|
Op 25 april ben ik vertrokken in Canterbury. Het werd een pelgrimstocht met regen en sneeuw, met koude en extreme hitte, met mooie landschappen en saaie kanaalpaden, met de drukte in de steden en de stilte in de kloosters. Het ging langs de dure lanen in Zwitserland en de arme regio's in Italië. Maar het werd vooral een tocht met veel interessante ontmoetingen, met een (vernieuwde) kennismaking met de rijkdom van de Kerk, de rijke cultuur en de achteruitgang van het kloosterleven. Het werd een tocht van 2.042 km om nooit meer te vergeten. Het is snel gegaan en ik heb mij geen minuut verveeld. Op het einde van mijn tocht heb ik in de mooie Basiliek van Trastevere enkele kaarsen aangestoken. Ook een kaars voor de lezers van mijn blog. Ik hoop dat het jullie mag helpen in het verdere leven.
En dan rest mij alleen nog de mensen te bedanken die met mij deze tocht ondernomen hebben: de mensen op het thuisfront die bepaalde zaken geregeld hebben, de lezers van mijn verhalen. Ook bedankt voor de reacties en talloze stemmen op mijn blog.
Nu moet ik stoppen want op het scherm staat: "boarding". Ik stap op het vliegtuig en vlieg naar huis.
Nog vele groeten, veel geluk en succes en misschien tot later,
Pelgrim Alex
|
