Na al dat huilen en roepen ben ik toch in slaap gevallen. Dit was tegen 3 uur in de nacht denk ik. Confortabel was het vooral niet. Het was koud, donker en vochtig. 's Ochtends hoorde ik de kelderdeur open gaan. Bang voor wat me ging overkomen, deed ik een paar stappen achteruit. Adriana gooide een flesje water en een stukje brood. Zonder me aan te kijken zei ze: "Ik zou zuinig zijn als ik van jou was. Want dit is je ontbijt EN avondeten". Bij het dichtslaan van de kelderdeur barste ik in tranen uit.
Hopeloos zocht ik naar een manier om te vluchten. Ik riep zo hard ik kon, ik stampte tegen de muren maar niets hielp! Als ik trouw was gebleven aan Alfredo zou ik me nooit in deze situatie hebben bevonden. Wat wilt ze toch van mij?
Yasmine Yaramis - Lieve hemel, waar moet ik nu heen?
Caro Dio, ti prego aiutami ("Lieve God, help mij alstublieft")
Waarom ben ik in deze miserie beland? Was er geen enkele manier om dit te voorkomen? Alles is mijn schuld, dat geef ik toe. Hier zit ik dan in een donkere kelder. Onwetend waar ik me bevind. Ik heb slechts een heel klein luikje aan één van de zijmuren. Ik kan hier zelfs niet ademen en de verbinding is zo slecht. Ik ben toch wel blij dat ik mijn reserve GSM bij heb. Zo kan ik nog 'bloggen' ondanks de slechte verbinding.
Maar alles werd mij nu wel duidelijk. In welke wereld je ook maar leeft en welke man je ook vertrouwt, ze gaan vreemd. Ik bedoel Luciano. Die rotzak heeft mij kapot gemaakt. Nu ben ik verwijderd van Alfredo. Hoe kan ik het nu redden zonder hem aan mijn zijde? Gisterennacht hoorde ik enkele geluiden buiten. Het geluid kwam via het luikje. Het waren mannen met hevige stemmen. Ik hoorde ze van alles zeggen in het Italiaans. Maar ik kon niet alles verstaan, omdat de stemmen niet op dichte afstand waren. Het enige wat ik had verstaan was: 'ze moet verdwijnen van deze aardbol'. Ik heb nu wel wat schrik maar zal me toch sterk houden. Dat is het enige wat ik op dit moment kan doen. Ik zal wel een plan bedenken, ook al heb ik barstende hoofdpijn.
Het lukt mij gewoon niet meer. Die maffia toestanden maken mij gek. Wij Italianen zijn toch zo erg, of niet soms? Dat meisje Adriana, of hoe ze ook mag heten, irriteert mij echt. Luciano is heel slim geweest. Hij nam iemand met dezelfde lichaamsbouw, haarkleur, en noem maar op. Zo smerig van hem. Ik voel mij vuil en misbruikt. Hij liet haar zitten om met mij 'verder te gaan'. Dat noem ik dikke zever. Ik, die niets van haar bestaan af wist. Ik zou er zelfs voor wedden dat hij aan haar dacht wanneer wij aan het vrijen waren. Zo afschuwelijk is hij. Hij zal hiervoor boeten. Het moment dat ik hier weg kan zal ik wraak nemen. Ik zal tot het uiterste gaan.
Zij zijn de maffia maar ik ben ook van Italiaanse afkomst. Eén ding moeten ze weten, ze hebben de verkeerde aangepakt. Cane che abbaia non morde ("Blaffende honden bijten niet"). Luciano, moest je dit zien, weet dat je een grote fout hebt gemaakt. Die fout startte de dag dat je jouw hart verbond met de mijne. Wat je een ander aandoet zal je zelf ook overkomen. OOIT komt die dag Luciano, wacht maar! Luciano, sei brutto come la morte ("Luciano, jij bent zo lelijk als de nacht")! Ci sono tre tipi di bugie: le bugie, le dannate bugie e le statistiche ("Er zijn drie soorten leugens: leugens, verdomde leugens en statistiek")!
Ik weet dat ik zal doorzetten en dit alles doe ik voor Alfredo. Ik heb fouten gemaakt. Fouten waar ik veel spijt van heb. Fouten die ik met de tijd niet terug kan draaien. Fouten die niet te vergeten maar wel te vergeven zijn. Ik blijf van hem houden.
