Het wordt nog eens tijd voor een korte indruk van Speelbal. Op dit moment bevindt Ned - of Paul of Thomas, zoals je wil - zich in Hamburg. Na de vele jaren van isolement weet hij niet wat hij ziet... Een wereld vol rinkelende doosjes en vreemde woorden als 'Internet'. Ik vond het prachtig gevonden, voor ons lijkt deze wereld zo gewoon, zo alledaags. Maar iemand die de afgelopen 10 of 20 jaar niet rondgelopen heeft in de bewoonde wereld, moet inderdaad achterover vallen van verbazing. Walkie talkies die naar elke telefoon - mobiele en vaste lijn - kunnen bellen, hoe vreemd klinkt zoiets eigenlijk?
En dan volgt hoofdstuk 4; je voelt de dreiging al hangen... Ashley Barson-Garland, de Ashley, is ondertussen lid van het Lagerhuis én succesvol advocaat. Maar hij is ook verantwoordelijk voor de verloren jaren van Ned. En Ned mag dan wel gek verklaard geweest zijn en hopen morfine en andere chemische rommel te verwerken gekregen hebben, hij is niets vergeten... Hij sprak al over zijn vriendin, ik veronderstel Portia, en dus zal hij Ashley ook nog wel (her)kennen.
Stel... Het is een dinsdagavond, omdat je les had tot 16 u. 15 hebben je busvrienden Diest al verlaten. En dan zit je daar, 'alleen' in de bus... (Wel, 'alleen' met de andere passagiers om precies te zijn...).
Helaas kan ik niet lezen in een bus, dus toverde ik mijn iPod uit mijn rugzak en ging ik op zoek naar een leuk album om de tijd te verdrijven. Je weet het of je weet het niet, maar ik heb de 21e eeuw nog niet bereikt in de muziekwereld en blijf steken in de jaren '50, '60, '70 en begin jaren '80, waar een hoop juweeltjes verscholen liggen. Waaronder liedjes van Paul McCartney, Bryan Ferry, John Lennon en Eric Clapton.
Vandaag viel de keuze op David Bowie... Ik ben geen superfan van de man, maar kan hem wel appreciëren. In de busrit van Diest naar huis hoorde ik de EP David Bowie in Bertolt Brecht's Baal, (kortweg Baal). En nu komt het ... Het album is een muzikale bewerking van het gelijknamige toneel van Bertolt Brecht, een Duitse schrijver die leefde in de eerste helft van de 20e eeuw. En zo heb ik vandaag in 5 tracks een bekend toneel gehoord, begrepen is nog wat anders... Misschien nog maar eens luisteren?
Beste blogvriendjes,
