) op 17 weken ongeveer. Zo zie je maar dat de tijd niet stilstaat en dat men alsmaar vroeger controle heeft over wat er eventueel aan het gebeuren is, althans in 90% van de gevallen volgens de gyne. Neusbeentje van Joske is aanwezig, jiepie! Op de beelden is ook machtig te zien dat Joske zich blijkbaar goed amuseert, wat 'n bewegingskes zeg! Niet te doen! Gelukkig waren we voorzien van 'n ouderwetse videocasette en hebben we de beelden om nog 's na te genieten.
Alle resultaten worden naar het labo gefaxt en bij de resultaten van de bloedafname van vrijdag gelegd... Volgende dinsdag mogen we bellen om 't resultaat te vernemen, toch weer spannend dus!!!
Wij nog vlug bij het secretariaat de volgende 2 afspraken vastgelegd en wij ZEER TEVREDEN weer huiswaarts. Nog ne keer proficiat frezeke!
Alweer wat tijd gepasseerd en eindelijk tijd voor 'n volgend berichtje...en alweer keren we wat terug in de tijd...
Maandag 25 mei 2009... In volle voorbereiding voor het eerste-communie-feest van ons Fran. De stress begint te komen...
Vrijdag 29 mei 2009... De laatste hand leggen aan het feest voor dit weekend. 's Avonds vlug nog eens het terras met de hoge-druk-spuit proper maken en dan zouden we er bijna klaar voor moeten zijn. Frezeke is nog even de baan op om wat glazen te halen bij kenissen. Bij thuiskomst is mijn vrouwke 'n klein beetje over haar toeren... (en dat is héél braafkes uitgedrukt!). Ze was namelijk net getuige van hoe snelheid en bochten niet samengaan. 't wordt dus op 't onverwachts nog een lange avond en van vast slapen is er niet meteen sprake. En blijkbaar heeft 't voorval 'n enorme invloed op mijn zwanger madammeke want niet alleen 't slapen is 'n probleem, ook in de auto heeft 't zijn gevolgen en zelfs als er 'n auto passeert die ietwat te veel lawaai maakt schrikt ze... wat normaal is hé... 1 ding is nu wel zeker... Joske zal net als de papa héél weinig haar hebben. Zo wil het gezegde het toch hé...
Zaterdag 30 mei 2009... Deze namiddag is 't de eerste communieviering van ons Fran... Even checken of we nog in de kleren kunnen die we reeds 'n tijdje eerder kochten en of er nog geen buikje, los van het mijn dan , zichtbaar wordt dat ons geheimpje vervroegd zou kunnen 'verklappen'... Het valt geweldig mee. Al moeten we eerlijk zijn dat het eigenlijk wel al 'n beetje zichtbaar wordt nu... En nu GENIETEN van dit eerste-communieweekend!!!
Zondag 31 mei 2009... Vandaag is er om 17u30 de receptie in onze tuin ter gelegenheid van de eerste communie van ons Fran. Deze middag eerst nog even de beentjes onder tafel schuiven voor het eerste-communie-feest van Baud. We hebben er enorm van genoten! Daarna vlug naar ons huisje om 't tuinfeestje te starten. Al bij al gezien toch 'n aantal zwangere vrouwtjes in onze tuin aanwezig die het opkomend buikje van m'n Frezeke toch aan de aandacht onttrekken. En dan nu 'n frappante gebeurtenis... In 'n gesprekje met Tante G. en Cindy komt het onderwerp van 'n eventueel 4de kindje ter sprake... Cindy antwoordt diplomatisch met 'n "hoh jah..." waarop Tante G spontaan reageert "'t is al van dattem hé???" .... Ze had het al door van 't eerste moment dat ze Cindy zag zei ze.... tjah... zo zie je maar.... MOE, maar voldaan kruipen we om 1u00 in ons beddeke.... Donderdag mogen we naar de dokter!!!!!!!!!
