Aangenaam wandelweerke in Ronse. Wel serieus klimmen in de Muziekbos. Een solooke van Dirk vandaag, geen hondjes en niemand anders van het team. Toch zijn er weeral heel veel bekende gezichten opgemerkt op het wandelpad.............
Moeilijke woordspeling bij de titel van het stuk, maar de namen zijn eerder dorpjes gelegen in het noorden van de Nederlandse provincies Drenthe en Friesland. Donderdagmorgen zetten we, Martine, Dirk en de hondjes Sky & Atila, ons wandelvalentijnsweekend in, richting Dwingeloo, naar het landhotel De Börken in Nederland. We stapten daar op 2 wandeldagen zo'n 50 kilometer in de bossen om en rond Dwingeloo en Diever, die bossen zijn Nationale parken die door Staatsbosbeheer Nederland onder toeziend oog gehouden worden. Uitgestippelde wandelpaden maken het aangenaam om stuk land ongerepte natuur te mogen betreden. We maakten ook een dagtripje naar het Friese en historische havenstadje Dokkum, vandaar trokken we verder naar Lauwersoog waar we letterlijk oog in oog kwamen te staan met de daar aangelegde zeesluizen waarvan de bouwer waarschijnlijk, R.J. Clevering is. Een geslaagd wandelweekend waarbij enkele foto's worden meegeleverd.
-1° was de starttemperatuur deze morgen van een miniwandelteam. Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila stapten om en rond Ruddervoorde, een stuk in het Groeningehovebos en langs mooie veldwegeltjes. Een aangename wandeling met echte lentetemperaturen die tot 14° C opliepen. Daar het team niet uitgebreid was zoals gewoonlijk werd er minder gepraat en iets vlugger gestapt, doch waren we niet alleen als Duintrappers, op de eindcontrole liepen we nog een zestal Duintrappers op het lijf, oa, Hubert en Viviane met kameraden, hoog tijd dat we nog wat bijschaven in het namen leren kennen.
De 8e Geutelingentocht, had serieus succes vandaag, 3618 wandelaars trotseerden een heuvelachtig parcours. Een prachtig tijdens putje winter, lenteweer, zo'n 14° C, was wel lekker meegenomen. Martine, Ingrid, Georges, Dirk, en de hondjes Sky & Atila stapten vandaag voor het team. Op de eerste lus werd er gestopt in een plaatselijk dorpscafee " In den Hengst " waarvan bijgeleverde foto op het blogje. Het stappen viel zwaar, doch langs de andere kant werd de last verdrongen door de plezante sfeer in de groep. Bij aankomst werd een traditionele Geuteling verorberd met een lekkere blonde van Ename.
Zonnig weertje, maar ietwat laat vertrokken deze voormiddag. Een piepklein wandelteam vandaag, maar daarom niet minder plezant. Georges, Dirk en natuurlijk de hondjes Sky en Atila. Een wandeling van 18 kilometer, die uiteindelijk een paar kilometertjes uit de hand liep, zodanig lopen tateren en lol trappen, dat we toch wel een keer of twee de aanduidingspeiltjes mislopen waren. Natuurlijk kunnen we als verschoning inroepen dat het hier vandaag in Tielt om een echte stadswandeling ging, en dat we stadsgids Roy mankeerden.
Terdeghem, in Frans Vlaanderen, was the place to be vandaag. Het team, meer iets weg van de drie musketiers, maar dan met hondjes in plaats van met d'Artagnan, Martine, Roy, Dirk, Sky en Atila gewaagden zich aan een mooie maar wel superzware wandeling om en rond, maar ook op de hoogste top van de streek; Cassel was het pittoreske dorpje die ons het meest op de adem trapte. Dat komt er van als je niet wil luisteren, peetvaderke Antoine had ons gisteren nog zo verwittigd. Gelukkig kregen we (mits betaling) her en der een lekker broodje met de lekkere jambon grillé ertussen. Wandelen in Frankrijk is een beetje feest. Dit hebben we dan ook weer gehad, tot de volgende.......
Deze morgen was er een aangename verrassing waar te nemen bij de aanvang van de wandeling. Na lang te zijn weggeweest was ons peetvaderke Antoine terug van de partij. Het wandelteam, Martine, Georges, Antoine, Roy, Dirk, Atila en Sky liepen afzonderlijke parcourtjes. Georges ontfermde zich over Antoine en gingen samen voor 13km. De rest van de bende stapte een slordige 25km. Een heerlijk zonnetje stak aan een felblauwe hemel, buiten de wind gerekend was het aangenaam wandelen, daardoor waarschijnlijk ook dat we ons voor een serieus stukje miswandelden, lichtjes voorovergebogen met het puntje van de neus gericht naar het asfalt, misten we de bepijling, we kunnen het maar op iets steken zeker? Voor de rest verliep alles naar wens, aangenaam stappen, veel plezier en een aangename babbel met een goede blonde Leffe was een uitstekende afsluiter voor een mooie dag.
Afspraak om 10:00H vanmorgen in La domaine de Jaurieu. Het team, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky & Atila waren present om een stapje te doe in de mooie omgeving van Arc-Wattripont, ofwel La Pays naturelle des Collines. Een pracht van een natuurwandeling die deze morgen een beetje in het water viel, letterlijk dan, fikse regenbuien waren van de partij, doch dit kon de pret niet bederven, er werd naarstig verder gestapt, zo hard, tot het zonnetje door het dikke wolkenpak kwam loeren tot groot jolijt van de gang. Na een kleine 30 kilometer werd alles afgerond met een gezellige babbel en een lekker glas bier, Cuvée des Trolles.
