Het geheimzinnig berichtje waarmee ik mijn vorige blog eindigde, bleek van mijn grootmoeder te zijn. Ze had zich net de nieuwste iPhone aangeschaft. Via deze weg wou mijn grootmoeder mij en al mijn neefjes uitgenodigden om naar een pretpark te gaan. In haar jeugdig enthousiasme was ze het woord pret vergeten en zorgde ze voor een golf van paniek in onze familie.
Familie uitstappen bij de familie Loosveld is steeds een heuse belevenis. Meestal is het een dag vol stress en chaos. Zaterdag vertrokken we met veel lawaai, te vroeg naar mijn goesting naar de Efteling. En ja hoor, alle tien mijn neefjes stonden paraat. Het liep al fout toen we ons allemaal in den jumbo van ons grootmoe probeerde proppen. Jumbo is de originele naam die onze grootmoe gaf aan haar veel te kleine autootje. Na een stressvolle rit, met de nodige plaspauzes, kwamen we eindelijk aan op de parking van de Efteling. Happend naar lucht probeerde ik me uit de vleeshoop te ontknopen. Ik wou weg weg weg, ver weg van die joelende massa. Maar al snel werd ik weer tot de orde geroepen, voor het geniaal idee van mijn grootmoeder. Ze was op het geweldige plan gekomen om ieder kleinkind uit te dossen met een trendy fluo-vestje . Op deze manier kon mijn bijziende grootmoeder ons beter in het oog houden. Dus ik zal even snel het plaatje schetsen: ik, uitgerust met zon belachelijk fluo-vestje uittorent boven de omsingeling van mijn twee koppen kleinere, brullende neefjes die staan te popelen om de Efteling te veroveren in hun fluo-ridderpakje, net aangekomen op een plaats waar ik helemaal niet wou zijn. Ze stormde naar de eerste de beste attractie zonder rekening te houden met de leeftijdslimiet. Na juist op de kop 47 minuten aanschuiven en wanneer ik net het gevoel in mijn kleine teen begin te verliezen, worden mijn neefjes tegengehouden door een eveneens in fluo gestoken man, die bij de Efteling security crew bleek te horen. Het luidde: jongens, helaas! Maar jullie zijn niet toegelaten op deze attractie! Mijn neefjes begonnen natuurlijk in koor te brullen en te schelden. En na dat de haantje-de-voorstes de security fysiek te lijf gingen, rukte het versterkingsteam aan en werden we pardoes het pretpark buiten geknikkerd. Na een even verschrikkelijke terugreis, zit ik nu ziek in mijn bed te wachten op de huisdokter.
