Hola amigos, Het is een tijdje geleden dat ik nog eens iets van me laten horen heb hier op mijn blog. Dit komt echter helemaal niet omdat er niets speciaals gebeurt is, integendeel: ik was te druk bezig om aan mijn blog toe te geraken.
Ik zal dus maar direct beginnen met vertellen, voor er weer iets gebeurt en ik weg moet,...
December was de maand waarop ik ging reizen. Op 6 december nam ik de bus Puno-Cusco om 4uur 's ochtends. Cusco was ooit de hoofdstad van het Inka-rijk en is nu enorm toeristisch dankzij zijn nabijheid bij macchu picchu. Ook zijn coloniale geschiedenis en religieuze gebouwen vol heidense Inka symboliek zijn ware attracties. Hier kom ik echter later op terug om dat eerst maar 1 dag in Cusco bleef. Na 8 uur op de bus verkende ik de straten vande stad wat en ging s avonds gaan slapen in hostal Recoleta. De volgende ochtend moest ik trouwens vroeg opstaan voor mijn vlucht naar Lima.
Ik dwaalde enkele uren rond in de luchthaven van Lima, mij verbazend over wat alles kost op zo een internationale plaats, en stapt uiteindelijk op een vliegtuig richting Iquitos. Het was al donker toen we begonnen te landen, dus ik kon nog niet veel zien van de plaats waar ik terechtgekomen was. Vanaf het moment dat ik van het vliegtuig stapte begon alles echter duidelijk te worden. Iquitos is een stad in het noorden van Peru, in het midden van het amazonewoud. Deze stad ligt zeer afgelegen en kan enkel bereikt wordt per boot of per vliegtuig, omdat het niet met autowegen met de rest van de wereld verbonden is. Het is er heet en het zwermt er van de muggen. Er is een bruisend nachtleven maar als blanke gringo moet je er opletten. Het is als het ware het Amsterdam van de jungle. Het is trouwens ook de homohoofdstad van Peru. Toen in de 20ste eeuw rebellen groepen aanslagen pleegden, waren homos daar vaak het slachtoffer van. Daarom vluchtten velen onder hen naar het afgelegen Iquitos, waar ze vrij en veilig waren.
Mijn eerste dag in Iquitos vulde ik met rondwandelen. Het romantische plaza de armas heeft een sprookjesachtige kerk, een ijzeren huis ontworpen door Gustav Eiffel himself en een gigantisch vervallen hotel uit de jaren tachtig. Je wordt er ook voordurend aangesproken door mannen die je een tour door de jungle aanbieden; ofwel om dieren te gaan zien, ofwel om andere dingen te gaan zien. Met andere dingen bedoel ik hallucinaties. Iquitos is een wereldstad op niveau van hallucinogene drugs. Ze hebben er Ayahuasca (lees: ajwaska), een reinigende drank die je 4 uur doet overgeven en diarree geeft en waarvan je de zotste hallucinaties krijgt. Een tour met Ayahuasca duurt meestal zon 4 dagen waarbij je begeleiding krijgt door een sjamaan. Ik was echter niet in Iquitos om mijn lichaam te reinigen, dus heb ik de Ayahusaca-dromen maar aan anderen overgelaten.
Goed, terug naar mijn wandeling. Even verder van het hoofdplein vindt je de boulevard. Hier vindt het nachtleven plaats, maar dit is ook de grens van de stad. Je hebt er een prachtig zicht over de amazonerivier en het woud (dat enkele meters na de boulevard al begint). Er zijn veel prachtige art-nouveau huizen vanuit de glorieperiode van de stad. Na deze eerste wandeling ging ik eten in the yellow rose of Texas. Daar begon ik met een Peruaan te praten en hij vertelde mij over zijn tourbedrijf. Ik ging met hem mee naar het kantoor en na veel praten boekte ik een tour. De volgende ochtend ging ik gaan voor 5 dagen gaan kamperen in de jungle!
We reden s ochtends in de vroegte uit naar een dorp aan de rivier. Daar namen we een boot die ons naar het beginpunt van de amazonerivier bracht (waar 2 andere rivieren samenkomen tot één). We vaarden verder naar de lodge van mijn tourbedrijf. Daar lunchten en trokken er op uit om te gaan kamperen. Wat volgde waren 5 dagen vol avontuur, verschrikkelijk veel muggen, grappige momenten met medereizigers (waarvan één uit Oostende kwam), veel geluk bij het dieren spotten (hier komt de lijst : duizenden insecten, gigantische mierennesten, meterslange slangen, alligators, groepen apen, een luiaard met pasgeboren baby,enz ), slapen in hangmatten met muggennetten, noem maar op. Ik zou jullie hier nu allerlei verhalen kunnen vertellen, maar ik wil ook nog wat te vertellen hebben eens ik terug kom naar België.
Na de jungle tour bleef ik nog 1 dag in Iquitos was ik een Manati-rescuecenter en een zoo bezocht (Manati zijn zeehond-achtige-met-uitsterven-bedrijgde-rivier-beesten). Daarna zat mijn Jungle avontuur er echt op: ik nam s avond het vliegtuig terug naar Lima. Daar moest ik de nacht doorbrengen op de luchthaven. Ik kocht een boek:Love in the time of cholera: Nobelprijswinnend en een echte aanrader (er bestaat ook een film van voor de minder leesgierigen onder ons). Ik bestelde ook wat eten en begon te lezen. De nacht bleek een echte uitdaging te worden, maar als je alleen bent slaap je toch beter niet als je je bagage niet kwijt wilt. 3 uur te laat vetrok ik uiteindelijk opnieuw richting Cusco. Maar dat avontuur vertel ik jullie de volgende keer!
