18-01-2024 om 09:44 geschreven door Frank

10-01-2024 om 00:00 geschreven door Frank

09-01-2024 om 12:58 geschreven door Frank

Het is zover , dit weekend doe ik alvast een eerste selectie van het vogelbestand.

Wat zal dat inhouden ?

- Elke vogel wordt ter hand genomen

- Nazicht van algemene gezondheid , darmen , poten , bek , ademhaling , gevederte ,....

- Voor de vogels waar DNA-geslachtsanalyse gaat op gebeuren (bonte en witstuiten) , trekken van veders en opsturen naar DNA-analysebureau

- Voor de jonge vogels (standaard kleuren) , trekken van borstveren en canthaxantine geven ( 5 dagen 1 gr/ltr water , 2 dagen niks ,dan 5 dagen 1,5 mgr / ltr water)  

- Al een eerste grote selectie maken welke vogels er gehouden gaan worden , en welke weg mogen.

- Voor volgend jaar ga ik met minder koppels kweken (heb ik dat al niet eerder gezegd) , wat normaliter ook minder werk zal creëren in de toekomst.

13-10-2023 om 14:53 geschreven door Frank

09-06-2023 om 08:07 geschreven door Frank

03-02-2023 om 09:39 geschreven door Frank

19-01-2023 om 07:32 geschreven door Frank

16-12-2022 om 14:55 geschreven door Frank

07-12-2022 om 12:39 geschreven door Frank

25-11-2022 om 00:00 geschreven door Frank

Sorghum is nauw verwant met maïs, ondanks het feit dat sorghum van Afrikaanse oorsprong is, en maïs Amerikaans.

Het is een belangrijk voedselgewas in Afrika, Centraal-Amerika en Zuid-Azië en staat op de vijfde plaats van de verbouwde granen.

In België en Nederland is er nog maar weinig productie.

Sorghum  is een eenjarig gewas dat afhankelijk van de soort 0,6 a 5 m hoog kan worden

De stengel kan van vijf tot meer dan dertig mm dik worden. De bladeren zijn korter en breder dan die van mais .De graanvruchten kunnen wit, geel, rood of bruin van kleur zijn (degene die ik kweek zijn donkerbruin) . De zaden zijn vrij rijk aan vitamine B.

Begin Mei plant ik deze buiten in volle grond op 20 x 20 cm. De teelt is best te vergelijken met de teelt van maïs. De planten vragen weinig extra voeding en zijn ook tevreden met wat drogere grond. De planten willen wel volle zon en een open standplaats . De kolven rijpen eind oktober.

Eénmaal rijp (donker) snij ik de kolf af en leg ze verder in een droge plaats , zodat ik tijdens de wintermaanden éénmaal per week deze kan verschaffen aan mijn vogels.

Zowat al mijn inlandse vogels eten deze graag , alsook sommige exoten zoals kardinalen.

Voor de vogels is het een lekkernij en de zaden uitpeuteren is een leuke bezigheidstherapie.

18-11-2022 om 14:08 geschreven door Frank

Men heeft twee soorten witstuitbarmsijzen hornemanni hornemanni (grote witstuit) en de hornemanni exilipes (kleine witstuit).

Toen ik al wat notitie’s had gemaakt uit mijn eigen ervaringen ging ik op internet nog op zoek wat andere liefhebbers mij nog konden bijbrengen , finaal bleek het een kluwen te zijn om wegwijs te geraken welke soort witstuit je in uw bezit hebt.

Hier gaan we dan ;

Mijn eerste kontakt met een witstuit barmsijs was op een sneeuwerige zondagmiddag ergens midden de jaren zeventig . Op Zondagmiddag ging ik steeds gaan wandelen langs bos en akker om de aanwezige vogels te spotten , toen ik langs een spoorwegtalud wandelde zag ik plots een zes à zevental staartmezen fourageren op het aanwezige opgeschoten onkruid , het groepje liet mij vrij dichtbij komen (de beestjes hadden honger en kou , gezien het sneeuwtapijt) . Eén van die vogeltjes viel mij nog meer op aangezien hij niet de echt slanke lijn had van de staartmezen , toen ik op een meter of vijf kon naderen zag ik dat dat ene vogeltje een pracht van een witstuitbarmsijs was. De vogel was behoorlijk groot (groter dan een gewone barmsijs) , bleke bevedering over zijn ganse lichaam en géén flankbestreping was op te merken .

