Hier ben ik weer, weet dat t lang geleden is, maar er is dan ook véél gebeurd!!!!
Woensdag 20/10 hadden we om 16u terug afspraak bij de vroedvrouw voor n volgende check!
Blijkt dat alles zon beetje hetzelfde gebleven was als maandag 18/10 k Moet er alweer aan toevoegen dat we ietwat ontgoocheld naar elkaar keken.
Anne heeft dan nog eens serieus getoucheerd wie weet komt er wel reactie Maar dat is niet voor meteen blijkbaar. Ze vermoedt dat t voor t weekend zal zijn
Mn frezeke laat haar ontgoocheling blijken en heeft zin in n goeie film en een serieuze zak chips . We hebben geen chips meer in huis dus is de enige oplossing er te gaan halen in de winkel. We noteren woensdag 20/10 18u30 als ik de parking van de winkel verlaat.
Thuisgekomen eerst met de kids het avondmaal verorberen Tot plots mn frezeke me meldt dat de kids dringend in hun bed moeten
Noteer: 18u45: Eerste tekenen van movement
Hieronder een overzicht van het verder verloop van de avond:
19u00: kids in hun bedje
19u50: telefoon naar vroedvrouw Komt eraan!
20u09: Frezeke aan het stuiteren op de bal
20u15: terug een wee ik citeer mn frezeke moa mins dat is gjistig, als je daar zo lang op gewacht hebt
20u37: vroedvrouw komt aan
Hartslag meten, ok!
21u00: valt precies stil t is nie waar é!?
21u07: Kleine wee
21u10: nog een wee (jawee???? )
21u22: Vroedvrouw belt dokter op
21u30: Vliezen worden gebroken (raar haakje zulle )
21u37: Eerste serieuze pijnlijke wee! (Nog oltid even gjistig frezeke???)
22u05: dokter arriveert
Ondertussen komen de harde weeën meer en meer op
Ik neem plaats op het bed en mn frezeke tussen mijn benen
Hier ben ik weer! En ja Friemeltje vindt het blijkbaar zééééééér leuk in mamas buik
Dinsdag laatstleden dus terug naar de dokter geweest om te kijken of het strippen effect gehad heeft. Alles was hetzelfde gebleven. Moet toegeven dat ik liever wat schof in de zaak had gezien Maar ja, zoals de dokter zegt, t moet zijn dat Friemeltje er nog niet klaar voor is.
Ook mijn frezeke is toch ietwat ontgoocheld Ze hoopte ook op wat vooruitgang
Weet je het feit dat we in het ziekenhuis terecht kwamen om een vroegtijdige geboorte tegen te gaan maakt eigenlijk wel dat we na die periode denken dat de geboorte niet lang op zich zal laten wachten. En nu lijkt het alsof ons friemeltje er niet uit WIL En dat werkt ietwat frustrerend. We plannen ook niks meer zie dat het nu gebeurd, zie dat het binnen enkele uren in gank schiet .
Zo waren we eigenlijk wat aan het denken Het ging zelfs zo ver dat mn vrouwtje s nachts de ramen aan het lappen was omdat ze niet meer kon slapen MIDDEN in de nacht Waar zijn we mee bezig??? Inderdaad waar zijn we mee bezig? In plaats van te GENIETEN van onze zwangerschap
Dringend tijd om het over een volledig andere boeg te gooien, te genieten, terug te gaan plannen!!!
Zo gezegd, zo gedaan!
Woensdag afspraak bij onze vroedvrouw De 7 cm die onze dokter gemeten heeft moeten we ietwat relativeren en er 6 van maken.. Iets nieuws is dat ons Friemeltje blijkbaar veel haar (HUH???) zal hebben . Wel n verrassende optie die we bij Jels, Fran en Eef duidelijk niet bijgenomen hadden. Al hoop ik stiekem dat het NIET in de lijn ligt van de zanger in deze videoclip http://www.youtube.com/watch?v=QtxlCsVKkvY hihihi Stel je voor O, ja, we kregen zon leuke bal mee om wat op te wiegen en te stuiteren Leuk hoor!
Donderdag een last-minute naar de sauna.. Kwestie van weer te genieten!!! Zeer belangrijk (rijk van belang!).
Zaterdagavond op t gemakske een vrijgezellenavond meegemaakt! Rond 3 uur in ons bedje beland t zal een uitgaanderke worden zulle!!! En gisteren van het stralende weer gebruik gemaakt om in Oostende nog eens kip met de handjes te gaan eten, tot groot jolijt van de kids!!!
En daarna, jaja, aan de vloedlijn gaan wandelen hihihi. Na een uitgebreide wandeling langs die vloedlijn terug naar ons huisje vóór we in de file belanden, want dat risico is toch het nemen niet waard Stel je voor dat er in die file plots aktie is . Wat doe je dan??????
Vandaag is het toch ietwat onrustig geweest in het bolle buikje
Hier ben ik weer. Gisteren dus naar de dokter geweest. 7 (lees: zeven) cm opening...!!!! Straks valt ons friemeltje er gewoon uit zeg! Onze huisdokter heeft, om 's te kijken hoe m'n frezeke reageert, gestript! Euh... neen, niet strippen in de betekenis van strippen hé! Foei hoor! Wat denk je wel??? Neen, strippen in de betekenis van het losmaken van de vliezen van de baarmoederhals... Dat zou de weeën kunnen opwekken, maar na het eten van het hart van de ananas, gini's drinken, frambozenbladthee blijkt ook strippen niet echt effect te hebben... Deze namiddag is m'n frezeke naar de natuurwinkel geweest en daar kreeg ze "hartgespan"-thee mee... Volgens de natuurwinkelaar ook 'n goed produktje die de weeën helpt opwekken... Mag het duidelijk zijn dat we echt wel dolgraag kennis willen maken met ons friemel-wondertje????
