Kleine samenvatting van de 'trainingen' in November.. Alles moet nog beginnen, en bij gebrek aan tijd is er dan ook nog niet zodanig veel gebeurd.
Zwemmen: bedroevend weinig gezwommen, maar sinds vorige week toch terug de draad opgenomen. Voorlopig blijft het bij sessies van 4x300m of 3x500m, met voornaamste focus de beperkte techniek bij te schaven en vooral veel met de ogen te stelen van betere zwemmers.
Fietsen: naast de dagelijkse trip naar het werk (11 km enkel), toch al bijna wekelijks enkele rustige langere tochtjes kunnen doen: - 1x 3u MTB met Arthur in de fietskar - 1x 4u met de Canyon naar Blankenberge via de Scheldedijk, Breskens en Cadzand - 1x 4u MTB over de beste weggetjes die de streek te bieden heeft (oa Lembeekse bossen) Dit weekend helaas geen lange tocht kunnen doen, is verdomd moeilijk hier tijd voor te vinden.
Lopen: Alles ok, wekelijks lange duurloop en tussenin 1 à 2 pittiger korte loopjes. Lange duurlopen zijn gelukkig redelijk variabel doordat ik regelmatig in het buitenland zit voor het werk, zodoende reeds - 2 u in het lentefrisse Portugal over dichbegroeide heuvels - 2 u in het beestig koude Noorwegen, alleen in de dichte mist en het duister over bospaden Verder is mijn 'routineloop' thuis via 75% onverhard wegen. Zaterdag nog 2u05 gelopen. 1x zeer pittige en compleet overbodige training gedaan begin deze maand: 10' inlopen, dan 8x10' aan 5km-temp met telkens 2' rust, 10' uitlopen. Ging goed, maar 3 dagen mottig van geweest (spierpijn, kniepijn, vermoeid,..), dus voorlopig blijft dit soort trainingen nog even in de frigo.
December kondigt zich helaas nat aan, maar mag ons niet tegen houden om buiten te blijven sporten!
In tegenstelling tot het zwemmen is de mens wel gemaakt om te lopen. Niet om te sprinten, niet om 2 uur tegen de aërobe grens aan te lopen, maar wel om een ganse dag, liefst in groep, tegen een rustig tempo achter wild aan te lopen tot dat wild simpelweg van uitputting in elkaar zakt. Geen enkel landdier heeft (had) het fenomenale uithoudingsvermogen van de mens. Lees er eens het fantastische 'De Geboren Renner' van Christopher McDougall op na, en je zal 'het lopen' nooit meer van dezelfde invalshoek bekijken. Het lopen als premium overlevingsmiddel in de evolutie. Jammer genoeg zijn we afgedwaald sedert asfaltering, moderne loopschoenen en ongezonde voeding ons te beurt zijn gevallen. Met allerhande loopblessures, verzwakte voetspieren en overgewicht tot gevolg. Soit, of we er nu voor gemaakt zijn of niet, de marathon in Embrun zal bijzonder zwaar zijn. Het parcours is verre van vlak, en met een bergrit in de kuiten zal het verdomd veel pijn doen. Spijtig trouwens dat er op asfalt dient gelopen te worden.. Hoe bereid je je hier op voor? Voorlopig houd ik het op rustige duurloopjes (max 2 uur voorlopig), maar in april-mei zal ik toch wat quality training bergop moeten doen. En hopelijk blijven we van blessures gespaard!
Het fietsen zal 'nie geweune' worden in Embrun.. Gelijk welk commentaar je leest van iedere vermetele die het al opgebracht heeft om in Embrun ook maar mee te doen, iedereen schrijft hetzelfde: loodzwaar. Hierbij de link naar het profiel van het fietsparcours: http://www.mapmyride.com/s/routes/view/bike-ride-map/france/embrun/1212691 Kijk bij 'climbs' om de hoogtemeters te zien. Na nauwelijks 1 km gaat het al ongenadig bergop, en eigenlijk is het geen meter vlak. Iets voor halverwege zit dan, in een schitterend decor weliswaar, een heuse col in het parcours: de Izoard. http://www.climbbybike.com/profile.asp?Climbprofile=Col-de-lIzoard&MountainID=6051 Geen dooddoener à la Ventoux, maar toch wel zeer zwaar. Na de afdaling volgen nog wat klimmetjes, en net voor het einde heeft de parcoursbouwer het lumineuze idee gehad om nog eens een 6 km lange klim voor de wielen van de argeloze deelnemers te gooien, kwestie van de lactaatproductie op peil te houden net voor de marathon. Soit, zit toch nog met heel wat vragen omtrent het fietsen: welk tempo? welke kledij? welke drank? welke voedsel, en vooral, waar ga ik in godsnaam de tijd vinden om hiervoor te trainen?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: zwemmen is niet mijn ding. Volgens mij is er een grondige reden waarom we zoveel miljoenen jaren geleden uit de zee zijn gekropen: een mens is gewoon niet gemaakt om te zwemmen. En dan moet je enorm veel tijd investeren om qua techniek iet of wat vooruitgang te boeken. Maar goed, it's part of the job, en soms kan ik er ook wel plezier aan beleven, vooral in open water dan. Een goede zwemmer zal ik nooit worden, maar mits veel training moet die 3.8 km wel lukken. Thank god voor die wetsuits trouwens! In februari 2010 kon ik nog geen 25 meter crawl zwemmen. Eind juli 2010 zwom ik de 1.9 km in Eupen zonder veel problemen. Heel traag wel (45 min), maar zo is het iets makkelijker om je fiets terug te vinden in T1 en is er bijna niemand die je inhaalt. Tijdens het fietsen en vooral het lopen raap je dan heel wat deelnemers op en daar krijg je telkens een mentale boost van. Soit, de komende maanden zal ik heel wat tijd in 'the pool' doorbrengen, en misschien moet iemand nog maar eens mijn techniek bijschaven.
Triathlon Altriman 2012
