Meer dan 30.000 inwoners en 60 nationaliteiten.
Op 1 januari 2009 telde Houthalen-Helchteren 30.118 inwoners. De gemeente heeft een oppervlakte van 7 826 ha 88 a 05 ca. Dat betekent dat er gemiddeld 384 inwoners per km² wonen (ter vergelijking : het gemiddelde in België is 347 inwoners per km²).

27.184 inwoners hadden de Belgische nationaliteit dus er waren 2.934 inwoners met een andere nationaliteit. Er zijn niet minder dan 60 nationaliteiten vertegenwoordigd in onze gemeente. De Italianen (1.261), Nederlanders (408), Turken (316), Marokkanen (286) en  Spanjaarden (256) vormen de grootste groepen buitenlanders.

In 2008 is het inwonersaantal gestegen met 130.

De grootste wijken (op het vlak van aantal inwoners) zijn :

• Houthalen-Centrum : 9.996 inwoners
• Houthalen-Oost : 7.973inwoners
• Helchteren : 6.668 inwoners
• Meulenberg : 5.481 inwoners

Een goed doel steunen zonder dat het u geld kost? Het kan! Heeft u of iemand in uw netwerk een sportattribuut dat hij of zij wil afstaan voor een veiling? Kent u een sporticoon die een persoonlijk stuk ter beschikking wilt stellen? Denk bijvoorbeeld aan gesigneerde shirts,petten, schoenen, rackets, ballen, een unieke foto enz... dan kan u helpen!

Op 9 oktober 2010 is er immers een veiling ten voordele van de G-sport.
G-sport staat voor gehandicaptensport maar ook voor geïntegreerd sporten. Om G-sport naar een hoger niveau te tillen, is er geld nodig voor gespecialiseerd materiaal, specifieke training en begeleiding.
Bert la Lau, handbiker uit Lillo en triatleet in spe, is één van de boegbeelden voor G-sport in Limburg. Als wedstrijdatleet en trainer draagt hij nu reeds zijn kennis over aan andersvalide sporters. Bert wil graag de recreanten en jeugd begeleiden naar de competitiesport. 
In 1992 was Bert la Lau als wheeler een deelnemer bij de Paralympics in Barcelona. Na een aantal succesvolle jaren als wheeler is Berts volgende grote uitdaging niets minder dan de Iron Man in Hawaï. Met zijn dwarslaesie en diabetes wil hij laten zien wat er allemaal nog mogelijk is voor mensen met een beperking.

Daarom wil Bert op 8 oktober 2011 aan deze triathlon deelnemen met 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer handbiken

en 42,2 kilometer wheelen. Maar zo'n voorbereiding op deze wedstrijd en uiteraard ook de deelname zelf, kost handen vol geld. Een deel van de opbrengst van de veiling die op 9 oktober 2010 wordt gehouden, gaat dan ook naar Bert. Hiermee hoopt hij om zijn droom te kunnen waar maken.

Alle informatie over de veiling wordt te zijner tijd bekend gemaakt op de website: www.bloggen.be/bert_lalau. Voor meer informatie kan u nu al terecht bij Inge Schepers van Back to Basic: inge@backtob.be (tel. 0498 275568). 

Ten laatste op donderdag 31 december 2009 moet elk paard in Vlaanderen op een correcte wijze zijn of haar identificatiebewijzen hebben. Concreet betekent dit dat elk paard en elke (muil)ezel moet beschikken over een microchip. Bovendien moet het paard een EU-paspoort hebben en geregistreerd zijn in de databank van de Belgische Confederatie van het Paard. Dit is een Vlaamse verplichting, dus ze geldt uiteraard ook voor alle paarden die in onze gemeente leven, en dat zijn er toch honderden. Wie niet in orde is, riskeert dus ook in Houthalen-Helchteren een financiële boete maar ook de inbeslagname van het paard. Meer info: www.idpaarden.be.

