Na m'n vorige avontuur, even alles laten bekoelen. Verzekering en expert zijn komen kijken en nemen een deeltje van de herstellingskosten op zich (Oef). Motor moet verwijderd worden zodat een nieuwe schroefaskoker kan ingelamineerd worden. Dan een dilema, motor is eruit, plaatsen we de oude terug of bijten we door en plaatsen we een nieuwe motor. De laatste jaren denken we hier al geregeld over, doch, het is een hele investering. We hakken de knoop door en beginnen prijzen op te vragen en beurzen af te lopen.
Uiteindelijk belanden we bij Beta marine en hebben bij deze mensen een heel goed gevoel. (Bij sommige verdelers is klantvriendelijkheid nog niet uitgevonden, zelfs niet als het om een nieuwe motor draait). Een Beta 25 met tmc60 keerkoppeling (ik wil deze wat robuster dan een tmc40).
Alles moet natuurlijk vernieuwd worden : uitlaat, waterlock, morsehendel, morsekabels, instrumentenpaneel, bekabeling, .......... Hiervoor moet het "oude" eerst verwijderd worden. Als alles gedemonteerd is en terug gelamineerd, komt er nog een laagje verf in het motorcompartiment (is ie terug top)
Een paar jaar geleden hadden we de motor deels gereviseerd, deze gaat te koop, hopelijk brengt ie nog iets op. Hij is te goed voor de sloop, heeft steeds gelopen en het afscheid viel toch zwaarder dan ik dacht. Ik heb wel iets met "oudere" dingen. (Nostalgie?)
Ook de brandstoftank wordt gereinigd, nooit problemen gehad, toch kwam er een brok zwart gedoe uit, hoewel ik steeds goed kijk dat er geen vuile brandstof getankt wordt.
Nog wat vakantie staan, een mooi weervooruitzicht, tijd voor een afsluittochtje, dat was het plan.
Woensdag 20 september - Wolphaartsdijk, toestemming van mevrouw om tot
maandag weg te blijven. Met een zacht briesje gooien we los richting
Sint-Annaland, daar ligt een spirit met een nieuwe kuiptent. We
overwegen ook deze aanschaf dus wil ik wel eens gaan kijken naar het
resultaat. Voor de zandkreeksluis staat m'n temperatuur plots in het
rood, de toerenteller geeft niets meer aan, terwijl de motor toch
draait. Vorige week heb ik een nieuw contactslot gestoken, m'n sleutel
was afgebroken en dat was niet zo handig. De afstand tot de sluis is te
kort om de motor heet te krijgen. Er zal wel een contact loszitten voor
de sluis het paneel gedemonteerd, niks te vinden. Maar bij de motor
ontdek ik een losgekomen massacontact.
Nieuw stekkertje erop en alles werkt als vanouds. Opgelost op minder dan 30 minuten, heel tevreden vaar ik de sluis in.
Er staat niet veel wind, maar het getij neemt mij vlotjes mee.
Het grootzeil strijk ik voor het kanaal richting de haven van
Sint-Annaland, ik vaar solo en heb toch tijd genoeg. De motor wordt niet
gestart, hier heb ik plaats genoeg om het zeil te bergen. Op het
voorzeil vaar ik richting haven.
In het kanaaltje staat wel wat stroming en bijna aan de haven wordt het vrij smal.
Ik start de motor......... Een hels kabaal en de motor valt direct stil.
Mijn eerste gedachte is "Vast op de grond", maar de dieptemeter spreekt
dit tegen. Doemme iets in de schroef dan. Het voorzeil staat nog met
een puntje dus besluiten we op zeil de haven maar binnen te varen.
Op dat ogenblik komt er een schip buitengevaren, ik maak kenbaar dat ik geen motor heb en een sleepje wordt aangeboden.
De ingang ligt pal in de wind, dus waarom moeilijk doen. Lijntjes worden
geworpen en vastgemaakt, in de haven bekijken we even waar we gaan
aanmeren.
Plots werp ik een blik in de boot en zie dat mijn vloerdelen verdwenen
zijn onder een laag water. IK MAAK WATER ! F**K. Ik vlieg naar mijn pomp
en begin te pompen, de straal water die uit de darm komt, trekt het
niet. Naar binnen met een puts en hozen. Uit het motorcompartiment
stroomt het water naar binnen, afsluiter van de motor dicht - helpt
niet. Heb ik een gat in de boot? Hoe kan dat?