Straks terug naar de huisdokter, we worden van dichtbij gevolgd dus...
Ondertussen zijn we dus reeds maandag 11-10-10!!! We zijn de kaap van 37 weken gepasseerd!
Vorig weekend was n moeilijk weekend voor mn frezeke Kuurne kermis, waar we toch graag ook ons steentje bijdragen, moest op een wat rustiger wijze doorsparteld worden. Wij dus op vrijdagavond 1 oktober mét rolstoel gewapend naar de halve marathon gaan kijken Allé, de 6 en de 2 km-lopers gaan aanmoedigen. Onze Jels liep de 6, Fran en Eef de 2km! En dat hebben ze flink gedaan! Iets minder was het weer die avond Regen zorgde voor een natte editie dit jaar. En dat hebben we geweten! Toen we thuiskwamen waren we echt als soepkiekens! Blijkbaar houdt ons friemeltje wel van de regen harde buiken blijven wat uit gelukkig want als we de kaap van 37 weken willen bereiken, waar we nu toch al dicht bij zijn, dan moet t wel nog wat rustig blijven hé
Zaterdag 2 oktober weer met de rolstoel op gang, bijna de hele dag zelfs Na de kindernamiddag terug naar huis en mn frezeke was blij in haar bedje terecht te komen.
Zondag 3 oktober s morgens naar de eucharistieviering en na de middag de kermis even afdweilen met de kids Klein detail, maar met n rolstoel op ons marktplein rond-tsjolen lijkt eenvoudiger dan het is hoor s Avonds is het tijd voor de kinderplaybackshow, waar onze Jels ook aan deelneemt! Na het fantastische optreden van onze eigen Koen Wauters keren we huiswaarts en blijken de stoelen in de tent niet geschikt voor zwangere vrouwen. Mn frezeke haar rug doet enorm veel pijn en ze is dus uitermate content terug thuis te zijn!
Na Kuurne kermis komt het besef dat we nu wel héél dicht bij een mogelijke thuisbevalling gekomen zijn! Moa gow zeg! Wie heeft dat durven denken??? Maandagochtend afspraak gehad bij onze dokter De situatie is ongeveer hetzelfde gebleven 4-5cm k Sta versteld van het feit dat m frezeke zo haar best deed om te rusten! Nog n duwke en we hebben groen licht om alsnog onze gedroomde thuisbevalling te beleven!!!!!! Vrijdag 8 oktober om 16u hebben we afspraak bij onze vroedvrouw. (Mocht het nu in gank schieten dan blijven we al thuis hoor! ) Na onderzoek door onze vroedvrouw horen we dat we reeds een 6-tal cm ver staan!!!! Ongelooflijk hé!? Alweer de vraag WIE heeft dat durven denken??????????? Onze vroedvrouw vertelt ons dat alles eigenlijk maar n klein duwke nodig heeft en dat t waarschijnlijk wel vlug zal gaan. Zou de baby dit weekend geboren worden??? Ze zegt ons ook dat ze haar huis bijna niet durft te verlaten De graad van paraatheid ligt zéér hoog dus .
Zaterdagmorgen 9 oktober . Vandaag schiet mijn frezeke uit de startblokken! Niet te doen Wandelen, poetsen, strijken, . Ze geniet ervan! Hopen we mss stiekem dat we ons friemeltje zijn of haar naam dit weekend mogen uitspreken??? 10-10-10 zou wel mooi zijn hé? Niet? Maar blijkbaar is ons friemeltje van het princiepe k mocht er n maand geleden niet uit, nu WIL ik er niet uit!!! Neg!! Hoe aktiever mn frezeke wordt, hoe rustiger ons friemeltje zich houdt! Strange! Hier en daar wel n stevige harde buik, maar daar stopt het wel mee dan
Zoals ik daarnet dus zei Ondertussen zijn we maandagavond 11 oktober en straks om 19u30 hebben we afspraak bij onze dokter . BENIEUWD!!!!!!!!!!
Ben er vandaag vroeg bij, 'k kon niet meer slapen, wat rugpijn . In tegenstelling tot m'n frezeke, blijkbaar heeft ze de rust terug gevonden. Als ze de vorige nachten telkens op moest staan lijkt ze momenteel te slapen als een baksteen. Zou dat iets willen betekenen??
Gisteren zijn we dus naar de gynaecoloog geweest. Afspraak om 15u45... En daar zitten we dan, in de wachtkamer. We worden aangesproken door een moeder met haar dochter. (moeder is schat ik 54 jaar, dochter ongeveer 34? Zal er niet ver naast zijn denk ik...). Op de flatscreen in de wachtzaal loopt een filmpje, zoals altijd, onderandere over borstvoeding en de houding van de baby om vlot borstvoeding te geven. De dochter wijst er ons op dat het op die tv véél eenvoudiger voorgesteld wordt dan dat het in werkelijkheid is... "die pop weegt veel minder dan een echt kindje hoor" zegt ze ons... Ik heb zo'n gniffelend gevoel vanbinnen... Na een tijdje... "En..." vraagt de moeder, "een eerste?"... Waarop mijn frezeke heel koelbloedig antwoord: "Neen hoor, een vierde"... Je moet je dan eens voorstellen dat, terwijl je naar de tv zit te kijken, de bel gaat en als je opendoet sinterklaas én de kerstman tegelijkertijd voor je voordeur staan... ewel, DIE blik zag je in de ogen en reactie van moeder en dochter... Wat zien wij er dus nog jong en fris uit, denk ik dan... hihihi (ik zeg wel... "denk ik dan" hé....)
