Heey bloggers, Ondertussen is de kerstvakantie weer voorbij en staat er ons al een hele hoop huiswerk te wachten. Alleen maar leren en taken maken en dit moet dan de beste tijd van een mensenleven voorstellen. Ik kan gewoon al niet meer wachten op wat er mij allemaal nog te wachten staat ... De examenperiode was letterlijk de hel op aarde. Echt waar, ik heb er niks van gebakken. Heel de namiddag spookten er beelden door mijn hoofd. Eerst de moordpoging van Jerom en dan weer de verdwijning van Zara's vader. Af en toe kwam daar dan nog eens de zoektocht naar men geaardheid bij. Eigenlijk is dat geen zoektocht meer maar de vraag waarom ik het zo laat ontdekt heb blijft actueel. Voor het laatste examen 'natuurwetenschappen' had ik eindelijk eens goed geleerd en dan begon meneer Geschiedenis daar met een gebed over vluchtelingen. Ik voelde me meteen een vluchteling in mijn eigen lichaam. De punten van het examen waren dan ook weer snel weggevlucht. Tijdens de examens had ik bijna niets meer gehoord van Zara en ik had dan ook besloten haar niet lastig te vallen met de problemen rond haar vader. Vrijdag was aangebroken en dit betekende de gevreesde rapportbespreking. Zara was voor mij en ik hoopte dat ze met haar papa buiten zou komen maar 't had niet mogen zijn. Ze was alleen gekomen en gunde me enkel een snelle blik. Men moeder snokte me ineens naar binnen en na een snel maar verwarrend gesprek met mevrouw wiskunde waren we sneller terug buiten dan we binnen waren. Onderweg naar huis hebben mijn moeder en ik geen woord gewisseld en toen we eindelijk onze oprit opreden besliste ik maar een luchtje te gaan scheppen. Toen ik terug thuis kwam had mijn moeder alle rols naar beneden gelaten en kon ik de sfeer dus al raden. Op kerstavond was er een feestje gepland bij Fons thuis waar bijna heel onze klas aanwezig was. Tegen 22 uur ging ik er ook maar is langs want thuis was het niet uit te houden. Een junkiefeestje was nu wel te verwachten geweest maar Fons en zijn maten hadden het beschaafd gehouden. Er waren enkel liters bier aanwezig. Na heel wat flesjes Vedette had ik genoeg moed bijeen geraapt om naast de Jerom te gaan zitten. Hij had blijkbaar nog meer op als ik. Ines was ook nogal aangeschoten en door haar onoplettendheid stootte ze Jerom nogal hard aan waardoor hij op men schoot belandde. Hij keek me recht in de ogen en van het één kwam het ander. Toen ik mijn T-shirt juist uit had en Jerom net stevig kuste werd ik verblind door een flits. Kaatje vond het duidelijk een perfect fotomoment. Wanneer de flits gedoofd was zag ik Zara naast Kaatje met open mond staren. Ze liep meteen weg en ik bleef verstoten en halfnaakt achter. Ik trok meteen mijn shirt terug aan en liep zo snel als ik kon naar de deur maar er was geen spoor van haar meer te bekennen. Midden in de nacht vertrok ik dus verslagen naar huis. Een paar dagen later kreeg ik een sms van Zara die me uitnodigde om Nieuwjaar bij haar thuis te vieren. Ik was echt blij dat ik iets van haar hoorde en durfde na het voorval met Jerom geen 'neen' te zeggen. Op Nieuwjaarsavond trok ik dus naar Zara's huis. Haar moeder deed de deur open en ontving me met open armen. Op het moment dat ik mijn schoenen wou afvegen, verbleekte ik onmiddellijk. Een paar flashy gele All Stars stonden recht voor men neus. Het spijt me bloggers maar hier moet ik het effe bij laten. Ik ben nog steeds in shock en men moeder roept me juist. Ik vertel volgende week zeker verder, beloofd!