"Allemaal helemaal centraal" moet garant staan voor alle kernen, alle mensen, die er helemaal voor gaan in een gemeente die centraal ligt in Limburg. De kleuren hebben ook een betekenis: oranje staat voor wonen, blauw voor ondernemen, groen voor natuur/leefomgeving en rood voor ontspanning.

Het woonproject wordt opgebouwd in drie fasen en zal maximum vier jaar in beslag nemen. Fase 1 start begin 2010 en omvat de aanleg van het park en het wegennet, de bouw van acht rijwoningen met tuin en met twee, drie of vier slaapkamers, vier luxeappartementen en twee commerciële ruimten. Het park is zo’n 36 are groot. Daarrond komen de woningen. Grote delen van deze woonkern blijven autovrij, in de rest is de snelheid beperkt tot 30 km/u.
De tweede fase omvat de gestapelde en bejaardenwoningen. In de derde fase, in 2013, bouwt men de patiowoningen.

De duurste panden kosten 300.000 euro, gemiddeld zitten de woningen en appartementen aan 220.000 à 250.000 euro. Afwerking en grond inbegrepen. In de eerste fase zitten woningen met 2, 3 of 4 slaapkamers. Het is dus de bedoeling om ook gezinnen aan te trekken. In de flats voor senioren houdt men extra rekening met de toegankelijkheid. Zo zijn bijvoorbeeld de deuren er breder.

In "Het Dorp" (fase 1) worden 8 woningen, van 4 verschillende ontwerpen gebouwd. Aan de voorzijde van de woningen is een groen gebied. De woningen zijn tussen de 117m² en 141m² groot en hebben 2 tot 4 slaapkamers.


Bovenstaand zie je een grondplan van één type woning: een halfopen bebouwing in het project. Deze halfopen woning is gelegen aan de rand van "Het Dorp". Op het gelijkvloerse zijn een inpandige garage, berging/washok, toilet, keuken en leefruimte aanwezig. Op de verdieping zijn 4 slaapkamers en een badkamer met toilet. De woning heeft een oppervlakte van 157 m². Dit type van woning wordt momenteel te koop aangeboden voor 240.000 euro. In de eerste reeks van 8 woning die in 2010 gebouwd gaan worden, is er al één woning verkocht. De woningen worden verkocht door Kolmont woonprojecten (www.kolmont.be). Voor een ruimere woning met 4 slaapkamers in dit eerste aanbod van 8 woningen, betaalt u een koopprijs van 261.000 euro.

In het bouwproject is, in de eerste fase, ook de bouw van een aantal handelsruimten en appartementen voorzien. Dit complex, bestaande uit 3 verdiepingen bestaat uit 2 commerciële ruimtes en 4 appartementen. Op het gelijkvloers gedeelte liggen 2 commerciële ruimten en op de verdiepingen zijn 4 appartementen voorzien. 



Hierboven ziet u een voorbeeld van een grondplan voor zo'n appartement. Dit appartement is gelegen op de 1e verdieping. Er zijn in dit voorbeeldappartement 3 slaapkamers, een washok, berging, ruime leefruimte, badkamer en een apart toilet aanwezig. Ook is er nog een terras van 25,5m². In totaal kent dit appartement in 'Het Dorp' een oppervlakte van 122 m². De kostprijs voor dit appartement bedraagt 204.000 euro.
Voor meer informatie over dit bouwproject in Helchteren, kan u terecht op www.kolmont.be.

Vanaf 1 januari 2010 zal het OCMW van Houthalen-Helchteren gebruik maken van een nieuw logo en een nieuwe grafische huisstijl. Een OCMW, dat volop in beweging is, heeft nood aan een uniforme en consequent toegepaste huisstijl.  Dit geldt zeker voor een OCMW met een complexe en veelzijdige organisatie als dat van onze gemeente. Kortom, voor een OCMW dat zich in de toekomst nog meer wil profileren als een dynamisch ‘open huis’ voor zijn inwoners en zijn bezoekers, is een eigen huisstijl al lang geen overbodige luxe meer, aldus de persmededeling van het OCMW.