Het is onze beurt. De gynae wil en durft ook niet te 'toucheren' zegt hij ons. Waarop m'n frezeke lichtjes ontgoocheld kijkt. We zijn eigenlijk reuze benieuwd hoever we nu eigenlijk staan...en nu wil hij niet even toucheren... Hij zegt ons dat hij via een echo zal proberen te kijken hoever we staan. En tot onze verbazing blijkt dat de baarmoederhals terug wat langer werd (18mm ipv 15 de laatste keer bij de gynae...) Hoe is dat nu mogelijk??? 't zal wel aan zijn machien liggen zeker? Ook wat het gewicht van ons friemeltje betreft schrikken we eerst wat... 3,2kg!... Huh??? "'k Zal eens opnieuw meten..." zegt hij ons... en dan komen we uit op 2,7kg... Dat lijkt er al beter op... Zal er ergens tussen hangen zeker? Hij vertelt ons dat een thuisbevalling geen probleem is, ALS we volgende week vrijdag halen... Dat lijkt eigenlijk wel haalbare kaart hé..? Na het onderzoek beseffen we eigenlijk dat dit ons laatste bezoek zal geweest zijn aan de gynaecoloog...raar gevoel... We moeten geen afspraak meer maken en mijn frezeke lijkt ietwat aan de verstrooide kant... bijna zonder betalen weggeglipt... Mijn heldere denkvermogen helpt me om toch nog te vragen om de dvd met de echo's te "finaliseren" zodat we die EINDELIJK eens kunnen bekijken!!!
Gisterenavond nog wat serieuze harde buiken de revue zien passeren... Wanneer O wanneer????....
Vrijdag 17 september 2010 De gynaecoloog komt met het goeie nieuws dat mijn frezeke morgen naar huis mag! Jieha!!!
Zaterdag 18 september 2010 Ik haast me zo snel als ik kan naar Izegem. Mijn frezeke zit al vol ongeduld te popelen om huiswaarts te keren. Bij het vertrekken kijken we nog even goed naar de kamer waar de premature babytjes terecht komen. Zal ons Friemeltje hier ook de sfeer maken? Hmmm voorlopig blijft het rustig in de buik, hopelijk blijft dit nog n tijdje zo Vandaag dus 34 weken!!!
Maandag 20 september 2010 Vanavond afspraak bij onze vroedvrouw. Die kan ons alleen maar zeggen dat mijn frezeke het verder rustig aan zal moeten doen. Huh.. dat was ons natuurlijk al lang duidelijk Ondertussen 4cm opening en de baarmoederhals zo goed als volledig verstreken. Hoelang o hoelang houdt ons friemeltje het daar nog uit is de vraag! :-/
Dinsdag-donderdag Mijn frezeke houdt zich zo goed mogelijk aan de strikte rust. Het wordt wel lastig merk ik. Het woord spanbandjes heeft al menig maal door mijn gedachten gespeeld
Vrijdag 24 september 2010 Vandaag nog eens naar de huisdokter. Meet de buik en die is perfect mee! Van toucheren is er zeker geen sprake meer want dat zou wel eens de bevalling kunnen starten en we zijn nu bijna 35 weken ver Komende woensdag hebben we n afspraak bij de gynaecoloog en laat onze dokter het toucheren voor hem. We vragen haar nog of een thuisbevalling nog mogelijk is mocht het zijn dat we toch nog De bewuste 8 oktober halen en die beslissing laat ze liever over aan onze gynaecoloog. Een vraagje dus om mee te nemen komende woensdag.
Zaterdag 25 september 2010 Nestdrang nestdrang en nogmaals nestdrang ! Niet te doen hoe mijn frezeke in actie schiet. Ik kan zelf bijna niet meer volgen. Ik moet me als het ware opdringen zodat ik ook nog iets kan doen. Heb moeite om mijn frezeke in haar bedje te houden nu we die magische kaap van 35 weken bereikt hebben. De nachten worden wel wat zwaarder. Nogal vaak komt mn frezeke midden de nacht wakker al of niet van n harde buik en raakt dan niet meer in slaap. Met het gevolg dat mn meiske soms al een hele tijd beneden is als mijnen wekker mij wakker maakt
We maken van de gelegenheid gebruik om nog wat broodnodige boodschappen te doen zodat we er toch in slagen de voorbereidingen voor n groot deel in orde te maken En ondertussen blijft ons friemeltje behoorlijk rustig. De harde buiken komen minder frequent maar worden wel ietwat intenser. Volgens mn frezeke ik voel ze niet hé
Vandaag, zondag, verloopt alles rustig. Al enkele harde buiken die de revue passeerden maar niet meer dan dat
Maar de grote vraag blijft Hoelang blijft het nog zo rustig???
Heykes!