Het was me nogal een week! De hele donderdag had Jerom normaal gedaan tegen mij, hij kwam niet naast me staan en bekeek me haast niet meer, waarschijnlijk had hij een nieuwe liefde in zijn leven. Ik vroeg me wel nog steeds af of het nu hij was die me verkracht had, was hij diegene waardoor ik mijn geaardheid heb ontdekt? Ik mistte zijn aandacht wel een beetje maar dan had ik tenminste eens een rustige dag, althans als Zara me met rust zou laten, maar tevergeefs, die hele donderdag namiddag liep ze achter me aan, overal volgde ze me. Op de speelplaats was ze daar, in de klas zat ze naast mij, k werd er écht zot van! Tijdens de laatste les werd het me teveel Verdorie Zara bollet nu toch is af! riep ik voor heel de klas. Iedereen had het gehoord en begon te lachen en Zara begon zo hard te wenen dat Mevr. Nederlands ze even de les uit stuurde, ze stuurde mij erachteraan om me te gaan excuseren.Ik moest me excuseren terwijl madammeke al weken niet van mijn lijf heeft kunnen blijven, oké k ben misschien gene misse gast ma toch, t ging erover. Op mijn duizendste gemak stapte ik de klas uit en de trap af, op zoek naar Zara. Toen ik haar had gevonden besloot ik heel mijn uitleg te doen over hoe lastig ik het vond dat ze me niet met rust liet. Zara zei dat het haar speet en begon plots een uitleg over haar ouders, dat ze altijd ruzie maken over het feit dat haar vader een foto van een jonge kerel in zijn nachtkastje had liggen. Ze vertelde me dat ze stiekem denkt dat haar vader homo is. Ik werd zo rood als iets! Na school kon ik niet snel genoeg thuis zijn, mooi en meedogenloos ging bijna beginnen, mijn favoriete serie. Ik pakte mijne fiets en reed de poort uit, ik besloot de weg langs hét steegje te nemen, als Jerom daar nu weer was moest hij het wel geweest zijn! En ja hoor.. daar stond Jerom weer met één of andere ouwe vent me flashy gele All-Stars aan. Van de moment dat ik het steegje inreed tot ik niet meer in zicht was, ware diene oude zijn ogen op mij gericht.. en toen schoot het mij te binnen, flashy All-Stars, exact dezelfde als die van mijn aanrander! Het moest gewoon die meneer geweest zijn, Jerom zijn lief is mijn aanrander. De volgende dag kwam ik op school aan en ging onmiddellijk naar Zara, oké ze is lastig geweest maar ik wou wel meer horen over haar thuissituatie, hoe ze bij hun thuis reageerden toen ze dachten dat haar vader homo was. Want ooit zal ik toch is uit de kast moeten komen hé, zoals ze dat zeggen. Maar dat moment is helemaal nog niet in zicht! De dag vloog voorbij, vlak na school gingen we met de maten een pintje pakken en een goeie croque-monsieur eten in den beer. Na een paar uurtjes zat ik terug op mijne vélo richting thuis, ik had besloten om nog maar eens langs het steegje te rijden, toen ik op het punt stond het steegje in te draaien zag ik Jerom en die man opnieuw, wat ze aan het doen waren was niet duidelijk, het leek wel of Jerom hem in een wurggreep vast had! Misschien was Jerom erachter gekomen dat zijn lief mij had verkracht, stel je voor, en dan was hij hem nu aant vermoorden ofzo. Ik reed snel door, ik wou hier niets mee te maken hebben! Ik kon die nacht maar niet in slaap vallen, en al helemaal niet toen Zara me opbelde, haar vader was deze nacht niet thuisgekomen en ze was in alle staten. Hoe dit allemaal verder gaat zal ik jullie hopelijk volgende week kunnen vertellen.
Kheb weer wat meegemaakt afgelopen week. Afgelopen dinsdag hadden we bezinningsdag. Jeej Kan je het al voorstellen? Een hééle dag op het gezicht van Mevr. Aardrijkskunde zitten zien en praten over hoe je je in de klas voelt, wat je wil verder studeren en blablabla. Fons had niets gezegd over bepaalde plannetjes, dus ik had me aan een rustige, saaie dag verwacht. Maar zoals jullie wel hadden kunnen voorspellen was het dat niet. Nadat we s middags toch wel lekker gegeten hadden, het waren frietjes btw, gingen Fons, Guido, Ludo, Wesley, Jerom en ik naar buiten. Aan het gebouw waar we die dag verbleven was een bos. Fons wilde graag even gaan wandelen. Wandelen, deden we wel degelijk, om uit het zicht van de andere zesdejaars te zijn. Wanneer we de anderen niet meer konden horen, stopte Fons. Hij nam een zakje uit zijn broek. En jullie kunnen het wel al raden wat erin zat: wiet. Persoonlijk vond ik het wel een goed idee. Zo kon deze saaie dag misschien toch nog een beetje plezant worden. De Ludo hielp Fons met rollen. En na eventjes geduld zaten we daar allemaal, behalve Jerom, met ne goeie joint. Hij zei dat hij er geen zin in had en ging op zijn eentje terug naar de anderen. Na een tijdje kwam hij terug met Zara, Romy en Yamara. Zara kwam meteen naast mij zitten, pakte mij stevig tegen haar aan en begon mij te kussen. Hier had ik dus echt geen zin in! Ik doofde mijn joint uit, want hij was toch zo goed als op, en gebruikte als excuus dat ik naar het wc moest. Toen was het tijd om terug naar binnen te gaan. In de namiddag stond nog een speech van de Vlaams Minister-president op het programma. En natuurlijk moest mevrouwtje Zara naast mij komen zitten. Ze kon haar handen niet thuishouden! Langs