Ouafae Tarrahi - What goes around comes back around
Mijn dag begon zoals alle
andere. Ik sta op, neem een douche en ga naar de bakker om een brood te kopen.
Onderweg naar de bakker, was ik er niet echt bij met mn hoofd. Ik zat vooral
na te denken over de beslissingen die ik gisteren had genomen. Ondanks de lust
en passie in mijn relatie met Luciano, is Alfredo de enige waar ik zeker van
weet dat hij me zal blijven steunen en bij me zal blijven. De beste manier om
Alfredo mijn toewijding te tonen, is door hem te verwennen met een etentje.
Zoals altijd bestelde ik een
lang wit brood. Ik voelde me wel een
beetje vreemd, alsof iemand naar me keek. Toen ik me omdraaide, merkte ik een
vrouw op met een lange leren jas. Ik liep langs een smalle steeg naar huis, en
plots hoorde ik voetstappen. Toen ik me omdraaide zag ik weer de vrouw met de
lange leren jas. Ik werd nerveus en begon te lopen, maar tevergeefs. De vrouw
haalde me in, bond me vast en nam me mee naar een kleine bestelwagen. Verbaasd
van het hele gebeuren, ontstonden er duizenden vragen in mn hoofd Waarom ik? Wat heb ik gedaan? Wat willen ze
van me? Wat gaan ze met me doen?
De bestelwagen stopte, ik
moest uitstappen. Toen ik uitstapte, zag ik dat we gestopt waren bij een
verlaten fabriek. De vrouw haalde de prop uit mijn mond en ik gilde om hulp. Ze
haalde een revolver uit haar tas waardoor ik meteen weer zweeg.
Wat jij mij hebt aangedaan
zal ik je nooit vergeven en gillen naar je Luciano heeft geen zin. zei de
vrouw.
Wie ben jij en wat heeft Luciano met dit alles te maken? antwoorde ik.
Blijkbaar vertelt je geliefde Luciano je niet alles? Want anders
zou je weten dat mijn naam Adriana is, degene waarmee Luciano zou trouwen
totdat jij alles verpestte. zei ze spottend.
Je wist niet dat Luciano verloofd was hé? voegde ze er nog bij toen ze me
verbaasd zag kijken. Wist je dan niet dat Luciano de zoon is van Don Luigi, de
machtigste maffiabaas van Italië? Met de streek die je met mij hebt uitgehaald,
daar kom je niet ongestraft mee weg! .
Bang om wat er met mij zou
gebeuren, spookten er meer en meer
vragen door mijn hoofd. De belangrijkste
vraag waaraan ik dacht is toch wel: Zal ik Alfredo ooit terugzien?
Widad Afras - Lust of liefde ,that's the big question'!
Vandaag moet ik een beslissing nemen! Ik kan zo niet meer rond de pot blijven draaien. Ik heb een fout gemaakt die ik niet meer kan omkeren. Ik heb zoveel spijt dat dit toch een teken moet zijn. Ik kan Alfredo niet laten gaan. Na alles wat we hebben meegemaakt kan ik hem toch niet laten gaan voor een domme fout.
Ik weet niet hoe ik het Luciano moet vertellen, zeker nu ik besef dat ik ook voor Luciano gevoelens heb gekregen. Ik heb de meiden om raad gevraagd, maar die weten ook niet wat ik moet doen. Het enige dat ze me zeggen is dat Alfredo altijd goed is geweest voor mij. En ja, dat is wel waar. Maar ik kan het gevoel dat Luciano me geeft ook niet negeren. Een gevoel dat ik niet kan beschrijven, een gevoel dat ik bij Alfredo niet heb. Bij Alfredo is het eigelijk meer een stabiele relatie geworden een relatie waar ik weet wat ik kan verwachten, waar geen spanning meer in zit maar waar ik weet dat er nog zotte liefde hangt. Bij Luciano is het meer een lust relatie, elke keer dat we afspreken wil ik niets anders doen dan hem vastpakken, knuffelen en kussen. Soms denk ik bij mezelf: "Kan ik nu niet gewoon een beslissing maken? Moet ik het altijd zo moeilijk maken voor mezelf?". Was het maar een simpele beslissing.Is de keuze tussen lust en liefde wel mogelijk?
