Op 14 November viert India de verjaardag van Jawaharlal Nehru. Nehru, die veel van kinderen hield, was de eerste prime minister van India sinds de onafhankelijkheid. Op deze dag zijn er geen lessen. Het kind wordt in de kijker geplaatst als de toekomst van morgen! Een dag vol activiteiten; speeches, spelletjes, drama, liedjes, dans en amusement!
The global SEDS is een maandelijks magazine geschreven door de class 9 en 10 van de SEDS school Ananda Vidyalaya. De studenten schrijven over hun persoonlijke ervaringen, uitstappen die we gedaan hebben, Indische festivals, verhalen, boekbesprekingen, intervieuws... en spelletjes. Global SEDS is in Mekalapa te koop voor 5roepies. Omdat de kostprijs voor u wat te hoog zou zijn om er eentje te komen halen, kan u de hoofdartikels gratis lezen op http://globalseds.blogspot.com
Veel leesplezier!
De redactie; Raj Kumar, Madhan, Ramanjinamma, Deepa, Ashwini en Anjali.
`Ik heb 5 kinderen. Ieder of hen heeft kinderen. Dit is mijn jongste kleinzoon, net geen jaar oud.` Ze strijkt de diepe vouwen onder haar ogen glad en herziet haar ellende. Een stevige schuin verslagen boomstam ondersteunt het schamele dak. De muren zijn grotendeels weggewassen. De cementen fundering van de oven is zo wat het enige van het interieur die nog valt te aanschouwen. Haar hele gezin werkt voor een landeigenaar van wie z`n gewassen zijn weggestroomd, of in ieder geval in de hoek van de stroom cruciaal geweizigd. We wachten af tot de landen opgedroogd zijn, om opnieuw te kunnen zaaien!
Het hele dorp wacht. De regering had iedere familie 7000 roepies beloofd. Van de 800 families kreeg enkel een tiental zijn deel. Ze troepen samen op de hoofdstraat, die de verschillende dorpjes met elkaar verbindt. De ossekarren verdwijnen tussen trucks, riksja`s, brommers... ieder vermengt zich met het spectakel. Centraal staan enkele vrouwen die beslissen wie water krijgt. Een uiting van hun ongenoegen. Een minderheid werd hulp geboden.
Het is de eerste dag dat de mensen terug hun dorpen kunnen verlaten. Het water stond 10feet hoog. De zwaar beladen jeeps en truck reden Santha Juturu binnen waar een 2ton rijst, vele sari`s en slaapmatten werden uitgedeeld. Families die het ergst waren benadeeld door de zware overstromingen kregen een koepon waarmee ze hun deel mochten ophalen. De hoeveelheid proviand slinkt aanzienlijk, de menigte vermindert niet.
Elke 2de zaterdag van de maand, komen alle sponsorkinderen, zo`n 180, naar SEDS waar ze kunnen genieten van spelletjes, knutselen, film, voordrachten... en een lekkere lunch!
RDT is een grote Spaanse NGO die zich vooral focust op gezondheid. Aparna was ooit een hostelkindje van SEDS, maar haar zicht ging er zeer snel op achteruit. Nu verblijft ze in RDT, waar ze een internaat en school hebben voor onder andere blinde kindjes. Aparna komt nog altijd naar SEDS tijdens de vakanties. Zondag gingen we samen met alle hostelkinderen van SEDS een bezoek gaan brengen aan Aparna`s nieuwe habitat.
Het gras is wat groener, bomen zijn gegroeid. Een contrast met wat er in een regenseizoen aanwezig is en wat over vijf maanden kan verschroeien tot meststof voor het komende jaar. De hostelkinderen zijn verandert. Misschien omdat ik hen beter leer kennen, mijn verwachtingen anders zouden zijn.
De school telt 72 kinderen. Een twintig minder dan vorig schooljaar. Vooral kleuters hebben de school verlaten. Zwakkere leerlingen zijn naar een Telugu school verhuisd, waar de lat een stuk lager ligt. De eerste kwartaal examens zijn net afgerond. De leerlingen hebben een verlengde vakantie; eerst het einde van de Ramadam, Dasara en nu nog een halve week erbij, omdat de regering heeft beslist de scholen te sluiten wegens de varkensgriep.
Het regenseizoen is dit jaar zeer laat begonnen, waardoor vele crops zijn verloren gegaan. Maar de voorbije regen geeft zijn schade flink ingehaald. De harde steengrond valt nu gemakkelijk te bewerken, wat hoge werkgelegenheid biedt voor landbouwers en dagwerkers. De kleine rijstveldjes hebben de roodbruine steengrond omgetoverd tot dikke groen velden. Ook de medewerkers van SEDS zijn druk in de weer met het planten van jonge boompjes en graven van putten om het regenwater langer te kunnen benutten.
