Het team, bestaande uit Martine, Georges, Dirk en de hondjes Sky en Atila op stap voor WSV De Kadees Aalst. Prachtig wandelweer, af en toe wat zon, meestal bewolkt maar toch zwoel genoeg om een mooie lentedag te zijn. Een mooi parcours werd onder de voeten geschoven, driekwart van de wandeling verliep in een bosrijke streek rond Erembodegem en Aalst, daar was de industrie een beetje de roet in het eten smijter van gans de wandeling. Roodkapje en de wolf waren ook van de partij in het stadspark van Aalst.......
Vandaag waren we op stap in Arc-Wattripont, een bekende omgeving voor de drie leden van het team, Martine, Georges, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Een mooi maar soms lastig parcours, maar vooral rustig langs landelijke wegen en deels door het Kluisbos. Ook de weergoden waren met ons, zonnig, af en toe bewolkt en een fris briesje die voor de nodige afkoeling zorgde. De wandeling werdt afgesloten met het gebruikelijke Cuvée de Troll, een streekbiertje die allen smaakte bij de afsluitende babbel.
Marche des Sapins. Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila waren deze morgen vroeg uit de veren om te stappen in Péruwelz. Een mooie natuurwandeling op de grens van Henegouwen en Frankrijk. Pittoreske dorpjes zoals Bernissart en Blaton werden doorkruist. Kanaaltjes met sluizen, oude spoorwegbeddingen en verlaten wegeltjes, alles werd onder de voeten geschoven Een wandeling om zeker te onthouden en om er terug naar toe te gaan...........
De basiliek van Bon-Secours ligt aan de Frans-Belgische grens en werd gebouwd als antwoord op de 16de-eeuwse voorliefde voor pelgrimstochten. Alles binnenin de basiliek doet denken aan deze oorsprong en zelfs de gotische gewelven imiteren de hoge toppen en recreëren het schaduwlicht afkomstig van het bos dat het standbeeld van de Maagd beschutte. Zij was de initiële reden voor de pelgrimstochten naar Bon-Secours tijdens de middeleeuwen. Het achthoekige monument, omringd door een kroon van kapellen, verving een kleine kapel in 1885 en werd in 1910 bevorderd tot "basiliek".
Lichtervelde was the place to be vandaag. Het team bestaande uit Martine, Georges, Roy, Dirk en de hondjes Sky en Atila waren deze morgen paraat, de weergoden lieten het afweten, zo komt het dat er weinig of geen inspiratie was om een fotooke te nemen, en het toestel bleef dan maar gewoon in de rugzak. Het parcours kwam wel moeilijk op gang, maar na de eerste controle werd een serieus stukje natuur uitgespit. De wandeling werd afgesloten met een streekbiertje 'Piro' genoemd.
De naam Lichtervelde duikt voor het eerst op in 1127 in de beschrijving van de moord op Karel de Goede door de kroniekschrijver Galbertus van Brugge. Over de betekenis van de gemeentenaam bestaan verschillende hypothesen. Sommigen menen dat de naam komt van "Lifterfelde" van het Oud-Nederlands "lift" (=links) ; anderen menen dan weer dat het gaat om "Lichte Velden" ( licht van kleur). Verscheurens Woordenboek houdt het op "Lichte Grond". Zeker is, dat de naam niets te maken heeft met lichtjes die te velde zouden te zien zijn. In de 13de eeuw zouden Lichterveldse emigranten "Lichterfelde" nabij Berlijn gesticht hebben maar concrete bewijzen hiervoor zijn niet bekend.
Op stap in Brugge Sint-Andries. Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Gelukkig werd er veel gestapt in de bossen in de streek, de schaduw van de bomen zorgde voor enige afkoeling. Mooi wandelen was het daar wel, kastelen en abdijen wisselden mekaar af in een prachtige groene en bloemrijke omgeving. Op het laatst werd halte gehouden in het cafetaria van de abdij Zevenkerken waar een lekker blond abijbiertje Sint-Andreas werd genuttigd. Een wandeling die voor herhaling vatbaar is.
