Zoals verwacht kon ik deze nacht niet slapen, er spookt van alles door je hoofd. Rond 8u was ik terug in het ziekenhuis. De nacht is goed gegaan, geen alarm, Gerben heeft goed geslapen, Stijn natuurlijk iets minder, de schrik zit er zeker bij hem, goed in. Rond 9u komen ze opnieuw bloed afnemen en om 10u gaan we een scan van de hersenen maken. Gerben moet op Stijn zijn schoot zitten met een gek mutsje op en heel veel sensoren. Dan komen er lichtflitsen en gedurende 15 min worden de hersenactiviteiten geregistreerd. Gerben heeft zich erg flink gedragen, net op het einde was hij het stilzitten helemaal beu en ging hij aan zijn mutsje trekken om het af te doen Jxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Voor de rest maakt Gerben het echt prima, hij is levendig en lacht veel. Hij is wel meer moe dan anders en maakt nog steeds koorts. Om de zo veel uren krijgt hij een Perdolan tegen de koorts. De dokter komt langs, er is nog steeds niks gevonden. De koorts komt van een virale infectie, hier is niets aan te doen dan uitzieken. Tijdens de nacht blijf ik bij hem slapen en gaat Stijn naar huis. Het is een onrustige nacht, het alarm van de monitor gaat heel vaak af zonder reden, een slechte aansluiting! Bij ieder alarm spring je uit je bed en slaat de schrik om het hart!