mijn andere kant zat Jerom. Die leek een hele tijd jaloers te kijken. Er is echt iets mis met dé gast! Al de hele week, en ook vandaag, kijkt hij raar naar mij, staat hij plots naast mij, enz. Het lijkt wel of hij mij zit te achtervolgen. Als hij nog lang zo gaat doen, zal ik hem toch wel eens duidelijk maken dat hij fameus op mijn zenuwen werkt. Na de speech van de minister-president, die oh zo interessant was, zaten we nog een klein uurtje met de klas samen om de dag te bespreken. Diezelfde avond ging ik met men maten ene pakken in De Windhoek. We hadden de volgende dag toch een vrije dag. En het was weer zover. Er waren een paar gasten vies naar de Fons aan het kijken en hopla, het café stond op zijne kop. Fons vloog op een van die gasten en gaf hem een paar kloppen op zijn gezicht. De andere mannen die erbij waren probeerden Fons af hun vriend te duwen en bijgevolg kregen ook zij ne klop. Ondertussen had de cafébazin de politie gebeld en nog geen 5 minuten later waren ze daar. Fons werd meegenomen naar bureau en aan ons werden gewoon een paar vragen gesteld. We dronken nog iets en gingen dan naar huis. Ludo, Wesley en Guido moesten een andere richting uit dan ik. Jerom was voor het incident met Fons al naar huis gegaan. Hij moest zogezegd morgen vroeg uit zijn bed. Ik moest weer langs het befaamde steegje naar huis. Maar deze keer was ik met de fiets dus ik kon er snel doorrijden, ook al wou ik misschien nog wel eens iemand tegenkomen die mij niet zou verkrachten, maar wel Nee Andy! Dit ebt ge ni gezegd! Hoe kunt ge daar nog maar aan denken! Eenmaal in het steegje zag ik twee mannen met elkaar bezig, je weet wel wat ik bedoel en een van die twee mannen was Jerom Ik reed zo snel ik kon naar huis! En 1 vraag bleef een hele tijd door mijn hoofd spoken: was het Jerom die mij verkracht heeft? Ik kon het niet geloven maar het zou wel kunnen kloppen.
Soit, hoe dit allemaal zal aflopen, weet ik jullie waarschijnlijk volgende week wel te vertellen.
Na een week vol actie kon ik best wat rust gebruiken en geloof mij rust heb ik gehad. De enige actie die ik dit weekend heb mogen meemaken is de trip naar het ziekenhuis om mijn gips er te laten afhalen. En de laatste woorden die ik nog van de dokter heb kunnen opvangen waren:en doe het nog rustig aan met je been hé Andy. Ah ja dat was dus geen probleem geweest. Alhoewel ik kreeg nog voortdurend smsen van Zara waarin zij aandrong om nog is af te spreken ,maar nu had ik een excuus. En toen ze uiteindelijk belde kon ik niet wachten om haar af te wimpelen, ik zei dan ook kortaf het zal voor een andere keer zijn want ik moet het van de dokter rustig aan doen met men been. Nu het weekend gedaan was kon ik op mijn gemak weer zonder gips naar school. De rust was snel gedaan want daar was zoals de directeur me al had laten weten, een CLB medewerkster die me uit de klas kwam halen. Ik sloeg rood uit en de blikken van mijn klasgenoten die me allemaal nastaarden zeiden genoeg weer een moment van schaamte voor mij. Eens we achter de blauwe deur van het CLB lokaal waren aangekomen ,werd ik met allemaal vragen bestormd. Wat is er aan de hand Andy? Ik heb gehoord dat je de laatste tijd niet meer jezelf bent Andy. Word je gepest? Heb je problemen thuis? Heb je een traumatische gebeurtenis meegemaakt? En plots zonder er iets tegen te kunnen doen antwoordde ik JA. Shit da was dus niet de bedoeling was de gedachte die me kort nadien te binnen schoot. Oh Andy wat was die gebeurtenis dan? Je kan me de waarheid vertellen het zal tussen ons blijven beloofde ze me. Ik geloofde haar niet en zei maar snel dat het niets was. Ik begon een verhaal te verzinnen over iets wat er zogezegd onlangs met een vriendin was gebeurt. Ik hoopte natuurlijk dat ze mijn verhaal niet ging checken. Ik kon ze toch niet over de verkrachting vertellen en al zeker niet over mijn pas ontdekte geaardhied. En zo praten we nog een uur verder, zij over hoe ik er met andere mensen moest over praten en ik over allerlei leugens. Oef, het gespreksuurtje zat er eindelijk op. Nu LO waar ik me stiekem al een hele tijd hevig op had verheugd. En ondanks de pijn in mijn been had ik besloten om toch mee te doen. Al die zwetende jonge mannelijke lichamen kon ik toch niet aan mij voorbij laten gaan. En eens in de kleedkamer gaf ik mijn ogen de kost. Tot ik plots iets omhoog voelde komen in mijn broek als je begrijpt wat ik bedoel. Ik voelde men gezicht kleuren van schaamte. Dit werd ongetwijfeld één van de meest genante momenten van mijn leven. Daar kwamen de reacties al, oh Andy jong last van u hormoontjes hoorde ik Wesley zeggen. Ge zijt toch ni voor de mannen zeker voegde Fons er aan toe. Ik kon wel door de grond gaan van schaamte en ik begon het weg te lachen ma nee jong tis gewoon een spontane actie. Ik hoopte dat er verder geen aandacht meer aan besteed zou worden en draaide me om. Maar ineens hoorde ik Jeroms stem zeggen ge moet nie bang zijn ze het komt allemaal wel goe. Oh my god ik voelde mij de laatste tijd zo vreemd en onwennig in Jeroms gezelschap, hij deed wel heel mysterieus en geheimzinnig.