Het nieuwe logo is opgebouwd uit het algemeen te gebruiken logo van de Vlaamse OCMW’s waarbij de gemeentelijke baseline ‘Allemaal Helemaal Centraal’werd toegevoegd. Het Vlaams logo weerspiegelt globaal de eigenheid van het OCMW binnen het Vlaamse welzijnslandschap. De baseline illustreert de bestuurlijke en inhoudelijke verbondenheid (o.m. lokaal sociaal beleid) met het gemeentebestuur van Houthalen-Helchteren.

Aangezien het OCMW en de gemeente van Houthalen-Helchteren in 2012 in principe in één administratief centrum gehuisvest zullen zijn en het Vlaams logo niet hand in hand gaat met een eigen huisstijl, werd het OCMW huisstijlhandboek in grote mate afgestemd op de gemeentelijke huisstijl.

Het gemeentehuis sluit op donderdag 24 december, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

De bibliotheek zal gesloten zijn op donderdag 24 december vanaf 16 uur, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december vanaf 16 uur en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

Het containerpark is gesloten op donderdagnamiddag 24 december (vanaf 12 uur), vrijdag 25 december (Kerstmis), zaterdag 26 december (tweede kerstdag) en donderdagnamiddag 31 december (vanaf 12 uur) en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar) en dinsdagnamiddag 5 januari (vanaf 12 uur).

Bij het sociaal huis kan je niet terecht op donderdag 24 december, vrijdag 25 december (Kerstmis), donderdag 31 december en vrijdag 1 januari (Nieuwjaar).

In 1922 richtte Pastoor Pieter Segers in het centrum van Houthalen een parochiale bibliotheek op. In één van de klassen van de meisjesschool in de Zavel vond hij er een onderkomen voor. Hij en later Pastoor Henri Nulens (sedert 1937) waren niet alleen én voorzitter van het bestuur van de “boekerij” én bibliothecaris, zij waren ook de enige officiële personeelsleden, maar voor de verzorging en de uitlening van de boeken werden zij bijgestaan door behulpzame zusters van het klooster Filip Neri.

Van bij de oprichting van de boekerij werd met een gesloten-kast-systeem gewerkt: gevraagde boeken werden door het personeel uit de kast gehaald. Eén detail: de boeken stonden volgens aankoop gerangschikt.
Op 4 januari 1924 werd de vrije bibliotheek van Houthalen Centrum door de staat erkend als ‘openbare volksbibliotheek’. Behalve geldelijke steun vanwege staat, provincie en gemeente had de bibliotheek nog een andere bron van inkomsten, namelijk leesgelden en boetes. Per uitlening werd 0,5 fr. leesgeld gerekend. Een groot deel van die inkomsten werd besteed aan nieuwe boeken.

Vlak na W.O. II, welbepaald op 1 oktober 1945, werden de werkzaamheden in de bibliotheek officieel hervat onder de nieuwe naam ‘Sint-Martinusboekerij’ en op 1 september 1946 trad onderwijzer Jef Schepers in dienst als bibliothecaris. Dankzij de financiële tussenkomst van staat en provincie die jaarlijks op basis van werkingsverslagen toegekend werd slaagde de bibliotheek er in meer dan behoorlijk werk te verrichten. Ook de koolmijn droeg gedurende zeven jaar haar steentje bij: van 1952 tot 1958 stortte zij jaarlijks de ronde som van 5000 fr. op de rekening van de bibliotheek. In de gesloten kasten hadden de boeken inmiddels een andere opstelling gekregen: het systeem van plaatsing volgens aankoop had afgedaan. Gekozen was voor een voor het oog veel ordelijker opstelling, namelijk plaatsing volgens formaat of het zogeheten magazijnstelsel. Maar naarmate de collectie groeide drong een meer overzichtelijke rangschikking zich op die vooral het zoeken naar een welbepaald boek moest vergemakkelijken. Daarom werden de informatieve boeken voortaan per onderwerp geplaatst, volgens de ‘Universele Decimale Classificatie’ of kortweg ‘UDC’. De verhalende boeken werden alfabetisch volgens auteur gerangschikt.

