Het einde van het schooljaar nadert Op zoek naar een mogelijk koel schaduwplaatsje, wordt er ijverig gestudeerd voor de laatste testen.
Einde van het schooljaar, kondigt de laatste dagen van mijn verblijf in SEDS aan. Tijd voor afscheid, laat het geen vaarwel zijn. Ik zal ze missen, de lieve gemotiveerde leerlingen, de hostelkinderen, staff, de familie, de farm, fauna
De voorbije dagen was ik met de familie in Ooty (komt op mn lijst van een der wonderbaarlijk mooie plaatsjes op deze aardbol), als een soort dank voor bewezen diensten Rajen, de oprichter van SEDS, is in deze streek opgegroeid en gaf me een unieke ervaring in het nachtelijk spotten van wild. Ree, wilde everzwijnen, apen, arenden, pauwen Oog in oog met kolossale olifanten die met enige agressieve blik hun kroost proberen te beschermen. De hitte en aanhoudende droogte bracht het woud immense kampvuren, waaraan de vele bosbewoners niet konden ontsnappen. Pijnlijk, maar what to do, geen geld voor een brandweerkorps, geen water, te steile heuvels om met een voertuig de branden te bereiken en blussen
Ook hier, in de streek rond SEDS, is het een dagelijks probleem. Maanden geen regen gezien, temperaturen van om en bij 40°C. De staff gaat uit in groepen met grote boonachtig langwerpige latten, om de vlammen in de dorre doornstruiken te bestrijden. Herbebossing is een van de werkpunten, naast educatie, in SEDS. Jaren werk wordt op korte tijd met de grond gelijk gemaakt
Respect voor Manil en Rajen, die met de middelen ter schikking iets zo moois hebben opgebouwd, ondanks de onbetrouwbare krachten van natuur en mens. Hoe veel mensen ze tewerkstellen, voeden, helpen, educatie geven, de natuur heropbouwen zo veel meer.
Ik kan ze alleen maar bedanken voor de kans die ze me gegeven hebben om de school te helpen runnen de kijk op een andere manier van leven, denken, logica, diverse culturen