Ja mijn lezers ik zal jullie zeker op de hoogte houden zij ma zeker
Ik ben blij dat deze week voorbij is. Het lijkt wel alsof ik in een film terecht gekomen ben met alles wat ik meemaak. Sinds dat voorval in het steegje kan ik geen oog meer dichtdoen zonder dat ik het allemaal weer herbeleef. Niet dat ik dat zo erg vind. In tegendeel zelfs, ik vind het heel fijn. Maar ik wil weten wie die man was, wie zijn handen aan mij zaten. Met die vraag word ik elke nacht badend in het zweet wakker. Zoals je dus al kan denken heb ik helemaal niet veel geslapen deze week. Daardoor zijn die donkere kringen onder mn ogen nog groter geworden.. Maar van die foundation bleef ik deze keer af. Neenee, ik had een veel beter idee. Toen mn nichtje uit Frankrijk hier kwam logeren in de zomervakantie was ze wat make-up vergeten, waaronder een potje conseiller. Die is trouwens vele efficiënter tegen donkere kringen dus besloot ik een mini beetje daarvan te gebruiken zodat het niet opvalt maar toch zijn effect heeft.
Donderdag was hét voorbeeld dat de slapeloze nachten zijn tol van mij eisten. Ik strompelde naar beneden en wou de deur uitgaan richting school. Andy? Ik denk niet dat heel het school jou spongebob boxershort wil zien dus trek je alsjeblieft een broek aan liefje? Onderbrak mijn mama mijn handeling. Ik keek verward naar mn benen. Het enige wat ik zag was gips en blote huid. Ik vloekte eerst wat en ging toen een broek aandoen. Beste lezers, ouders zijn af en toe toch nog voor iets goed.- Doordat ik nog steeds op krukken liep en met mn been in het gips zat kwam ik die dag net voor het belsignaal op school aan. Tijdens het eerste lesuur werd ik al meteen naar het kantoor van de directeur geroepen. Ik wist niet waar ik me aan mocht verwachten, het zou alleszins over de sportdag gaan. Ga zitten beval hij me. Andy, Ik weet dat ik lang gewacht heb om jou bij mij te roepen omdat ik niet goed wist wat ik zou doen. Wat is er de laatste tijd toch met jou aan de hand? Je gedrag is onhoorbaar, je ziet eruit alsof je weken niet geslapen hebt en dan is er nog dat voorval met de sportdag.. Zo ging hij nog een tijdje door. Na een kwartier zeveren sloot hij af met de woorden: Voor deze keer laat ik het zo, wel wil ik dat je bij het CLB langsgaat. Ik heb een afspraak gemaakt voor volgende week voor jou. Weet dat die mensen er zijn om je te helpen Als je problemen hebt kan je daar altijd terecht. Dan stuurde hij me terug naar de klas. Denkt hij nu echt dat ik daar naartoe ga? Wat zou ik hen vertellen: Hallo, Ik ben Andy, vorige week verkracht door een man. Ik ben zeer geïntrigeerd door hem omdat ik nu weet dat ik homo ben? No. Fucking. Way. Kon hij me niet gewoon een strafstudie geven in plaats van dat psychologische gedoe? Dat was echter niet mijn voornaamste probleem. Ik moest een manier bedenken om mijn imago te zuiveren bij mn maten. Ik had heel de dag en nacht erover zitten piekeren totdat ik plots een grandioos idee had. Zara zou mijn oplossing worden. Ze had immers toch al een boontje voor me. Vrijdag heb ik mijn plannetje dan ook uitgevoerd. Tijdens de speeltijd nam ik haar even apart, in het blikveld van de manne van mn klas, en eigenlijk zowat heel de school. Ik begon al spijt te krijgen van mijn beslissing, maar raapte al mijn moed bijeen en begon haar te kussen. Aan het gejoel achter mij te horen wist ik dat mn maten alles hadden gezien. Er begonnen opmerkingen als: Das onze Andy sé! en whoehoe, goed gedaan zich te verspreiden. Yes mn opzet was geslaagd. Toen voelde ik haar tong mijn mond binnenglippen. Gelukkig ging net het belsignaal. Dus verbrak ik de kus en krukte ik me snel weg. Beste lezers, ik denk dat het Zara-plan misschien toch niet zon goei idee was. Nu is het probleem met mn maten misschien wel opgelost, maar nu heb ik die Zara weer aan mn been. Mijn gsm staat sindsdien roodgloeiend van smsn van haar..en geloof me, de inhoud wil je niet weten. Maar dat is nog niet alles, ik kom juist terug van een homobar int stad. Ik moest mn gedachten even Zara-loos maken. Je raad nooit wie ik daar heb gezien.. Jawel, Jerom van mn klas. Hij heeft mij gelukkig niet gezien. Hij was nogal druk bezig met een ouwe man. Ik wist helemaal niet dat hij op mannen viel, laat staan op van die ouwe zakken.
