De vijf meest gebruikte redenen om geen Aikido meer te doen.
De vijf meest gebruikte redenen om niet (meer) naar de (Aikido) training te gaan.
(uit een literatuuronderzoek Persoonlijkheid en Sociale Psychologie).
De uitkomst onthult dat de manifestatie om niet (meer) naar de gevechtsporttraining te gaan, varieert met het type gevechtsport, culturele factoren en niveau, evenals het belang van de persoonlijkheidsfactoren, zoals eigen lichamelijke en mentale onzekerheid en onvoorspelbare situaties.
1) Ik heb geen tijd. In feite hebben de meeste mensen genoeg tijd, maar ze hebben andere prioriteiten.
2) Ik ben te oud. Het is belangrijk om te onthouden dat bijna alle grootmeesters van gevechtsporten extreem capabel waren op leeftijden van 60, 70 en 80. Leeftijd is geen factor.
3) Ik ben niet fit genoeg. Vergeet niet, elk moment dat besteed wordt aan training, een moment is dat je je fysieke (en mentale) conditie verbetert.
4) De anderen zijn al veel langer aan het trainen. Je kunt dit echter niet gebruiken als reden om je comfortabel te voelen, om niet te proberen het beste van jezelf te geven.
5) Ik vond de plek niet leuk. Er is altijd een sensei aanwezig, die verantwoordelijk is voor het verstrekken van instructies over de specifieke oefeningen, maar er is ook altijd ruimte om aan "wederzijds onderzoek" te doen. Natuurlijk zou je moeten trainen in een omgeving die je leuk vindt. Als je er aan denkt om een opleiding te verlaten, vraag jezelf dan af: wat waren mijn verwachtingen?
Een studie impliceert dat Aikido beoefening de neurale activiteiten in de hersenen bevordert door 4 hormonale invloeden op de neurotransmitters en door ademhaling, met een positieve invloed op het eigen geluk.
Tijdens een zware Aikido inspanningen scheidt een gedeelte van ons hypothalamus het pijnstillende endorfine uit om de fysieke langer vol te houden. Nota: ons brein maakt dit eveneens aan als we lachen. Ook handig voor het volgende blijdschapshormoon dopamine, voor een fijn gevoel voor de juiste uitvoering van Aikido-oefeningen. Ook interessant om te weten dat dit hormoon jouw ineens verslavingsgevoelig maakt: omdat dit gevoel snel wegebt, wil je zo snel mogelijk een nieuwe boost ervan hebben (oefenen dus). Door uit onze comfortzone te treden (bv. nieuwe technieken), kunnen we respect en waardering ontvangen, waardoor we een Serotonine -boost krijgen, een gelukshormoon waardoor we iets durven te doen waar we trots op kunnen zijn, met een grote invloed op jouw zelfvertrouwen. En Oxitocine, het hormoon dat wordt aangemaakt bij directe sociale/lichamelijke interactie, wat een gevoel van echte verbondenheid teweeg brengt.
En tenslotte de ademhaling. Niet alleen voor zuurstof maar het is ook gelinkt aan verbeterde hersenfuncties (vooral in de olfactorische cortex en de hippocampus - gekoppeld aan de geheugenfunctie-); gedrag (vooral in de amygdala, welk sterk verbonden is met emotionele verwerking, met name angst gerelateerde emoties) en aan de synchronisatie van de hersenstrillingen over het limbische netwerk (deel van de hersenen die betrokken zijn bij emoties, motivaties en emotioneel geheugen).
Een andere studie impliceert dat Aikido beoefening bijdraagt tot een positievere (eigen) emotionele maatschappelijk gedragsinzichten.
Onze welvaart, met zijn omvangrijke consumptie- en amusementsaanbod, veroorzaakt voor vele emotionele problemen (stress en angst om te verliezen), omdat in onze moderne samenleving het ideale geluksprofiel van steeds gelukkig, jong en mooi zijn, in stand wordt gehouden. Onze cultuur van permanente verandering en vernieuwing (het moet steeds beter en sneller gaan) eist dat we flexibel moeten zijn in deze chaos van tegenstrijdige visies, opinies en denkwijzen.
Mensen zoeken daarom dwangmatige naar deze wijsheden in zelfhulpboeken, mindfulness en andere therapieën en spiritualiteit om aan de eisen van onze pathogene, oververhitte samenleving te voldoen, zonder deze heersende culturele en maatschappelijke opgelegde waarden van geluk in vraag te stellen. De hedendaagse socioculturele context legt de nadruk op economisch en materieel succes in plaats van op menselijke genegenheid, respect en vertrouwen te leggen, wat meer en meer als een ziekte van onze tijd wordt beschouwd.