Pfff weer een slapeloze nacht. Zo kan ik toch niet verder blijven gaan??!!
Gregory Bordui - Er is ook nog iets anders dan......!
Vandaag ben ik opgestaan met het idee dat ik mij eens volledig ga onstspannen. Ik schuif even mijn gedachten over Luciano en Alfredo aan de kant. Het leven bestaat niet alleen uit keuzes maken! Ik ga mezelf trakteren op een dagje amusement. Eerst een lekker ontbijtje in de stad en daarna wat slenteren door de winkelstraten.
In de namiddag heb ik afgesproken met twee vriendinnen, Maria en Lana, om naar de bioscoop te gaan. Welke film we hebben gezien weet ik al niet meer, want we waren te druk bezig met roddelen over koetjes en kalfjes. Ook hebben we genoten van de vette hamburger en de frietjes die we achteraf zijn gaan eten in de Quick. Echt gezond is het niet maar ja, ik mag mij toch ook eens laten gaan.
Toen ik 's avonds terug thuis was, heb ik gewoon nog een beetje gezapt met de afstandsbediening zonder echt geïnteresseerd te zijn in wat er op de televisie was. .
Maar na een tijdje kwam het besef terug dat ik toch die ene keuze zal moeten maken.
Na mijn eerdere poging om een eind te maken aan de relatie tussen Luciano en mij, had ik besloten om toch een eind te maken aan deze affaire. Ik kon niet voor eeuwig in een relatie blijven leven die gebaseerd was op een leugen. Ik wou niet meer liegen en bedriegen, ik wou de dingen juist doen. Vaak had ik zo'n relaties zien kapotgaan. Ik maakte die dingen dagelijks mee met vrienden, die telkens vertelden over hun relatieproblemen. Maar ik had er nooit bij stilgestaan dat dit ooit met mij zou kunnen gebeuren.
Vaak had ik de dingen vanzelfsprekend genomen en hierbij had ik teveel verwachtingen. Wat ik vanzelfsprekend nam was de liefde en tederheid die ik kreeg van Luciano en het was die intensiteit die ik juist zocht bij Alfredo. Maar deze had ik niet gevonden. Vaak zeggen mensen: "Je moet niet teveel verwachten van het leven", maar wilt dit ook zeggen dat je niet mag verwachten dat je partner je 's nachts streelt en je zachtjes kust wanneer je in slaap valt?
Zachtjes huilde ik 's nachts wanneer hij met zijn rug naar mij toe sliep. Soms wou ik dat hij naar me keek en de woorden 'ik hou van je' zei voor het slapengaan. Ik zag het dagelijks in zijn ogen, maar ik hoorde het niet in zijn woorden... Ik wilde geen litteken op zijn hart zijn. Een litteken dat slechts veel pijn vertegenwoordigde.
Daarom besloot ik om hem vanavond de waarheid te vertellen over mijn ware gevoelens voor hem. Ik wilde geen opgekropte gevoelens meer hebben. In een relatie moet je leren om dingen te delen met elkaar , en dit zorgt voor verbeteringen. Ik ga verder met Alfredo en hoop zo dat hij verandert. Maar hoe vertel ik dit aan Luciano?
Toen ik vandaag wakker werd,besloot ik een punt achter de relatie tussen mij en Luciano te zetten . Wat Alfredo en ik opbouwde is immers veel belangrijker dan zon stomme kalverliefde! Ik wist dat dit een leugen was die ik mezelf wijsmaakte... Natuurlijk zou ik geen punt zetten achter de relatie tussen mij en Luciano niet nu. Wanneer ik bij hem ben vergeet ik mijn verleden en maak ik me geen zorgen over de toekomst. Alleen het hier en nu telde. Een gevoel dat moeilijk is uit te leggen, maar ontzettend heerlijk is.
