Het is weer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen of tenminste zo voelt het toch. Ik moest de gebeurtenissen van deze week eerst zelf verwerken, voor ik het jullie kon vertellen. Mijn geaardheid is nu een iets waarvan iedereen op de hoogte is. Ikzelf heb er vrede mee gesloten maar dat kan je niet van velen zeggen. Ik stel me wel soms nog de vragen: hoe komt het dat dit mij allemaal overkomt? Waarom juist ik, en niet een of andere nerd? Zou het allemaal niet veel gemakkelijker zijn geweest als ik normaal was? Mijn wereld heeft zich nu in 2 verdeeld: degenen die het niets kunnen schelen dat ik homo ben en degenen die me liever kwijt dan rijk zijn. Guido en Zara trekken zich er niets van aan, Fons heeft er een sport van gemaakt om zoveel mogelijk mensen tegen me op te zetten wat hem ook aardig lukt. Mijn moeder heeft ook een mooi exemplaar van de foto gezien en weigert nog een woord tegen mij te zeggen. Ik neem het haar niet kwalijk. Ze had zon mooie plannen voor mij. Een vrouw, kindjes ja, je snapt wel wat ik bedoel Over Zara gesproken Ze zou me toch iets over Jerom vertellen, weet je nog? Wel, ik ben enorm geschrokken en weet eigenlijk niet of ik dit in een blog zou moeten zetten Jerom is een hoer. Letterlijk. Ik heb me altijd afgevraagd hoe het kwam dat hij meer geld had dan ons allemaal, zonder ervoor te werken. Hij werkt er dus duidelijk wel voor maar dan op zijn eigen speciale manier. Hij laat oude mannen Ik ga er gewoon over zwijgen. Maar ik ben wel enorm teleurgesteld in Jerom. Ik bedoel dit is toch onaanvaardbaar?!Wil je nog wat schokkend nieuws horen?Ik weet dat van Jerom al erg genoeg was maar wat je nu gaat horen is nog veel erger!!Hou je vast Zaras vader, je weet wel mijn verkrachter met de flashy gele all stars is dood. Vermoord Tenminste, dat is wat ik denk.
Zara zegt dat hij een hartstilstand heeft gehad en dat hij is gevonden in het beruchte steegje. Er waren geen getuigen toen hij neerviel, althans waren die er niet meer toen de politie arriveerde. Jerom is waarschijnlijk de laatste die hem gezien heeft. Dit doet me echt denken aan die ene film waarin iedereen die de hoofdrolspeler kust, een paar uur later sterft. Ik hoop niet dat ik de volgende ben
OOh voor ik het vergeet ik denk dat ik me maar eens ga inschrijven voor een aantal kickbox lessen. Ik weet dat het niks voor mij lijkt, maar Fons heeft al eens geprobeerd gehakt van mij te maken en ik ben echt niet van plan te wachten tot ik in het ziekenhuis terecht kom.
De eerste week school na de kerstvakantie zit erop. De incidenten die zich vorige week hebben voorgedaan zijn jammer genoeg niet vergeten. Toen ik maandagochtend met een bang gevoel de school binnenkwam, keek iedereen naar mij. Het leek of alle gesprekken die op dat moment bezig waren, tegelijk stilvielen, en mijn aanwezigheid duidelijk niet op prijs werd gesteld. Het kon erger zijn dacht ik. Dat werd het dan ook. De foto die Kaatje had genomen, was enkele honderden keren gekopieerd en overal rondgehangen. Jerom bleek die dag ziek te zijn, net als de rest van de week. De rest van mijn klas bleek dat echter niet te zijn, tot mijn grote spijt. Als Guido en Ludo Fons niet hadden tegengehouden, had hij mijn gezicht professioneel bijgewerkt, op zijn eigen, charmante manier. Hij nam me het nogal kwalijk dat ik tijdens L.O. dat ongelukje in mijn broek had. Nadat hij was afgekoeld en ik onder de bank vandaan kon kruipen, gunde de rest van de jongens me ook geen blik meer. Zara kwam naast me zitten in de klas. Toen ik met Nieuwjaar bij Zara thuis was, was haar vader er ook. Die was dus terecht. Tegelijk wist ik ook dat de gele All Stars van hem moesten zijn. Ik kan het jullie wel zeggen beste bloggers, het is best wel vreemd om Nieuwjaar te vieren met de man die je heeft verkracht. Ik twijfel nog of ik tegen Zara zou zeggen dat ik zeker ben dat haar vader homoseksueel is, net als ik. Maar ik denk dat ik daar beter nog even mee wacht, aangezien ze de enige is die nog iets van me moet weten op dit moment en ik niet nog meer vrienden wil verliezen. Maar ik probeer het positief te bekijken. Nu ik me heb geout, niet vrijwillig natuurlijk maar toch, is het moeilijkste al voorbij. Het moest ooit wel eens gebeuren natuurlijk. Al waren er wel betere momenten en omstandigheden te bedenken om dat te doen dan op een kerstfeestje. Maar in principe kan het nu alleen maar beter worden. Dat hoop ik toch. Maar nu is het vrijdag. Ik heb straks met Zara afgesproken bij mij thuis. Bij haar thuis zou ik me niet zo op mijn gemak voelen, nu ik zeker weet dat haar vader diegene is die mij verkracht heeft. Ze zei dat ze me wou spreken, iets over jerom. Ik weet niet wat hij nu weer kan uitgestoken hebben. Maar het zal wel erg gevoelig liggen bij Zara. Ik moet mij nu gaan klaarmaken want ze kan hier elk moment zijn. De volgende keer zal ik jullie laten weten waarom ze mij zo dringend wou spreken.