Dat moment is mij steeds bijgebleven , voor mij had ik toen het mooiste vogeltje ter aarde mogen aanschouwen.

Toen ik terug thuis kwam was het eerste wat ik opzocht de beschrijving van deze soort in de Petterson vogelgids. In deze gids was er slechts één beschrijving onder witstuitbarmsijs , géén verschil onder exilipes of hornemanni !

Tegenwoordig is het géén moeite meer om foto’s en bijhorende beschrijvingen weer te vinden op het internet , zo vind je foto’s van witstuiten tesamen met gewone , groenlande en ijslandse barmsijzen , hoe kan het dan ook anders dat deze ondersoorten in de natuur met elkaar kruisen .

Als je weet dat een Groenlandse of een Ijslandse barmsijs al totaal verschillend zijn qua kleur , bestreping , nog maar gezwegen over de lichaamsbouw . En als je dan vermoed dat deze soorten met “echte” witstuiten gaan kweken/kruisen , dan pas krijg je een kakefonie aan kleur en vorm en is er géén duidelijke lijn meer in te trekken.

Daarom heb ik voor mijn eigen een beknopte versie gemaakt van welke eigenschappen een witstuit moet hebben , en waar ik ook tracht naar te kweken.

Kleine witstuitbarmsijs :

+/- 12 cm

Minder zwaar in bevedering dan de grote witstuit

gestreeptere flankbevedering dan de grote witstuit

Kleiner oppervlakte van witte stuit

Grote witstuitbarmsijs :

+/- 14 cm

Opvallende grote witte stuit

Zwaarder in de veren dan kleine witstuit

Bleker (minder bestreping) dan de kleine witstuit

Voor het onderscheid van geslachten heb ik al veel verhalen gehoord ;

Popjes zijn kleiner , hebben meer bestreping op de stuit , het rood/roze op de kop is minder .

Mannetjes zijn groter , grotere witte stuit (zonder bestreping) , groter rood/roze oppervlak op het kopgedeelte .

Het blijft een gissen , er is maar één duidelijkheid en dat is DNA geslachtsanalyse . Dan ben je zeker en kan je uw koppels met een grote zekerheid al samen plaatsen met het oog op de kweek.

11-11-2022 om 00:00 geschreven door Frank

Latijnse naam : Serinus serinus

Dialect : Boskanarie (wordt meest in onze streek gebruikt (Zuid-oost Vlaanderen))

De cini komt het meest voor in open landschap, parken, wijngaarden

Grootte: 11 cm

Geslachtsonderscheid : De mannetjes zijn helder geel-groen, vooral op de kop ,borst ,stuit en in de nek.

De popjes zijn veel minder fel gekleurd , eerder valer groen-bruin .

Mutatie’s : Er zou reeds een bruine en een agaat mutatie van de cini bestaan , evenwel heb ik deze zelf nog niet gezien .

Bijzonderheden : De Europese kanarie behoort tot de Europese vogels. Deze dienen daarom te worden geringd met wettelijk erkende ringen; aanbevolen ringmaat 2,3 mm.

Kweek : Kweken lukt bij mij in kweekkooien (100 x 50 x 50 ) waarin het koppel alleen gehouden wordt. In aanloop naar het kweekseizoen geef ik eenzelfde voeding zoals bij mijn andere sijs-achtigen Een goede sijs-barmsijs-distelvink mengeling , aangevuld met extra graszaden . In Januari startend met 1 x per week eivoer te geven aangevuld met een weinig diepvries pinky’s en buffalo’s , dit per maand verder opdrijvend (Februari = 2 x per week , Maart = 3 x per week)

Ergens begin April geef ik hun nestgelegenheid , dit zijn standaard kanarie nestkorfjes en bleek verschillend materiaal om hun nest te maken (paardehaar , sharpi, …..). Donker nestmateriaal wordt niet gebruikt .

