Dag 50 Orio Litta - Montale 25 km (totaal 1.384 km)
Gisterenavond lekker gegeten in Oasi Venere. Een gemengde salade, een pasta met zeevruchten, brood, wijn, water en koffie voor 15 euro.
Het koelt 's nachts niet af. Om 4u loop ik buiten op het plein.
7u. Tijd om te vertrekken. 4 km wandelen tot aan een aanlegsteiger. Danillo, de veerman, komt ons ophalen om de Po over te steken. Dit is de historische weg. Hij komt er aan met een klein bootje. Eerst de rugzakken en pelgrims. We zijn met 6. Danillo regelt alles en we vertrekken. De Po is nu kalm. De overtocht duurt 22 minuten. Nog een stempel van de veerman en opnieuw op stap tussen de maïs- en korenvelden. Verder moeten we langs de kant van de weg stappen. Dit tot in Piacenza. Een oude Romeinse stad met veel kerken. Op het plein voor de "Duomo" moeten we wachten. De kathedraal gaat pas om 16u open. Het wachten loont.
Dag 49 Belgioioso - Orio Litta 26 km (totaal 1.359 km)
Al om 5u30 vertrokken. Het is nog donker. De zon komt al piepen. Niet voor lang. Het wordt pikdonker en het begint te donderen en bliksemen. Een verschrikkelijk onweer. Een uur lang en geen plaats om te schuilen. Uiteindelijk in Santa Cristina e Bissone. Er is een café open. Binnen om een koffie met een croissant en om wat te drogen. De regen vermindert, maar stopt niet. De landwegen liggen er modderig bij. In de dorpjes ontwaken de inwoners. Sommigen vertrekken naar de mis. In de verte luiden de klokken. Nog een eind door het veld en we komen langs het middeleeuwse kasteel Cusani Visconti in Chignolo Po. Mooi. Is wel aan een restauratie toe. Nog 6 km en in de verte zien we de kerk van Orio Litta.
Een gerestaureerde schuur is hier omgevormd tot een verblijf voor pelgrims. Er zijn 100 bedden in ruimtes per 4. Eindelijk is de zon er.
Dag 48 Gropello Cairoli - Belgioioso 35 km (totaal 1.333 km)
Veel te warm om te slapen. Het is 5u30, maar het domein is volledig afgesloten. Dan maar over de draad. Het geld voor het verblijf met een begeleidend briefje in de brievenbus.
Op weg en na 5 km vinden we een café dat al open is. Een vers gebakken croissant gevuld met confituur en een koffie. Het is al 20°C. Verder langs de weg. Nu meer maïs en minder rijst. We naderen het overstromingsgebied van de rivier Ticino. De weg gaat door het bos. We lopen langs de rivier en dan de brug over. We zijn in Pavia. Het was ooit een Romeinse nederzetting en is nu een universiteitsstad. De universiteit is hier gestart in 1361. In de kathedraal is de mis juist gedaan en neemt de pastoor ons voor de stempel mee naar de sacristie. Na nog wat bezoeken gaan we verder. Het is al 28°C. Nog 17 km en we zijn in Belgioioso.
Dag 47 Mortara - Gropello Cairoli 28 km (totaal 1.298 km)
Om 6u gaan we op stap. Na 5 km, in Remondò, stoppen we voor het ontbijt: croissant en koffie. Dan verder tussen rijst- en maïsvelden. De muggen zijn er ook, maar ze bijten me niet. In Tromello komt Carlo op zijn groen-wit-rode fiets aangereden. Hij vraagt ons mee naar zijn huisje aan de kerk. "Het hoofdkwartier van de Via Francigena" zegt hij. Een vriendelijke man. We krijgen een flesje gekoeld water. Aan de overkant is de kerk van St. Martinus. Een prachtige kerk. Het is intussen al 25°C. Zweten en de muggen blijven maar zoemen. We maken een korte omweg naar de Basiliek van Madonna delle Bozzole. Hier verscheen in 1465 Maria aan een meisje dat doof en stom was. Een mirakel geschiedde en er werd een bedevaartsoord gebouwd. Onder de bomen onze boterhammen opeten en dan verder tot in Gropello Cairoli.
