Afspraak om 10:00H vanmorgen in La domaine de Jaurieu. Het team, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky & Atila waren present om een stapje te doe in de mooie omgeving van Arc-Wattripont, ofwel La Pays naturelle des Collines. Een pracht van een natuurwandeling die deze morgen een beetje in het water viel, letterlijk dan, fikse regenbuien waren van de partij, doch dit kon de pret niet bederven, er werd naarstig verder gestapt, zo hard, tot het zonnetje door het dikke wolkenpak kwam loeren tot groot jolijt van de gang. Na een kleine 30 kilometer werd alles afgerond met een gezellige babbel en een lekker glas bier, Cuvée des Trolles.
Tof wandelingske, een groot deel van de Vierdaagse van de Ijzer kwam voor in het parcours. Het team Ingrid, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila kregen vandaag het gezelschap van Lieve en Marc, voorzitter van de Duintrappers Westende en vrouwke. Het stopte niet vandaag, een volledige rëunie, want als de kilometertjes waren verteerd zat ons peetvader Antoine en vrouwke Betty ons op te wachten in de branweerkazerne van Diksmuide. De wandeling was meer een wellnesskuur, een appel, soep, Gluhwein, appelsien en koeken werden naar hartelust uitgedeeld door de medewerkers van de Diksmuidse Wandel Club............... ééntje om niet te vergeten......... see you next year Diksmuide
het wandelteam
Het team op stap met Ingrid, Martine, Georges, Roy, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Aangenaam wandelen was iets anders, een felle wind, die op gelijk welke veldwegel in het nadeel bleek te blazen. Gelukkig is er het team zelf, die al snaterend, taterend en heel veel lachend het parcours afwandelde. Zoals het weer was de fotograaf van dienst ook inspiratieloos en werdt er weinig of niets vastgelegd voor het nageslacht. Koekelare is wel de stad van de blote madammen, waarvan één exemplaar wordt geleverd........
groetjes het team
10e Sint-Antoniustocht, ware het niet dat deze wandeltocht zo genoemd werd, ons peetvaderke Antoine, die nog steeds herstellende is van een zware griep, liep de ganse dag in ons gedachten mee. Het wandelteam vandaag was heel klein, Martine, ikzelf en de hondjes trotseerden het gure winterweer, geen zonnetje zoals gisteren in Enghien, en daarbovenop nog een felle wind die driekwart van de dag in het nadeel blies. Een mooie wandeling die over een lichtglooiend parcours en rustige veldwegels zonder modder, verliep.
het team
Potverdorie, wat een begin vandaag. Het team, Ingrid, Martine, Georges, Roy, mezelf en de hondjes Sky en Atila hadden nooit de edele hoop gehad dat het storm- en regenweer ging overgaan in een zonnige wandeltocht. De frisse wind bleef ons wel de ganse dag achtervolgen, geen probleem, er werd aardig wat afgetaterd en gelachen.
Onderweg kwamen we een echte huis aan huis hoefsmid tegen, die aan het werk was, weeral iets bijgeleerd.
Een mooie wandeling die op het lichtglooiend parcours om en rond Enghien onder de voetjes werdt geschoven.
Weeral een dag om te onthouden, we zien elkaar terug in ..........
het team
Het was alweer van verleden jaar geleden dat het wandelteam tesamen zat. Ingrid, Martine, Georges, Roy, Dirk en de hondjes Sky & Atila. De wandeling werdt ingericht door onze club De Duintrappers Westende, en vertrok van uit De Zeekameel in Lombardsijde. Alhoewel het team bijna volledig was, Antoine onze peetvader moest afhaken wegens griep, stapten Martine, ikzelf en de hondjes alleen, door duin en polder. Toen we bij onze voorzitter even uitbliezen met een warm wijntje kwam Gerard ons vervoegen. Het was een prachtig en zonnig wandelweertje die terug bij de start gekomen werd afgesloten met een gezellige babbel en de snode plannen voor de volgende wandeltrip, tot in Edingen........
