We hebben de laatse jaren aardig wat toestellen die zichzelf mediacenters noemen op de markt zien komen. Een harde schijf met een tv out aansluiting wordt al een mediacenter genoemd. Wat mij het meeste stoort aan die dingen zijn
1) Hun bedenkelijke kwaliteit
2) Hun minimalistische software en bijgevolg hun gebruiksvriendelijkheid
3) Het beperkt aantal codecs die het ding aan boord heeft
Ik heb zelf lang rondgekeken en op het eind van de rit kwam ik uit op de Apple TV. Niet dat ik in die tijd een Apple fanaat was, verre van want het was het eerste Apple toestel dat ik aankocht.
Waarom een Apple TV:
1) Werk je reeds met iTunes? Perfect want een Apple TV behandel je op net dezelfde manier dan een iPOD. iTunes ziet je Apple TV en vervolgens kan je aanvinken welke playlists, videos en fotos je naar de Apple TV wil copieren. Dat copieren kan zowel draadloos als via een bekabeld netwerk.
2) De gebruiksvriendelijkheid: de interface van de eerste versies was eigenlijk deze van Frontrow die Mac gebruikers wel kennen. Ondertussen evolueerde deze echter en ziet er een beetje anders uit maar het blijft even intuïtief.
3) Het oog wil ook wat: design is niet voor iedereen even belangrijk maar als je dan toch geld uitgeeft aan die prachtig flat screen tv en bijhorende home theater, kan je evengoed een esthetisch verantwoord mediacenter plaatsen.
4) De extra mogelijkheden: Initieel was het Apples bedoeling reeds van in het begin video content te kunnen aanbieden. Niet enkel het aankopen van films via de iTunes store maar ook verhuur. De onderhandelingen met de verschillende filmmaatschappijen en vooral het feit dat dit in elk land afzonderlijk diende te gebeuren maakten dit nog niet overal mogelijk. Om de consument dan toch iets te gunnen werd YouTube geïmplementeerd op de Apple TV. Je kan dus rustig filmpjes bekijken zonder achter je pc te kruipen. Een andere handigheid is de mogelijkheid previews van nieuwe films te bekijken. Sinds enige tijd heb je zelfs te keuze deze in normale of HD kwaliteit te bekijken. Op een draadloos N-netwerk lukt HD trouwens prima.
5) Geen gedoe met codecs: het is simpel: speelt het in iTunes, dan speelt het op je Apple TV.
6) Voor het kopen van muziek hoef je je zetel ook niet uit. Je hebt rechtstreeks toegang tot de iTunes store en je kan dus voorbeluisteren op je aangesloten hi-fi installatie in plaats van via de zwakke pc luidsprekers. Wanneer je de Apple TV de volgende keer synchroniseert met iTunes zal hij ook automatisch nieuw aangekochte muziek op je pc of Mac plaatsen.
Heeft dit ding dan ook nadelen? Natuurlijk wel, niets is perfect, ook al komt een Apple TV aardig in de buurt. Ik kocht het ding niet zo lang na het op de markt kwam en toen was de maximum capaciteit 30 Gb en dat is uiteraard zeer weinig voor multimedia content. Ondanks die beperking werkt het echter wel vlot. Je hoeft namelijk niets te verplaatsen om er andere content op te plaatsen want het ding hangt gewoon in je netwerk. Het is dus enkel maar een kwestie van enkele vinkjes in iTunes. Vandaag is er ook een model met een capaciteit van 160 Gb. Dat geeft al wat meer ademruimte maar is eigenlijk nog bitter weinig. Bij ons thuis staat de Apple TV in de woonkamer maar we wilden eigenlijk dezelfde functionaliteit op de slaapkamer. Daar viel mijn keuze op de Mac mini. Alles wat een Apple TV biedt, biedt een Mac mini ook (behalve de previews in HD, enkel normale kwaliteit) met dan natuurlijk de voordelen van een volwaardige Mac.
