Dag 49 Belgioioso - Orio Litta 26 km (totaal 1.359 km)
Al om 5u30 vertrokken. Het is nog donker. De zon komt al piepen. Niet voor lang. Het wordt pikdonker en het begint te donderen en bliksemen. Een verschrikkelijk onweer. Een uur lang en geen plaats om te schuilen. Uiteindelijk in Santa Cristina e Bissone. Er is een café open. Binnen om een koffie met een croissant en om wat te drogen. De regen vermindert, maar stopt niet. De landwegen liggen er modderig bij. In de dorpjes ontwaken de inwoners. Sommigen vertrekken naar de mis. In de verte luiden de klokken. Nog een eind door het veld en we komen langs het middeleeuwse kasteel Cusani Visconti in Chignolo Po. Mooi. Is wel aan een restauratie toe. Nog 6 km en in de verte zien we de kerk van Orio Litta.
Een gerestaureerde schuur is hier omgevormd tot een verblijf voor pelgrims. Er zijn 100 bedden in ruimtes per 4. Eindelijk is de zon er.
Dag 48 Gropello Cairoli - Belgioioso 35 km (totaal 1.333 km)
Veel te warm om te slapen. Het is 5u30, maar het domein is volledig afgesloten. Dan maar over de draad. Het geld voor het verblijf met een begeleidend briefje in de brievenbus.
Op weg en na 5 km vinden we een café dat al open is. Een vers gebakken croissant gevuld met confituur en een koffie. Het is al 20°C. Verder langs de weg. Nu meer maïs en minder rijst. We naderen het overstromingsgebied van de rivier Ticino. De weg gaat door het bos. We lopen langs de rivier en dan de brug over. We zijn in Pavia. Het was ooit een Romeinse nederzetting en is nu een universiteitsstad. De universiteit is hier gestart in 1361. In de kathedraal is de mis juist gedaan en neemt de pastoor ons voor de stempel mee naar de sacristie. Na nog wat bezoeken gaan we verder. Het is al 28°C. Nog 17 km en we zijn in Belgioioso.
Dag 47 Mortara - Gropello Cairoli 28 km (totaal 1.298 km)
Om 6u gaan we op stap. Na 5 km, in Remondò, stoppen we voor het ontbijt: croissant en koffie. Dan verder tussen rijst- en maïsvelden. De muggen zijn er ook, maar ze bijten me niet. In Tromello komt Carlo op zijn groen-wit-rode fiets aangereden. Hij vraagt ons mee naar zijn huisje aan de kerk. "Het hoofdkwartier van de Via Francigena" zegt hij. Een vriendelijke man. We krijgen een flesje gekoeld water. Aan de overkant is de kerk van St. Martinus. Een prachtige kerk. Het is intussen al 25°C. Zweten en de muggen blijven maar zoemen. We maken een korte omweg naar de Basiliek van Madonna delle Bozzole. Hier verscheen in 1465 Maria aan een meisje dat doof en stom was. Een mirakel geschiedde en er werd een bedevaartsoord gebouwd. Onder de bomen onze boterhammen opeten en dan verder tot in Gropello Cairoli.
Het is al 29°C. Zo snel mogelijk uit de zon en douchen. Alles prima.
Bijlagen: rijstveld, Basiliek van Madonna delle Bozzole
Het verblijf in het klooster was gelukkig van korte duur. Het was ook geen klooster van zusters maar van paters. Maristen die het in 2011 hebben verlaten.
We ontbijten om 5u30.
We vertrekken langs de ringweg van de stad en dan opnieuw tussen de rijstvelden. We komen op een hoge dijk met beneden alleen rijst en boven zwermen muggen. Hier en daar een boerderij. De rest is een eentonig landschap. Na 8 km zijn we in Robbio. Tijd voor een koffie. Donkere wolken komen af. Geen regen. Wel drukkend warm. Opnieuw rijstvelden en dan langs maïs- en korenvelden. In de kleine dorpjes bezoeken we middeleeuwse kerkjes met o.a. de mooie fresco's van Madonna del Campo. We bereiken Mortara.
We verblijven hier in het lege klooster van San Albino.
We vertrekken om 5u30. Ideaal wandelweer. Het dorp uit en dan door de rijstvelden. Een stelsel van irrigatiekanalen en overal rijstplantjes. Niet te vermijden: de muggen. Zwermen en zwermen. Maar de voorzorgen werken (op dit ogenblik). Ze bijten niet. Een werkman is bezig de kanalen aan het openzetten om andere velden onder water te zetten. Ibissen en andere reigers doen zich tussen de rijstplanten te goed aan de kikkers die zijn meegespoeld. Een loonwerker is aan het strooien. De wielen van de tractor hebben geen banden. Het zijn smalle schijven met pinnen. De boer, Giovanni, staat te kijken. We blijven even praten. Zijn bedrijf is 160 ha. Alleen rijst. Hier groeit niets anders. We stappen verder. Nog enkele km rijst en we zijn in Vercelli.
Eerst de stad bezoeken. Slapen in het klooster van de zusters.
Om 6u al op stap. Het is warm. Een eind asfaltweg en langs een zandweg omhoog tot aan een kapel. Dan terug naar beneden en zo gaat het verder van de ene naar de andere kerk. Het wordt warmer en warmer en het zweet druipt me af. Het is al 25°C. Het is middag als we in Roppolo toekomen. We stoppen er om koffie te drinken en wat te eten. Alle bergen zijn uit het zicht verdwenen en het landschap is zo vlak als een pannenkoek. De rogge is bijna rijp en er staat ook tarwe en maïs op de velden. We komen aan de eerste rijstvelden. De zon staat hoog en er is geen schaduw, maar we komen in Santhià.
Ik neem er een frisse douche, doe de was en rust wat.
Dag 43 Montestrutto - Burolo 22 km (totaal 1.178 km)
Een heel lekker ontbijt, een lunchpakket en prachtig weer. Wat kan een pelgrim nog meer verlangen.
We verlaten stilletjes aan de bergen rondom ons en komen in een vlakker landschap. Maar toch nog een berg met bovenaan een mooi 18de eeuws kasteel dat van 1939 het klooster van de zusters Benedictinessen is. Ze hebben een mooi zicht over het "Lac Pistono". We dalen af langs het meer, door het bos en komen in de stad Ivrea. Dit is de stad waar Camillo Olivetti in 1908 begon met de productie van reken- en schrijfmachines. Het centrum wordt vanop een heuvel gedomineerd door het kasteel en ernaast de kathedraal. Een bezoek waard. Aan de sacristie trek ik even aan de bel en we mogen binnen voor de stempel. Nog een koffie op een pleintje en dan naar Burolo.
Ik slaap hier in een klooster waar ooit nog 150 zusters verbleven.
