Eerst naar de kathedraal. Maar deze was dicht. Een Duitse pelgrim sprak mij aan en vroeg of ik al ergens kon slapen. Hij vertrekt morgen ook richting Rome.
Mijn verblijf voor deze nacht is een herenhuis met 3 slaapkamers met 3 stapelbedden in mijn kamer. Tot nu zijn hier 1 Ier en 2 vrouwen.
Maar eerst terug naar de kathedraal. Er is viering van St George door scouts van over gans de wereld.
Om 11u in Calais. Kon vroegere boot nemen. Om 12u35 vertrokken. Kalme zee. Weinig volk op de boot: tiental bussen met toeristen en 15-tal vrachtwagens. Om 15u15 (engelse tijd)= 16u15 België vertrokken met de bus naar Canterbury. Een rit van 35min. Prachtige streek, heuvelachtig.
Het laatste bericht van de pc thuis. Nog 1 uur en dan op weg. Helaas niet te voet. eerst met de auto naar Calais, dan 1u30 varen en nog een korte busrit. En deze namiddag Canterbury bezoeken. Maar vanaf morgenochtend is het te voet; Eerst om de stempel en dan op weg.
De Via FrancigenaDe Via Francigena. (klemtoon op de i)
De Via Francigena(de weg van de Franken) is voor de eerste maal beschreven in 876. De route van Canterbury naar Rome. De weg loopt van Engeland over Frankrijk door Zwitserland om uiteindelijk zo Italië te bereiken. Deze route (wel van Rome naar Canterbury) werd uitgebreider beschreven door Bisschop Sigeric toen hij terugkeerde van de paus, waar hij zijn "Pallium" was gaan ophalen. (Pallium = soort stola, het symbool van de bevoegdheid, gedelegeerd door de paus)
De Via Francigena is meer en meer een pelgrimsroute geworden, naast de pelgrimsroute naar Jeruzalem en later ook naar Santiago de Compostela. De Via Francigena behoort van 1994 tot het Cultureel Europees Erfgoed.
Waar het symbool van de pelgrimstocht naar Jeruzalem, de palmtak is en naar Compostela de St. Jacobschelp is, is het symbool voor de tocht naar Rome, de gekruiste sleutels, verwijzend naar Sint Petrus.
Omnes viae Romam ducunt â Alle wegen leiden naar Rome.
Omnes
viae Romam ducunt Alle wegen leiden naar Rome.
Na de tocht van
Hoeke naar Compostela in 2013en de
tochten in 2014 en 2015 samen met Mieke heb ik voorlopig Compostela gezien.
Niet dat ik daar niet nog eens zal
komen, maar eerst is het tijd voor iets anders. Nu gaat het richting Rome. En
wel van Canterbury naar Rome, de Via Francigena. Ik word ook een dagje ouder, het heeft dus geen zin om nog langer te wachten om een lange tocht te ondernemen. Ondertussen heb ik al
enkele mensen gesproken en al veel gelezen.
Ik
heb beslist om deze tocht alleen te stappen. Door omstandigheden heb ik weinig
tijd gehad om veel voor te bereiden en weet ik nog altijd niet of de route goed
bewegwijzerd is. Het wordt dus een avontuur, waarbij vele toevalligheden zullen
vragen om een beslissing en deze neem ik best alleen. Het gaat vlotter en ik
ben de enige die er last van kan hebben. De route trekt mij aan omdat er nog weinig pelgrims deze route volgen. Het zal er
rustig zijn, wat niet wil zeggen eenzaamen op de route zijn toch een aantal plaatsen die mijn aandacht trekken. Een
ervan is de Col du Grand Saint Bernard. De grensovergang tussen Zwitserland en
Italië. Bijna 42 km klimmen om 1999 m te stijgen, soms tot 10% steil. Dit wordt
een uitdaging. Op de top staat het hospice waar de beroemde Sint-Bernardshonden
leven.Hier zal ik kunnen ontdekken wat
in het tonnetje zit dat de honden rond hun nek dragen?Maar ook de
steden Besancon, Lausanne, Vevey, Piacenca en natuurlijk Rome zijn een bezoek
waard. En wat te denken van de mooie natuur, de druiven in de Champagnestreek,
de alpenweiden, de rijstvelden in de Po - vlakte. Ook de getuigen aan het
verleden zal ik langs de wegen ontmoeten: de slagvelden van de wereldoorlogen,
de kathedralen en de kloosters (mogelijks mijn overnachtingsplaatsen). Maar ook de contacten met toevallige pelgrims
of ontmoetingen met mensen van de streek, allen met hun eigen verhalen trekken
mij aan.
Het aftellen is lopend. Nog enkele dagen voor mijn vertrek.