Eénmaal de pop aan nestbouw begint stop ik met het geven van eivoer en insecten !

Het komt wel voor dat het mannetje de pop tijdens het broeden geen rust gunt. Best is dan de pop alleen in de kweekkooi te laten , de man kan, zichtbaar in de nabijheid van de pop, even afgezonderd worden.

Wanneer de jongen kippen geef ik terug eivoer aangevuld met buffalo’s en pinky’s.

De jonge cini’s worden meestal geringd op dag 5. Na de dag van het ringen geef ik géén insectenvoer meer , enkel nog eivoer. Dit tot wanneer de jongen zelfstandig zijn.

De jonge cini’s zijn volwassen na ongeveer een maand , éénmaal volwassen worden deze verwijderd van de oudervogels zodat deze de tijd en ruimte hebben om voor het volgend legsel te zorgen.

De cini is een echte territorium vogel , tijdens de kweek hou ik dan ook steeds de koppels afzonderlijk en ook niet tesamen met andere sijsachtigen (die de gele kleur hebben).

03-11-2022 om 10:34 geschreven door Frank

Geelgors

Latijnse naam : Emberiza Citrinella

De geelgors komt meestal voor in landbouwgebieden met veel heggen en knotwilgen, bosranden, te midden bloemrijke graslanden en beken.

Grootte : 16 à 17 cm

Geslachtsonderscheid : De mannetjes hebben tijdens het broedseizoen een helder gele kop met een paar bruinachtige strepen en een gele onderzijde met een rood-bruine borst. De bovenzijde van het lichaam is bruin .

De vrouwtjes zijn onopvallend groenbruin van kleur, met minder gele invloeden aan de onderzijde.

In de winterperiode lijken de vrouwtjes en mannetjes eerder op elkaar.

Mutatie’s : Volgens de info in mijn bezit zou er een bruine mutatie bestaan , persoonlijk heb ik deze nog nooit gezien.

Bijzonderheden : De geelgors behoort tot de Europese vogels. Deze dienen daarom te worden geringd met wettelijk erkende ringen; aanbevolen ringmaat 2,8 mm.

Kweek :

Het kweken  met de geelgors loopt niet altijd van een leien dakje .

De kweek kan best plaats vinden in een zo ruim mogelijke volière , zonder de aanwezigheid van andere vogels (en al zeker géén vogels die geel in hun verenkleed hebben).

De man kan tijdens de kweek zeer agressief zijn , ook naar het vrouwtje toe.

De pop maakt haar nest met coco ,sisal en gedroogd gras , waar ze een viertal eieren legt.

Hun nest wordt veelal laag bij de grond gemaakt (soms zelfs op de grond) , voorzie voldoende grote nestgelegenheden (nestkommetjes type goudvink)

Gedurende 12 dagen worden de eieren bebroed ( Te tellen vanaf het derde ei ).

De jongen groeien snel en vliegen soms al na 10-11  dagen uit.

Als voeding krijgen ze hetzelfde als mijn andere vogels (tijdens de winterperiode heb ik hun aangeleerd om eivoer te eten door op Zaterdagochtend hun eten weg te nemen en enkel eivoer ter beschikking te stellen), verder krijgen ze vanaf het uitkippen extra diepgevroren buffalo en pinky's tot ze zelfstandig zijn.

16-09-2022 om 00:00 geschreven door Frank

Groenvinken

                                                                                                                      Latijnse naam : Chloris chloris

De groenvink komt het meest voor in open landschap, tuinen , parken .

Grootte: 11 cm

Geslachtsonderscheid : De mannetjes zijn overwegend groen – geel .

De popjes zijn veel minder fel gekleurd , eerder bruin  .

Mutatie’s :  Er bestaan verschillende mutatie’s , bruin , agaat , bruin-agaat , lutino , satinet , bont en alle voorgaande mutatie’s bestaan ook nog eens in de pastel factor.….hedentendage vind je zelfs groenvinken met een gele bek .