Nog steeds went het ‘alleen’ zijn niet… en
dat geldt voor ons allemaal. Ik zit hier nu, in het ziekenhuisbed thuis, pffff.
En m’n frezeke heeft ook zoiets van “hoelang nog??”
Maar! We weten waarvoor we bezig zijn hé! En dat is wat
telt! Sedert gisterenavond is het infuus terug afgekoppeld. Is nu dus weer
kijken wat er zonder infuus gebeurt. Blijft het rustig of komen de harde buiken
terug? Hèhè…precies of “harde buiken” een soort levende
wezens zijn… Vanavond hadden we afspraak bij de gynaecoloog. Een
uitgebreide echo toont ons dat ons friemeltje in de goeie houding ligt, flink
zo! Ook een gewicht van 2,460 kg is best wel ok!! De gynaecoloog zou zeker
graag de 34 weken halen en m’n frezeke dus zeker tot en met ’t
weekend in de Materniteit te houden. De dagen van m’n frezeke passeren
niet zo snel als die van mij… Wat ik moet zeggen dat ze momenteel boorbij
vliegen.
M’n frezeke (en ik ook!) geniet wel van ’t
moment dat ik binnenkom met de kids, alledrie de boekentas mee, ik met ’n
brood en wat beleg. Kids maken in kamer 110 hun huiswerk en daarna eten we
allen samen, zéér leuk!!!!!
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.
Avond…
‘k Ben hier nog een keer… En weer alleen thuis
Vanavond sloeg de twijfel weer toe. Al ’n hele dag voelde mijn frezeke
haar niet zo goed in haar vel en in de vooravond begonnen er weer wat harde
buiken op te zetten. Geen gewone harde buiken maar net iets té hard om ’n
gewone harde buik genoemd te worden. Pffff, wat een uitleg hé!
Nu, toch even telefonisch contact opgenomen met onze
vroedvrouw. Ze wist ons te zeggen dat ze eigenlijk niet veel kan doen en dat ’t
misschien geen slecht idee zou zijn om toch even naar de Materniteit te gaan om
even met de monitor te checken.
M’n frezeke durft niet te bellen naar de Materniteit.
Ontgoocheling in de ogen van m’n liefste. Ze heeft zoooo haar best gedaan
om NIETS te doen en toch… Waarom hé???
Mémé Laura gecontacteerd om even op onze 3 spruiten te komen
letten en wij dus als ’n sneltrein naar Izegem. Voor alle veiligheid toch
de buzze weer meegenomen in het geval m’n vrouwtje weer voor de all-in ‘kiest’…
De monitor toonde inderdaad dat er wel wat baarmoederactiviteit
is en na ‘n 45-tal minuutjes komt de gynaecoloog (jep, onze gynae is van
wacht…) het tekeningske bekijken. Die besluit dat ’t toch beter zou
zijn om met ’n infuus alles terug wat stil te leggen. Morgen zijn we 33
weken en dat is eigenlijk nog net iets te vroeg om goed te zijn.
Deze keer kamer 110… Hopelijk een goeie nachtrust…
Slaap lekker frezeke! Tot straks!
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.
Ondertussen 12 dagen in het ziekenhuis achter de rug…
Moet zeggen dat het “alleen zijn” niet went! Het gemis wordt
eigenlijk alsmaar groter. Watje dat ik ben…
Maar….m’n frezeke doet dat goed! En ons
friemeltje blijkt zijn/haar interesse in de buitenwereld even in de frigo
gestopt te hebben. Vorige maandag was er eventjes “paniek” als zou
het terug in gang geschoten zijn, maar een tweede zetpil deed wonderen en tot
op heden is het dus behoorlijk kalm… Op enkele harde buikjes na en dus
enkele golfjes op de monitor waren het bijna telkens platte lijntjes die te
zien waren op de print.
Vrijdag, tussen de afspraken door, werd mijn frezeke in een
rolstoel naar het cabinet van de gynaecoloog gereden voor een onderzoek. Van
dat onderzoek hing af of m’n vrouwtje eventueel na het weekend terug naar
huis zou mogen. En nu moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat dat een mes is die
aan beide kanten snijdt… M’n vrouwtje zal het uiteraard kalm aan
moeten doen… Maar thuis is die verleiding zoooo groot hé om te vaak dat
bed uit te komen en vanalles te doen…
En we zijn zover… vandaag is mijn allerliefste frezeke
naar huis mogen komen!!! Nu wordt het eigenlijk best wel spannend. Want zolang ze
in de materniteit was had ik een veilig gevoel… Moesten de weeën
doorbreken ben je meteen ter plaatse… Als dat nu het geval is zit er wel meteen
’n half uurtje tussen… spannend dus…
Maar ben uitermate blij dat we weer allemaal samen thuis
zijn!
Het is inderdaad wennen voor m’n frezeke om thuis ‘op
hotel te zijn’… Zo noem ik het en zo wil ik het ook… Maar er
is zo vlug zelf iets gedaan hé frezeke ;-)
Wordt vervolgd!
Groeten,
Stefaan en co…..*.
Nog geen twee volle dagen strikte rust dinsdag nog volop harde buiken te verwerken gekregen. Om het ons wat makkelijk te maken schreven we telkens het uur op als er n harde buik de kop kwam opsteken. Dinsdag waren dat er 17 om juist te zijn . Niet niks dus.