Zijn er nog andere goede oplossingen? Waarschijnlijk wel maar er eentje uitkiezen is het probleem. Je vindt ze overal maar het wordt beschouwd als een meeneem product. Je koopt het ding in een gesloten verpakking en je mag dan thuis rustig ontdekken of het ding eigenlijk wel aan je wensen voldoen. Vaak heb je niet eens een idee hoe de interface er uitziet. Ik heb me zo ook al laten vangen hoor en niet aan kleine merken, de grotere kunnen er ook wat van. Zo kocht ik er ook eentje met veelbelovende verpakking maar het bleek gewoon niet werkbaar. Minuten zoeken naar een bepaalde song, enorm trage interface, ontbrekend codecs, zwakke geluidskwaliteit, ik was het snel beu. Het toestel doet nu dienst als ordinaire harde schijf.
De enige mogelijkheid zon ding risicoloos te kopen is een dealer vinden dat het ding demonstreert. Zo heb je tenminste al een idee. Ideaal is ook eigen content mee te nemen. Jij weet welk formaat je meestal gebruikt en het is dan natuurlijk handig dat je nieuwe aankoop dezelfde taal spreekt. Veel mensen schamen zich en durven zo ver niet te gaan maar draai dan de rollen eens om: wat wil die verkoper? Verkopen natuurlijk! En jij bent de klant en bijgevolg bepaal jij hoe, wat en waar je koopt. Toen ik besliste een nieuwe hi-fi installatie te kopen, heb ik ook enkele stukken op mijn iPod gecopieerd en de verkopers verplicht mijn iPod op verschillende installaties aan te. In het begin voelde ik me daar ook een beetje ongemakkelijk bij maar dat ging snel over. Dus: gewoon doen! Op de mening van de verkoper kan je zelden rekenen. Bij de aankoop van de hi-fi stond de verkoopster ook te glunderen bij een B& O systeem. Schitterende klank he mijnheer. Tot ik zei: mevrouw, het spijt me maar voor mij klinkt dit slecht en zo was het ook, er is nu eenmaal een verschil tussen klank en hi-fi. En denk er aan: wat die verkoper ervan vindt, doet niks ter zake, het is jouw mening die telt
De Omnia werd reeds lang voor hij beschikbaar was aangekondigd als een iPhone killer. Ik sta altijd nogal sceptisch tegenover dergelijke uitspraken. Je mag nu voor- of tegenstander zijn van Apple: 1 ding moet je hen nageven: de toestellen zijn een voorbeeld van gebruiksvriendelijkheid en integratie.
Ik ben er dan ook zelf van overtuigd dat de iPhone zijn gelijke niet kent maar weiger er eentje te kopen omdat ik de Mobistar politiek hekel. Hoe vergelijk ik dan zou je jezelf kunnen afvragen? Eigenlijk is dat nu net heel eenvoudig. Apple heeft namelijk ook de iPod Touch die eigenlijk buiten de belfunctie quasi identiek is aan de iPhone en bijgevolg ook dezelfde applicaties draait en die heb ik wel in mijn bezit. Ik dacht dan ook nog aan de Sony Ericsson Xperia 1 maar die prijst zichzelf de markt uit met een introductieprijskaartje dat de 700 euro overstijgt.
Eigenlijk ging mijn voorkeur uit naar een andere oude liefde namelijk de nieuwste telg van Palm, de Treo Pro. Tot ik hoorde dat die eigenlijk door HTC geproduceerd werd. Gezien mijn slechte ervaringen met dat merk dus geen optie. Wat zeggen ze nu weer over de ezel?
De Omnia dus:
Eigenlijk was ik op het moment van aanschaf helemaal niet zinnens een nieuwe GSM aan te schaffen maar het aanbod was aanlokkelijk: het toestel met BT oortje en car charger voor 549 euro. Dat trok me over de streep. Het toestel ziet er bovendien bijzonder sexy uit dus ik was verkocht.