Hoe meer verwachtingen, hoe meer teleurstellingen. Bepaal zelf jouw individuele zinvolle realistische bescheiden verwachtingen en betekenisvolle eigenwaarden en streef die dan na in sociale, harmonieuze interacties en oogst als neveneffect van deze doelstelling, een beetje geluk.
Aikido bezorgt jou inzicht in een zinvolle bestaan door de wereld beter te maken in het delen met en zorgen voor anderen, niet enkel technisch maar ook mentaal, door de egocentrische maskerade van begeerte, afgunst, jaloezie dat we onszelf en anderen opleggen te reduceren. Aikidokas zijn dankbaar voor alles en vergelijken zich niet met anderen. Jouw leven als Aikidoka is magisch, het is geen wedstrijd.
Aikido ontdekken: we zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien ze zoals wij zijn.
Niemand is geplaatst om te weten wie je zal worden wanneer je het pad van Aikido volgt, maar door de beoefening van Aikido zal je je eigen zwakheden zien. De reis van Aikido is ook een pad dat je naar de verbetering van jouw geest en lichaam zal leiden. Een weg voor zelfvertrouwen, niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Zelfs al denk je deze vaardigheden te hebben bereikt, zal je toch ervoor kiezen om nederigheid te cultiveren, want met de nederige idealen van een budoka zal je van deze wereld een betere plek willen maken, voor iedereen. Een sensei zal je graag deze weg tonen, maar alleen jij beslist of je je eigen weg naar een beter zelf wilt vinden.
De verhalen over Winnie de Poeh zijn geschreven door de Engelse schrijver A.A. Milne voor zijn zoon. Het eerste boek over Winnie verscheen in 1926. De eerste Nederlandse vertaling verscheen in 1929 (onder Beer Edward). De hoofdpersonages uit het Honderd Bunderbos hebben een bepaald soort karakter: Winnie is een liefdevolle, wijze en trouwe beer en Poeh's beste vriend, Knorretje, is een wat angstige aangelegd knuffelvarkentje, omdat hij zo klein is.
De boeken over Poeh worden ook door volwassenen gewaardeerd door de filosofische toon van de avonturen. Via de avonturen van Poeh leren kinderen naar de wereld van alledag kijken. Zouden deze hoofdpersonages uit het officiële boek Winnie de Poeh en de esoterische wijsheid (1998) het hebben over Aikido?
Wil ik een fysisch of een psychisch monistische Aikido?
Het is een moeilijke taak om alle elementen van Aikido te leren bevatten en zich eigen te maken. In het algemeen worden aan technische vaardigheden het meeste aandacht gegeven, immers beweging en klemmen zijn het gemakkelijkst te leren. Is er voor jezelf een voorkeur voor deze "gevechtsgerichte" vorm met sterke fysieke technieken of is er een voorkeur van een zachte verzoenende vorm van zelfreflectie, geen confrontatie maar eerder een geestelijke momentbewustzijnsontwikkeling?
Aikido verandert, zowel technisch als de gedachten achter elke beweging. Is technische Aikido belangrijk of iemands mentale houding met respect vanuit het ethos van Budo?
Is het belangrijk om beter te zijn dan iemand anders of beter te zijn dan jezelf?
Jij bent zeldzaam ... maar als Aikidoka ben je uniek.
We zijn allemaal gelijk in het feit dat we allemaal anders zijn.
We zijn allemaal hetzelfde in het feit dat we nooit meer hetzelfde zullen zijn als we Aikido bestuderen.
Niemand die ooit zijn best heeft gedaan, heeft er spijt van gehad.
Kom uit die comfortzone.
Probeer beweging als je statisch bent. Probeer statisch als je beweegt. Als je mentale toestanden bestudeert, richt je dan op het fysieke lichaam. Als je alleen het fysieke onderzoekt, onderzoek dan de voordelen van de harmonieuze denkwijze. Alle benadrukken verschillende dingen, maar er zijn meer overeenkomsten dan we misschien denken. Heb een open geest. Zoek de dingen die voor jou werken. Doe je eigen studie en vind het positieve. Zelfs als je een techniek misschien niet correct kunt uitvoeren, is er altijd wel iets om te leren. Zoek de diepere dimensie in Aikido. Weet je wat het verschil is tussen jou en de Aikidoka die je geworden bent? Jij bent zeldzaam ... maar als Aikidoka ben je uniek.
Haiku Aikido: het parfum van de ziel, een wolk die regent met vreugde.
Poëtisch woorden die worden gekozen door wie ze leest
Haiku is een Japans poëtisch verhaal en heeft in tegenstelling tot de westerse vorm geen standaardkenmerken.