Het is al 29°C. Zo snel mogelijk uit de zon en douchen. Alles prima.
Bijlagen: rijstveld, Basiliek van Madonna delle Bozzole
Het verblijf in het klooster was gelukkig van korte duur. Het was ook geen klooster van zusters maar van paters. Maristen die het in 2011 hebben verlaten.
We ontbijten om 5u30.
We vertrekken langs de ringweg van de stad en dan opnieuw tussen de rijstvelden. We komen op een hoge dijk met beneden alleen rijst en boven zwermen muggen. Hier en daar een boerderij. De rest is een eentonig landschap. Na 8 km zijn we in Robbio. Tijd voor een koffie. Donkere wolken komen af. Geen regen. Wel drukkend warm. Opnieuw rijstvelden en dan langs maïs- en korenvelden. In de kleine dorpjes bezoeken we middeleeuwse kerkjes met o.a. de mooie fresco's van Madonna del Campo. We bereiken Mortara.
We verblijven hier in het lege klooster van San Albino.
We vertrekken om 5u30. Ideaal wandelweer. Het dorp uit en dan door de rijstvelden. Een stelsel van irrigatiekanalen en overal rijstplantjes. Niet te vermijden: de muggen. Zwermen en zwermen. Maar de voorzorgen werken (op dit ogenblik). Ze bijten niet. Een werkman is bezig de kanalen aan het openzetten om andere velden onder water te zetten. Ibissen en andere reigers doen zich tussen de rijstplanten te goed aan de kikkers die zijn meegespoeld. Een loonwerker is aan het strooien. De wielen van de tractor hebben geen banden. Het zijn smalle schijven met pinnen. De boer, Giovanni, staat te kijken. We blijven even praten. Zijn bedrijf is 160 ha. Alleen rijst. Hier groeit niets anders. We stappen verder. Nog enkele km rijst en we zijn in Vercelli.
Eerst de stad bezoeken. Slapen in het klooster van de zusters.
Om 6u al op stap. Het is warm. Een eind asfaltweg en langs een zandweg omhoog tot aan een kapel. Dan terug naar beneden en zo gaat het verder van de ene naar de andere kerk. Het wordt warmer en warmer en het zweet druipt me af. Het is al 25°C. Het is middag als we in Roppolo toekomen. We stoppen er om koffie te drinken en wat te eten. Alle bergen zijn uit het zicht verdwenen en het landschap is zo vlak als een pannenkoek. De rogge is bijna rijp en er staat ook tarwe en maïs op de velden. We komen aan de eerste rijstvelden. De zon staat hoog en er is geen schaduw, maar we komen in Santhià.
Ik neem er een frisse douche, doe de was en rust wat.
Dag 43 Montestrutto - Burolo 22 km (totaal 1.178 km)
Een heel lekker ontbijt, een lunchpakket en prachtig weer. Wat kan een pelgrim nog meer verlangen.
We verlaten stilletjes aan de bergen rondom ons en komen in een vlakker landschap. Maar toch nog een berg met bovenaan een mooi 18de eeuws kasteel dat van 1939 het klooster van de zusters Benedictinessen is. Ze hebben een mooi zicht over het "Lac Pistono". We dalen af langs het meer, door het bos en komen in de stad Ivrea. Dit is de stad waar Camillo Olivetti in 1908 begon met de productie van reken- en schrijfmachines. Het centrum wordt vanop een heuvel gedomineerd door het kasteel en ernaast de kathedraal. Een bezoek waard. Aan de sacristie trek ik even aan de bel en we mogen binnen voor de stempel. Nog een koffie op een pleintje en dan naar Burolo.
Ik slaap hier in een klooster waar ooit nog 150 zusters verbleven.
