Er is weer heel wat gebeurd sinds de laatste keer!
Maandag werd ik opeens opgeschrikt door een telefoontje. Daarin werd mij verteld dat ze mij kwamen halen binnen het half uur! Een dag te vroeg! Ik in zotte paniek mijn valies maken en afscheid nemen van mijn Punese familie. Een uurtje later kwam Jesus (lees gésus) mij oppikken, en bracht mij naar het IER. Jesus is de directeur van het IER. Hij toonde mij mijn nieuwe huis, casa del sol, en zijn voorlopig ene bewoner: José. José heeft ook nog pasbevallen vrouw en pasgeboren kind , maar die zijn nog een maandje in Lima. Het casa del sol is een gezellig huisje dat doet denken aan een vakantiewoning. Ze gaven me een IER bodywarmer, we keken tv en aten zelfgekweekte vis. Ik was tevreden, eindelijk had ik mijn bestemming bereikt!
Dinsdag vertrokken we om 8u30 naar het gemeenschappelijk ontbijt in de refter, gebouwd dankzij broederlijk delen. Ontbijt hier bestaat uit aardappelen in de schil, plastiekachtige omelet en warme groenten. Een geen klein beetje ! Daarna begon ik met werken. Eerste werkje was helpen met het vermalen van hooi (met machine aangedreven door tracktor) en in zakken doen. Lijkt simpel, maar is hard labeur. Blijkbaar wouden ze toch niet dat ik mijn overdeed, wat regelmatig zei één van de werkers tegen mij: sienta té (zet je neer). s Middags weer zware maaltijd met soep en veel vlees. Daarna helpen planten met de drie studenten in de serre. Wortels, salade, Binnen drie maanden zou het moeten volgroeit zijn. Toen naar het dorp geweest om inkopen te doen. Het begon te regenen. De eerste regen daar sinds april, en mijn wast hing buiten! s Avonds croque monsieurs gegeten en tv gekeken. We kijken elke avond naar een Peruaanse soap Alla Familie. Het plot is zo duidelijk dat ik de taal niet hoef te verstaan om het einde te voorspellen
Vandaag (woensdag) na ontbijt geholpen met yoghurt maken. Erg lekkere trouwens. Daarna naar het dorp om te verkopen. Met twee op een motor, een volgeladen rugzak op mijn rug en een kartonnen door vol kaas in mijn handen. Je krijgt voor minden kramp! Op het marktplein van het dorp hadden we geen kraampje, maar mijn medewerker liep rond om te verkopen. Ik bewaakte de rugzak, maar begon daar ook al snel goed te verkopen, als moest ik hem snel even roepen om de prijs te weten. Ik denk dat de mensen gewoon nieuwsgierig waren naar de blanke verkoper van het IER. s Namiddags groenten geplant in serre naast huis en patatten in zakken gedaan. Mijn collega verteld interessante dingen die ik niet versta en waar ik Si, Si,.. op antwoord Om 5 uur gedaan met werken en contact met internet proberen maken. Het lukte uiteindelijk, zoals je wel kunt merken.