Na een kort verblijf in de sacristie van de kerk en daarna in de kapelanij had de bibliotheek in 1958 een ruimer onderkomen gevonden in een parochiaal lokaal, gelegen in de Pastorijstraat. Vanaf dat jaar werden heel wat inspanningen gedaan om de bibliotheekinrichting te verbeteren. Gezien het stijgend boekenaantal (toen meer dan 4 000 exemplaren) konden gesloten kasten niet meer voldoen. Meters houten rekken werden geïnstalleerd, een heuse uitleenbalie neergezet en voor het comfort van de lezers ook tafels en stoelen aangekocht. In 1962 was de bibliotheek klaar voor een open-kast-uitleen: leners konden voortaan naar hartelust boeken inkijken en uitkiezen in open rekken.

In datzelfde jaar, na het plotse heengaan van Jef Schepers, werd Ernest Stevens, in dienst sinds 24 augustus 1957, tot bibliothecaris benoemd. Een jaar later, in 1963, schakelde de bibliotheek als eerste in Limburg over op het nieuwe SISO-schema als plaatsing voor haar informatieve boeken. De grote herklassering kon starten: elk informatief boek kreeg een nieuw onderwerpsnummer en het gehele boekenbestand werd in nieuwe registers ingeschreven. Voor dit monnikenwerk deed het personeel noodgedwongen beroep op een hele schare vrijwillige medewerkers. En als vanouds kon het rekenen op de nog even behulpzame zusters van de meisjesschool! Er werden nog bergen verzet, vermits de Sint-Martinusboekerij al jarenlang de stille ambitie koesterde om ‘bibliotheek van groot belang’ te worden. In 1966 ontving zij van het gemeentebestuur een uitzonderlijke toelage die besteed werd aan de uitbouw van de afdelingen ‘Laak’ en ‘Sint-Pauluscollege’. Een deel van dat geld werd ook geïnvesteerd in de verbouwing van de oude garage van de pastorie tot leeszaal annex leeshoek waar de boeken van waarde een aparte plaats kregen. Een afzonderlijke jeugdafdeling, ten slotte, werd in de loop van 1970 ingericht. Nu aan alle voorwaarden was voldaan kon eindelijk een aanvraag om rangverhoging ingediend worden en op 1 oktober 1971 werd de bibliotheek door de staat erkend als ‘bibliotheek van groot belang’, een bibliotheektype met wekelijks 5 uitleenzittingen van telkens 2 uur.

Gebeurde het voor of na deze erkenning, feit is dat in het begin van de jaren ’70, in samenwerking met de Provinciale Bibliotheek van Hasselt, alle boeken van voor 1948, uiteraard nog in de oude spelling, uit de collectie werden verwijderd. Een verouderd boekenbestand kon de lezers immers niet blijven boeien.

Toen de financiële lasten in de loop der jaren voor de bibliotheek te zwaar om dragen werden, was er het gemeentebestuur dat redding bracht: op 8 februari 1972 besliste de gemeenteraad alle bibliotheken, ook de socialistische boekerij in de Koolmijnlaan, over te nemen. Personeel, boeken, tijdschriften en meubels werden door parochiale en overige bestuurscomité’s afgestaan: in de andere parochies van de gemeente waren inderdaad reeds jarenlang kleine goed werkende parochiale bibliotheken actief, op Meulenberg, in Houthalen-Oost en in Lillo. De afdeling Laak was intussen een stille dood gestorven.