Mijn slepers zijn niet bij de pakken blijven zitten en hebben al contact
met de havenmeester, die op haar beurt vliegensvlug de kraan laat
bemannen. Terwijl ik emmer na emmer loos, word ik naar de kraan
gesleept. Natuurlijk hangt er nog een schip in de kraan, deze moet eerst
verzet worden. In mijn gevoel duurt het een eeuwigheid, ik blijf emmers
scheppen en legen. Eén van de hulpvaardige slepers is beginnen met
pompen. Het water blijft binnenstromen maar het lijkt onder controle, nu
zo snel mogelijk de kraan in.
Terwijl we in de banden hangen stromen er liters water uit de boot via de schroefaskoker. Nergens een gat te zien. Oef.
Maar wat is er dan mis gegaan? Eerst al het water uit het
motorcompartiment, hier drijven twee grote rubberen stukken, mijn
achterste motorsteunen zijn uiteengeklapt. De motor is verschoven en
heeft de schroefas zo hard belast dat de schroefaskoker gewoon is
afgebroken, netjes achter de seal. De bouten van de klemkoppeling van de
schroefas, aan de keerkoppeling zijn afgebroken.
Als dit gebeurd was op een plaats zonder kraan, of erger, onderweg op
zee, ik mag er niet aan denken. Vooral het feit dat ik solo was,
beperkte de mogelijkheden om op onderzoek uit te gaan.
Al bij al is alles goed gekomen, nu even de verzekering afwachten...........
Motorsteunen , wie had dat verwacht, ik in ieder geval niet.
Het seizoen is al even bezig, het is al heel warm geweest en er is al veel en (zeer) weinig wind geweest. Nu wordt veel regen voorspeld, gelukkig moet ik nog even werken voordat het vakantie is. Enkele foto's uit de oude doos.
Vorig jaar had ik gemerkt dat bij hevige regenval, er steeds een drupje water in de hondekooi achteraan lag.
Na wat zoekwerk, was de grootschootoverloop de schuldige. De sika (of soortgelijke) was volledig op, dus de rail gedemonteerd (en schoongemaakt - mocht wel eens). Opnieuw ingekit en bevestigd, weeral een probleempje opgelost.
De oude kompas (contest 100) had ook zijn dienst bewezen, meermaals terug tot leven getoverd met een poetsbeurt (commander) om het glas enigzins terug doorschijnbaar te maken, mocht nu vervangen worden. Een nieuwe contest 101 (zelfde gat, dus niet boren en zagen) geplaatst en dan zag je duidelijk dat dit nodig was.
Eindelijk tijd om de nieuwe klapschroef te monteren, het is een Gori geworden.
De schroefas was een ramp (verkeerde conus, verkeerd draaduiteinde,...) dus volledig laten aanpassen, hij is precies nieuw. (goed werk van Jooren schroeven - beetje reclame mag)
Allereerst had ik een klapschroef waarvan het huis "een trek" gekregen had. Hierdoor had ik een geklop als we meer dan 1800 toeren draaide. De schroefaslager heeft het hierdoor zwaar te verduren gekregen en moest vervangen worden.
Uit het verleden weet ik dat dit een rot klus is, warm stoken en vooral wat hamer werk. Maar hij zit. De "oude" vaste schroef terug opgekuist en gemonteerd. Deze zal dit seizoen dienst moeten doen.
Een "bug" bij een spirit 32 zijn de roerlagers, na twee jaar klopt ook het roer weer. (En ik haat klopjes in de boot). Een cilinder delrin gescoord en wat nieuwe lagers laten draaien. Mijn lager had ook de neiging naar binnen te kruipen. Kitten, epoxy,... niets hielp. Nu heb ik één lager laten draaien met een randje (testje) , het randje wat aanpassen en dan kan ie niet meer omhoog.
Ook heb ik een set st60+ instrumenten gescoord, dus wordt de garage nog maar eens aangepast (gaten dichtmaken met epoxy, nieuwe gaten maken, schilderen (en het weer werkt natuurlijk niet mee - epoxy heeft het liever wat warmer, ook al is het winterepoxy).
Vorig jaar heb ik een nieuwe huik laten maken, dit jaat ook een voorzeilzak en een helmstok zak laten maken. Is ie weer netjes dit jaar.
