Lekker wandelweertje aan t'zeetje, in vergelijking met deze morgen in Oudenaarde, water gieten met bakken en rukwinden om niet recht overeind te blijven. Toch trokken Martine en ikzelf (eens zonder de hondjes Sky & Atila) richting Koksijde, om het wandelteam te vergezellen. Een mooie wandeling ingericht door de dienst toerisme, door duinen en langs mooie wandelpaadjes. Na de middag begon er meer wind op te steken en begonnen er een paar druppels te vallen, maar niks van betekenis. Dit was de laatste gebeurtenis voor het jaar 2007 van het wandelteam bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf, we gaan volgend jaar terug voor een even tof wandeljaar. De wandeling werdt afgesloten bij the godfather en zijn vrouwke Betty thuis met een gezellige babbel en een lekkere kop koffie.
groetjes het wandelteam
De bende van DRIE, zo kan je het wandelteam vandaag noemen. Roy, Martine, ikzelf, maar ook de hondjes Sky en Atila waren van de partij. De bijgevoegde foto zegt genoeg, tesamen achter de tralies van het penitentiair Centrum in Ruiselede, gelukkig moesten we er niet al te lang vertoeven en konden we na een gezonde boswandeling genieten van een in Ruiselede plaatselijk gebrouwen Urthel.
tot de volgende
In Brugge was het kerstfeest, elk lid die aanwezig was (buiten ons Ingrid, ochtendmisselijkheid) had zijn eigen kerstmutske op. Het team bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf en ook de hondjes Sky en Atila stapten de 21km, die waren ingericht door de Brugsche Globetrotters. Een leerrijke en cultuurgerichte wandeling die voor de volledige kilometers werdt afgedraafd in het centrum van Brugge. Chapeau voor de inrichters.
we zien of horen elkaar terug, het wandelteam.
Waasmunster was het enige alternatief vandaag. De prachtige bossen om en rond de streek, afwisslend met de wegeltjes werden met groot gemak afgestapt. Het team werdt in tegenstelling van gisteren ons Martine, vandaag vergezeld met Ingrid, ook voor haar was het al weer een tijdje geleden dat ze het wandeteam vergezelde. Zonnig weertje, maar wel vrieskou, weerhielden ons niet om voor de wandelclub Roosenberg 22 kilometertjes af te malen. Een vooral rustige wandeling die meestal verliep in de bossen, dus ook heel weinig autoverkeer, meestal werden we soms langs de kant gefloten door mountainbikers die ook in deze streek aan hun trekken komen.
tot de volgende
Oef, het was al een tijdje geleden dat het wandelteam zo uitgebreid aan de start kwam. Georges, Roy, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Een luxe van jewelste. Veel aan inspiratie om eens een fotootje te nemen onderweg was er niet, maar er waren het mooie zonnige en aangenaam wandelweer, maar vooral de verhalen die we elkaar te vertellen hadden onderweg. Een wandeling die prettig verliep om en rond Beveren Roeselare, over landwegels en verharde paden. Op het einde werd er afgesloten naar gelang de smaak van de teamgenoot met een glühwein of een blonde Leffe.
greetz, het team
Veurne Ambachtocht, ingericht door de Duintrappers Westende. Het wandelteam , vandaag, bestaande uit ikzelf alleen, ( de rest van de gang moest werken om het menig wandelaar naar de zin te maken, dat is dan ook uiststekend gelukt) stapte een serieus toerke, nu ja, ik had alle tijd van de wereld, en aangezien de hondjes Sky en Atila thuis waren gebleven, was het genieten van elk mooi stukje natuur dat er om en rond Veurne te zien was. De polders waren niet zo schaars aangekleed als gisteren in Beerst, het weer was aangenamer op de stormachtige wind na en een paar regenbuitjes. Alleen stappen geeft het voordeel dat je wat vlugger stapt, maar dan weer het nadeel dat je minder plezier hebt dan wanneer het wandelteam compleet is. Dan maar op zoek naar het mooiste kiekje waarvan enkele voorbeelden.
tot de volgende, het wandelteamke
Op stap in Beerst, een klein dorpje nabij Diksmuide, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila waren de enige vertegenwoordigers van het wandelteam, die de gure wind in de Westvlaamse polders trotseerden. Niet alleen de wind, maar op het einde toe begon het nog te regenen dat het niet mooi meer was. De Ijzertoren in de verte met de grijze wolken eromheen gaf een heel somber zicht. We stapten dan maar flink door en trakteerden ons zelf op een lekkere warme glühwein......
Tot de volgende
Vollezele, parel van het Pajottenland. Potverdorie, wat een dag. Stormwind en regen waren de enige elementen die er vandaag bij waren. Alhoewel, het wandelteam, klein, hoe het ook was, Antoine, Martine, Dirk en the doggy's Sky en Atila maakten er het beste van. Ingrid & Georges waren wel van de partij maar stapten niet mee op de 19 kilometer, pijn in het rugske maar vooral in de darmkes van Georges moesten onze tortelduifjes tot forfait dwingen. Een mooi parcours werd afgestapt, glooiend, modderig, maar vooral leerrijk, tot ons Toineke aan de schrikdraad bleef hangen, was me dat even schrikken, Antoine was er bijna geweest in het Pajottenland, maar dan zowel letterlijk als figuurlijk. Uiteindelijk is alles vlot en plezant verlopen.
het wandelteam
Deze morgen zakten we af naar Moere, het wandelteam was bijna compleet. Antoine, Georges, Ingrid, Martine, Dirk en de hondjes Sky en Atila waren paraat. Een wandelingetje van 21 kilometer werd aangesneden, prachtig zonnetje, een beetje frisjes maar een goed gezelschap. Plezier maken is een van de grootste troeven van het team, spijtig waren de weergoden alweer diegenen die roet in het eten kwamen smijten, en zo sloten we de wandeling af met een fikse regenbui. Verrassend, stapten we voorbij een werkende windmolen ( De Oostermolen ), waar een bruiloft werdt gefilmd door het welbefaamde filmteam van Vlaanderen Vakantieland. Wie weet worden de leden van het wandelteam ooit nog bekende BV's.
tot de volgende trip
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
