Raar naamke, Warchin, een deelgemeente van Doornik, maar daarom niet minder mooi om een dertigtal kilometertjes te gaan stappen. Martine, Sky, Atila en ikzelf waren de enige leden van het wandelteam, die deze prachtige natuurwandeling stapten. Het begon deze morgen wat grijs en kil, maar al heel vlug kwam het zonnetje van achter de grijze wolken piepen, en werd het zoals de weermannen zo mooi kunnen zeggen, een echte nazomerdag. In alle geval hebben we onze uitstap naar Henegouwen niet beklaagd.
Een klein teamke vandaag, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Roy had verplichtingen vandaag in Ronse, niet zo ver af van waar wij wonen. Ingrid en Joseetje, te moe, of aan het werk, om het team te vergezellen. Open grenstocht was het thema vandaag, en dat werd het aldus ook, een waarschijnlijk oude smokkelroute tussen Frankrijk en België werd vandaag onder de voetjes geschoven, enerzijds een mooie natuurwandeling, anderzijds werd er wel regelmatig langs drukke wegen gestapt.
Wortegem, juist één jaar geleden, dat we dit blogje hebben opgestart, (één weekje meer). Doch, we hebben ons geamuseerd, al was het een miniteampje, Martine, Roy, Dirk, Sky en Atila. No problems, we zijn enkele dikke vrienden tegengekomen, een koppel van de club van Zottegem, Freddy en Agnes van de Winkselse stappers, Piet en Mieke van de Scheldestappers, en zo veel meer wandelvrienden. Een mooi parcours, met meerdere afwisseling. Zoals men ziet, tussen de koetjes, kappelletjes met de rode loper, enz...... alles wat een wandelaar zich maar wensen kan, mooi zonnetje, iets op het te warme af soms.
Wandelen is een van de mooiste tijdsbestedingen, indien je kan genieten van de natuur. Dit was zeker vandaag in Ingooigem, een natuurwandeling met een voorsmaakje van de wandeltocht Op en Rond Tiegemberg, met een vleugje elektriciteitscentrale van Ruien, kortom, een wandeling met heuvelachtig parcours, aan de rand van de Vlaamse Ardennen. Vandaag was ik even alleen op toer, geen hondjes, geen Martine, en geen team, wat de laatste tijd meer en meer het geval is. Maar, er komen betere tijden, dit werd me alvast beloofd van de leden van het team.
Tweedaagse wandeltocht, Sunpark Wandeltochten, ingericht door De Duintrappers Westende. Door bos en over duinen, een dagje fris en zonnig, een dagje zachtere temperatuur, maar stormen en regenen dat het goot. Doch Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila, trotseerden alle weersomstandigheden en het aantal kilometertjes dat onder de voeten werd geschoven. Hopelijk word deze editie volgend jaar terug ingericht, vragen we de weergoden ons wat gunstiger gezind te zijn, en ......... komen we zeker terug.
Voor de 11e maal op 12 wandelingen was het regenweer spelbreker van dienst. Doch, niets kon mij vandaag weerhouden om naar de wandeling te trekken van de Jaurieustappers. Een prachtige natuurwandeling die ondergewaardeert word door vele wandelaars. La Domaine de Jaurieu ligt vooraan de provincie Henegouwen, enkele kilometers boven Ronse. Henegouwen, de grijze provincie, bekend om zijn vierkanthoeves, maar ook om zijn lichtglooiende wandelwegen, alhoewel, vanaf het domein kan je crossen over de Kluisberg, de heuvels om en rond Ronse, maar ook de Mont Saint Aubert zoals vandaag, een wandeling waar de rust van afstraalt.
Belofte maakt schuld, maar de schuld werd geen belofte. Speciaal gaan stappen naar Wervik, om het Internationaal Tabaksmuseum te kunnen binnenstappen, spijtig werd dit op onze wandelafstand niet gepresenteerd. Maar jongens wat een team vandaag. Drie sterke madammen, Martine, Ingrid en Joseetje, ( waarvan spijtig geen foto's ), en al zeg ik het zelf, één stoere bink, met de twee hondjes Sky en Atila. Geen Tabaksmuseum, maar wel veel leute en plezier, zonnig wandelweer, en een totaal ontstresste bende, wat wil een wandelaar meer.......
De Chatons Ronse, organiseerden vandaag de Hemelbergwandeling, met enkele mooie en geslaagde nieuwe wandelwegen, een parcours die voor bijna 80% in de natuur werd gewandeld. Op de eerste en tweede controle, werden we aangenaam verrast, een toelating om het museum voor oudere ambachten te bezoeken. Het team vandaag, Martine, Dirk en Dirk, Sky en Atila, die op het einde de wandeling hebben afgerond met een lekkere Ronsischen Triple.