Vanaf dat ogenblik bestond er maar één bibliotheekstructuur meer. De Sint- Martinusboekerij werd ‘centrale bibliotheek’, met 3 filialen: Houthalen-Oost, Lillo en Meulenberg. Al gauw maakte het gemeentebestuur er werk van om de filialen van Houthalen-Oost en Meulenberg, in 1974, alsook van Lillo, in 1975, nieuw onderdak te verschaffen. Na menig avontuur in de jaren ’60 werd ook in 1975 de vroegere afdeling Laak van de centrale bibliotheek opnieuw geopend.
In 1977, het jaar van de fusie van de gemeenten Houthalen en Helchteren, breidde de bibliotheek nog verder uit: de ‘volksboekerij’ van Helchteren werd als filiaal in de nieuwe bibliotheekstructuur opgenomen.

De bibliotheek van Houthalen-Helchteren had sinds de overname door de gemeente in 1972 reeds voldaan aan de eerste verplichting van het nieuwe bibliotheekdecreet, d.w.z. één bibliotheekstructuur per gemeente. Wel moest nog hard gewerkt worden om te voldoen aan de nieuwe en heel wat strengere erkenningsnormen betreffende lokalen, personeelskader, collecties, lenersaantal, dienstreglement en bibliotheektechnische voorschriften als catalogi, uitleensysteem, aantal uitleenzittingen en statistische registratie. Het ene B.T.K.-team na het andere hielp het personeel alle voorbereidende werkzaamheden vlot af te handelen.

Met ingang van 1 januari 1982 werd de bibliotheek, onder het nieuwe decreet, door de staat erkend als een deeltijds werkende bibliotheek. Eens te meer werden naam en structuur gewijzigd. De gemeentelijke bibliotheek van groot belang heette voortaan Plaatselijke Openbare Bibliotheek of kortweg P.O.B. De ‘centrale’ bibliotheek werd ‘hoofdbibliotheek’ met 5 uitleenposten: Helchteren, Houthalen-Oost, Laak, Lillo en Meulenberg.

Als deeltijdswerkende bibliotheek was de hoofdbibliotheek wekelijks 16 uur geopend. Nog een ingrijpende verandering in de leengewoonten van de trouwe bibliotheekbezoekers was het afschaffen van het leengeld. De leners betaalden van nu af aan één maal per jaar een vast bedrag (50 fr.) aan inschrijvingsgeld. De erkenning van 1982 kwam er mét de opmerking om zo vlug mogelijk te voorzien in een aangepaste accommodatie. Het lokaal waarin de hoofdbibliotheek 26 jaar lang gehuisvest was voldeed niet meer aan de nieuwe normen van het decreet. De zoveelste zoektocht naar een adequate ruimte kon weer starten. Tot het gemeentebestuur in 1983 een splinternieuw pand aankocht, gelegen op de eerste verdieping van een gebouw midden in het dorpscentrum.

Het was gemeentesecretaris Guy Smeyers die de knoop over de aankoop hielp doorhakken. Dank zij hem vond de bibliotheek daar eindelijk, na 60 jaar, haar vaste stek. Op uitnodiging van burgemeester Lode Franssens en zijn schepen voor cultuur Tony Coninx, kwam de toenmalige minister van cultuur, Karel Poma, in hoogsteigen persoon en in aanwezigheid van tal van prominenten op 22 september 1984 de nieuwe hoofdbibliotheek plechtig openen.