Tof wandelingske, een groot deel van de Vierdaagse van de Ijzer kwam voor in het parcours. Het team Ingrid, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila kregen vandaag het gezelschap van Lieve en Marc, voorzitter van de Duintrappers Westende en vrouwke. Het stopte niet vandaag, een volledige rëunie, want als de kilometertjes waren verteerd zat ons peetvader Antoine en vrouwke Betty ons op te wachten in de branweerkazerne van Diksmuide. De wandeling was meer een wellnesskuur, een appel, soep, Gluhwein, appelsien en koeken werden naar hartelust uitgedeeld door de medewerkers van de Diksmuidse Wandel Club............... ééntje om niet te vergeten......... see you next year Diksmuide
het wandelteam
Het team op stap met Ingrid, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Aangenaam wandelen was iets anders, een felle wind, die op gelijk welke veldwegel in het nadeel bleek te blazen. Gelukkig is er het team zelf, die al snaterend, taterend en heel veel lachend het parcours afwandelde. Zoals het weer was de fotograaf van dienst ook inspiratieloos en werdt er weinig of niets vastgelegd voor het nageslacht. Koekelare is wel de stad van de blote madammen, waarvan één exemplaar wordt geleverd........
groetjes het team
10e Sint-Antoniustocht, ware het niet dat deze wandeltocht zo genoemd werd, ons peetvaderke Antoine, die nog steeds herstellende is van een zware griep, liep de ganse dag in ons gedachten mee. Het wandelteam vandaag was heel klein, Martine, ikzelf en de hondjes trotseerden het gure winterweer, geen zonnetje zoals gisteren in Enghien, en daarbovenop nog een felle wind die driekwart van de dag in het nadeel blies. Een mooie wandeling die over een lichtglooiend parcours en rustige veldwegels zonder modder, verliep.
het team
Potverdorie, wat een begin vandaag. Het team, Ingrid, Martine, Georges, Roy, mezelf en de hondjes Sky en Atila hadden nooit de edele hoop gehad dat het storm- en regenweer ging overgaan in een zonnige wandeltocht. De frisse wind bleef ons wel de ganse dag achtervolgen, geen probleem, er werd aardig wat afgetaterd en gelachen.
Onderweg kwamen we een echte huis aan huis hoefsmid tegen, die aan het werk was, weeral iets bijgeleerd.
Een mooie wandeling die op het lichtglooiend parcours om en rond Enghien onder de voetjes werdt geschoven.
Weeral een dag om te onthouden, we zien elkaar terug in ..........
het team
Het was alweer van verleden jaar geleden dat het wandelteam tesamen zat. Ingrid, Martine, Georges, Roy, Dirk en de hondjes Sky & Atila. De wandeling werdt ingericht door onze club De Duintrappers Westende, en vertrok van uit De Zeekameel in Lombardsijde. Alhoewel het team bijna volledig was, Antoine onze peetvader moest afhaken wegens griep, stapten Martine, ikzelf en de hondjes alleen, door duin en polder. Toen we bij onze voorzitter even uitbliezen met een warm wijntje kwam Gerard ons vervoegen. Het was een prachtig en zonnig wandelweertje die terug bij de start gekomen werd afgesloten met een gezellige babbel en de snode plannen voor de volgende wandeltrip, tot in Edingen........
het team
Lekker wandelweertje aan t'zeetje, in vergelijking met deze morgen in Oudenaarde, water gieten met bakken en rukwinden om niet recht overeind te blijven. Toch trokken Martine en ikzelf (eens zonder de hondjes Sky & Atila) richting Koksijde, om het wandelteam te vergezellen. Een mooie wandeling ingericht door de dienst toerisme, door duinen en langs mooie wandelpaadjes. Na de middag begon er meer wind op te steken en begonnen er een paar druppels te vallen, maar niks van betekenis. Dit was de laatste gebeurtenis voor het jaar 2007 van het wandelteam bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf, we gaan volgend jaar terug voor een even tof wandeljaar. De wandeling werdt afgesloten bij the godfather en zijn vrouwke Betty thuis met een gezellige babbel en een lekkere kop koffie.
groetjes het wandelteam
De bende van DRIE, zo kan je het wandelteam vandaag noemen. Roy, Martine, ikzelf, maar ook de hondjes Sky en Atila waren van de partij. De bijgevoegde foto zegt genoeg, tesamen achter de tralies van het penitentiair Centrum in Ruiselede, gelukkig moesten we er niet al te lang vertoeven en konden we na een gezonde boswandeling genieten van een in Ruiselede plaatselijk gebrouwen Urthel.
tot de volgende
In Brugge was het kerstfeest, elk lid die aanwezig was (buiten ons Ingrid, ochtendmisselijkheid) had zijn eigen kerstmutske op. Het team bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf en ook de hondjes Sky en Atila stapten de 21km, die waren ingericht door de Brugsche Globetrotters. Een leerrijke en cultuurgerichte wandeling die voor de volledige kilometers werdt afgedraafd in het centrum van Brugge. Chapeau voor de inrichters.
we zien of horen elkaar terug, het wandelteam.
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