Bijzonderheden : De groenvink behoort tot de Europese vogels. Deze dienen daarom te worden geringd met wettelijk erkende ringen; aanbevolen ringmaat 2,9 mm.

Voor de kweek koppel ik de groenvinken in een box van 2 mtr hoog , 0,80 breed en 1,40 diep.

Je kan met meerdere poppen kweken bij één man , maar dan dient natuurlijk de kweekruimte hiervoor aangepast zijn qua grootte.

Als zaad  wordt gewoon kanariemengeling gegeven één maal per week geef ik wild/snoepzaad.

In Januari (als aanloop naar de kweek) startend met 1 x per week eivoer te geven aangevuld met een weinig diepvries pinky’s en buffalo’s , dit per maand verder opdrijvend (Februari = 2 x per week , Maart = 3 x per week)

Ergens begin April (bij een mooie lentedag) geef ik hun nestgelegenheid , dit zijn type goudvink-nestkorfjes met een coconestje in bevestigd.Voor aanmaak van de nest gebruiken ze overwegend  bleek verschillend materiaal om hun nest te maken (paardehaar , sharpi, sisal , jutte , cocco,…..).

Eénmaal de pop aan nestbouw begint stop ik met het geven van eivoer en insecten !

In de kweekbox worden op verschillende plaatsen nestkasten ondergebracht (2 à 3 per pop)

Ze leggen ongeveer tussen de 4 a 6  eieren . De groenvink begint vast te broeden na het derde ei , na ongeveer 12 dagen kipt het eerste ei.

Gemiddeld 4 à 5 dagen na het uitkippen worden de jongen geringd.

Na 14 dagen vliegen ze uit en worden nog 2 weken gevoerderd .

En groenvink is nogal gevoelig aan coccidiose , daarom is het een must dat de dieren in tochtvrije en droge hokken zitten . Hygiene is daarom zeer belangrijk.

09-09-2022 om 11:25 geschreven door Frank

UILENKOPZIEKTE 

Of het de juiste benaming is voor deze ziekte (als het al een ziekte is ?) dat weet ik niet , er is nergens een duidelijke uitleg over te vinden ! Niet op het internet , niet in gespecialiseerde boeken …….

Hieronder geef ik een kijk op wat de liefhebber ervaart en zijn eventuele oplossingen en verder krijgen we ook een antwoord van dhr Emiel Demeester – dierenarts gespecialiseerd in vogels.

Vaststelling algemeen :

De vogels krijgen opgezwollen oogleden / kopgedeelte .

Wordt enkel vastgesteld bij jonge vogels die op uitvliegen staan of net uitgevlogen zijn.

Meestal bij warm weder.

Binnen de 24 uur na vaststelling zijn de vogels dood. Waarschijnlijk komt dit omdat de vogels hun eten en drinken niet meer terugvinden door de ontstoken/opgezwollen oogleden.

Bij mijn weten enkel vastgesteld bij Noordse goudvinken , (witstuit) barmsijzen.

Wat is het volgens de vogelliefhebber ?

Virus in de hersenen en ornithose .....

Vochtophoping in de hersenen

Zou erfelijk zijn

Komt omdat de temperatuur in de nest te hoog opliep en de hersenen letterlijk oververhit zijn

Vogels van het noorden , zijn er gevoelig aan 

Wat kan een oplossing zijn volgens de vogelliefhebber ?

Geen pinkies meer geven

Geef op warme dagen tijdens de warmste uren vloeibare vitamine C. 1ml/liter

Amoxicilline (antibiotica) zou een geneesmiddel hiervoor zijn (volgens twee bronnen doorgekregen) .

Wat doe ikzelf om dit te voorkomen ?

Een viertal jaren geleden heb ik hetzelfde meegemaakt bij mijn Noordse goudvinken , sindsdien hanteer ik de volgende voorzieningen om dit niet meer te moeten meemaken (Sinds ik onderstaande voorzie heeft dit verschijnsel zich niet meer voorgedaan).

Ik hang voor de open gedeelte’s van de volière’s een groene insectenwerende doek (om muggen e.d. zoveel mogelijk buiten te houden) .

Stilstaand water rondom mijn volière’s verwijder ik asap.