"We kennen allemaal de Guldensporenslag. Maar het belang van de beruchte Brugse Metten even voordien mogen we ook niet onderschatten." Dat stelt Wouter Vande Winkel (25), als historicus verbonden aan de KU Brussel. "Na dit point of no return konden de Vlamingen enkel nog vechten tot de dood." In 1300 lijfde de Franse koning met geweld heel Vlaanderen weer in bij zijn kroondomein. De graaf van Vlaanderen, Gwijde van Dampierre, zijn oudste zoon Robrecht van Bethune en verscheidene andere Vlaamse ridders verdwenen in Franse gevangenschap. Filips IV benoemde de hoge edelman Jacques de Châtillon tot landvoogd van Vlaanderen. Wouter Vande Winkel: «Dat bleek een zware vergissing. Zelfs de kroniekschrijvers uit die tijd noemden deze vechtjas een slechte keuze voor Vlaanderen, waar een subtiele aanpak vereist was. In het graafschap bestond er niet alleen de tegenstelling tussen de aanhangers van de graaf (Liebaarts) en die van de koning (Leliaarts), maar binnen de steden ook tussen de patriciërs die het bestuur in handen hadden en het gewone volk. Dit gemeen wilde de machtswissel wel aanvaarden, als het maar politieke inspraak kreeg. De Châtillon steunde echter tot hun grote woede consequent de patriciërs. De ambachtslui kozen daarop massaal partij voor de Liebaarts.» «De situatie verzuurde nog meer toen Filips IV in mei 1301 een blijde intrede hield in Vlaanderen. In Gent, de grootste stad ten noorden van Parijs, heerste er een enorme onvrede over een belasting op verbruiksgoederen zoals bier en mede, die de zware stadsschulden moest aanzuiveren. Bij de intrede van de koning vroeg het volk de afschaffing van dit 'ongeld', wat Filips toestond.» «In Brugge verboden de patriciërs het gemeen op straffe des doods eender welk verzoek te doen aan de koning. Het gevolg was dat het volk de verbaasde Filips met een ijselijke stilte ontving: een blamage voor de patriciërs - meestal Leliaarts - die kosten noch moeite hadden gespaard voor de ontvangst.»
De Curieusneuzen zouden geen Curieusneuzen zijn, moesten ze niet nieuwsgierig naar dit blog hebben gekeken, doch ze leren snel. Alle redenen waren vandaag goed genoeg om bijna alle leden van het team afwezig te zien op een prachtige wandeling, moederdag, doopfeest, noem maar op. Top, een mooie natuurwandeling langs landelijke wegen, lichtglooiend tot lichthellend parcours werd onder de voetjes geschoven. Ik heb dan ook de 24 kilometertjes gestapt, en, toegegeven, elke kilometer kon tellen wat betreft aangenaam stappen, veel zon en een licht briesje, wat moet een mens meer hebben......
Vandaag stapten Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila in Bachte-maria Leerne, de 13e Basiel De Craenetocht. Mooie wandeling langsheen de Leie, maar vooral het prachtige kasteel van Ooidonk. Een felle zon maakte het soms wat lastig om verder te stappen, maar ja, we klagen over het slechte weer, waarom zouden we datzelfde doen over het mooie lenteweer die ons heden ten dage word voorgeschoteld.........
Martine, Georges, Roy, Dirk en de hondjes Sky en Atila op stap in Rumbeke, een wandeling ingericht door de Sterrebosstappers Roeselare. Het team had vandaag iets meer verwacht dan we hebben gekregen, wat het parcours aangaat. Het weer was goed, de sfeer ging lichtjes aan naar de kleutertuin toe, zoals men kan zien op de meegeleverde fotookes vandaag, Kinderen Baas zeggen we. Het was alweer een plezante wandeldag.
Vandaag op stap met een miniteamke, Roy en ikzelf, de enige die in Wichelen stapten, een wandeling ingericht door wandelclub De Schooiers. Het plezante van vandaag was, dat we de Schelde werden overgezet met een veerbootje. Roy merkte ook op dat dit in vroeger jaren met een roeiboot gebeurde, waarvan onderaan ook een fotootje van werd weergegeven. Allemaal specialiteiten vandaag, na 21 kilometer te hebben gestapt en veel te vroeg zijn binnengekomen, stapten we nog eens een 7 kilometertjes om uit te bollen, daarna werden de perikelen van vandaag uitgepraat bij een lekker glas Schooiersbier.......
Hetzelfde team vandaag op pad, zoals gisteren in Dendermonde. Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila, voor een goed doel weliswaar. De mooie natuurwandeling langs het Leopoldskanaal, een deel van de Damse vaart, de West-Vlaamse polders, Lapscheure, kortom, alles werd vandaag onder de voetjes geschoven door het Damse Wandel Team in het teken van Levenslijn. Eéntje om te onthouden. De trip werd afgesloten met een bruintje van het Klooster Viven, maar vooral het palingmenu in d'Oude Speye in Damme was niet te versmaden.
Het team, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila stapten vandaag in Dendermonde, eerlijk gezegd was er niemand van het team die zo een pracht van een natuurwandeling had verwacht, na een paar honderd meter zat alles al strak in het natuurkeurslijf, en zo ging het de ganse wandeling door, op het einde kwamen we terecht in een grootse stad, maar toch werden alle wandelpaadjes geleid langs mooie parken en natuurbos die dicht tegen de stadskern Dendermonde aanleunt. Chapeau voor Wandelclub De Zilverdistel die zulks een mooie wandeling inrichtte.
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