Met mijn been in het gips en krukken onder mijn oksels vertrok ik naart school. Ik vermoede dat we meteen naar de directeur moesten , voor onze straf van de sportdag . Maar nee , de hele dag was er niets aan de hand . Misschien toch nog een meevaller vandaag ? Dat had ik beter niet gedacht , het ergste moest nog komen , het onvoorspelbare , het wreedste , .. Kijk , ik was s'avonds met de mannen van de klas iets gaan drinken .. ik was vroeger vertrokken want ik had teveel last van mijn been en die iritante krukkken ! Opweg naar huis gebeurde het . Ik stapte een donker steegje in en daar merkte ik al snel dat een schim mij achtervolgde . Diep vanbinnen voelde ik de angst al komen . Enja , ik voelde een man die mij tegen een muur duwde en ik voelde zijn hand in mijn broek gaan. Dit kon niet waar zijn ! Ik kon niets doen , mijn been gebroken , mijn gsm plat en ik zat in een steegje , niemand kon mij horen , zien , wat nu ! Ik hoorde de man grommen en genieten .. hij zat met zijn hand in mijn broek en mmm , best niet zo slegt ?! Nee , dit kan niet , vind ik dit nu lekker ? Ik voelde me ineens vrij , ik voelde me compleet , Dit is .. Nee .. Ik verzette me niet meer .. De man stopte en liet me klaargekomen achter .. ik heb me nog nooit zo gevoeld , vies en vuil maar ook bevrijd .. Toen ik in mijn bed lag voelde ik me vreemd .. Ik besefte ineens wat er al die jaren mis met me was .. ik ben HOMO ! Hoe moet ik dit aan iedereen vertellen ? mijn vrienden gaan me uitlachen , ze gaan me laten vallen , .. dit is een nachmerrie .. Ik weende me in slaap .. De volgende morgend wou ik niet naar school , het zou iedereen opvallen dat er iets scheelde met mij .. Maar daar kwam de luidkeelse kreet van ons moeder al . ANDY OPSTAAN ! Lap , ik moest wel . Ik zette me recht , nam mijn krukken en ging naar de badkamer . Mijn ogen zagen zwart van de wallen , zou ik de foundation van mama gebruiken? Ik duwde op het tubje en er kwam bruine creme uit , ik smeerde die voluit op mijn gezicht.. zo die wallen zijn weg en niemand die ooit zal weten dat ze er waren. Ik kwam aan op school en ik kreeg de eerste vreemde blikken naar mij gericht , ik hoorde iedereen grinniken en lachen . Wat was nu het probleem ? Ik kwam aan bij mijn vrienden en ze bulderde van het lachen .. wat is het probleem manne? Ze riepen : Gay , HOMO , Shminkjanet .. toen wist ik dat de foundation opviel , ik kon wel inzakken van schaamte . De hele dag heb ik niets gezegd . Het was een eenzame dag en de sanctie was nog altijd niet bekend gemaakt. Zo,n dag wil ik nooit meer meemaken !
Wa was me da voor een weekend! Na de vrijdag den ezel hebben uit gehangen en ne hele namiddag in de stink bus te hebben doorgebracht was het weekend, eindelijk ! Die avond nog ben ik met Fons in ons stamcafé, De Windhoek een pintje gaan pakken.
Maar dat gebeurde ook niet zonder slag of stoot. Toen we daar binnen kwamen liep er iemand tegen Fons en ja hoor ge kunt et u al inbeelden. Meneerke Fons ontplofte weer. Gelukkig was den andere te zat om iets te merken en strompelde gewoon verder. Fons kalmeerde en de rest van de avond verliep rustig.