Een Aikidoka overwint de vermoeidheid van de dag in de dojo wordt geladen met verantwoordelijkheden voor deze wereld zoekt het vertrouwen dat sensei geeft en het waardig is wordt verliefd op verwondering en schoonheid van het samen bewegen zoekt de eenvoud in de complexe dans van Tori en Uke vindt vreugde om (terug) te lachen om de rimpels op het gezicht van de Uke waardeert de vastberadenheid en toewijding van iedereen op de tatami respecteert de sporen van de mysteries van iedere beweging omarmt de kracht om verder te bloeien weet hoe mooi de Weg van de Vrede kan zijn die gekozen is kijkt naar de vriendschap, het meest natuurlijke harmonie tussen mensen bedankt zijn sensei voor de inzet om deze weg van harmonie te tonen.
Het woord dojo betekent letterlijk 'plaats van de weg'. De dojo is een speciale plek voor het beoefenen van een speciale kunst. De tatami is een spiegel voor het leven. Denken, waarnemen, ervaren, integreren en dan belichamen. Een plaats van leren, respect en harmonie. Buigen is een geschikte manier om dankbaarheid en nederigheid te tonen. Aan het begin van elke trainingssessie buigt men naar de Sensei, zeggende Onegai-Shima (vertaald als 'ik plaats mezelf onder uw leer '). Aan het einde van elke trainingssessie, buig je opnieuw naar de Sensei, zeggende Domo-Arigato-Gozaimashita. (vertaald als 'dankjewel voor wat je ons hebt geleerd').
Vergelijk nooit Senseis met elkaar. Elke Sensei heeft iets unieks te bieden. Het is jouw taak om het te ontdekken.
Wanneer je tussen 20 en 30 jaar jong bent, moet je een goede sensei volgen. Dit is een tijd waarin jong bloed door jouw aderen brandt, een tijd van risicovolle technieken, vol nieuwe ervaringen en gelegenheden, waar geen obstakel te groot is.
Wanneer je tussen 30 en 40 jaar bent, ervaar je je Aikido-technieken anders en kan je nog fouten toestaan, maar er rust een enorme verantwoordelijkheid op je schouders. Een leeftijd van het zoeken naar verbetering. De tijd om risicos of om te experimenteren zijn voorbij. Er wordt kennis van jou verwacht. Dat maakt net het leven fantastisch.
Wanneer je tussen de 40 en 50 jaar oud bent, komt de uitdaging: er wordt van jou verwacht dat je met jouw kennis en wijsheid de toekomstige generatie begeleidt en helpt met de Aikido technieken.
Wanneer je tussen de 50 en 60 jaar oud bent, gebruik al je tijd om jongelingen te trainen in de magische cyclus van harmonie. De vervulling van een levensweg.
Wanneer je ouder dan 60 wordt en je hebt al jouw doelstellingen bereikt, zoek naar meer, om sterker te staan in het leven als ooit tevoren, voor jouzelf. Dit is juist het begin. Wees trots op jouw verwezenlijkingen.
Vind en zoek de grootheid, goedheid en harmonie in dit Aikido-proces.
Aikido en Moriheiâs Goden en het geheim van de Leegte.
Heel weinig shihans en studenten kenden Moritaka Morihei Ueshiba zoals hij was, toen hij zijn heiligdom met zijn goden bezocht: een man gevuld met een innerlijke rust, vriendelijkheid en vreugde. Rond 1926 sprak Mr. Moritake in zijn Tanabe-stadsdialect hierover "We doen een offer aan de goden en het is het beste om niet met onze adem op de mochi te blazen." (note: mochi = dori) "Om jezelf te kennen moet je je missie kennen die door de hemel is toegewezen en om die te vervullen moet je voldoen aan de orde van het universum ...". Over de daarmee verbonden ideale wijze van martiale trainingsmethodieken met In en Yo; Ka en Mi; hemel-mens-aarde en staand op de brug, enz. bij de beoefening van zijn Aikido, vertelde hij Ik word volkomen transparant, de tegenstanders worden getransformeerd in hun etherische lichaam en ik ben bezeten door mijn beschermgeest. De andere persoon verdwijnt en ik word enkel aangevallen door hun handen en vorm. Hoe meer de Shugyo van de ander vooruit is gegaan, hoe groter hun etherische lichaam en de beschermgeest, dus moet ik ook groter worden. Hoe dan ook, de toestand van mijn hart wanneer ik tegenover een tegenstander sta, is zo transparant als een spiegel, dus in deze toestand wordt de geest van de ander opnieuw gereflecteerd."