Alfredo en ik werden trouwens veel afstandelijker ten opzichte van elkaar. Een verandering die een gewoonte was geworden die moeilijk valt te doorbreken. Zonder dat Alfredo het wist, duwde hij me nog meer in de armen van Luciano. Ik wist dat Alfredo nooit het type was die over zijn gevoelens sprak, maar vond hij onze relatie dan niet belangrijk genoeg? Was hij niet bereidt om voor me te vechten? Misschien moet ik nog maar eens met hem praten
Ik wou dat ik even kon wegrennen van al deze problemen al was het maar voor even
Natasja Van Audenaeren - 'Just another love story...'
16 september 2011
Ik heb vandaag goed nagedacht over de hele situatie, daarom dat ik ook
zo laat post. Daarstraks ben ik met Luciano naar de bioscoop gegaan en we
hebben, hoe kan het ook anders, een romantische film bekeken. Alles verliep
super, tot dat we, out of all people, de beste vriend van Alfredo tegenkwamen.
Zoals het een echte Italiaan betaamt, liep hij op mij af en begon hij mij uit te
schelden. Ik heb hem kunnen sussen door te zeggen dat Luciano een gewone vriend
is. Was dat maar waar.. na het voorval in de bioscoop ben ik meteen naar huis
gegaan. Na een warm, ontspannend bad heb ik eens alles op een rijtje gezet.
Luciano geeft mij inderdaad alles wat een meisje wilt: complimentjes,
cadeautjes.. gewoon het gevoel dat ik de énige in de wereld ben voor hem. Dit
gevoel krijg ik niet bij Alfredo, maar hij geeft mij zoveel meer.. Ken je dat?
Het gevoel dat je àltijd op die ene persoon kan terugvallen, wat er ook
gebeurd? Dat gevoel heb ik bij Alfredo.. Maar soms heeft een vrouw gewoon meer
nodig dan deze warme basis. Wij, vrouwen, smelten bij wat aandacht, gewoon
een simpel sms'je kan ons al recht de hemel in zenden. Gewoon.. even dat gevoel
dat we voor een milliseconde in ZIJN gedachten voorkwamen..
Ik ga vandaag eens vroeg onder de wol kruipen, misschien kan ik dan
morgen wat rationeler nadenken over de hele situatie. Ciao ;-)
Elke dag brengt nieuwe problemen met zich mee zegt men. Eigenlijk is er maar één probleem waarvan de oplossing zo ver weg lijkt te liggen dat men na een tijdje de zoektocht opgeeft. Zo wordt het effect van het probleem op je leven dagelijks onverdraaglijker. Ik besloot vandaag niet zo depressief te zijn als gisteren. Dat is al goed misgelopen met de eerste zin. Waarom heb ik dit gevoel nu, en niet daarvoor? Dan is het toch waar dat je enkel spijt hebt van je zonden, de dag dat je wordt betrapt. Ik herinner me mijn gezichtsexpressie op 7-jarige leeftijd, toen mama me snoepjes zag nemen terwijl ik goed wist dat het pas na het eten mocht. Of het beschamend gevoel toen mevrouw Kopermans me zag spieken op mijn examen van Frans in het derde jaar.
Die "ene jongen" was capable me een compliment op mijn uiterlijk te geven, al droeg ik een joggingsbroek. Alfredo kon dit niet. Die "ene jongen" wist precies hoe hij me moest aanraken, knuffelen en kussen. Alfredo wist dat niet. Die "ene jongen" wist dat mijn lievelingskleur groen was zonder het me te vragen. Alfredo weet het tot vandaag de dag nog steeds niet. WACHT waarom spreek ik over Luciano wanneer ik het over Alfredo zou moeten hebben?
Hobby's: Schrijven en tekenen, lezen, sporten, slapen en genieten van het leven
Relatie's: In een moeilijke situatie
Pfff... Hier ben ik dan weer. Ik zit weer met mezelf in de knoop. Zoveel vragen die in mijn hoofd zwerven. Vragen waar ik geen antwoord op heb. Hoe kon ik zo stom zijn om Alfredo te bedriegen. Heeft er iemand ooit het gevoel gehad dat je alles kwijt was, datgene waar je ooit zo hard voor vocht? Als ik denk aan vroeger dan was VROEGER zo mooi en HET NU is zo afschuwelijk. Wat was het geweldig om e-mails van hem te ontvangen. Maar ik snapte niet waarom onze relatie na een tijdje een andere wending nam. Ik was hem niets schuldig. Tot dat die dag er aankwam. De dag toen ik een grote fout had gemaakt. Een fout waar ik spijt van heb. Maar hoe laat je die spijt dan zien? Kan iemand het mij vertellen. Want sorry doet niets voor een hart wanneer het breekt. Het litteken zal er tot in de eeuwigheid zijn.
