Wij zijn papa Stijn, mama Iolanda en ons zoontje Gerben. Op onze blog kan je het wel en wee volgen van onze dagelijkse avonturen. De zwangerschap en geboorte van onze zoon Gerben, mijn diabetes type II, Gastric bypass operatie en nog veel andere zaken. Ik hoop dat jullie deze blog leuk vinden, indien niet, laat het me gerust weten. Alvast bedankt voor je bezoekje en kom gerust nog eens terug. Liefs, papa, mama & Gerben
Gerben is wakker geworden rond 7u30. Papa haalde Gerben uit bed en deed een ander pampertje aan. Samen zijn ze het flesje gaan opwarmen en plots liet Gerben zich helemaal hangen. Zijn oogjes staarden naar boven en hij reageerde niet meer. Hij ademde heel kort en snel. Stijn is meteen naar me toe gekomen, dit is de eerste keer dat ik erbij ben als Gerben een aanval kreeg. Ik heb Gerben in mijn armen genomen. Het was zo vreemd om Gerben vast te houden en hij helemaal niet reageert op aanrakingen, geluid... We hebben hem op zijn zij gelegd en gewacht tot de aanval over was. Het heeft +/- 3 minuten geduurd. Op zich is dit niet lang, maar als je je baby zo in je armen hebt lijkt het een eeuwigheid te duren. Vermits de aanval rustig veropen is en niet zo heel lang duurde besloten we om de Valium die we van onze huisdokter kregen niet te gebruiken. Nadien heeft Gerben zijn flesje leeg gedronken en is toen als een blok terug in slaap gevallen. Dit is typisch na een aanval om veel te slapen, zo een aanval is blijkbaar enorm vermoeiend. Omdat Gerben nu reeds drie aanvallen had gaan we terug naar Dr. Gilis in het Virga Jesse ziekenhuis, helaas kunnen overmorgen pas gaan.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Reacties op bericht (0)
Gastenboekje
Als je zin hebt, mag je hier een berichtje achter laten. Alvast bedankt.