Toen ik s anderdaags beneden kwam zat et er al bovenarms op. Ik had tot 12 uur in mijne nest gelegen en men moeder was weer aan het zagen. Zijt gij nu maar pas wakker, lamzak en ge moet u kamer nog opruimen voor ge vertrekt en dit en dat ze bleef maar door zagen.
s Namiddags had ik afgesproken om met Guido en Jerom te gaan carten. We hadden er zin in. Racekes doen, Showkes verkopen en hopen dat de grieten die aan de kant staan alles mee volgen. Toen we daar aan kwamen en in ons pakske gehesen waren kon de pret beginnen. Eerst deden we een paar oefenrondjes om in vorm te komen. Dan volgde het echte werk. We gingen aan de start staan met onze voet op de gas, rood, rood, groen licht. Daar ging ik dan, als eerste ervan door met in men wiel onze Jerom. Dacht da kieke nu echt da dee mij kon verslaan! Scherpe bocht links, scherpe bocht rechts, vast besloten dat ik was, ik zou winnen.
Maar toen gebeurde het. Bij de derde scherpe bocht zag ik juist een knappe griet binnen komen en lap twas om zeep. Ik botste frontaal tegen die bocht. Mijn wagentje slingerde verder tegen een betonnen blok. Nu zat mijn been helemaal verpletterd in dat racewagentje. Pijn dat ik had, ik zou zeker een openbeenbreuk hebben zoals die voetballer wasileski dacht ik. Maar uiteindelijk viel het allemaal nog mee. Mijn been stond wel vol blauwplekken en mijn voet was verstuikt maar ik hoefde gene plaaster om en daar was ik al heel blij mee. Enkel een weekje of twee niet op die voet lopen vertelde de dokter.
Dus beste bloggers het weekend is gedaan en bibi zit hier met krukken en ne verstuikte voet.
Morgen krijgen we de sanctie te horen van meneer LO ben is benieuwd.
Hier ben ik weer, ondertussen al bijna halfdood van verveling. Jaja, het schooljaar is nog maar een maand echt bezig en ik ben het al zo beu als kouwe pap om het zo mooi uit te drukken. Ik ben zo ongelofelijk blij dat het mijn laatste jaar is op deze school Gelukkig was het vrijdag sportdag, en zo als beloofd had Fons iets meegenomen om het wat interessanter te maken. Maar daar later meer over. De dag begon al zeer vroeg, want we moesten om acht uur al op school zijn, om dan op een grote stinkende bus te stappen richting zee. Fons was er nog niet toen we op de bus aan het stappen waren, maar hij kwam gelukkig nog aangeslenterd net voor we gingen vertrekken. Meneer LO was razend. jij zorgt alleen maar voor problemen zei hij, en als ik vandaag ook maar 1 keer zelfs maar denk dat je iets verkeerd aan het doen bent, dan zal je er niet goed van zijn! Tot zo ver het rustige vertrek. Ik had nog een plaatsje vrijgehouden op de bus voor Fons, dus hij kwam naast mij zitten, en zo konden we eindelijk vertrekken. Gedurende de rit kwam het gesprek op rugzakmerken, en Fons zei dat hij het allernieuwste rugzakkenmerk uit Amerika had laten opsturen, en natuurlijk wou Romy de modefreak van de klas- het meteen zien en voelen. Ze had de rugzak vast, maar de bus begon ineens te zwalpen en ze liet de rugzak bijna vallen. Fons werd woedend. Hij begon te roepen dat ze met haar poten van zijn grief moest blijven, dat er iets breekbaar inzat en ze wel is zou mogen nadenken voor ze iets deed. Persoonlijk vond ik dat hij gelijk had, maar dat hij wel eens zou moeten leren iets rustig te zeggen in plaats van meteen te beginnen brullen. Maar bon soit. Natuurlijk stond de helft van de klas meteen rond ons om te zien wat er aan de hand was, stelletje ramptoeristen. De rest van de busrit bleef het gelukkig rustig, maar iedereen die ook maar keek naar Fons zijn rugzak kreeg een blik die hem meteen van gedachten deed veranderen. Na een uurtje rijden waren we er. Eindelijk, de zee. We vulden de rest van de middag met sporten, en de middag was er voor we er erg in hadden. We mochten vrij rondlopen tot 13 u, en Fons vroeg of we niet ergens apart gingen zitten. Jerom, Guido en Ludo gingen mee, maar alleen maar omdat ze zo nieuwsgierig waren naar wat er in die geheimzinnige rugzak zat. Nadat we eindelijk een rustig plekje gevonden hadden begon Fons zijn rugzak uit te pakken. Uit die rugzak kwam de mooiste waterpijp die ik ooit gezien had. We waren net helemaal opgesteld toen, alsof hij het rook, meneer LO langsliep. Hij zag ons, toen de waterpijp, en hij begon helemaal op te zwellen van woede. Als Guido toen niet bewogen had was hij ontploft denk ik. Die kleine beweging deed hem uitbarsten. Hij begon te roepen dat we allemaal crapul waren dat geen respect had voor de regels, en dat we de gevolgen zeker en vast zouden ondervinden. We moesten de rest van de middag op de bus gaan zitten en al vast beginnen aan ons opstel over roken, en de invloed op je gezondheid. Geen sport meer voor ons dus.. De rest was niet blij dat ze waren meegesleurd, maar het is uiteindelijk hun eigen schuld. Hoe het afliep, vertel ik een volgende keer.