Maar ik kon dit niet zo laten, dus moest ik het hem gaan vertellen. Ik wist niet wat te zeggen tegen hem, dus zei ik maar: 'kon het zijn dat ons leven zo hard was veranderd, waardoor wij zijn veranderd? Kon dit de reden zijn waarom ik een andere wending nam?' Tranen liepen langs mijn gezicht. Wat ik had gedaan in onze relatie was niet fair. Maar waren zijn stommiteiten dan ook niet fout? Hij die zogezegd naar de tennisclub ging, maar uiteindelijk gewoon op stap ging met vrienden. Waar sta ik nu?
Alfredo, je moet weten dat ik mijn gevoelens voor die 'ene persoon' echt heb proberen tegen te houden. Maar het was sterker dan mezelf. Hoe gaan we hiermee verder?
De klas bepaalt volledig zelfstandig hoe de levensloop van dit personage vorm krijgt. Jullie kunnen bijvoorbeeld in groep een verhaallijn uittekenen en deze individueel verder invullen of jullie kunnen je laten leiden door wat er de dag voordien geschreven werd.
Het is de belangrijk dat het personage ten volle van het leven geniet en proeft zodat hij/zij deze ervaringen ook tot in het kleinste detail op papier kan zetten.
Creëer een 'identiteitsfiche' voor het personage
Naam en voornaam
Leeftijd
Geslacht
Adres
Nationaliteit
Beroep
Hobby's (Let op! Eén van zijn/haar passies is lezen)
...
Vanaf nu mag iedereen zijn fantasie de vrije loop laten. Zorg natuurlijk wel voor een zekere mate van consistentie.
Het is de bedoeling dat het dagboek elke dag (ook in het weekend) wordt aangevuld. Spreek met de klasgroep af wie welke dag voor zijn/haar rekening neemt.
Vergeet niet dat ook hier aandacht besteed moet worden aan het taalgebruik. Schrijf het dagboek in Algemeen Nederlands.
Na de herfstvakantie wordt het dagboek in de les uitgebreid besproken en becommentarieerd.
Puntenverdeling
Individuele punten/15
Creativiteit/5
Taalgebruik/5
Taal- en spelfouten/5
2. Peerevaluation/5
Het is de bedoeling dat je je medeleerlingen evalueert op medewerking en communicatie
Je geeft iedereen een eindresultaat en verklaart in een kort verslag van een 5-tal zinnen waarom je deze punten hebt toegekend
In een korte reflectie van een 10-tal zinnen bespreek je hoe je de opdracht hebt ervaren en wat je bedenkingen zijn bij de weblog in het algemeen en deze weblog in het bijzonder. Reflecteer over je eigen activiteiten.
VANDAAG IN DE LES NEDERLANDS
Weblogs voorstellen
Zoek op het internet een aantal voorbeelden van weblogs. Stel een ervan uitgebreid voor. Beoordeel de blog kritisch en vergelijk deze ook met andere weblogs. Let erop dat je de presentatie zowel inhoudelijk als structureel en taalkundig 'volgens het boekje' houdt.
Eerste uur
Ga via het internet op zoek naar informatie over weblogs en los volgende vragen op
Wat is een blog?
Wie schrijft het?
Is een blogger een journalist? Waarom wel/ waarom niet? Wat zijn de gelijkenissen/ verschillen?
Wat is het verschil tussen een klassiek dagboek en een weblog? [3 verschillen]
Welke verschillende soorten blogs bestaan er?
Wie is de bedenker van de term 'weblog'?
Wie ontving voor haar blog de Prins Claus Prijs? En wat voor prijs is dat?
Noem minstens twee verschillende online diensten die weblogsoftware aanbieden
Wat zijn de B-wards?
Heb jij zelf een blog? (Ja: waarom? Welke informatie staat daar te lezen?) (Nee: waarom niet? Denk je dat het een nuttig communicatiemedium is?
2. Ga op zoek naar een blog die je leuk vindt en bespreek deze