Morgen kletsen we een beetje antifouling op de onderkant en mocht het weer meezitten, kunnen we ook wat poetsen (jaarlijkse polier en wax beurt).
Het was een tijdje geleden, maar het is dan ook winter.
Klustijd !
Gisteren het roer verwijdert, want er moet een nieuwe roerlager gemonteerd worden. Het roer bleef klopjes geven, terwijl ik twee jaar terug het lager al eens vervangen had. Bij meting bleek, de binnenkant, toch ovaal te zijn uitgesleten (1mm). Ook schoot het lager soms omhoog in de roerkoning (vastkitten hielp niet). Dus laat ik nieuwe lagers draaien in delrin, aan het lager laat ik een nokje zodat deze niet omhoog kan en ik ga een lager meer steken. De eerste maal dat ik de lagers vervangde, zaten er ook vier in, wat ik toen niet begreep, maar nu houdt het steek.
Ook de klapschroef wordt verwijderd, er zit een onbalans in. De bladen had ik al eens laten balanceren, maar het zit in het huis. Hierdoor is de schroefaslager beschadigd, dus deze moet ook vervangen worden.
Het setje metertjes (st60+) is nu kompleet (log, diepte en wind) en wordt ook gemonteerd. Een nieuwe dst 800 transducer (alles in één) maakt het plaatje af.
Vorig jaar was een nieuwe huik geplaatst, nu is het tijd voor een nieuwe rolfokhoes. Deze wordt geleverd in April.
De "gewone" klusjes worden natuurlijk ook uitgevoerd. (motoronderhoud, kleppen stellen, antifouling, poetsen en waxen,....)
Het seizoen gaat er snel zijn, nu moet het weer nog wat meewerken.
Na jaren gevaren te hebben met een grootschoot die over 2-schijfs blokken liep, keek ik toch steeds naar andere boten die zo'n mooie 3-schijfblokken hadden. Dat deze blokken nogal prijzig zijn is evident (bootwereldje).
Eindelijk een mooi tweedehands setje gescoord.
Voor en nadelen ? (mijn ervaring)
2 schijfs systeem - snel aanhalen en lossen - veel wind is veel kracht op het systeem, wat losgooien soms bemoeilijkt.
3 schijfs systeem - weinig kracht nodig om te regelen (vooral bij veel wind aangenaam) - bij weinig wind, moet je de schoot "helpen" bij losgooien en als je wat meer lijn moet binnenhalen, moet je wat meer trekken (bv begeleide gijp). Aanhalen van de lijn gebeurt trager.
Conclusie : het 3-schijfs systeem loopt veel lichter bij wind en is dus veel vriendelijker voor mijn "oude" spieren. Een aanrader.
Een paar jaar geleden de aanwezige "oldtimer" instrumenten vervangen door een tridata en windmeter uit de st40 reeks (Raymarine). De keuze was toen gebaseerd op te spenderen budget. De windmeter uit deze reeks vind ik echter niks (slecht afleesbaar door de digitale roos). De meters op zich zijn ook wat aan de kleine kant, dus op zoek naar iets anders. Nieuwe meters waren "out of the question", B&G vind ik wel mooi, maar oohh zo prijzig. De st60 reeks (niet meer leverbaar) vind ik wel ok. Dus op zoek, een mooie st60+ wind gevonden, alsook een st60+ diepte. De log komt ook nog (snelheid lees ik nu op de plotter). Log en depth, aparte meters (bewuste keuze). De wind is reeds gemonteerd, de depth wordt deze week geleverd.
Vrijdag gaat ie weer te water, eindelijk, het kriebelt weer.
De antifouling staat erop, de body gepolijst en gewaxt. Nieuwe radice seal (met vetnippel) zodat de seal deftig gevet kan worden. Nieuwe wierfilter, de vorige (vetus 140) heeft een pokke deksel om te openen, nu een vetus 330 geplaatst. Krijg je makkelijk open met de speciale sleutel. Afsluiter van het koelwater gedemonteerd en geinspecteerd (was goed), ineens alle koelwaterslangen vervangen.
Roerlager was losgekomen en naar boven geschoven vorig seizoen. Deze terug op de juiste plaats bevestigd (met epoxy en kit), de volgende laat ik draaien met een klein randje onderaan, zodat ie zeker niet in de roerkoning kan schieten.