Zoals beloofd hou ik jullie op de hoogte van mijn belevenissen. Deze week was om het zacht uit te drukken, klote! Meneer Frans had ons maandag betrapt op het uithalen van een fratske. Jullie sanctie volgt nog, Wel, zijn sanctie was zeker geen lachertje. Iedereen werd gestraft. Maar Meneer Frans is niet van gisteren en wist meteen wie het brein achter ons plan was. Hij nam mij, Jerom, Guido, Fons en Ludo apart. We moesten zoals iedereen een opstel van 5 bladzijden over Franse toiletten schrijven, humor heeft hij wel. Daar bovenop moesten we een week elke dag een uur nablijven op school. Fons dacht hier onder uit te komen door de zak uit te hangen, wat natuurlijk niet hielp. Toen we aankwamen in de refter ging Fons, mp3 met gangster muziek op in de oren, pal voor Meneer Spaans zitten en stak een sigaret op. Meneer Spaans nam de sigaret, gooide ze op de grond en doofde ze. Fons wandelde rustig naar buiten, stak voor het raam een nieuwe sigaret op, lachte smerig naar Meneer Spaans en liep door. Fons wordt een week geschorst, moet een maand elke dag een uur nablijven en krijgt een volgkaart. Het is deze week dus een pak stiller geweest in 6.4. Jerom, Guido en Ludo hebben hem zeker niet gemist. Gelukkig kan hij volgende week mee op sportdag. Na lang discussiëren kozen we voor de zee. Wijven in bikini, was Ludo s standpunt, meer moet ge ni hebben in t leven! Mij had hij niet overtuigd maar de rest wel, dus het werd de zee. We gaan kiten, surfen, volleyballen, Veel sporten en daar ben ik goed in. Fons vertelde me dat sporten hem niet interesseert, je kan je beter bezig houden met nuttige dingen. Hij gaat iets meebrengen wat de sportdag veel boeiender gaat maken. Ik ben niet zeker wat maar daar zal ik jullie volgende week wel over vertellen. Verder gingen de dagen kruipend voorbij. Elke dag 8 uur op de schoolbanken slijten is te veel. Eindelijk was het weekend. We hadden met een groot deel van de klas afgesproken om zaterdag naar een fuif in het jokot te gaan. Het jokot is een jeugdhuis in Niel. Ik bleef bij Guido slapen zodat ik niet naar Ruisbroek zou moeten fietsen als ik er een te veel op had. Ik was al een paar uur, en dus ook een paar pinten, op het feestje toen Zara rond mij begon te fladderen en dansen. Ik moest er eigenlijk niets van hebben maar durfde haar ook niet afwijzen. Ik ben na 5 minuten naar buiten gevlucht met als uitvlucht dat ik een pintje ging halen. Dat pintje ben ik gaan halen, zelfs meerdere pinten, maar ik ben niet meer naar binnen gegaan. Ik praatte wat met mensen die buiten stonden. Gij hebt een vlageske aan uw tong! zei iemand tegen mij. Dat vlaggetje vond ik niet en mijn evenwicht was ook zoek.
