Op 25 april ben ik vertrokken in Canterbury. Het werd een pelgrimstocht met regen en sneeuw, met koude en extreme hitte, met mooie landschappen en saaie kanaalpaden, met de drukte in de steden en de stilte in de kloosters. Het ging langs de dure lanen in Zwitserland en de arme regio's in Italië. Maar het werd vooral een tocht met veel interessante ontmoetingen, met een (vernieuwde) kennismaking met de rijkdom van de Kerk, de rijke cultuur en de achteruitgang van het kloosterleven. Het werd een tocht van 2.042 km om nooit meer te vergeten. Het is snel gegaan en ik heb mij geen minuut verveeld. Op het einde van mijn tocht heb ik in de mooie Basiliek van Trastevere enkele kaarsen aangestoken. Ook een kaars voor de lezers van mijn blog. Ik hoop dat het jullie mag helpen in het verdere leven.
En dan rest mij alleen nog de mensen te bedanken die met mij deze tocht ondernomen hebben: de mensen op het thuisfront die bepaalde zaken geregeld hebben, de lezers van mijn verhalen. Ook bedankt voor de reacties en talloze stemmen op mijn blog.
Nu moet ik stoppen want op het scherm staat: "boarding". Ik stap op het vliegtuig en vlieg naar huis.
Nog vele groeten, veel geluk en succes en misschien tot later,
Na de mis hebben we afscheid genomen van de zusters. Na het ontbijt doen we dat ook van de "hospitaleros". Nu ben ik bijna toerist. Met de rugzak naar een B&B. Wat dichter bij het treinstation Termini.
Dan op stap naar de toeristische plaatsen: Colosseum, Trevifontein,... . Het is overal heel druk en bloedheet. Wat afkoelen kan alleen in een kerk of in een bar met airco. Ik ga op zoek naar enkele souvenirs. Iets van de Via Francigena is moeilijk te vinden. Het is duidelijk: in Rome is de Via Francigena niet belangrijk. Er zijn ook geen pelgrims van de Via Francigena te zien. Dan maar wat verder genieten van het oude Rome en daarna alles inpakken en klaarmaken om te vertrekken.
Het ontbijt is pas om 7u30. Door de routine en het warme weer ben ik al om 5u op. Dan maar een frisse douche nemen en kleren wassen. Een zuster komt in de tuin en begint het verdorde gras te sproeien. Ik ga er heen en vraag of ik dat mag doen. De zuster in haar witte kledij laat mij voortdoen. Een kwartiertje en ik heb gedaan. Later gezamenlijk ontbijt en dan gaat iedereen zijn eigen weg.
Raar zo op stap zonder rugzak. Ik ga eerst naar de Basiliek van Santa Maria in Trastevere, de oudste Mariakerk van Rome. Hier is Prins Amedeo (zoon Prinses Astrid) getrouwd. Het is een heel mooie kerk met prachtige mozaïeken op de voorgevel. Daarna wandel ik in de oude stad langs Piazza Navona. Hier is het enorm druk. De mensen zoeken verkoeling. Water en ijscrème worden vlot verkocht. Het is 41°C. Ik eet een slaatje. Aan de tafel naast mij komen 3 Amerikaanse meisjes zitten. In hun zog een cameraman en een fotograaf. Ik strijk mijn baard glad en leg mijn haar goed. Tevergeefs, ik moet niet in beeld. De dienster komt met mijn sla en zegt: "Amerikanen, hun eerste jaar universiteit in Rome". Ik eet verder en vertrek om de stad te bezoeken.
Bijlagen: Piazza Navona: fontein Bernini, temperatuur deze middag
OM 9U15 AANGEKOMEN OP HET SINT-PIETERSPLEIN IN ROME
Slapen gaat moeilijk.
Ik vertrek dan maar vroeg. Het is nog donker. Het is 4u45. Eerst langs de hoofdweg. Er is geen verkeer. Dan afdraaien op de Via Trionfale. Nog 14km volgen. Of toch niet. Nog over de Monte Mario, de hoogste heuvel van Rome. In de verte een mooi uitzicht en de koepel van de Sint-Pietersbasiliek steekt boven alles uit. Ik ga door enkele straten en dan... het Sint-Pietersplein. Ik ben om 9u15 aan het beeld van Petrus.
Na de foto's is het tijd om het testimonium op te halen. We kunnen daar de rugzakken achterlaten. Terug op het Sint-Pietersplein moet ik eerst de controle passeren voor ik naar de "Porta Santa" (Heilige Deur) mag. Deze "Heilige Deur" is dit jaar uitzonderlijk open. Ik ga tussen de pracht en praal van de Kerk. In de sacristie om de "laatste" stempel. Terwijl de mensenmassa foto's neemt is er in een zijkapel een mis bezig. We hebben het hier gezien en halen onze rugzakken op. Nu naar de slaapplaats, een klooster in Trastevere. De laatste halte als echte pelgrim. Aanbellen. De deur gaat open en valt terug achter ons dicht. Het Genootschap van Jacopo is hier "hospitalero". We krijgen fris water en een stuk watermeloen. Er zijn 2 slaapzalen met stapelbedden. Er wordt 's avonds eten voor ons klaargemaakt.
P.S. Dirk, als ge te voet naar Rome komt (trek een goede wandelbroek aan) dan kom ik met de fiets terug. Anders zal het met het vliegtuig zijn.