Ook deze morgen reeds vrij vroeg (5u45) een eerste harde buik... In de loop van de voormiddag even naar de gynae gebeld om de resultaten van het urine-onderzoek van ons laatste bezoek op te vragen. Alles blijkt ok. Ik kaart ook even voorzichtig aan dat er nog steeds, ondanks het rusten, harde buiken opkomen. Maar niet dat baart onze gynaecoloog meteen zorgen. Pijn in de onderrug en menstruatiepijn zijn factoren die wijzen op het feit dat er veel activiteit is daarbinnen. Indien we werkelijk twijfelen mogen we zeker onze gynaecoloog opzoeken, vandaag nog in de namiddag of morgenvoormiddag
Pijn in de onderrug is ook iets waar mn frezeke gisterenavond behoorlijk veel last van had Niet dat we meteen paniekeren, maar toch 'n beetje
Tot deze middag 12u10 om precies te zijn. Een harde buik die tranen in de ogen van mn frezeke doet springen . Ik schrik behoorlijk en mn frezeke is er even niet goed van. We noteren 12u10 k Zal er een uitroepteken bijzetten zeg ik nog tegen mn frezeke, zodat we dit zeker niet vergeten
26 minuten later Nog zo eentje met n uitroepteken Miljaarde, wat is dat nu???? Alweer behoorlijk schrikken Wachten we nog tot morgen om de gynaecoloog op te zoeken of gaan we deze namiddag??? Ik zou liefst zo snel mogelijk gaan. Maar ik heb n klein probleem ik voel de weeën niet hé Ik merk dat mn frezeke nog tot morgen wil wachten.
Toch even te rade gaan bij n vriendin, die vroedvrouw is. Niet veel later regelen we opvang voor de namiddag (bedankt ma en pa!) en rijden we richting Izegem Daar aangekomen merken we wel dat de secretaresse weinig weet heeft van het feit dat de gynae gezegd heeft dat hij er ons tussen zou nemen, maar t is geen probleem Even wachten in de wachtzaal
Het onderzoek duurt 10 seconden. De baarmoederhals is maar 1cm meer, dus in anderhalve dag een halve centimeter ingekort
Mn frezeke moet blijven slik 2 weken !!!!! Huh? 2 weken???? WOW, nog meer slik ZO LANG .Praktisch? Jels, Fran, Eef schoolbegin, terug gaan werken, .
In den auto meteen praktisch beginnen denken... Wie heeft dat verwacht? 2 weken Maar, t is voor n prachtig doel Vlug nog n snelcursus was sorteren
Valies maken en terug naar het ziekenhuis. Daar aangekomen eerst even aan de monitor waar we het hartje van ons Friemeltje heel mooi horen kloppen. Daarna krijgt mn frezeke n spuit cortisone, dat zou ons Friemeltje moeten voorbereiden op de behandeling bij n eventuele vroeggeboorte. Er wordt een infuus gestoken en ze krijgt ook n zetpil Die zetpil zou de contracties meteen moeten stilleggen wat ook zo blijkt te zijn.
En dan. Liggen. En blijven liggen Ik geloof dat t nog niet helemaal tot me doorgedrongen is 2 weken mn frezeke niet in huis Pffff
Daarnet bezoek bij de gynaecoloog gehad... De registratie van de sim-kaart slaan we vandaag even over want daar zat enorm veel volk. We moesten maar eens te laat zijn... En eerlijk is eerlijk...het wachten in de wachtzaal was best wel spannend. In die mate zelfs dat het artikel in de dag allemaal van juni over de prille relatie van Tom Dice me boeide . Zelfs al is het alweer 'uit' momenteel We worden, alweer, vriendelijk onthaald door onze gynae. "Hoe is 't?" vraagt hij ons... en wij alweer "goed!" waarop we meteen verder vertellen dat we de laatste 3 dagen (ja, vandaag ook wel dus) met behoorlijk wat harde buiken te maken hadden. Zelfs net vóór m'n frezeke op de fameuze stoel ging gaan liggen weer eentje... En inderdaad... onderzoek wijst uit dat we reeds te maken hebben met een behoorlijk verweekte baarmoederhals. De daaropvolgende echo toont ons ook dat diezelfde baarmoederhals nog amper 1,5cm is, terwijl die normaal gezien 4cm moet zijn... Ook 2 cm opening is niet niks... Onze gynaecoloog twijfelt niet, meteen thuisblijven en zeker 2 weken strikte rust. Veel zetelen en weinig fysieke inspanningen... Gelukkig is m'n frezeke reeds van vorige week thuis! Oef!! Indien ons friemeltje beslist om in de komende 2 weken kennis te willen maken met de buitenwereld, dan zal dit in Gent of Brugge moeten gebeuren... Nad de komende twee weken zou dat dan in Izegem zijn... We hopen en zetten dan ook alles op alles om de 37 weken te halen (nog 7 weken!) en onze gedroomde derde thuisbevalling te mogen beleven... Thuisgekomen keil ik m'n frezeke meteen de zetel in... Maar dat is buiten m'n frezeke gerekend, die voelt zich daar niet zo lekker, in die zetel die ze maar meteen "haar beste vriend voor de komende weken" noemt... Het is even wennen voor zowel m'n frezeke als ikzelf...
Voorlopig blijven de harde buiken wel komen ... om het kwartier zelfs... hopelijk valt het stil...