Het einde van het schooljaar nadert Op zoek naar een mogelijk koel schaduwplaatsje, wordt er ijverig gestudeerd voor de laatste testen.
Einde van het schooljaar, kondigt de laatste dagen van mijn verblijf in SEDS aan. Tijd voor afscheid, laat het geen vaarwel zijn. Ik zal ze missen, de lieve gemotiveerde leerlingen, de hostelkinderen, staff, de familie, de farm, fauna
De voorbije dagen was ik met de familie in Ooty (komt op mn lijst van een der wonderbaarlijk mooie plaatsjes op deze aardbol), als een soort dank voor bewezen diensten Rajen, de oprichter van SEDS, is in deze streek opgegroeid en gaf me een unieke ervaring in het nachtelijk spotten van wild. Ree, wilde everzwijnen, apen, arenden, pauwen Oog in oog met kolossale olifanten die met enige agressieve blik hun kroost proberen te beschermen. De hitte en aanhoudende droogte bracht het woud immense kampvuren, waaraan de vele bosbewoners niet konden ontsnappen. Pijnlijk, maar what to do, geen geld voor een brandweerkorps, geen water, te steile heuvels om met een voertuig de branden te bereiken en blussen
Ook hier, in de streek rond SEDS, is het een dagelijks probleem. Maanden geen regen gezien, temperaturen van om en bij 40°C. De staff gaat uit in groepen met grote boonachtig langwerpige latten, om de vlammen in de dorre doornstruiken te bestrijden. Herbebossing is een van de werkpunten, naast educatie, in SEDS. Jaren werk wordt op korte tijd met de grond gelijk gemaakt
Respect voor Manil en Rajen, die met de middelen ter schikking iets zo moois hebben opgebouwd, ondanks de onbetrouwbare krachten van natuur en mens. Hoe veel mensen ze tewerkstellen, voeden, helpen, educatie geven, de natuur heropbouwen zo veel meer.
Ik kan ze alleen maar bedanken voor de kans die ze me gegeven hebben om de school te helpen runnen de kijk op een andere manier van leven, denken, logica, diverse culturen
Nog voor de zon boven de kruinen van de palmbomen verschijnt, vegen de hostelmeisjes bereidwillig de paden op het domein. Vanwaar deze feestdag? Twijfelachtig stopt ze wat blaadjes en twijgjes in een jutezak. Krishna, neen, ja, Krishna heeft iemand vermoord en , Angili? Neen, vandaag worden de koeien versierd, ja, of toch in de dorpen. Vanaf vandaag komen de vruchten van de zaden die we geplant hebben, verteld de leerkracht, die samen met haar dochters, de stoep kleurrijk versierd.
De dag brengt me naar Sanipalli. SEDS veranderde dit gebied van stoffig bruin naar een habitat voor diverse vogels en aardbewoners. Door het bouwen van dammen, zaaien van grasgewassen en ontelbare bomen.
Timbaktu is een gelijkaardige NGO als SEDS, een uurtje rijden hiervandaan. Herbebossing en irrigatiemogelijkheden voor de lokale landbouwers. Alternatieve jongereneducatie in verschillende dorpen. Weverscentrum. Workshops in agricultuur, ambachten, meditatie, voorlichting Bescherming van de rechten van de vrouw
Een krachtige plaats, vol rust. Bergen die ooit bruin stoffig waren, omgetoverd tot bijna tropisch landschap. Een commune, waar religie geen rol spelt, ieder iedereen helpt, samenwerkt, samenleeft Op een sobere, groene, artisanale manier. Een voorbeeld, dat het anders kan
Chennai is puur India. Geen Westerse winkelstraten, geen fancy bars Een stad waar op zich niet veel te bezoeken valt. Een chai op een stoep met veel passage meer moet dat niet zijn.
Met een riksja naar Mahabalipuram. Een historisch gehucht geregeerd door de Pallavas, 3de tot 8ste eeuw na onze jaar telling. De prachtige sculpturen, uit steen gekapte grotten, weergeven een mooi staaltje Dravidische kunst en tempelarchitectuur.
Puducherry of Ponducherry. Ooit een klein vissersdorpje, waar in 1673 de Fransen voet aan wal zetten, ontpopt tot een fijn, klein, rustig stadje. Frans onderwijs, Franse restaurants, Franse chambres Veel yoga, veel meditatie en overspoeld door bleke gezondheidsfreaks. Aangrenzend Auroville. Een groene commune, waar alles gebaseerd is op natuurlijk en groene energie.
Madurai, een stad vol leven, vol geschiedenis, vol tempels, vol kleuren, vol geuren
En tenslotte Kanniyakumari, waar de dag in zee begint en in zee eindigt.