Mooi nazomerweer, het team, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila, stapten in Westvleteren, een prachtige wandeling ingericht door de Walhoevestappers. In het teken van de heilige Drievuldigheid, zoals men kan zien op de bijgeleverde foto's. Niet moeilijk, we stapten om en rond de abdij van Sint-Sixtus, waar naar de normen van de Amerikanen, het beste bier ter wereld word gebrouwen, spijtig genoeg, door dit toeval, kan de gewone Belg er niks van kopen. Nu ja, we focussen ons terug opde wandeling, bos, landwegels, boerderijen, maar vooral de rust die deze wandeling uitstraalt, doet denken aan het aards paradijs, naast de echte wereld.
Vroege vogels deze morgen, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila stapten de 25 km in Nokere, een pittoresk dorpje vlak bij Kruishoutem, waar jaarlijks, Nokere Koerse doorgaat, een wielerwedstrijd voor beroepsrenners. Een prachtige natuurwandeling ingericht door VFG, en uitgepeild door medewerkers van Comitée 2000. Proficiat mannen, en vrouwen, wij blijven komen. De sfeerbeelden hieronder geven aan, wat een mooie wandeling het was.
het team......... see you tommorow in West-Vleteren
Het team, Martine, Joseetje, Roy, Dirk, Sky en Atila, met een zonnige wandeldag op stap in Munkzwalm, op het einde van de wandeling waren deze wel heel verwonderd, er waren in totaal 14 Dunetrappers aanwezig. Een mooie maar soms lastige natuurwandeling ingericht van de Gentbrugse Zwalmvrienden. We komen zeker terug.
Het team, Martine, Ingrid, Joseetje, Dirk, Sky en Atila op stap in Oudenburg, een wandeling zo maar uitgekozen uit de Marching van Aktivia. De Stedebeekstappers, daar hadden we eigenlijk nog niks over gehoord. Wel hebben de inrichters van de club, een mooie natuurwandeling voor de voeten geschoven. Nu, dit is een wandeling om te onthouden, achteraf werd er nog eens flink geklonken, op Ingrid's verjaardag.
Internationale Kwaktocht ingericht van de Vossen Buggenhout, een wandeling op een gans ander grondgebied dan dat het team gewoon is. Van team gesproken, laat ons eerlijk zeggen, meer een duo, Roy en ikzelf alleen op de baan, enerzijds, kan men nu de spreuk ter hande nemen, de afwezigen hadden (on) gelijk, regenen dat het goot, de ganse voormiddag, maar de ambiance in de brouwerij van Tripel Karmeliet en Pauwels Kwak, maakte heel wat goed, weeral eens een fijne wandeldag die in mineur begon, maar als afsluiter, grandioos was.
Westouter en de Heuvellandstappers, dit op ons zevenjarig bestaan als wandelaar voor de tweede maal, (het parcours althans) bewandeld, de eerste keer, veel te warm (30° C), en nu vandaag voor de tweede keer, wat denk je, jaja, mislopen, we schreven ons in, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila, om de 26 km te stappen, en, we hebben de 36,4 km bewandeld, geen probleem, denkt men, nee als je gewoon bent om rond de 25 km te stappen, zal die 10 km niet zo overdreven ver af liggen, maar. We hadden afgesproken met ons Joseetje om minstens 1 uur vroeger binnen te lopen dan we hebben gedaan. Een prachtige wandeling vandaag, die dit jaar elke wandeling overtrof, maar met de nodige en of onnodige ontwikkelingen.
Aha, twee dagen stappen op rij voor F.F.B.M.P. Niet slecht gekozen voor het weekend. Ook een sterk team vandaag, Martine, Roy, Ivan, Wilfried en ikzelf, stapten een mooie natuurwandeling, vooral het domein Solvay sprak tot de verbazing, wat men al niet kan doen met zout strooien tijdens de wintermaanden. Nu, we hebben ook de beelden gezien van Folon, waarvan enkele bijlagen hieronder. Alweer een wandeling om nooit te vergeten. Op het einde werd alles bijgepraat met een frisse blonde van Leffe, en de andere helft van de bende, Ingrid, Joseeke, Angelique en Tommeke.............
Strépy-Bracquegnies, een belofte sinds 5 juli, maar meer dan waard. Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila op stap voor de 30 kilometer. Een echte natuurwandeling, maar vooral een leerrijke wandeling, die verliep langs de kanalen van de oude steenkoolroute, oude, zowel nieuwe scheepsliften werden het schouwtoneel van onze wandeling. Voor de rest verliep het parcours langs landelijke en vooral rustige wegen. Een wandeling om te onthouden, a la prochaine année zouden we zeggen............
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