We noteren... 22u20... laatste harde buik... hopelijk valt het wat stil hoor... Inderdaad, je leest goed... de ene harde buik volgt de andere behoorlijk snel op... En dat al 2 dagen. Niet dat we al telkens timen, maar er is veel beweging de laatste 48 uur...ondanks het feit dat m'n frezeke het zeer rustig aan doet... zetelke liggen, boekske lezen, koffietje drinken,...
Morgen naar de gynaecoloog, eindelijk... is lang geleden en komt, gezien die harde buiken, net op tijd...
Onze Congé naar het verre Duitsland heeft deugd gedaan! We hadden er toch nood aan om er even tussenuit te zijn
Een jaar 365 dagen en vingerknip
Wat vliegt de tijd snel!
13 augustus (dit jaar vrijdag de dertiende wel degelijk) was het dag op dag n jaar geleden dat ons kleine Fre* werd geboren. Precies of het gisteren was
We verwachtten dat het n zware dag zou worden maar dat is behoorlijk meegevallen. De dagen ervoor waren eigenlijk iets moeilijker Toen kregen we dat te horen, dan weer dit,
Het deed enorm veel deugd te merken dat velen ons kleine Fre* niet vergeten zijn slik
En ons kleine Fre* is al meer dan behoorlijk aan het schitteren geweest. Nu zit ze precies waar ze vorig jaar zat telkens even stil worden
Ondertussen zijn we reeds een tweede keer bij onze vroedvrouw gaan aankloppen Enkele stevige harde buiken kwamen hard aan bij mn frezeke en we wilden toch wel weten wat er daarbinnen aan het gebeuren was. Bleek dat ons Friemeltje beslist heeft om in stuit te gaan liggen, de kapoen !!! Nog tijd genoeg om te draaien en van de vele ruimte te genieten stelt onze vroedvrouw ons op het gemak. Stuit klinkt zo niet-thuis-bevallen-achtig
Gisteren nog vlug even bij ons Fre* een nieuw kaarsje gaan plaatsen. Komen we tot de vaststelling dat dieven aan de haal zijn met twee stenen potjes vanop Fre* haar plaatsje Onthutst kijken we naar elkaar en eigenlijk komt er een soort woede los raar 2 simpele stenen potjes, wie doet daar nu moeilijk over zou je denken. Maar het ligt gevoelig, echt waar Wie doet nu zoiets ? Die stenen potjes stonden daar op hun plaats, sierden het plaatsje van ons Fre*. Ze moesten daar gewoon staan! Triestig en woedend tegelijk word ik daarvan, niet te doen Pfff .
Ons Friemeltje heeft zich ondertussen al meerdere keren gedraaid want mn frezeke heeft al talrijke harde buiken te verwerken gekregen. Vandaar ook recentelijk ons bezoek aan onze huisdokter. En eidelijk krijg ik te horen wat ik al n tijdje wou horen. Mn frezeke mag eindelijk thuisblijven en de rust opzoeken als ze dat nodig heeft en ze heeft het nodig. De zetel heeft al menig maal mijn frezeke naar dromenland gezonden
Vandaag dus mogen bellen voor de uitslag van de suikertest. Niks aan de hand ! Ook toxoplasmose is niet gewijzigd, gelukkig maar!
Om 18u hadden we afspraak met onze vroedvrouw. Sinds we ze zes jaar geleden voor het laatst zagen is ze geen haar veranderd! Allé, wel n haar, maar niet meer dan één. Ze wist nog heel goed kleine anekdotes van toen te vertellen duidelijk n geheugen van n beter merk dan dat van mij . n Klein onderzoekje later weten we waar de poep en waar het hoofdje van ons Friemeltje zich bevinden.
De harttoontjes sprongen vrolijk in het rond, zalig om te horen. n Harstlagje van rond de 140 slagen per minuut. Nu zegt de volksmond volgens onze vroedvrouw dat n jongentje n hartslag van rond de 120 slagen heeft en n meisje eentje van rond de 160 slagen.
Ons Friemeltje hangt daar nu wel precies tussenin zeker ? We houden van verrassingen en dat heeft ons Friemeltje duidelijk ook al door...
Verder vernemen we dat, en we zijn nu 27 weken ver, de baarmoeder al op n 33-weken grootte zit. Dat zal nogal n buikje worden blijkbaar Maar dat zou kunnen komen door wat er vorig jaar (ja, bijna n jaar geleden nu ) gebeurde en het eigenlijk n tijdje duurt voordat alles weer op zn normale afmetingen komt
Fran werd vanavond nog in de watten gelegd door ons Friemeltje en werd getrakteerd op enkele rake klappen op haar handpalmpje. Franneke haar donkere ogen fonkelden als geen ander van verwondering. Zalig!!!!
Amaai wat vliegt de tijd snel! Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik ondertussen wel tijd had om n berichtje te posten maar het goeie weer steekt daar met momenten een stokje voor . Gelukkig!
Nu, het zal wel al duidelijk zijn dat alles momenteel zeer goed verloopt, gezien de tijd tussen vorig berichtje en deze post.
Even back in history
Op 6 juli dus terug naar de gynaecoloog geweest en die stelde tot onze verwondering vast dat er niks veranderde sedert het eerdere onderzoek. Nu, dat is op zich goed nieuws hé! We moeten zelfs maar op 23 augustus terug voor de volgende check! Beetje verrast van dergelijke termijn uiteraard want we zien nu eenmaal graag ons Friemeltje eens live bezig !
