Om er te geraken moet je wel een ferry nemen en een 15 tal minuutjes varen.



Er gaan veel boten naartoe, maar alles moet ingevoerd worden, het eiland zelf is om en bij de 8km², niet zo gigantisch groot.



Vroeger waren hier veel ambassages gevestigd, maar deze zijn uitgeweken naar de grotere metropolen - Shanghai, Beijing, .. Het is nog te zien aan de andere stijl van de huizen.



en ipv een palet te gebruiken wordt alles nog met de hand geladen en gelost.



Overal in China elektrische scooters, behalve hier.... handen arbeid. Die mannen lopen, want 2x vervoeren = 2x geld verdienen.





Een eiland = strand. . Ze zeggen wel dat de zee vuil is, maar is zoals de noordzee, veel stroming, dus veel zand in het water. Wat echt heel vuil was is het strand, gebroken glazen flessen, blikjes, saté stokjes... dus schoenen aanhouden. Vooral het stuk waar het water stopt, de rest werd steeds mooi gemaakt.



Het zeewater toch geprobeert, lekker warm zoals het weer. Maar na 1 meter direct 2meter diep. Er is een eb-vloed maar niet veel.





Waar ze hier het meeste aan verdienen  is de verkoop van parels. Overal te vinden, maar effe opgezocht en degene die ze verkopen zijn zoetwaterparels. Deze oestersoort kan 20 tot 30 parels in een keer aanmaken. 



Het zijn echte parels maar voor de kenner van minderwaardige kwaliteit, niet mooi rond door het grote aantal in één schelp, minder sterk.



Hierdoor wel spotgoedkoop, een ketting = 15€ of de parels zelf, los verkoop aan 0,5€/stuk. Natuurlijk verkopen ze de minder mooie los en goedkoop. Maar mijn motto, liever lelijk echt dan mooi nep. 



We blijven op het eiland, dus vis, schaaldieren, .. alles uit de zee.



Rare exotische vissen...



... haaien.., kleintjes, ik dacht dat het een beschermde diersoort was en ....



deze, hier dacht ik zelfs aan een bijna uitestorven diersoort. Kun je hier gewoon bestellen en opeten. Niet geprobeert.



Terug richting boot.



weg. Nu was het eb.