In de kweekruimte’s hang ik van die klevende strips waar vliegen , muggen blijven aankleven éénmaal ze er mee in aanraking komen.

De nestkommetjes hang ik niet te hoog in de kweekruimte’s , omdat warme lucht stijgt (mocht de reden de warme temperaturen zijn ?) en muggen vliegen ook steeds vrij hoog rond (mochten de reden de muggen zijn ?)

Ik hoop u met deze info te vrijwaren van de uilekopziekte .

Mocht u meer weten mag u mij altijd mailen frank.dancet@gmail.com , verkregen info verwerk ik dan in een volgende editie.

 *Zoals gemeld gingen we te rade bij dhr. Emiel Demeester , met deze wens ik hem dan ook te bedanken voor zijn bijdrage.

Hieronder zijn bevindingen ;

Waarom spreekt men van uilenkop ziekte? Het is een beeld bij vaak zeer jonge vogels van

gezwollen en/of uitpuilende ogen, dit doet denken aan de kop van een uil. Het gaat dus

duidelijk om een symptoom en niet zozeer om één specifieke ziekte. Er zijn uiteraard

verschillende oorzaken mogelijk die kunnen leiden tot een vogel met een “uilenkop”.

In de praktijk zien we vooral volgende zaken; uitpuilende ogen, zwelling rond de ogen

(conjunctivitis), verkleving van de oogleden, vuile neuzen, korsten rond de ogen en

ademhalingsklachten. Meestal is er snel na het optreden van de eerste symptomen uitval.

Hieronder geven we een niet limitatief overzicht van mogelijke oorzaken die het beeld

“uilenkop” kunnen verklaren.

1. Virale oorzaak:

Cytomegalovirus: het virus is vooral een probleem bij exotische zangvogels zoals

gouldamadines, Australische en Afrikaanse prachtvinken.

Pokkenvirus: het virus wordt verspreid door stekende parasieten zoals muggen. De

parasieten steken vooral op de niet bevederde delen van de vogel zoals poten en oogleden.

Er treden verdikkingen met korstvorming op ter hoogte van de steekplaats.

2. Bacteriële oorzaken:

M. gallisepticum werd al gevonden bij vinken met ooglidontsteking. Een andere, M. struni

werd al beschreven bij kraaiachtigen, lijsters en spreeuwen.

Chlamydia psittaci is een bacterie die bij veel verschillende vogels voorkomt. Vaak onder de

naam de papegaaienziekte of ornithose. Bij de zangvogels zijn de kanaries het meest

gevoelig.

Pasteurella multocida, beter gekend als Salmonella kan zowel bij inlandse als exoten

voorkomen. Deze bacterie kan een heel uiteenlopend beeld geven omdat het systemisch kan

voorkomen (in alle organen van de vogel). De oogontsteking die wordt gelinkt met de

uilenkop ziekte is maar een klein deel ervan.

Tuberculose en pseudo-tuberculose: wordt respectievelijk veroorzaakt door Mycobacterium

spp. en Yersinia pseudotuberculosis. Net zoals bij Salmonella veroorzaken deze bacteriën

conjunctivitis maar kunnen ze ook heel veel andere symptomen vertonen zoals vermageren,

diarree en sterfte.

3. Parasitaire oorzaken:

Steekmuggen steken bij voorkeur de niet bevederde delen (oogleden). Bij jonge vogels kan

hierop een erge ontstekingsreactie volgen met de gekende symptomen als gevolg.

Ter aanvulling vermelden we kort even de schurftmijt (Cnemidocoptes). De mijt komt voor

op onbevederde delen zoals poten, rond bek en ogen. Dit zal meer een droog en schilferig

uitzicht geven en komt meer voor bij volwassen vogels.

4. Stofwisselingsstoornissen

Door bepaalde tekorten in de voeding of verhoogde metabolisatie kan er een lokale

vochtophoping (oedeem) optreden rond de ogen.