Het moet gezegd worden dat ons Friemeltje een meer dan behoorlijk bewegende baby is. Welke verbouwingen er reeds plaatsgevonden hebben, je houdt het niet voor mogelijk! Dit hebben we de vorige zwangerschappen niet meegemaakt. Mijn hand op de buik leggen (die van mijn Frezeke hé ) is al niet meer nodig. Je ziet hem reeds vanop afstand bewegen!
De kids mochten ook eens hun handje op de buik van mama leggen. Machtig om hun reactie te zien als ze dan de buik voelen bewegen! Behalve ons Fran dan Zij heeft blijkbaar de eigenschap om ons Friemeltje meteen te doen kalmeren. Als Friemeltje net bezig is met alweer het nachttafeltje van kant te wisselen en ons Fran haar hand nadert de bolle buik van de mama valt ons Friemeltje meteen stil. Maar we blijven proberen want Fran is natuurlijk jaloers op broer en zus omdat zij ons Friemeltje nog niet voelde onder haar hand...
Mn Frezeke is net terug van de dokter waar ze n afspraak had voor de suikertest. Weer iets nieuws sinds de zwangerschap van Eef Blijkbaar proberen ze op die manier zwangerschapsdiabetes op te sporen Maandag bellen voor uitslag
Diezelfde maandag hebben we n eerste afspraak bij de vroedvrouw. Ik zou zeggen om elkaar beter te leren kennen maar Ann kent ons reeds behoorlijk goed. Bij de bevallingen van Fran en Eef konden we ook al op haar rekenen!
Zonet een heel epistel getypt en bij het verzenden een foutmelding... alles kwijt... maar onderstaande foto wou ik zeker nog posten... 't is te laat om terug opnieuw te beginnen met typen nu...sorry...
Terwijl de vuvuzela's weerklinken tijdens de match Argentinië-Duitsland (voorlopig 0-1) én terwijl Gossip zich aan het klaarmaken is om op het hoofdpodium van Werchter het beste van zichzelf te geven... én terwijl Rammstein zich 'n weg naar Werchter aan het zoeken is... even 'n berichtje posten...
Woensdag 23 juni 2010 onze tussentijdse afspraak bij onze huisdokter. Het onderzoek wijst uit dat we reeds te maken hebben met 1cm inwendige opening en 'n ietwat verkorte baarmoederhals... Klein beetje ongerustheid te lezen in onze ogen... Wat is dat nu? "opening".... is zo 'n "dicht-bij-de-bevallingsdatum-term"!!! Maar we mogen niet panikeren... rustig blijven (maar jah, ge kent ons hé! ) De nacht van woensdag 23 op donderdag 24 juni is er eentje om niet snel te vergeten. Zeker niet voor m'n allerliefste frezeke... De ene harde buik na de andere...liggen woelen en woelen...geen juiste houding kunnen vinden. Dat is iets waar ik minder last van had blijkbaar... Nu, de ochtend van 24 juni twijfelen we even of we toch niet even een bezoekje zullen brengen aan de gynaecoloog. Je weet nooit dat er iets mis is hé... Ik vind dat dàt nu even voorgaat en een weinig later rijden we richting Izegem. Bewust bellen we niet naar het secretariaat om hen van onze komst in te lichten, hihi... Onder het motto van "ze zullen ons toch niet naar huis sturen als we daar al staan" rijden we dus naar daar. Eerst nog even het werk inlichten en we zijn aangekomen. En inderdaad, zoals we logisch gedacht hadden, niet veel later zaten we in 'n redelijk gevulde (letterlijk en figuurlijk ) wachtzaal. 'n Tijdje later worden we bij de gynaecoloog geroepen. De echo laat zien wat onze huisdokter gisteren voelde. Hij zegt ons dat het geen reden tot paniek is, wel tot wat meer rustig-aan-doen... Komt hard aan bij m'n frezeke want het-rustig-aan-doen is nu niet direct haar beste eigenschap 6 juli, nu dinsdag dus, hebben we de volgende afspraak bij onze gynaecoloog... Het onderzoek van komende dinsdag zal hij vergelijken met het onderzoek die hij vorige donderdag deed. Indien dit veel verschil geeft zou het dus kunnen dat m'n frezeke van dan af thuis zal mogen blijven. Nog even afwachten dus...
Vorig weekend trokken we met z'n allen naar Diksmuide voor het weekend met de familie naar aanleiding van de eerste communie van ons Eef (en de dokter had ons nog zo mooi gezegd om het wat kalm aan te doen... ). Ter compensatie van het slechte weer op de dag zelf werden we dat weekend getrakteerd op het beste van het beste en bijgevolg dus 'n warm weekend!
Het warme weer van de laatste dagen begint ook zijn "tol" te eisen... En dat niet alleen voor m'n frezeke denk ik . Vergeet ik nu bijna te melden dat ik deze morgen ons stampend friemeltje betrapt heb op het verbouwen van mama's welgevormd buikje... Behoorlijk wat beweging moet ik zeggen.
Vandaag weer reeds redelijk wat harde buiken mogen trotseren. Friemeltje en mama liggen momenteel languit in de zetel te slapen en ik geef ze beide geen ongelijk!
De ontstoken pees van mn frezekeis, na 3 dagen rust vorige week, geschiedenis!!