Als men dit met logisch, filosofisch of wetenschappelijk verstand dit leest, zal men niet in staat zijn om dit concept te vatten.
Er werden vele (Japanse) pogingen ondernomen om de zeer diepe betekenis over een wereld van polijsten, verdiepen en strategisch Kunst van zijn Leegte en Drijvende Brug te begrijpen.
Life doesnt require that we be the best, only that we try our best...😀
Onze gedachten maken ons wie we zijn en zorgen dat we bestaan. We zijn denkende wezens, als we niet kunnen denken, dan bestaan we niet meer. Dit pakje gaat mij binnenkort helpen om de meer gedurfde Aikidotechnieken met succes te volbrengen
O'Sensei was een man van de vrede, die vooral op latere leeftijd (vanaf 1942 op 59 jarige leeftijd) zijn spirituele en filosofische visie volgde om een krijgskunst in budo te creëren, om vooral spiritueel en mentaal sterk te staan. Iedereen heeft zijn eigen schoonheid, maar niet iedereen kan die zien. Aikido probeert dit essentiële pad te tonen, een pad dat vaak onzichtbaar is voor de ogen van velen. Weinigen zien eigenlijk wie Aikidokas eigenlijk zijn, maar iedereen ziet wat we lijken te zijn. In het algemeen oordelen mensen meer door de ogen dan door intelligentie, omdat iedereen kan zien, maar weinigen begrijpen wat ze zien. Velen denken dat er fysieke kracht nodig is om Aikido te beoefenen. Het is essentieel om te begrijpen dat fysieke kracht niet nodig is om in harmonie samen te werken. Aikidokas evolueren in deze studie, aangepast aan hun lichaam, fysieke conditie en leeftijd om bij confrontaties te accepteren waar ze echt toe in staat zijn. Alleen dan zijn ze vrij om een verschil te maken in deze wereld. Wees als Aikidoka vreedzaam en deugdzaam, zodat jouw toekomst vredevol mogen zijn, semper ubique ab omnibus, altijd en overal voor iedereen.
Aikido en zijn existentiëel psychoconcept van Irimi-Issoku.
Als Aikidoka moeten we niet enkel met een centripetale beweging in het temporaal-geografische ruimtelijke centrum treden van de Uke, maar onszelf ook intentioneel in het existentiële persoonlijk centrum van de persoon positioneren. M.a.w. naast de fysieke irimi is er ook een mentale irimi.
Iedereen heeft vanaf kinds af aan geleidelijk een onzichtbare persoonlijke ruimte opgesteld, gevuld met eigen innerlijk gevoelens, denken en percepties van de omgeving, dat voornamelijk een beschermende functie heeft. Met deze persoonlijk gedefinieerde ruimte reageert men op een ander persoon. Wanneer twee mensen in interactie gaan, tasten zij hun posities van onderling psychologische gedefinieerde afstand tot elkaar af, waarbij een soort evenwicht tussen benaderings- en ontwijkings-inspanningen ontstaat.
Wetenschappelijk psychologisch onderzoek hieromtrent toont aan dat deze interactieve mentale irimi bij Aikidokas een significante harmonieuze invloed heeft op de eigen grenzen en dat ze dit met de nodige verantwoordelijkheid en zelfregulering uitvoeren, om geen verdere ongecontroleerde emotionele woedereacties te activeren bij de Uke. Hierbij ontwikkelt de Aikidoka zelf een zeer flexibel grensverleggende persoonlijke ruimte.
Ai-uchi betekent vechten tegen en impliceert een gewelddadig aanval, harde reactie, destructief gedrag; eigen vooroordelen, kwetsend, vol van frustraties en agressiviteit. Ai-nuke betekent vechten voor en weerspiegeld de nuance van assertief en constructief gevecht, ondanks de tegenstrijdige houding is er hier een behoefte om samen wederzijdse groei te bevorderen om de onenigheid tussen partners te verwijderen. Neem niet elke (persoonlijke) aanval op als een Ai-uchi, maar als een Ai-nuke. Weiger om in de aanval te gaan en respecteer de aanvaller, door je te ontdoen van de winnaar-verliezer houding. Zoek naar een voor beide partijen voordelige oplossing. Wat jij de waarheid noemt, is jouw waarheid. Er kunnen nog enkele andere waarheden zijn. De kunst van de vrede begint bij jezelf. Werk aan jezelf en je definieer zelf jouw taak in deze kunst van de vrede. Iedereen heeft een geest die verfijnd kan worden, een lichaam die op de een of andere manier kan getraind worden om dit pad te volgen. Breng vrede in je eigen leven en geef dan de kennis van deze kunst door aan anderen.