In tegenstelling tot wat Samsung de laatste tijd uitbracht, is de Omnia stevig en robuust. Het grootste gedeelte van het toestel is in metaal. Dat was al een enorme meevaller de kwaliteit van mijn i320 in het achterhoofd houdend. Dat ding heeft het geen jaar met me uitgezongen. Slechte contacten aan de stroomvoorziening, slecht werkende toetsen etc. Het was geen plezier meer om mee te werken. Van dat alles op het eerste zicht geen sprake bij de Omnia maar het is dan ook een high end toestel.
Over Windows Mobile 6 ga ik het hier niet hebben, de functionaliteit is op alle soortgelijke toestellen dezelfde. Wat wel onze aandacht verdient is de moeite die Samsung deed het systeem nog een stuk gebruiksvriendelijker te maken door toevoeging van een eigen menu en de befaamde Widgets op het Today scherm. Zeer geslaagd ook al hekelen sommige gebruikers het feit dat je de meeste widgets moet verslepen alvorens ze actief zijn. Het menu dat door Samsung ontwikkeld werd is wat te vergelijken met het menu van de iPhone en werkt bijzonder handig. Jammer genoeg liet Samsung hier toch wat kansen liggen. Het menu scherm zelf kan je namelijk niet zelf aanpassen of uitbreiden. Je hebt wel nog een scherm met shortcuts waar je zelf veelgebruikte applicaties kan toewijzen. Dat werkt bijzonder handig maar ook hier vraag ik me af waarom zo beperkt. Je hebt maar een enkele bladzijde waar 12 icoontjes (applicaties) op passen. Ruimschoots onvoldoende maar wie weet, misschien luistert Samsung wel naar zijn gebruikers en komt daar verandering in.
Het toestel is uitgerust met een interne GPS. Schitterend maar ik vond het wel teleurstellend dat er geen navigatiesoftware bijgeleverd werd. Je kan natuurlijk aan de slag met Goolge Maps en dankzij mijn no limit 3G abonnement is dat wel een optie voor Belgie maar niet in het buitenland. De data traffiek zou aardig op mijn budget wegen.
Pogingen om Route 66 Mobile 6 aan de praat te krijgen faalden. Wat ik ook probeerde, de interne GPS wordt niet herkend. Ook niet na installatie van diverse 3rd party tool. Bij gebruikmaking van een bluetooth GPS-muis werk alles wel perfect maar dat is uiteraard niet de bedoeling. De meeste trials van GPS tools die ik installeerde hadden trouwens hetzelfde probleem. De helpdesk van Samsung blijft hier het antwoord schuldig.
De camera van de Omnia ( 5 megapixels) heeft niet alleen een hoge resolutie maar ook auto-focus, gezichtherkenning, beeldstabilisatie en blijkt in de praktijk ook perfect dienst te doen als scanner. Ik gebruik hem dagelijks om documenten te digitaliseren. Als consultant werk ik voor diverse klanten en zodoende is er niet altijd een scanner voorhanden. Voordien diende ik dan al die documenten mee naar huis te nemen en in mijn vrije tijd te scannen. Dat behoort nu tot het verleden. Enkel al met deze functionaliteit betaalt het toestel zich binnen de kortste keren terug (in mijn geval althans). Zelfs OCR behoort tot de mogelijkheden maar ik had nog niet de tijd dat grondig uit te testen.
De Omnia beschikt verder ook nog over een touchpad. Vrij uniek voor een smartphone. Die touchpad kan je instellen op 2 maniere. Ofwel fungeert het aanraakgevoelige knopje zowat als scrollwiel ofwel als muispad.