Door dit artikel proberen we vooral aan te tonen dat “uilenkop” geen ziekte op zich is maar

een symptoom die we zien bij verschillende aandoeningen. Daarom ook zal behandeling

sterk afhangen van de oorzaak! Een correcte snelle diagnose is van cruciaal belang voor de

grootste kans op herstel. Bij een bacteriële infectie kan een antibioticum (zowel lokaal als

systemisch) een oplossing zijn. Bij virale oorzaken kan enkel symptomatisch ondersteund

worden. Indien er een ontstekingsreactie is door een muggenbeet kan een lokale

ontstekingsremmer een oplossing bieden.

31-08-2022 om 12:06 geschreven door Frank

19-03-2021 om 09:56 geschreven door Frank

22-01-2021 om 14:19 geschreven door Frank

Toen men enkele jaren geleden volières of vogelhokken ging bouwen waren er enkele punten die onze extra aandacht verdienden ! Zoals ondermeer vochtvrij , tochtvrij , later is er door de vogelgriep ook nog “volledig overdekt” aan toegevoegd .

Tegenwoordig moeten we ons terug aan passen en dienen we ook rekening te houden met de stijgende temperaturen tijdens de zomermaanden , kijk maar eens naar de twee voorbije zomers en welke temperaturen we (en natuurlijk onze vogels ook) daar hebben moeten trotseren .

Een airconditioning zou soelaas kunnen brengen ware het niet dat we rekening dienen te houden dat hierbij de eieren van de vogels uitdrogen , dus bij gebruik van een airconditioning dient u automatisch ook een luchtbevochtiger te voorzien !

Persoonlijk heb ik het anders voorzien , als we in “normale” zomertemperaturen zitten met een buitenlucht die schommelt tussen 23 en 26 graden dan kan de temperatuur ook al hoog oplopen in de vogelverblijven (door bijvoorbeeld het dak die voorzien is in “licht doorlatend” materiaal) .

In mijn recent gebouwde kweekruimte heb ik een volautomatisch systeem voorzien aangestuurd door een ruimtethermostaat (die ik kan instellen op een door mij gekozen temperatuur – vb : 22°C ) , wanneer de ingestelde temperatuur bereikt is geeft de thermostaat een signaal naar een electrische pomp die dan geruisloos het dak omhoogduwt . Zo ontstaat er dus een natuurlijk luchtflow die voor afkoeling zorgt binnen het kweekhok . Eenmaal de ruimtetemperatuur gedaald is zakt het dak automatisch weer in zijn gesloten positie.

Dit systeem werkt op 230V en is tevens voorzien van een batterij om in geval van stroompanne toch haar werk naar behoren te kunnen uitvoeren. Er zijn voor alle afmetingen en gewichten de nodige oplossingen leverbaar.

Er is tevens een volièredraad voorzien op het dakgedeelte (die niet mee omhoog gaat) , om eventueel ontsnapte vogels niet de vrijheid te geven en om ongewilde andere dieren niet toe te laten in de hokken.

Wanneer de buitentemperatuur hoger dan 28°C is dan blijft het dak gesloten en zorgt een airconditioning met extra luchtbevochtiger voor de nodige koeling.

Wenst u meer info over dit systeem kan u mij steeds mailen .

23-11-2020 om 10:22 geschreven door Frank

Wist je dat muizen zich het hele jaar door voortplanten , het vrouwtje kan vijf tot tien keer per jaar jongen werpen met drie tot twaalf jongen per worp. De draagtijd is 19 tot 21 dagen. Het nest bestaat uit allerhande versnipperd materiaal als gras en papier. Als ze zes tot twaalf weken oud zijn, zijn ze geslachtsrijp.

Wist je dat muizen tot 25 cm hoog kunnen springen , over zeer dunne draden/kabels lopen en tot 2 meter omhoogklimmen op rechte ruwe muren.

Wist je dat muizen zich door kieren kunnen wringen van 9 mm opening ?

Beter dat je dit ongedierte uit uw vogelverblijven weert !

Best is dat je rondom uw volière een gladde wand plaatst die hoog genoeg is !

Kieren , spleten , gaten vul je best op met staalwol !

Plaats vergif maar zorg dat uw vogels er niet mee in aanraking kunnen komen !

20-11-2020 om 14:44 geschreven door Frank