Hier ben ik weer! Veel tijd heb ik niet, maandag en woensdag trainen voor de voetbal, zaterdag een match spelen en tussenin nog een beetje leren autorijden met onze pa Maar zoals beloofd ging ik jullie op de hoogte houden van mijn o zo interessante leventje! De miserie begon vorige maandag al! Ik had een fantastisch weekend achter de rug. Vrijdag was ik met ons ma nog wat leuke kleren gaan kopen. Want als ik met Fonske zaterdag wou weggaan moest ik er toch goed uitzien?! En ja hoor, ik zag er goed uit. In Café dAnvers moest ik de grieten van mij afslaan! Maar zoiets ben ik toch gewoon van op school. Altijd die nieuwe vierdejaartjes! Oh kijk daar wat een knapperd, hihihi! Het is om zot van te worden, maar ja niets aan te doen! Dus zoals ik al zei het was er gewoonweg af in Café dAnvers: lekkere cocktails, knappe grieten, zalige muziek. Maar mijn andere maten zijn niet meegegaan zoals ik vorige week al zei. Maar ik heb ze niet gemist hoor! En zondag hebben we zoals gewoonlijk wat rondgehangen in de Windhoek, dat is ons stamcafé! Dus zoals ik al zei, maandag had ik al prijs. Mevrouw Aardijkskunde had gezien dat mijn boeken nog niet gekaft waren. (Wat wil je met zon druk weekend?) En zoals geen ander het kon, begon ze te roepen en te tieren. Ik liet ze maar doen, ik had echt geen zin om nog een uurtje langer op school te blijven. Allesgoed en wel, maar ik besloot dat het hoog tijd was voor onze snode plannetjes. En natuurlijk werkte Jerom, Guido, Fons en Ludo er maar al te graag aan mee. We hadden besloten om ons met de hele klas in de meisjestoiletten boven te verstoppen! Zo gezegd zo gedaan Dinsdag het 5de lesuur gingen we met zen allen naar de meisjestoiletten. Het was echt tof, als je de afschuwelijke stank een beetje kon negeren toch.. Iedereen zat in een kotje, soms zelfs met meerdere. En natuurlijk moest ons Sammeke weer onnozel doen. Ze wou op de wc gaan zitten en had niet gezien dat de wc-bril omhoog stond! Plons, een natte broek! En geloof het of niet, we hebben daar een heel uur gezeten. Het 6de lesuur hadden we Meneer Frans, en wij de engeltjes van 6.4- gingen braafjes naar de klas! Meneer Frans merkte er niets van, tot dat hij Sammekes natte broek zag! Hij vroeg haar wat er was gebeurt, en natuurlijk kon da kieke hare mond ni houde! Meneer Frans reageerde heel rustig en zei: Jullie sanctie volgt nog!. Dus wij allemaal met schrik naar huis. Ja mannekes, ik laat jullie volgende week onze straf weten
Mijn naam is Andy Verstraeten, ik ben 17 jaar en ik woon Ruisbroek. Het nieuwe schooljaar is begonnen en ik heb me voorgenomen jullie elke week de dagelijkse gang van zaken op school te vertellen. De eerste schooldag begon rampzalig, en daarmee bedoel ik niet het vroege opstaan elke dag. Ik vertrok 's morgens met de fiets naar school en toen ik daar aankwam merkte ik dat er alleen maar 4de jaars studenten rondliepen. Een paar seconden later besefte ik dat ik anderhalf uur te vroeg op school was! Ik besloot me dan maar even op de Helden Plaats te zetten. Met een muziekje in de oren en een sigaret in de hand viel het wachten nog wel mee. Eindelijk was het tijd en samen met mijn vrienden liep ik, dik tegen mijn zin, de school binnen. En ja, we hadden het kunnen raden, we hebben Mevrouw Aardrijkskunde als klastitularis! Ik vroeg me af hoe ik dat een jaar zou kunnen volhouden. Gelukkig zit ik terug met mijn maten in de klas, Jerom, Guido en Ludo. Om half 1 mochten we terug naar huis om zo gezegd "onze boeken te kaften en nieuw schoolmateriaal aan te schaffen", maar ik had al andere plannen. 10 minuten na het belsignaal zat ik samen met Jerom, Ludo, Guido, Laïla en Yamara in een café niet ver van de school. We waren al snode plannen aan het smeden om Mevrouw Aardrijkskunde dit jaar is goed liggen te kunnen hebben. Over die plannen zullen jullie de komende weken wel horen. De vierde dag kwam er een nieuwe leerling in de klas, Fons. Hij was er de voorbije dagen niet omdat hij nog geen zin had zei hij tegen mij! Fons is ook 3 jaar ouder dan mij. Hij heeft het 4de twee keer gedubbeld en het 5de één keer. Hij ziet er dus een pak ouder uit dan de meeste leerlingen op school. We raakten aan de praat en al snel had ik de indruk dat hij niet één van de braafste is. Hij vertelde me over de talrijke keren dat hij was opgepakt voor rijden onder invloed, slagen en verwondingen,... Daar schrok ik wel even van maar toch kunnen we goed met elkaar opschieten. Mijn maten moesten helemaal niets van hem weten. Ze vinden hem er te "gangster" uitzien en van zijn verleden wilden ze al helemaal niets weten. Maar dat kan mij allemaal geen barst schelen. Fons heeft me gevraagd of ik geen zin had om zaterdag mee uit te gaan in Antwerpen. Hij kan rijden en ik mag mijn vrienden meepakken. Ik denk wel dat ze dat niet helemaal zullen zien zitten. Ik kijk er allensinds naar uit! Ik laat jullie volgende week weten hoe het is geweest.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
