Vrijdag 17 juli 2009... Vandaag kwam mijn frezeke wakker met 't gevoel van een harde buik... Even lichte paniek toch wel en dus goed op te volgen... Als ik terug thuiskom van 't werk blijkt dat dit de hele dag af en aan was. Wij dus, zodra 't laatste kindje van de opvang weg was, naar de dokter. Na onderzoek blijkt dat er niks onrustwekkends aan de hand is... Alles volkomen normaal... OEF!!!!
Gisteren 18 juli 2009.... Dag van de geboortereceptie van Maurice, metekindje van Cindy. 't Mag gezegd zijn.. 't was in orde! Nogmaals een dikke proficiat Sofie en Philip!
Vandaag 19 juli 2009... Beetje 'n lazy sunday! Mag ook wel eens... Op weg naar molecule (wat doet 'n mens op zondag ) liet joske merken dat hij/zij graag boodschappen zal doen en schopte vrolijk rond in de buik van mama!
Heykes... Zonet 45 minuutjes getokkeld om 'n bericht achter te laten... Dan door 'n 'k weet niet watte het bericht kwijtgespeeld... 2de poging dus, zij het ietwat ingekort...
11 juli 2009... Jels en Eef zijn 't weekend in de ardennen met oma en opa, Fran is bij Tine en Jarne op logement, kleine Mauro is er ook. Kathy en Bruno kunnen al eens oefenen hoe het met 4 kids is... Met zijn tweetjes gaan we naar Madonna kijken! Jippie! Eerst wat tsjolen in Leuven... 'n terraske doen, 'n winkelke binnenstappen,... zo van die zaken. Zouden we niet beter kijken voor iets simpels om op te zitten? Als we straks lang recht moeten staan dan zou het wel eens kunnen dat de vermoeidheid in de benen kruipt. Ondanks de steunkousen die nu ook aan de orde zijn... Best wel sexy zo'n steunkousen Is een hele uitdaging om je daar in te wurmen, al spreek ik niet uit ervaring, wel als kijkdeskundige... Nu, goed, in de plaatselijke casa twee goedkope driepekkelkes gekocht, "max 80kg", gedoemd om erdoor te zakken dus (dan spreek ik wel voor mezelf hé frezeke! )... Na lang wachten mogen we eindelijk binnen. We worden gefouilleerd en onze driepekkelkes mogen het concert niet meemaken. Ik laat het driepekkelke met onbewogen blik in de vuilbak belanden, splinternieuw "'t volt van nie wogge"... Cindy doet nog 'n verwoede poging om uit te leggen dat ze zwanger is... helaas... hij mocht zelfs eens voelen, maar ook dat kon de fouilleerder niet overtuigen... enkel een briefje van de dokter kon het stoeltje toelaten... driepekkelke in bewaring om na het concert terug op te pikken... Omstreeks 18u zetten we voet op de festivalweide waar we, na 'n bak vettige frieten, strategisch aan 'n pilaar met wat luidsprekers gaan staan... Nu moet joske het eerste verschot van zijn leven gedaan hebben want toen de DJ van het voorprogramma het beste van zichzelf aan het geven was, blies de baskast onderaan de pilaar met luidsprekers ons bijna uit onze kleren... Mocht ik nog haar hebben, dan was dit zeker ergens naar vanachter bij de uitgang naast het stoeltje van mijn frezeke geblazen... Joske heeft zeker nogal wat gezwommen in dat buikje van mama... Ook tijdens de play-back show van Madonna, die ons dan wel iets tegenviel... Om 'n lang verhaal kort te maken... KAPOT komen we omstreeks 5u 's morgens thuis aan en slepen we ons naar ons bedje... Ik was behoorlijk gebroken...frezeke gesneuveld....
12 juli 2009... Tegen de middag is het tijd om ons Fran uit te zwaaien aan het station. Ze vertrekt vandaag met de ksj op kamp naar Olmen-Balen. Op het perron blijkt dat dit een behoorlijk emotioneel moment is, niet voor ons , maar dat is dan buiten Franneke gerekend die met grote gebaren wijst naar 't buikje van mama en daarmee duidelijk wil maken dat we goed voor joske moeten zorgen... Ze werpt nog 'n klapzoen en dan vertrekt de trein... Net op tijd want de eerste waterlanders rollen over de wangen van mijn frezeke... Franneke toch, wat kun jij ons toch behoorlijk van de kaart brengen... en jaja, ok, 'k geef 't toe... ik heb het ook wat moeilijk... eerlijk is eerlijk Verder maken we van onze "kidsloze" namiddag gebruik om even aan zee wat uit te waaien.. en het deed deugd!!
15 juli 2009... gisteren dus... 2 uurkes recup genomen... We rijden met Jels en vriend Thibo naar Vilvoorde om de opnames van het ketnetprogramma "de pretroulette" mee te maken. Jels schreef zich een eindje terug in op de site van ketnet... neen, die gastjes moet je niks leren op de computer, dat gaat vanzelf... Tijdens de opnames zitten we te wachten in de cafetaria en plots geeft joske blijkbaar de tot nu toe hardste schop... Man man man, wat verlang ik tot die schopjes zichtbaar en voelbaar worden. Zonder egoïstisch te worden hoor. Maar het zien en voelen schoppen schept toch 'n bepaalde band hé. Dan kan ik joske al eens pesten , terwijl het voorlopig eerder gokken is waar in de buik joske zich bevindt. 's Avonds opa josé's verjaardag gaan vieren in hulste. Maurice was daar ook met zijn mama en papa. Ik heb even van de gelegenheid "misbruik" gemaakt om al even stiekem te oefenen... hihihi (zie bijgevoegd fotooke)...
Even lichte paniek toch wel en dus goed op te volgen... Als ik terug thuiskom van 't werk blijkt dat dit de hele dag af en aan was. Wij dus, zodra 't laatste kindje van de opvang weg was, naar de dokter. Na onderzoek blijkt dat er niks onrustwekkends aan de hand is... Alles volkomen normaal... OEF!!!!
Mag ook wel eens... Op weg naar molecule (wat doet 'n mens op zondag
) liet joske merken dat hij/zij graag boodschappen zal doen en schopte vrolijk rond in de buik van mama!
Na lang wachten mogen we eindelijk binnen. We worden gefouilleerd en onze driepekkelkes mogen het concert niet meemaken. Ik laat het driepekkelke met onbewogen blik in de vuilbak belanden, splinternieuw "'t volt van nie wogge"... Cindy doet nog 'n verwoede poging om uit te leggen dat ze zwanger is... helaas... hij mocht zelfs eens voelen, maar ook dat kon de fouilleerder niet overtuigen... enkel een briefje van de dokter kon het stoeltje toelaten... driepekkelke in bewaring om na het concert terug op te pikken...
Man man man, wat verlang ik tot die schopjes zichtbaar en voelbaar worden. Zonder egoïstisch te worden hoor. Maar het zien en voelen schoppen schept toch 'n bepaalde band hé. Dan kan ik joske al eens pesten 