Dinsdag 2 juni... happytone-day! Jieha, we hebben 't machientje van Sofie kunnen bemachtigen.... Direct maar even 'n poging ondernemen om de harttonen te horen. 't is wel nog te vroeg, maar we zijn ervoor gekend... Helaas horen we nog niks... Maar niet getreurd... vrijdag bij de dokter hopelijk meer succes.... By the way... Ondertussen lopen ze bij ons (schoon)zusje ook op hete kolen want de harde buiken beginnen alsmaar meer toe te nemen....
Vrijdag 5 juni... 't is zover, Om 17u15 afspraak bij de dokter... heel nerveus stappen we de praktijk binnen. 't is raar, maar deze keer voelen we ons precies véél nerveuzer dan de vorige keren.... En dan is 't moment daar dat we de eerste keer ons joske horen!!! 'n stevige snelle hartslag weerklinkt als muziek in de oren!!! HEMELS is dit!!! NIET TE DOEN dat dit kleine wezentje al op die manier van zich laat horen! ECHT genieten was het van dit moment! De dokter neemt ook nog ne keer bloed af...
Dinsdag, dat is morgen, afspraak bij de gyne... voor de eerste fotoshoot! Ik kijk er al helemaal naar uit! 'k kan bijna niet meer wachten!
... even vlug 'n boodschap achterlaten... Lange tijd tussen terug.... We hebben dan ook niks te doen... hihi... We gaan nooit ergens.... Ondertussen is er weer heel wat gebeurd en staat de tijd dus niet stil. Over 't algemeen kun je stellen dat mijn vrouwke behoorlijk met misselijkheid te kampen heeft. Ook de gemoedstoestand is behoorlijk wisselend, maar dat weet ze zelf maar al te goed... hé ? Ik ben goed voorbereid op 'n eventuele draaing van de gemoedstoestand... Rustig blijven is de boodschap... (lees: valt eigenlijk goed mee hoor. 'k Denk dat mijn vrouwke er soms méér last van heeft dan haar omgeving... ) Ook 't lichaam vraagt behoorlijk zijn aandacht tegenwoordig... Aan de kassa in de winkel staan, voelen dat de stevigheid in de benen wat verzwakt en dan vlug 'n (onbetaald!!) pakske koeken opentrekken en opsmullen om toch tijdig wat suiker binnen te hebben en het flauwvallen te vermijden. Ter info, dat pakske koeken is dan wel betaald geraakt hoor...
Emotioneel is er ook wel 't één en 't ander "onder invloed" van de zwangerschap. Tijdens de vormselviering behoorlijk moeten nijpen om de tranen in bedwang te houden... zéér moeilijk!! Naar 'n programme kijken op tv (over bevallingen... ) en tranen met tuiten wenen... ZOOOO lief!!
Even was er wel "paniek" toen Cindy minder misselijk was dan anders... alles zal toch nog wel in orde zijn zeker? Is 'n vraag die dan wel naar boven komt. Op dat moment hebben we dan ook alle afspraken gemaakt voor de volgende controle.... 5 juni naar de dokter en 9 juni naar de gyne... nog 3 weken... NOG 3 dus.. Wel even bij Sofie polsen of we even haar toestelleke mogen gebruiken om naar de harttonen te luisteren.. snel dus 'n leugentje om bestwil uit onze mouw schudden daarvoor... hihihi... bij deze, onze excuses Sofie!!
Ondertussen is de misselijkheid er terug... en huh... raar om te zeggen, maar we zijn weer wat meer op ons gemak... Al verlangen we ENORM om de eerste beelden te zien te krijgen!!
. Op de tv in de wachtzaal 'n programma over het tekort aan spermadonoren...hmm, of die donoren uit de wachtzaal van 'n gynaecoloog zullen komen is nog maar de vraag... ah juist, ik zit daar dus ook 
Stel je voor... 
