Inderdaad, even weggeweest dus. Laten we even terugkeren in de tijd, naar 22 april bijvoorbeeld...
22 april 2009: Den 33sten verjaardag van mijn allerliefste! En ja hoor, ik heb 'n heus programma in elkaar gebokst (lees: ik heb gezorgd voor wat eten en wat vertier...). Cindy weet van niks, en zo heb ik (en mijn frezeke ook) het graag! Eerst nem ik haar mee naar 't parkhotel om 's lekker te gaan tafelen. Gezien mijn perfecte timing hebben we na 't eten nog 'n zee van ruimte om nog 's op 't gemakske de Kortrijkse paasfoor onveilig te maken. We gaan ouderwets ne keer naar de schuivers. Wie deed dit nog nooit? Hopen dat tonnen muntjes vallen maar die lijken met lijm vastgekleefd aan elkaar. We hebben geluk! Bij aankoop van 10 jetons krijg je er zomaar voor hetzelfde bedrag gratis... of zou dat gedurende de paasfoor de hele tijd zo geweest zijn? Who cares? Wij leven in de waan dat we een koopje doen! Wij dus met ons doosjes naar zo'n schuiver... Op 't eerste zicht lijkt het maar magertjes te worden. Maar nu wil het lot dat op de machine naast ons, waar net andere mensen gestopt waren met spelen, een hele "fak" naar beneden dondert. Mijn fijn gehoor heeft dit meteen opgemerkt en stante pede zeg ik Cindy dat ze meten daarheen moet (miete die ik ben ) . Met een verhoogde hartslag gaat ze daarheen en begint zeer onschuldig te spelen, de gevallen "fak" waar redelijk wat punten zijn meegevallen direct incasserend... . Nu, na een tijdje raken onze muntjes toch uitgeput en moeten we het onderspit delven. Vlug onze punten tellen... 11.500 punten!!! Jieha! Wij gaan hier naar huis gaan met 'n reus van 'n beer, zeker weten!!! Bij nader inzien stellen we vast dat de grote beren echt wel voor de verslaafde spelers zijn, waar wij gelukkig geen deel van uitmaken! Even kijken naar de kleinere beerkes dus. En daar hangt hij, dé beer die we moesten hebben! Gezien we uitgerekend zijn voor 26 december 2009, zou het wel leuk zijn om iets 'tastbaar' te hebben die ons verwijst naar het onbekende wat komen zal. Dat tastbare hebben we dus op de paasfoor gevonden in de vorm van een leuk beerke met 'n sjaalke en 'n mutske (want dat hebben we normaal gezien nodig de periode ons 4de wonder ter wereld zal komen). Wij noemen 't beerke "JOSKE"! En JOSKE verwijst dan weer naar 't stuk dat we eind november zullen spelen met 't Kuurns Theater. Dus, als we praten over Joske, dan wil dat absoluut niet zeggen dat wij weten of dat wij hopen dat 't eventueel 'n jongen zal worden. Na de paasfoor zijn we nog naar de cinema geweest. Ik ging bijna zeggen "een ouderwetse filmavond", maar tegenwoordig gaat dat ouderwetse niet echt meer op. Is eigenlijk meer 'n HI-TECH avond aan het worden. Miljaarde wat is de cinema veranderd! Niet te doen!!
30 april 2009: Vanavond gaat mijn vrouwke, vóór de tupperware demonstratie hier uit z'n voegen barst, een tweede keer naar de dokter om bloed te laten afnemen! Alleen moeten we nog wat geduld oefenen vooraleer we de resultaten van het bloedonderzoek gaan weten. Met dienen eerste mei ertussen... pffff. En geduld is nu net iets wat wij tekort komen... Zaterdag mogen we bellen voor den uitslag! Maar eerst is er vanavond ook nog 'n tupperware-avond! 'n tupperware culinair... De eerste twee tupperware-fans die binnenkomen zijn 'toeval of niet(?) ' zwanger en nemen plaats aan één kant van de keuken. Mijn opmerking "ah, zitten alle zwangere vrouwen aan die kant van de keuken" doet mijn vrouwtje lief blozend glimlachen. Grappig... Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat zo'n demonstratie héél wat decibels met zich meebrengt. Volgende keer voorzie ik me van 'n koptelefoon...
2 mei 2009: 8u30, ik neem de telefoon ter hand en bel naar de dokter, JIEHA, ik mag weer bellen!!! Maar de eersten mei zit dwars. De resultaten zijn nog niet binnen! Ik mag om 11u30 nog eens terugbellen... 't vrouwke lief natuurlijk ietwat teleurgesteld, want er hangt toch wat stress in de lucht moet ik zeggen... Hopelijk is alles in orde! 11u30, tweede poging... maar helaas, nog niks binnen. Om 17u nog eens bellen... Ondertussen zijn we druk bezig met de voorbereidingen van 't middagmaal. Er komen vrienden eten. 2 koppels, en ja hoor, wat dacht je? Beide koppels zijn zwanger!!!! Deze middag dus met 3 zwangere vrouwen aan tafel! Als dat geen leuke gedachte is! 17u00, kop op de minuut waag ik de derde poging! Nu is 't resultaat binnen. Is de HCG-waarde voldoende gestegen? Zouden er andere zaken aan het licht komen??? Maar we hoeven ons voorlopig geen zorgen te maken. Alles is okidoki! HCG-waarde staat aan 16000, en dat is zeker in orde!
Vandaag 4 mei 2009: Blijkbaar krijgt mijn vrouwke toch wat kwaaltjes te verwerken. Eten wordt een moeilijke kwestie. De geur van eten zegt haar blijkbaar niet veel en den trek is er ook niet... en bij dit komt nog dat mijn vrouwkes lichaam zich blijkbaar reeds opmerkelijk aan het voorbereiden is op de borstboeding. Met wat pijnlijke steken tot gevolg... Nu even kijken naar TV se... programma op vitaya over koppels die gevolgd worden tijdens hun zwangerschap...
Who cares? Wij leven in de waan dat we een koopje doen! 
Wij dus met ons doosjes naar zo'n schuiver... Op 't eerste zicht lijkt het maar magertjes te worden. Maar nu wil het lot dat op de machine naast ons, waar net andere mensen gestopt waren met spelen, een hele "fak" naar beneden dondert. Mijn fijn gehoor heeft dit meteen opgemerkt en stante pede zeg ik Cindy dat ze meten daarheen moet (miete die ik ben 
)
. Nu, na een tijdje raken onze muntjes toch uitgeput en moeten we het onderspit delven.