Dag 42 Verrès - Montestrutto 29 km (totaal 1.156 km)
Het ontbijt stelt niet veel voor: 4 toasten, 1 confituurtje, 1 chocoladebroodje, 1 glas fruitsap en 1 koffie.
De Via Francigena is hier goed bewegwijzerd, maar kronkelt van kerk naar kerk. Veel klimmen en dalen. Het is warm. Bij het afdalen is het opletten met de "zware" rugzak. Juist voor Donnas lopen we over een oud Romeins pad waar de sporen voor de wagens nog duidelijk merkbaar zijn. Veel aanwijzingen van de Romeinse periode hier. We stappen verder door de wijngaarden. Wanneer ik mijn rugzak neerzet om wat te drinken schrik ik want een slang van ruim 1 meter kronkelt weg. Nog een steile klim en een prachtig uitzicht op een kasteel om dan over een keienpad steil af te dalen naar Montestrutto.
Deze middag specialiteit van de streek gegeten: brood met spek van varkens die gekweekt zijn met walnoten.
Dag 41 Châtillon - Verrès 22 km (totaal 1.127 km)
Goed geslapen in de naaikamer.
Om 7u al vertrokken onder een heldere hemel. We zijn al snel in Saint-Vincent. Een vroeger kuuroord die al veel van zijn glorie verloren heeft. Iets verder volgen we het pad van de Via Francigena. Klimmen langs een steil bospad, wat vlak en dan steil dalen over een keienpad. En zo gaat het maar verder. Klimmen en dalen over keien begroeid met mos en soms nog eens bedekt met bladeren. De wandelstokken komen van pas. Het lijkt soms op skiën. We komen langs enkele ruïnes van middeleeuwse kastelen en prachtige kleine kerkjes. Nog een stevige afdaling en een eind langs de rivier en we stappen door Issogne. Er komt veel tegenwind op. Nog 1,5 km en we staan in Verrès.
Naar de jeugdherberg. Giacomo neemt hier afscheid van ons. Hij gaat zijn vrouw ophalen om verder door Italië te reizen.
Op weg door de stad. De zon is er ook. Enkele foto's nemen van poorten uit de Romeinse periode en dan begint de eerste klim. Het klimt langzaam aan. Ik ben goed hersteld van de tocht van gisteren. We trekken omhoog tussen bossen en wijngaarden. Een oudere man stopt even en vraagt in gebroken Frans van welk land we komen. Hij wenst ons een goede pelgrimstocht en rijdt verder. We passeren in Quart een mooi klooster en een kasteel dat men nu restaureert. Dan gaat het steil naar beneden en langs de andere kant van de vallei omhoog. We gaan door kleine gehuchten tot in Châtillon.
In het pension is er geen kamer meer vrij. Ik mag van de moeder in haar naaikamer slapen. Alles aan de kant en een plooibed tussen de zetels. Eerst nog om de stempel bij de pastoor, nog een jonge priester. En dan maar beginnen oefenen in het Italiaans.
Dag 39 top Col du Grand Saint Bernard - Aosta (ITALIÃ) 35 km (totaal 1.072 km)
Men heeft speciaal voor ons een ontbijt klaargezet.
We vertrekken om 6u30. Heldere lucht, geen mist. Na 200 m zijn we al aan het bord "Italië".
In Italië hebben ze nog een grote hoop sneeuw laten liggen voor de officiële opening van de pas morgen. Er dan maar overklimmen, nog een eind over de gladde plekken en we zijn op de weg naar beneden. Van zodra we kunnen gaan we langs het pad. Over enkele sneeuwvlakken. Een marmot zit te kijken en iets verder rent een groep berggeiten de berg op. We komen in het eerste dorp van Italië. Verder langs een middeleeuws pad door de bossen. Het is spijtig genoeg aan het regenen. Een mooie wandeling. We dalen van 2.473 m naar 595 m. We zijn om 14u in Aosta.
Snel onze slaapplaats zoeken. Dan iets eten want de 4 boterhammen met confituur van deze morgen zijn al verteerd.
