18 mei 2010 Vroeg opstaan na een toch wel rustige nacht moet ik zeggen... Normaal gezien vertrekken wij altijd net op tijd om net te laat te zijn . Maar deze keer is het anders. We vertrekken ruim op tijd omdat we denken dat er op dat uur enorm veel volk op de baan is en dat er behoorlijk veel kans op aanschuiven is in die richting. Maar blijkbaar was iedereen die ochtend vroeger naar het werk vertrokken want om 8u15 liepen we reeds door de draaideur van het ziekenhuis . We wandelen de voor ons ondertussen bekende wachtzaal met telkens dezelfde 'lezinge' binnen. Behoorlijk nerveus zijn we als 'frezeke' weerklinkt. 't Is aan ons! Huh? Nu al??? Wow... 't Is de collega van onze gynaecoloog die de punctie zal uitvoeren gezien die van ons verlof heeft. Maar we voelen ons alweer meteen op ons gemak. Praktisch als ik ben denk ik eraan om maar meteen te vragen of dit op de dvd mag opgenomen worden, wat 'n positief antwoord krijgt! jiepie ! Anders als bij de punctie die we hadden bij de zwangerschap van onzen oudsten is dat de gynaecoloog alles zelf klaar moet leggen. Misschien heeft dat ook te maken met het feit dat dat toen in Leuven plaatsvond ? Een eerste echo maakt duidelijk dat ons friemeltje perfect ligt voor het uitvoeren van de punctie! Als dat geen meevaller is, meteen goed meewerken ! Niet veel later staat een naald met de lengte van een A4-blad loodrecht op de buik van mijn frezeke... in compinatie met het beeld op het scherm die precies aantoont waar de gynaecoloog met de naald aan het prikken is. Mijn vrouwtje geeft geen kik! Net iets te vroeg doet de gynae een poging om vruchtwater af te nemen, maar blijkbaar zit de naald nog niet door het vruchtzakje ("vruchtzak" klinkt zo megagroot ). Nog ietsiepietsie verder duwen. Ik zeg wel 'duwen' want dat lijkt precies of ze moet door 'n strandbal prikken. En hupsa, de naald verschijnt ook op het scherm. Ietwat in paniek zie ik hoeveel vruchtwater de gynae afneemt... "Niet te veel nemen please!" denk ik bij mezelf... Niet veel later is mijn vrouwtje alweer op de been en is de punctie succesvol verlopen!! Vrijdag om 15u mogen we bellen om de eerste resultaten van de punctie te vernemen... We moeten het afgenomen vruchtwaterstaal zelf naar het labo brengen... Beetje raar, maar blijkbaar is het belangrijk dat de oorspronkelijke eigenaar van het vruchtwater dit in hoogst eigen persoon afgeeft... tjah... Tot aan het labo heb ik het vruchtwater zorgvuldig in mijn handen gedragen, zo droeg ik ook iets van ons friemeltje hé... En nu niet schrikken , om precies 8u45 lopen we reeds terug naar de parking... Van een vlot verloop gesproken!!! De rest van de dag verloopt rustig want m'n frezeke heeft toch wat last van de punctie. Het motiveren om het rustig aan te doen loopt bijgevolg als vanzelf .
19 mei 2010 Vandaag is de spanning om de uitslag komende vrijdag duidelijk te voelen. Mijn frezeke heeft het niet zo goed op, wat ik dan weer niet gewend ben. Normaal is ze het zonnetje en de grote positiefdenker in huis! Maar als je 'n hele dag thuis bent heb je natuurlijk veel te veel tijd om na te denken hé... Dat zal wel de oorzaak zijn waarschijnlijk...
Gisteren 20 mei 2010 We lopen er alletwee wat nerveus bij... Morgen mogen we bellen... Spanning... (onnodige?)stress...
Vandaag 21 mei 2010 M'n frezeke brengt me naar het werk. Ze wil wat kleine boodschappen doen om de gedachten wat te verzetten. Iets na de middag rinkelt mijn gsm... Voicemail... Hmmm, vreemd... "u hebt 1 nieuw bericht".... En aan de andere kant hoor ik de stem van de gynae!!! " Ik heb goed nieuws voor jullie! De eerste resultaten van de punctie zijn volstrekt normaal!! Ik wou jullie dit alvast laten weten! Prettig weekend!" Opeens begint de zon nòg wat feller te schijnen dan ze al scheen, krijg ik het behoorlijk warm vanbinnen... Nog wat verweesd van het feit dat ze ons ZELF opgebeld heeft bel ik m'n frezeke op om het goeie nieuws te melden. "Huh, serieus", klinkt het ietwat verward. Hoe zou je zelf zijn als je net dan tussen de rekken in den floralux staat... Ik kan niet wachten tot m'n vrouwtje mij komt oppikken aan het werk... Eindelijk is het zover, 't is weekend!!!! Thuisgekomen trakteert mijn welgezind frezeke de kids op 'n welverdiende donut! Nèg! En ze heeft voor mij ook nog iets mee... Aha? Leuk!! I love presents!!!! Ietwat uit mijn lood geslagen haal ik enkele piepkleine hemdjes tevoorschijn... Met opdruk "ik hou van mijn papa"... Je kan wel denken wat dat met me doet...
Goeie avond! Hier ben ik nog eens... Morgen dus een spannende dag. Vorige nacht heeft mijn frezeke al bijna niet geslapen, wat zal dat vannacht dan zijn vraag ik me af. In ieder geval zal het een ietwat stressy week worden... Gelukkig is m'n frezeke de rest van de week thuis om wat te rusten. Hoe ik m'n vrouwtje zal kunnen motiveren om in die luie zetel te blijven zitten/liggen is een andere vraag...
. Maar deze keer is het anders. We vertrekken ruim op tijd omdat we denken dat er op dat uur enorm veel volk op de baan is en dat er behoorlijk veel kans op aanschuiven is in die richting.
.
!
? Een eerste echo maakt duidelijk dat ons friemeltje perfect ligt voor het uitvoeren van de punctie! Als dat geen meevaller is, meteen goed meewerken 
! Niet veel later staat een naald met de lengte van een A4-blad loodrecht op de buik van mijn frezeke... in compinatie met het beeld op het scherm die precies aantoont waar de gynaecoloog met de naald aan het prikken is. Mijn vrouwtje geeft geen kik! Net iets te vroeg doet de gynae een poging om vruchtwater af te nemen, maar blijkbaar zit de naald nog niet door het vruchtzakje ("vruchtzak" klinkt zo megagroot 
, om precies 8u45 lopen we reeds terug naar de parking... Van een vlot verloop gesproken!!!
.
