Hey!! Wat is het toch 'n prachtig weer geweest! Niet? Een daarnet werd het weer net dat ietsje warmer, zij het dan bij mij vanbinnen... Zonet tijdens aflevering 7 van jaargang 1 van sex and the city, het zal 'n heruitzending geweest zijn waarschijnlijk , roept mijn frezeke me dat 't waarschijnlijk dé moment is om ons friemeltje te voelen schoppen... De zoveelste keer eigenlijk, maar hoop doet leven hé! Ik spring van achter de laptop en begeef me volle hoop naar de zetel alwaar mijn frezeke uitgestrekt en volledig relaxed "zit" te relaxen . Maar deze keer is anders en tussen de "was dit nu 'n schopje of enkel 'n zenuw van mijn hand die samentrekt"-gedachte voel ik plots een klein klopje vlak onder mijn kneukels in het midden van mijn rechterhand. Dit kon geen "trekje" zijn en was dus wel degelijk 'n stampje van ons kleine friemeltje in mama's buik! Het voor mij éérst voelbare teken!! En dàt teken was zonet méér dan welgekomen! Wat verlangde ik naar dit moment! Nu zal ik mijn frezeke te pas en te onpas bestoken met de vraag of het wakker is en of ik het kan voelen!