Isabelle was razend door het feit dat ik haar brieven gevonden had. Ze wilde weten waar ik ze gevonden had en met wie ik eigenlijk aan het bellen was. Ik zei dat ik met Antonio aan het bellen was. Ik zei ook dat ik uit haar brieven kon opmaken dat ze al twee weken zwanger was van diezelfde Antonio. Toen Isabelle hoorde dat ik Antonio probeerde te bellen, veranderde haar razernij in een huilbui. Ik begeleidde haar naar het salon waar we samen in de zetel gingen zitten. Toen begon ze te vertellen.
Ze leerde Antonio kennen op een feestje en het klikte meteen tussen hen. Toen Isabelle hem uitnodigde om naar haar thuis te gaan, zei hij meteen ja. Maar sindsdien liep het allemaal mis. Toen ze bij haar thuis aankwamen, werd hij meteen agressief. Hij begon eerst met seksistische opmerkingen te maken, daarna begon hij te schelden. Maar daar bleef het niet bij. Hij begon haar te slaan en hij sleurde haar mee naar de slaapkamer waar hij haar meerdere malen brutaal verkrachtte, zonder enige vorm van bescherming. Isabelle kon en durfde niets doen waardoor de nachtmerrie uren duurde. Toen hij eindelijk weg was, was ze een hoopje ellende. Het ergste gevolg van de verkrachting was het feit dat ze zwanger was. Dat is nu twee weken geleden. Sindsdien terroriseert hij haar omdat hij wil dat ze de baby houdt. Zo zal ze altijd aan hem herinnerd worden.
En nu weet ze niet of ze een klacht moet neerleggen of niet.
Vroeg in de ochtend nam ik Isabelle's dreigbrieven weer. Deze had ik gisterenavond meegenomen naar mijn kamer, zonder dat Isabelle hier weet van had. Ik ging op de grond zitten en legde de brieven naast me op de grond neer. Ik begon zo weer verder te lezen, waar ik gestopt was voordien. Ik hapte naar adem toen ik de volgende woorden las: "Ik wil dat je mijn kind houd verdomme. Haal het niet weg of anders vermoord ik je!" las.
Wat betekende dit allemaal? Is of was Isabelle zwanger?! Al snel keek ik naar de datum van die ene brief. Ik had al snel genoeg door dat de brief van slechts twee weken geleden was. Dus dit betekende dat Isabelle zwanger was! Maar waarom praatte ze er niet over? Het was trouwens helemaal niet te zien dat ze zwanger was. Maar dit verklaardde waarom ze altijd wijde en te grote kleren aanhad. Wat mij opviel was dat de dreigbrieven steeds over hetzelfde onderwerp gingen "Je moet het kind houden!" En bij elke brief stond hetzelfde telefoonnummer onderaan vermeld. Waarschijnlijk wilde de "man" dat ze contact opnam met hem. Ik keek naar mijn gsm die op de grond lag, naast de brieven en vroeg mij af of ik moest bellen of niet... Iets in mij wilde weten wie die man was en waarom hij haar zo bedreigde, terwijl ze zwanger was van hem. Dus ik nam mijn gsm en tikte het nummer in - ik belde wel onbekend - ik zette het toestel tegen mijn oor en hoorde de telefoon over gaan.. Na nog geen 10 seconden nam een man op die het volgende ze:i "Met Antonio..." Tegelijkertijd betrapte Isabelle mij, waarop ik meteen afhaakte. Ze stond op de treden van de trap. Ze keek met grote verbaasde ogen naar de brieven en naar mijn gsm op de grond. Ze vuurde een aantal vragen op mij af zoals: "Wat heeft dit te betekenen, hoe kom je aan mijn brieven, wie belde je net en waarom?!"
Ik keek naar haar en wist niet wat ik moest zeggen. De waarheid vertellen of een leugentje verzinnen?
Ik kan jullie, de lezers, eigenlijk fantastisch nieuws meldenÂ… vandaag was een rustige dag. Ik heb nog eens met Adriana gesproken, maar dan niet over Luciano en wraak. Over normale, dagelijkse dingen. Natuurlijk vertrouw ik haar nog niet helemaal, maar het was een fijne dag. Dat mag natuurlijk ook wel eens na al die vermoeiende dagen! Over haar wraakplannen op Luciano moet ik nog dieper over nadenken.
Ondanks het feit dat het een leuke dag was vandaag, heb ik dreigbrieven gevonden in een doos van Isabel. Ik heb ze nog niet allemaal gelezen, maar ben dat zeker wel van plan. Dit zou mijn wantrouwen naar Isabel toe kunnen verklaren. Ik wist dat ze iets verborg, en de dreigbrieven die naar haar gericht zijn kan mij het antwoord bieden. Van wie ze komen en waarom Isabel bedreigt werd, wist ik nog niet. Ik weet ook niet waarom ze die brieven eigenlijk bijhield :-s
Dit is denkvoer voor morgen! Nu ga ik slapen en laat ik Adriana, Alfredo, de zwangerschap en Isabel even achterwege.
Zucht... wat een zware dag was dit. Ik heb vandaag met Adriana gepraat en we hebben een behoorlijk bewogen gesprek gehad. Ik weet nog steeds niet of ik haar wel kan vertrouwen, maar iedereen verdient een tweede kans, niet? Adriana heeft me vertelt over haar jeugd en alles wat daarna kwam. Moest het allemaal waar zijn, dan leef ik met haar mee. Maar toch.... ik blijf erbij met mijn hoofd. Ik weet dat ze een goede manipulator is, dus ik vertrouw haar niet meteen.
Eerlijk gezegd, ik wil zo snel mogelijk naar huis. Ik mis mijn familie en mijn eigen stek. Ik hoop dat Alfredo, na alles wat er is gebeurd, het nog wel ziet zitten tussen ons. Op de een of andere manier krijg ik alleen maar slechte vibes door van hem. Hij geeft me wel het gevoel dat hij er is voor me, maar toch niet helemaal.
Hoe graag ik Alfredo ook zie, misschien moet ik er maar een punt achter zetten. We hebben samen veel meegemaakt maar dit is geen gegronde reden om bij elkaar te blijven. Ach ja, wie weet dat ik er morgen weer helemaal anders over denk. Ik ga nu nog wat rusten, ik wist niet dat zwanger zijn zo vermoeiend is!
Zonder op het laatste in te gaan, riep ik Isabelle en vroeg ik haar of Adriana voor een nachtje mocht blijven logeren. Isabelle deed hier niet moeilijk om. Ze ging meteen akkoord.
Het werd donker dus besloten we allemaal te gaan slapen. Alfredo sliep al maar ik nog niet. Deze dag was zo hektisch, zo druk, dat ik het nog moet verteren. Even dacht ik bij mezelf : "hoe kon ik Adriana vertrouwen?". Ze heeft me immers heel erg mishandeld. Ik had ernstig gewond kunnen zijn, of zelfs dood kunnen zijn. Morgenvroeg zal ik haar nog wat ondervragen voor meer antwoorden. Dit keer zonder te veel medelijden te tonen, want ze kan heel goed acteren. Als haar verhalen verdacht klinken, dan mag ze van mij meteen vertrekken.