Ik heb alvast genoten van mn korte, maar bijzonder deugddoende wintervakantie. Volledig terug opgeladen om, nog een dikke 2 maanden, alles te geven voor de kleine lieve sloebertjes in Mekalapalli.
De weg naar het fort, meneer? Alleen? Vergeet het, veel te gevaarlijk! Ik wandel het dorp uit, rechtsaf, en bereken dat dit het minst steile stuk zou kunnen zijn. Of ik ben verwend door de afgelekte paden die ik in Nieuw Zeeland heb doorkruist, of ik zit verkeerd. Tussen de doornstruiken, springend van de ene massieve rotsblok naar de andere, wordt mn weg belemmerd door kolossale rotsmuren, waar bovenop het duistere fort prijkt. Ik geef het op. Rustend op een klein groen plateau, bewonder ik een heilige koe, genietend van een plas water, wat verder in het dal. Aka! (zus) Aka! Een jongen van een jaar of tien legt in zn moeder taal uit, met veel verstaanbare gebaren, hoe ik het fort kan bereiken. Met een lichte grijns en een wuivende neen, begrijpt de jongen dat een rotsbeklimming, niet mijn dagelijkse bezigheid is. Ra! (kom) Ra, Aka! Borst tegen de rotswand gedrukt, benen gespreid. Nog niet halverwege glijd ik zachtjesaan terug, tot bijna beginpunt. Shoes Aka! Shoes! In een vrij benauwelijke positie ontdoe ik me van mn schoeisel. Inderdaad, veel gemakkelijker. Maar ik moet nog terug! Ik kijk naar beneden om mn vorderingen te bevestigen. Ik waan me terug in een afdaling van de maantempel in Theotihuacan. Met een wanhopige blik probeer ik mn klimcompagnon duidelijk te maken dat ik noch voor, noch achterwaarts durf. Hij stelt me voor een keuze. Voortdoen, of in de doornstruiken springen, rechts van me, die me via kleinere rotsblokken tot de top zouden kunnen leiden. Ik kies voor het laatste. Met enige kleerscheuren en trotse glimlach aankijk ik de forse fortwallen, die een witte tempel, meer en gebouw ommuren. Achter de muur, eenvoudige stenen treden, die me terug naar het centrum van Madakasira leiden
Klas 8 zat er neerslachtig bij. Geen rechtverende Good morning Missy! Geen glimlach. Geen Raj. Raj Kumar is en pientere kerel, geboren in een doorsnee dorpsgezin, die zich tevreden moet stellen met minder dan 1000 roepies per jaar. Geen geld voor educatie, noch medicatie. Maar hij is een van de gelukkigen die opgenomen werd in SEDS hostel en wordt voor zijn educatie gesponsord door een Australische organisatie. Deze morgen is zijn, 38 jarige vader, gestorven. In plaats van een geschiedenisles over de ontelbare anti-Britse opstanden, namen we elk een blad papier en lieten onze emoties en frustraties de vrije loop.
Hoevelen waren niet in vergelijkbare gemoedstoestand een kleine week geleden. Minstens 188 mensen werden van het leven beroofd. Terroristen attaqueren Bombai. Pakistaanse, Moslims, Al Quaeda, Jihad De Indische 9/11. De media heeft alvast stof genoeg om ons tegen elkaar op te stellen en onze gedachten te besmeuren met feiten. All terrorists were foreigners, Attacks condemned by Muslim leaders, Pak terrorist reveals hotel plot, Attacks not a setback of Pakistan, Pak author sure of Qaeda hand India verwijt Pakistan, Pakistan wijst met de vinger naar Al Quaeda. De lokale nieuws taferelen zien er alles behalve vredig uit. Het zal diegene die er niet meer kunnen over mee praten, hun zorg niet zijn, wie verantwoordelijk is voor deze gruwelijke onbegrijpelijke daden.
14 November 1889 werd Nehru geboren. Hij werd de eerste premier van India en was een grote kinderliefhebber. Genoeg materie voor een zoveelste feestdag Dag van de kinderen wordt jaarlijks gevierd op Nehru zn verjaardag. In plaats van les, kregen de kindertjes sport en spel in de voormiddag, drama en zang in de namiddag, met als afsluiter wat lokale circusartiesten die hun laatste kunstjes te bewonderen stelden. De kinderen hebben er al vast van genoten
In aardrijkskunde leerden we over Andhra Pradesh. Deze staat kent 3 regios; Telangana, Costal Andhra en Rayalaseema. Anandapuram, waar de SEDS-campus plaats vindt, is de nieuwe naam voor het dorpje Mekalapalli en ligt in het district Anantapur. Anantapur vormt samen met Chittoor, Kurnool en Cuddapah de regio Rayalaseema.
In de les Engels volgde een gedichtenwedstrijd over Rayalaseema