Maandag 14/06/2010 zijn we dus naar de gynaecoloog geweest.Degevreesde echo Grrrr . Maar onze angst bleek (terecht!) ongegrond want de echo was volkomen normaal! Deze keer echter kregen we het hartje niet tehoren.Maar de echo was zeer goed volgend onze gynaecoloog. En die geloven wij! Eigenlijk hebben we voor de volle 100% vertrouwen in hem! Hij stelde ons al meerdere malen op ons gemak en zegt er telkens bij dat we altijd mogen bellen als er ook maar iets is. Niet dat je dat bijn anderniet mag, maar het komt wel goed over als hij ons dat nogs explicietzegt
Vorige vrijdag zijn we de peter, die van toeten noch blazen wist, officieelgaan vragen of hij die taak op zich wil nemen. Jose antwoordde volmondig JA! Hij had er nooit echt bij stilgestaan dat dat geluk hem nog kon overkomen! Hij was dus uitermate trots dat we hem dit vroegen. Gisteren was de meter aan de beurt !Ik denk dat ons Friemeltje één van de jongste meters zal krijgen want ook Laura antwoorddeblij verrast maar toch met vastberadenheid in haar stem:JA, zo machtig!! Bij dit berichtje post ik ook de fotos vande pepe en de meme Kijk maar hoe fier ze zijn! En wij ook hoor!!!!
Gisteren was er wel enige ongerustheid want ons Friemeltje was plots iets minder beweeglijk dan de dagen ervoor. Maar dat zou kunnen liggen aan het feit dat ons Friemeltje volledig gedraaid is, volgens een goeie vriendin. Maar gisterenavond heeft ons Friemeltje datméér dan goed gemaakt met enkele stevige stampjes!! Oef!!
Helaba! 'k Ben hier weer! Donderdag zijn we de 20ste week ingegaan. Ietwat stressvol moment... 'k Hoef waarschijnlijk niet uit te leggen waarom... Friemeltje heeft ondertussen al zéér duidelijk laten weten dat alles knus is daarbinnen! 'k Ben al behoorlijk getrakteerd geweest op een reeks van klopjes en stampjes. Mijn reactie sprak boekdelen zei m'n frezeke... Gisteren was er de tweedehandsbeurs van de bond. Kinderartikelen in alle maten en vormen. En het voelt leuk om de toer te doen en uit te kijken naar spulletjes voor ons friemeltje. De kids kregen ook 'n cent en mochten ook wat kopen. Jels kwam af met twee hemdjes voor ons friemeltje , Fran en Eef kochten wat kleine speeltjes... leuk hoor!! M'n frezeke is momenteel geplaagd door 'n onstoken pees in haar voet en gaat momenteel behoorlijk mankend de avond tegemoet. Ze loopt er nu (mankend) wat zenuwachtig bij. Hopelijk is alles in orde hoor ik ze denken... We kijken in ieder geval enorm uit naar het bezoek bij de gynaecoloog morgen. Ik heb er alleszins een goed gevoel bij. Iedere avond dat buikje inwrijven en dan (sedert kort) de stampjes voelen... Goh, dat is prachtig!!!
Vaderdag... Deze morgen, toen de kids hun uiterste best deden om hun mooie kadootjes uit de doeken te doen, was het sterker dan mezelf. Mijn gedachten gingen met momenten plots naar Fre... 'k Zat al met een krop in de keel door de prachtige gedichtjes en kadootjes van de kids, maar de gedachten die naar Fre gingen maakten het toch wat zwaarder dan ik had durven vermoeden... Tjah... 'k kon er niks aan doen...
Hey! Na een luidruchtige vergadering over spieren en aorta's... (hèhèhè, kon het niet laten!) is het nu rustig en heb ik nog even de tijd om 'n berichtje te posten. M'n frezeke heeft wat last van het mooie weer. We mogen natuurlijk niet klagen als de zon schijnt hé maar na 'n drukke werkdag en hoge temperaturen op 't werk moet ik zeggen dat mijn frezeke er de dag van vandaag wat versleten bijloopt... Wat zal dat brengen indien het inderdaad de warmste zomer ooit wordt?? Dit weekend heb ik me voorgenomen om het zwembad te plaatsen. 't Zou kunnen dat net dat hét toevluchtsoord van mijn vrouwke zal worden de komende maanden om wat verfrissing op te zoeken... Vorige week deed onze (nu nog) jongste spruit haar eerste communie. Temperaturen die zo'n 10 graden lager lagen dan nu én vervelende wolken die het niet konden laten hun water te lossen. En het weekend ervoor én het (komende) weekend erna schitterend weer! Maar we hebben ons niet laten kennen!!! Het was leuk en ons Eef heeft ervan genoten (en wij ook!). Gisterenochtend zéér vroeg kregen onze kids er een vriendinnetje bij... Van de Tieltskes (zo noemen wij de bende van 4 koppels waarvan de vrouwtjes alle vier in Tielt school gelopen hebben) zijn er namelijk 3 terzelfdertijd zwanger en zijn ze nu nog met 2. Manon is namelijk woensdagochtend zéér vroeg geboren! Prachtige meid die nu al aan het popelen is om eind oktober kennis te maken met ons friemeltje! Allé, de boeken toe en gaan slapen se!
wordt vervolgd!
O, ja... ben nog vol ongeduld aan het wachten op het tweede voelbare klopje, maar dat zal voor wat later zijn denk ik... Telkens ik mijn hand op 't buikje leg wordt ons friemeltje blijkbaar rustig