Heey bloggers, Ondertussen is de kerstvakantie weer voorbij en staat er ons al een hele hoop huiswerk te wachten. Alleen maar leren en taken maken en dit moet dan de beste tijd van een mensenleven voorstellen. Ik kan gewoon al niet meer wachten op wat er mij allemaal nog te wachten staat ... De examenperiode was letterlijk de hel op aarde. Echt waar, ik heb er niks van gebakken. Heel de namiddag spookten er beelden door mijn hoofd. Eerst de moordpoging van Jerom en dan weer de verdwijning van Zara's vader. Af en toe kwam daar dan nog eens de zoektocht naar men geaardheid bij. Eigenlijk is dat geen zoektocht meer maar de vraag waarom ik het zo laat ontdekt heb blijft actueel. Voor het laatste examen 'natuurwetenschappen' had ik eindelijk eens goed geleerd en dan begon meneer Geschiedenis daar met een gebed over vluchtelingen. Ik voelde me meteen een vluchteling in mijn eigen lichaam. De punten van het examen waren dan ook weer snel weggevlucht. Tijdens de examens had ik bijna niets meer gehoord van Zara en ik had dan ook besloten haar niet lastig te vallen met de problemen rond haar vader. Vrijdag was aangebroken en dit betekende de gevreesde rapportbespreking. Zara was voor mij en ik hoopte dat ze met haar papa buiten zou komen maar 't had niet mogen zijn. Ze was alleen gekomen en gunde me enkel een snelle blik. Men moeder snokte me ineens naar binnen en na een snel maar verwarrend gesprek met mevrouw wiskunde waren we sneller terug buiten dan we binnen waren. Onderweg naar huis hebben mijn moeder en ik geen woord gewisseld en toen we eindelijk onze oprit opreden besliste ik maar een luchtje te gaan scheppen. Toen ik terug thuis kwam had mijn moeder alle rols naar beneden gelaten en kon ik de sfeer dus al raden. Op kerstavond was er een feestje gepland bij Fons thuis waar bijna heel onze klas aanwezig was. Tegen 22 uur ging ik er ook maar is langs want thuis was het niet uit te houden. Een junkiefeestje was nu wel te verwachten geweest maar Fons en zijn maten hadden het beschaafd gehouden. Er waren enkel liters bier aanwezig. Na heel wat flesjes Vedette had ik genoeg moed bijeen geraapt om naast de Jerom te gaan zitten. Hij had blijkbaar nog meer op als ik. Ines was ook nogal aangeschoten en door haar onoplettendheid stootte ze Jerom nogal hard aan waardoor hij op men schoot belandde. Hij keek me recht in de ogen en van het één kwam het ander. Toen ik mijn T-shirt juist uit had en Jerom net stevig kuste werd ik verblind door een flits. Kaatje vond het duidelijk een perfect fotomoment. Wanneer de flits gedoofd was zag ik Zara naast Kaatje met open mond staren. Ze liep meteen weg en ik bleef verstoten en halfnaakt achter. Ik trok meteen mijn shirt terug aan en liep zo snel als ik kon naar de deur maar er was geen spoor van haar meer te bekennen. Midden in de nacht vertrok ik dus verslagen naar huis. Een paar dagen later kreeg ik een sms van Zara die me uitnodigde om Nieuwjaar bij haar thuis te vieren. Ik was echt blij dat ik iets van haar hoorde en durfde na het voorval met Jerom geen 'neen' te zeggen. Op Nieuwjaarsavond trok ik dus naar Zara's huis. Haar moeder deed de deur open en ontving me met open armen. Op het moment dat ik mijn schoenen wou afvegen, verbleekte ik onmiddellijk. Een paar flashy gele All Stars stonden recht voor men neus. Het spijt me bloggers maar hier moet ik het effe bij laten. Ik ben nog steeds in shock en men moeder roept me juist. Ik vertel volgende week zeker verder, beloofd!
Het was me nogal een week! De hele donderdag had Jerom normaal gedaan tegen mij, hij kwam niet naast me staan en bekeek me haast niet meer, waarschijnlijk had hij een nieuwe liefde in zijn leven. Ik vroeg me wel nog steeds af of het nu hij was die me verkracht had, was hij diegene waardoor ik mijn geaardheid heb ontdekt? Ik mistte zijn aandacht wel een beetje maar dan had ik tenminste eens een rustige dag, althans als Zara me met rust zou laten, maar tevergeefs, die hele donderdag namiddag liep ze achter me aan, overal volgde ze me. Op de speelplaats was ze daar, in de klas zat ze naast mij, k werd er écht zot van! Tijdens de laatste les werd het me teveel Verdorie Zara bollet nu toch is af! riep ik voor heel de klas. Iedereen had het gehoord en begon te lachen en Zara begon zo hard te wenen dat Mevr. Nederlands ze even de les uit stuurde, ze stuurde mij erachteraan om me te gaan excuseren.Ik moest me excuseren terwijl madammeke al weken niet van mijn lijf heeft kunnen blijven, oké k ben misschien gene misse gast ma toch, t ging erover. Op mijn duizendste gemak stapte ik de klas uit en de trap af, op zoek naar Zara. Toen ik haar had gevonden besloot ik heel mijn uitleg te doen over hoe lastig ik het vond dat ze me niet met rust liet. Zara zei dat het haar speet en begon plots een uitleg over haar ouders, dat ze altijd ruzie maken over het feit dat haar vader een foto van een jonge kerel in zijn nachtkastje had liggen. Ze vertelde me dat ze stiekem denkt dat haar vader homo is. Ik werd zo rood als iets! Na school kon ik niet snel genoeg thuis zijn, mooi en meedogenloos ging bijna beginnen, mijn favoriete serie. Ik pakte mijne fiets en reed de poort uit, ik besloot de weg langs hét steegje te nemen, als Jerom daar nu weer was moest hij het wel geweest zijn! En ja hoor.. daar stond Jerom weer met één of andere ouwe vent me flashy gele All-Stars aan. Van de moment dat ik het steegje inreed tot ik niet meer in zicht was, ware diene oude zijn ogen op mij gericht.. en toen schoot het mij te binnen, flashy All-Stars, exact dezelfde als die van mijn aanrander! Het moest gewoon die meneer geweest zijn, Jerom zijn lief is mijn aanrander. De volgende dag kwam ik op school aan en ging onmiddellijk naar Zara, oké ze is lastig geweest maar ik wou wel meer horen over haar thuissituatie, hoe ze bij hun thuis reageerden toen ze dachten dat haar vader homo was. Want ooit zal ik toch is uit de kast moeten komen hé, zoals ze dat zeggen. Maar dat moment is helemaal nog niet in zicht! De dag vloog voorbij, vlak na school gingen we met de maten een pintje pakken en een goeie croque-monsieur eten in den beer. Na een paar uurtjes zat ik terug op mijne vélo richting thuis, ik had besloten om nog maar eens langs het steegje te rijden, toen ik op het punt stond het steegje in te draaien zag ik Jerom en die man opnieuw, wat ze aan het doen waren was niet duidelijk, het leek wel of Jerom hem in een wurggreep vast had! Misschien was Jerom erachter gekomen dat zijn lief mij had verkracht, stel je voor, en dan was hij hem nu aant vermoorden ofzo. Ik reed snel door, ik wou hier niets mee te maken hebben! Ik kon die nacht maar niet in slaap vallen, en al helemaal niet toen Zara me opbelde, haar vader was deze nacht niet thuisgekomen en ze was in alle staten. Hoe dit allemaal verder gaat zal ik jullie hopelijk volgende week kunnen vertellen.
