Het lukt niet vandaag, ik begin hier al voor de derde (of vierde?) keer opnieuw, maar misschien lukt het nu dan toch om goed te klinken...
Ik wilde het graag eens hebben over Jeroen Brouwers; ik ben de uitdaging aangegaan en probeer - ik herhaal probeer - nu zijn vloekschrift Sisyphus' bakens te lezen. Geen eitje, maar het loont wel... Brouwers heeft zo'n leuke stijl, hij bekritiseert en is kort en ietwat brutaal maar weet dit alles te verwoorden in een heldere en hoogstaande taal. Ik wou dat ik dat ook kon...
In dit essay, want ik denk dat het in deze categorie thuishoort, laat hij zich helemaal gaan op alles op en rond literaire prijzen in België en Nederland. Hij stelt het prijzengeld in vraag én haalt stevig uit naar onze koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen. Hij heeft lef, da's een feit. En zoveel is duidelijk, hij loopt niet hoog op met royalty...
Ondertussen citeert hij gretig uit onder andere Willem Elsschot en andere schrijvers en maakt hij nog een beetje reclame voor zijn eigen oeuvre, waarvan hij duidelijk niet kan overleven. Boeken lenen uit de bib, vindt hij zever, want daar verdient hij niets aan... Toch, de man is verre van een onnozelaar, althans, dat vind ik...