het team
Lekker wandelweertje aan t'zeetje, in vergelijking met deze morgen in Oudenaarde, water gieten met bakken en rukwinden om niet recht overeind te blijven. Toch trokken Martine en ikzelf (eens zonder de hondjes Sky & Atila) richting Koksijde, om het wandelteam te vergezellen. Een mooie wandeling ingericht door de dienst toerisme, door duinen en langs mooie wandelpaadjes. Na de middag begon er meer wind op te steken en begonnen er een paar druppels te vallen, maar niks van betekenis. Dit was de laatste gebeurtenis voor het jaar 2007 van het wandelteam bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf, we gaan volgend jaar terug voor een even tof wandeljaar. De wandeling werdt afgesloten bij the godfather en zijn vrouwke Betty thuis met een gezellige babbel en een lekkere kop koffie.
groetjes het wandelteam
De bende van DRIE, zo kan je het wandelteam vandaag noemen. Roy, Martine, ikzelf, maar ook de hondjes Sky en Atila waren van de partij. De bijgevoegde foto zegt genoeg, tesamen achter de tralies van het penitentiair Centrum in Ruiselede, gelukkig moesten we er niet al te lang vertoeven en konden we na een gezonde boswandeling genieten van een in Ruiselede plaatselijk gebrouwen Urthel.
tot de volgende
In Brugge was het kerstfeest, elk lid die aanwezig was (buiten ons Ingrid, ochtendmisselijkheid) had zijn eigen kerstmutske op. Het team bestaande uit Antoine, Georges, Roy, Martine en ikzelf en ook de hondjes Sky en Atila stapten de 21km, die waren ingericht door de Brugsche Globetrotters. Een leerrijke en cultuurgerichte wandeling die voor de volledige kilometers werdt afgedraafd in het centrum van Brugge. Chapeau voor de inrichters.
we zien of horen elkaar terug, het wandelteam.
Waasmunster was het enige alternatief vandaag. De prachtige bossen om en rond de streek, afwisslend met de wegeltjes werden met groot gemak afgestapt. Het team werdt in tegenstelling van gisteren ons Martine, vandaag vergezeld met Ingrid, ook voor haar was het al weer een tijdje geleden dat ze het wandeteam vergezelde. Zonnig weertje, maar wel vrieskou, weerhielden ons niet om voor de wandelclub Roosenberg 22 kilometertjes af te malen. Een vooral rustige wandeling die meestal verliep in de bossen, dus ook heel weinig autoverkeer, meestal werden we soms langs de kant gefloten door mountainbikers die ook in deze streek aan hun trekken komen.
tot de volgende
Oef, het was al een tijdje geleden dat het wandelteam zo uitgebreid aan de start kwam. Georges, Roy, Martine, ikzelf en de hondjes Sky en Atila. Een luxe van jewelste. Veel aan inspiratie om eens een fotootje te nemen onderweg was er niet, maar er waren het mooie zonnige en aangenaam wandelweer, maar vooral de verhalen die we elkaar te vertellen hadden onderweg. Een wandeling die prettig verliep om en rond Beveren Roeselare, over landwegels en verharde paden. Op het einde werd er afgesloten naar gelang de smaak van de teamgenoot met een glühwein of een blonde Leffe.
greetz, het team
Veurne Ambachtocht, ingericht door de Duintrappers Westende. Het wandelteam , vandaag, bestaande uit ikzelf alleen, ( de rest van de gang moest werken om het menig wandelaar naar de zin te maken, dat is dan ook uiststekend gelukt) stapte een serieus toerke, nu ja, ik had alle tijd van de wereld, en aangezien de hondjes Sky en Atila thuis waren gebleven, was het genieten van elk mooi stukje natuur dat er om en rond Veurne te zien was. De polders waren niet zo schaars aangekleed als gisteren in Beerst, het weer was aangenamer op de stormachtige wind na en een paar regenbuitjes. Alleen stappen geeft het voordeel dat je wat vlugger stapt, maar dan weer het nadeel dat je minder plezier hebt dan wanneer het wandelteam compleet is. Dan maar op zoek naar het mooiste kiekje waarvan enkele voorbeelden.
tot de volgende, het wandelteamke
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer naar huis, dan lijkt het wel één groot feest, en denk ik, ik ben weer thuis! Er wordt geknuffeld en gelikt, de één geeft mij een poot, de ander, of het mij nu schikt, die kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, in vreugde en verdriet. Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve trouwe honden