Een Aikidoka leert hoe hij confrontaties met een uitdager kan vermijden, hoe kalm en gebalanceerd te blijven te midden van een conflict (zowel fysiek als mentaal), door de stroom van de energie van de uitdager te accepteren, door ermee te harmoniseren en mee te bewegen. De tegenstander en de Aikidoka worden in wezen één, waarbij beweging en gerelateerde ademhalingsoefeningen een onderdeel van deze Japanse vechtkunst is. De Samoerai die met leven en dood te maken hadden, omarmden elke dag de meditatiepraktijken van Zen-monniken om hen te helpen hun geest en lichaam te kalmeren. Vanuit goed gedocumenteerde neurowetenschappelijk perspectieven hebben het samenspel van somatische bewuste lichaamsbewegingen met meditatieve oefeningen (aandacht voor de beweging zelf) bij Aikido vele unieke synergistisch voordelen: een betere aerobe capaciteit; balansgevoel; verbeterd welzijn, geheugen en cognitieve verwerking; flexibiliteit; verminderd angstgevoel en een verminderde leeftijdsafhankelijke hersenatrofie (onderzocht op 159 deelnemers).
Deze cognitieve wetenschappelijke studie analyseerde, door middel van fenomenologie, de wederzijdse dynamische intersubjectieve sociale verstrengeling bij Aikidokas, waarbij de interpersoonlijke resonantie tussen individuen (Tori-Uke) een aanleiding tot interactiepatronen van zelfonderhoudende intra-lichamelijke modulaties aangaf, die verder gaan dan de gedragscapaciteiten van geïsoleerde individuen. ( je mag deze zin even teruglezen hoor). De non-verbale manier van aanraken kan heel krachtig zijn. Bij lichamelijke sociale interactie komt een neuropeptide (oxytocine) vrij, ook wel gelukshormoon genoemd. Gebrek aan aanraking wordt geassocieerd met depressie, eetstoornissen, agressie en zelfbeschadigend gedrag, terwijl aanraking een positief effect heeft op neuronale groei, hersengolven, ademhaling en hartslag en vermindert hierbij stress en angst. In de praktijk van Aikido worden handen gebruikt om verbinding te maken met een partner, in tegenstelling tot andere vechtsporten waarbij wordt geschopt en/of geslagen. Aikido houdt een bijna vreugdevolle bereidheid in om aangeraakt te worden, waarbij de handen zacht, meegaand en ontspannen zijn, om verbonden te blijven met de tegenstander (partner).
(*) Aikido: A martial art with mindfulness, physical, relational and spiritual benefits
Tijdens het beoefenen van Aikido dienen alle bewegingen gecontroleerd (en harmonieus) uitgevoerd te worden, zonder overdreven krachtinspanning. Op hogere leeftijd ligt de essentie van deze moeizame innerlijk weg van harmonie en energie om verder door te groeien en zichzelf verder te blijven ontwikkelen eerder bij de juiste lichaamshouding, mentale houding, correcte ademhaling en het harmonisch samenwerken van lichaam en geest, dan in de (reactie)snelheid, spierkracht en pure techniek. Als senior probeer je elke keer de conditie van het lichaam te voelen en stel je de intensiteit van de opwarming en de training daar op af, om zo door jaren van training misschien in staat te zijn om misschien via de (buik)ademhaling af te stemmen op eigen bewegingen en de bewegingen van de partner.
In het algemeen is het doel van Aikido om het lichaam en geest te onderwijzen, om een integrale ontwikkeling van het menselijk wezen te bereiken, om te helpen bij de zoektocht naar zichzelf, om empathie te vinden met de wereld van dingen en wezens om je heen. Aikido bestaat uit twee verschillende elementen: de techniek en de geest. Mensen worden in het begin vaak naar één aspect van de kunst getrokken: sommigen zijn op zoek naar Aikido als middel voor persoonlijke groei en spirituele transformatie, terwijl anderen worden aangetrokken tot de stromende, krachtige en effectieve bewegingen van Aikido technieken. Deze somatische benadering van Aikido impliceert dat individuen de leer van een sensei vertrouwen en intellectueel proberen te implementeren in hun eigen ervaringskennis en percepties van hun eigen omgeving. Wat men uiteindelijk zal ontdekken is dat deze twee schijnbaar afzonderlijke elementen onderling verbonden zijn: de geest wordt ontdekt door middel van techniek en techniek wordt verbeterd als de geest wordt versterkt.
(*) uit Antropologische pedagogische conceptualisatie door sensorische performatieve kinesthetische Aikido-beoefening. (Department of Anthropology, University of California)