Wat naar mijn gevoel te weinig in de verf gezet wordt, is het geheugen van dit toestel. De Omnia heeft zo maar eventjes 8 of 16 Gb gebruikersgeheugen, precies zoals de iPhone dus. De veel duurdere Xperia1 van Sony Ericsson moet het bijvoorbeeld stellen met 512 Mb
De werking als HSPDA/3G modem is impressionant. Zowel qua performantie als gebruiksgemak. De meeste toestellen die ik had, diende ik in te stellen als dial-in op mijn PCs en Mac. Bij de Omnia configureer je in een handomdraai een PAN verbinding over bluetooth met een schitterende performantie tot gevolg.
En de batterij? Uiteraard een van de belangrijke punten wanneer we over smartphones praten. Een fout die vele mensen maken is de standby en beltijden te vergelijken met deze van gewone GSMs. Dat houdt geen steek, een smartphone verbruikt nu eenmaal meer. Windows Mobile is ook geen voorbeeld van zuinigheid dus op dat vlak dient er ook geen hulp verwacht te worden. In vergelijking met andere toestellen, brengt de Omnia het er helemaal niet slecht van af. Ik gebruik van 7:00 uur tot 21:00 uur pushed e-mail en dat heeft een zware impakt op de batterijcapaciteit. Bij normaal gebruik kom ik wel de dag door. De dag doorkomen is volgens mij in dit geval wel intensief gebruik. Een overzicht van een doordeweeks gebruik:
-s ochtend op de trein: lezen van rss feeds en krantenartikelen over het 3G netwerk gedurende ca. 1 uur
-Overdag continu pushed e-mail
-Gemiddeld ca. 2 uur per dag gebruik als HSPA modem
-Bijhouden to-do lists, syncen met pc etc.
-Enkele telefoontjes met een max. van ca. 30 minuten per dag
-s avonds ca. een uurtje e-books lezen op de trein
Een van mijn grootste zorgen bleek ook onterecht. Ik kreeg namelijk vorig jaar van mijn echtgenote een Sony Ericsson bluetooth uurwerk (MWB100) geschenk. Dat werkte uiteraard prima met mijn Sony Ericsson P990i maar wat nu op een WM6 toestel? Even Googelen bracht al meteen de oplossing: ik kwam terecht bij een softwarepakketje smartwatchm. De functionaliteit is nu zelfs nog uitgebreider. Waar ik vroeger wanneer aangesloten op de P990i enkel een signaal kreeg wanneer ik een sms of e-mail ontving en kon aflezen wie er belde, kan ik dankzij smartwatchm op mijn uurwerk ook zien van wie ik mail heb, het onderwerp en bij sms de afzender en de eerste regel tekst. Verder geeft het uurwerk ook nog de reminders van de afspraken en de mogelijkheid je e-mail accounts te syncen wanneer je geen pushed e-mail gebruikt. Bij de P990i diende ik ook de verbinding met het uurwerk te verbreken wanneer ik met mijn laptop wou verbinden terwijl de Omnia dat vlotjes allemaal tegelijkertijd afhandelt.
Conclusie:
Na mijn teleurstelling in de SGH-i320 op het vlak van robuustheid, heeft de Omnia mij terug vertrouwen gegeven in Samsung. De Omnia is zeker een van de meest robuuste WM smartphones. Dat hij er dan ook nog fantastisch uitziet is aardig meegenomen. Qua functionaliteit en kwaliteit is hij superieur aan zijn concurrenten. Indien je de functionaliteiten zoals pushed e-mail, het bewerken van Office documenten etc. nodig hebt, kom je bijna automatisch uit bij Windows Mobile toestellen. Er bestaan natuurlijk nog de alternatieven zoals Symbian en Blackberry met elk hun voor- en nadelen maar daar gaan we hier niet over uitweiden. Hoe goed Samsung ook zijn best deed, de tekortkomingen van Windows Mobile kan niemand volledig wegmoffelen maar ik neem ook aan dat het grote publiek niet wakker ligt van die tekortkomingen dus waar hebben we het dan over?
