Ik heb jullie weer
heel wat te vertellen. Allereerst zal ik jullie bedanken voor de steun de laatste
dagen. Zoals jullie weten ben ik een paar dagen buiten strijd geweest. Ik heb
helse nachten achter de rug waarbij het zweet van mn gezicht droop, ja
buikgriep is echt geen pretje... Nu ik
weer helemaal op en top ben, heb ik enorm veel zin om mijn wekelijks ritueel
voort te zetten. Ik heb het jullie nog niet verteld, maar ik ga dus elke
zaterdag met mijn trouwste vrienden Karel en Steffi naar de KV kijken. We gaan
normaal altijd samen met de fiets, maar
deze keer ben ik alleen gekomen. Ik moest ons ma nog wat helpen inpakken aangezien
ze 39 weken ver is. Op dit moment sta ik in de spionkop tussen zoveel mensen
dat ik eigenlijk het veld niet meer kan zien, spijtig want tis net zon
interessante match De spionkop staat bekend als de voortrekker van de
gezangen, jammer dat ik de teksten niet ken RING RING mijn telefoon gaat, wie
zou dat weer zijn? Misschien Karel of Steffi want ik heb hen nog niet gezien en
zijn staan normaal ook altijd in deze sferige blok. Na het telefoontje haast ik
me het stadion uit. Ik bots van links naar rechts, bier vloeit in mijn jas tot
in mijn onderbroek wooow dit voelt echt
zo vreemd. Eindelijk aangekomen probeer ik mijn fiets open te krijgen, maar tis
toch iets wreed, ze zeggen altijd zo ne plooifiets dat is echt iets handig maar
ik krijg dat ding dus echt ni open! Voor ik het vergeet twas dus onze pa die
gebeld had. Ons ma haar water is gebroken en ze zit al int ziekenhuis tegen nen
druk van 50 te persen. Wanneer ik de verloskamer binnenkom, lijkt het wel alsof
het allemaal in scène is gezet. Ons ma
zit te brullen als een leeuw omdat het kindje er precies niet zo goed doorschuift.
Na enkele minuten was het daar, die kleine spruit. Het was alsof het mn eigen
kind was, Madonna heette ze en ik was zo fier als een gieter. Een week later
mocht ons ma en little Madonna het ziekenhuis verlaten en ik paradeerde met
haar langs elke deur en elke mens die ik tegenkwam moest haar gezien hebben.
Het is een geschenk uit de hemel, die kleine meid en ik hoop op een nieuw
begin, een nieuwe start waaraan ik kan beginnen met heel mijn hart.
Ik ga haar nu even
wassen en hoop jullie snel weer te schrijven!