Dag 38 Bourg-Saint-Pierre - top Col du Grand Saint Bernard 15 km (totaal 1.037 km)
Om 6u in de mist vertrokken. Dat geeft niet. Ik wil naar de top van de col. Langs een smal bergpad omhoog en nadien naar beneden. Dan opnieuw stijgen langs een echt bergpad. Steil over de keien en het glibberige pad. Hierna wat gemakkelijker over een brede weg tot aan het stuwmeer. Het staat bijna droog. Ik ben al op 1.813 m. Hier geen aanduidingen meer. Wel ginder omhoog. Steil omhoog zonder pad en verder. De grond wordt drassiger. Het pad is veranderd in een klein riviertje. De keien zijn glad, maar de wandelstokken helpen. Aan een verlaten boerderij zijn een groep marmotten aan het spelen. Nu nog verder omhoog, een stuk door de sneeuw. Aan de overkant van de weg ligt de sneeuw te hoog om het pad te volgen. Nog 4 km langs de weg tussen muren van sneeuw. De lucht wordt ijler. Ik kom aan het hospice.
Dag 37 Orsières - Bourg-Saint-Pierre 13 km (totaal 1.022 km)
Om 6u40 staan we klaar om te vertrekken. Mooi wandelweer. Door het dorp en overeen landweg omhoog langs een bergflank. Dan dalen en langs de andere kant van de vallei klimmen. We zijn om 11u al in Bourg-Saint-Pierre.
Bourg-Saint-Pierre, een skidorp, is bijna volledig verlaten.
Dag 36 Martigny - Orsières 19 km (totaal 1.009 km)
Om 7u op stap. Overtrokken, maar droog. 1 km langs de weg en dan langs een bospad omhoog. Over een pad van nauwelijks 30 cm breed met aan de ene kant de berg en aan de andere kant een steile afgrond. Ik gebruik de wandelstokken, vooral bij het dalen, op het glibberige pad. We zijn in Bovernier. Nu opnieuw het bos in op een smal pad met keien. Het zweet druipt van me af, maar prachtig wandelen.
Dag 35 Saint-Maurice - Martigny 18 km (totaal 990 km)
Mooi, de mist die opstijgt uit de bergen (bijlage). Minder mooi, de regen die neervalt. De poncho aan. Een korte tocht langs de weg en een eind bospad tot in Martigny.
Ik check in op de camping en doe alle kledij in de wasmachine en droogkast. In de stad ben ik gaan kijken naar een groot muziekfeest met talrijke fanfares. Morgen begint de 1ste van 3 dagen klimmen. De berichten voor de Col du Grand Saint Bernard zijn gunstig. We zouden al kunnen passeren.
Dag 34 Montreux - Saint-Maurice 35 km (totaal 972 km)
Het ontbijt is maar om 7u30, maar een vriendelijke mevrouw laat mij al om 7u binnen. Lekker ontbijt.
Op weg. Terug naar het meer. Al snel ben ik aan het Kasteel van Chillon (bijlage 1), gebouwd op een rots in het meer. Iets verder is een visser zijn fuik aan het ophalen. Er zitten maar 10 kleine vissen in. Hij lijkt niet blij. Ik ga verder, kom aan het einde van het meer en trek het binnenland in. Eerst de poncho aan. Langs een pad naast een spoorweg, door Roche en verder door de wijngaarden. In Aigle langs het kasteel (bijlage 2) omhoog en door wijngaarden en bossen naar de andere kant van de heuvel. In Ollon is het tijd voor mijn lunch. En dan stuurt men mij langs een verkeerd pad. Ik ga door een wijngaard omhoog en daarna is het nog wat klimmen. Het is intussen snikheet en de bergen met sneeuw komen dichterbij. Een vriendelijke familie legt me de kortste weg uit en geeft me een fles fris water. Opnieuw op stap en na enkele kilometers vind ik de aanduidingen en geraak in Saint-Maurice.
Ik heb hier gereserveerd bij de paters Fransciscanen. Ik heb maar 2 km meer gedaan dan voorzien.