Iedereen kent het wel, geluid uit de marifoon binnen - "wat werd er gezegd ???", eerste oplossing : luidsprekertje buiten. Tja nu hoor je de berichten wel, maar, vooral solo, toch onhandig als je steeds naar binnen moet om te antwoorden.
Dus maar een nieuwe marifoon aangeschaft met een extra kuipbediening. Waarom geen portable? Die gaat bij mij gegarandeerd overboord, onhandigheid ??? Ook bereik natuurlijk (vaste antenne staat toch wat beter gepositioneerd), op zee toch niet echt onbelangrijk.
De laatste tijd valt het me ook op dat ik steeds meer in mist terecht kom, die goeie oude radardeflector zorgt dan voor m'n veiligheid (pppfffff), daar moest een oplossing voor komen. Radar vindt ik wat overkill, dus AIS. Ineens voor de deftige oplossing, een transponder ! De meeste collega zeilers die beginnen met een AIS ontvanger switchen na verloop van tijd toch om. Kost wel wat, maar ja op veiligheid mag je geen prijs zetten. "Blijf dan gewoon op de kant!" zegt mijn vrouw (grapje)
Gelukkig een degelijk setje op de kop kunnen tikken, voor een iets schappelijkere prijs.
In 2016 kan iedereen me dus volgen (als ik het verdwijnknopje niet gebruik natuurlijk)
Na een heerlijk seizoen (waarin ik toch te weinig heb gezeild) gaat de boot op de kant. Het jaarlijkse onderhoud kan beginnen. Hoewel het onderwaterschip er nog prima uitziet, wordt ie toch opgeschuurd. Mijn roerlager is verschoven (omhoog) dus roer er even uit en is bekijken hoe we dit oplossen (zo dat ie niet meer verschuifd).
Onze jaarlijkse pinkstertrip naar de UK, zit erop. De argofet doet z'n werk en houdt de batterijen mooi vol.
Al de elektriciteitswerken hebben hun vruchten afgeleverd, alles werkt en gelukkig springen er geen zekeringen.
Gisteren wat motor werkjes uitgevoerd. (Het regende, dus ...)
De bouten van de cilinders nagetrokken (op kracht), na de revisie was dit nog niet gebeurd. Er moest niet veel nagetrokken worden, dus dat viel mee. Ook maar eens de kleppen opnieuw gesteld en dit was wel nodig. Raar want dit doe ik jaarlijks. In stond te los, uit te vast.
Motor in achteruit, strak in de touwen, in de box. Lekker warm laten lopen, dit is een vereiste bij het klepstellen.
Gelukkig had een buur voelers bij, de mijne zijn weer spoorloos.
Motor nu weer perfect, geeft toch een goed gevoel.
Vandaag eindelijk nog wat aan de elektriciteit kunnen werken.
Ik had al wat uitgezocht (welke draad - van wat), doch vandaag de zoektocht verder gezet (juiste massa en voeding samen - vroeger zaten alle massa's gewoon op een doorverbinding), alles mooi bevestigd in de rijgklem. Wat kabelgoot ertegenaan en het begint op iets te lijken.
Twee zekering-kastjes met led (lichten op bij defect) en een hoop kabel.........
Er moeten nog wat afwerklatjes geplaatst worden en een likje vernis natuurlijk.
De vrouw heeft de kastjes vanbinnen allemaal herschilderd in het ijswit, oogt zeer proper.
Vorig jaar al wat bekabeling vervangen, maar ik moest nog een schakelpaneeltje hebben.
Natuurlijk wil je de juiste knopjes/benamingen. Bestaande schakelpaneeltjes met meer dan 10 schakelaars kosten pakken geld.
Dus zelf eentje uitdenken. Genoeg firma's die zo'n paneeltje laseren / graveren, maar telkens moest het ontwerp in vectortekening, of iets anders exotisch zijn. (Ik ben geen tekenaar).
Uiteindelijk een firma gevonden die zelf software voor het design voorziet, en ik ben zeer tevreden over het resultaat.
Ook de kabeljungle moest wat geordend worden, hiervoor een Filippi rijgklem aangeschaft.
Na de winterwerkzaamheden eerst de boot terug te water (25 maart), dan wordt het schakelpaneeltje geinstalleerd.