Alle voorwaarden voor een erkenning als voltijdswerkende bibliotheek bleken ook meteen vervuld: voldoende ruimte, goed uitgebouwde afdelingen, modern en gezellig ogend meubilair en een meer dan behoorlijke boekencollectie. De erkenning liet dan ook niet lang op zich wachten: op 1 januari 1986 was de kogel door de kerk en de openingsuren van de hoofdbibliotheek werden meteen uitgebreid tot 30 per week! In het najaar van 1986 was het de beurt aan Houthalen-Oost om in het nieuwe cultuurcentrum in de Kastanjestraat haar vaste stek te vinden. In 1987 werd Karine Leen als voltijdswerkende bibliothecaris aangesteld. Zij trad in de voetsporen van Ernest die, als uittredend bibliothecaris, in het jaarverslag van 1986 een warm dankwoord adresseerde aan al zijn ‘oudgedienden’. Na een jaar van bewezen diensten verkoos Karine echter terug te keren naar haar thuishaven in Genk. Martin Kellens, de huidige bibliothecaris, volgde haar op, in 1988. Op zijn beurt dankte hij op het einde van zijn eerste dienstjaar uittredend schepen voor cultuur Tony Coninx voor de degelijkheid van zijn dossierkennis waardoor hij de bibliotheek wist te behoeden voor de wolfsklemmen en de valkuilen van het decreet en zovele andere wetteksten.

En weer brak een nieuw tijdperk aan…

In de jaren ’90 koos de bibliotheek resoluut voor een verdere professionalisering en een ambitieuze aanpak. De ambities richtten zich o.a. op een betere uitbouw van de bestaande afdelingen. Zo kon de opmerkzame bibliotheekbezoeker voortaan zowel in de volwassenen- als in de jeugdafdeling steeds meer een complete up-to-date collectie vinden. Het nieuwe boekenaanbod werd immers op de voet gevolgd. Ook de informatie-afdeling breidde sterk uit. Een schat aan literaire en actuele losbladige documentatie als onmisbare aanvulling op de boeken werd daar op een overzichtelijke manier beschikbaar gesteld. En nieuwe afdelingen werden opgericht: de migrantenafdeling, die in 1990, mét de aanwerving van een Turks personeelslid, van start ging en de strip-o-theek, voor jong en oud, die een jaar later officieel opende. Vervolgens werd de bibliotheekstructuur, zoals die bij de erkenning vastgelegd was, eens te meer grondig aangepakt. Om efficiënter te kunnen werken hadden Laak, Lillo en Meulenberg een onderkomen gevonden in de plaatselijke lagere scholen. Laak en Lillo heetten voortaan bedieningspost en Meulenberg bleef uitleenpost. Helchteren en Houthalen-Oost, op hun beurt, kregen de naam filiaal, mét een uitbreiding van hun openingsuren. De bibliotheek deinsde er ook niet voor terug nieuwe paden in te slaan, waardoor zij verrassend genoeg in heel Vlaanderen bekendheid verwierf. Groots opgezette tentoonstellingen als “Roald Dahl-Quentin Blake”, “Kijker op Turkije”, Nöstlinger komt” en “Land van herkomst: Marokko” lokten immers ontelbaar veel bezoekers naar Houthalen-Helchteren. Om daarna langs menige Vlaamse bibliotheek een succesvolle tournee aan te vatten.

1993 was een succesrijk jaar voor de bibliotheek vermits twee grote projecten, de automatisering én de opening van de muziekafdeling hoopvol van start gingen. Een jaar later nam de automatisering van de boekencollectie een aanvang en “Ed Franck Unlimited” vervoegde het rijtje van de tentoonstellingen.

Ook de deelbibliotheken lieten in 1994 opnieuw van zich horen: filiaal Helchteren kreeg eindelijk een nieuwe locatie in het ontmoetingscentrum De Roepsteen en uitleenpost Meulenberg heette voortaan bedieningspost, net als Laak en Lillo. Na een stagnering in 1994 van lenersaantallen en uitleningen gingen de cijfers in 1995 weer fors de hoogte in. Op vlak van nieuwe realisaties was er de video-afdeling die in oktober van dat jaar opende.
1995 kende ook zijn droevige noot: het overlijden van de geestelijke vader van de P.O.B. Houthalen-Helchteren, schepen Jaak Lemmens. Hij was het die de dossiers voor de erkenning in 1982 in gang zette en de bibliotheek met zachte hand tot een grote dynamiek wist te inspireren.

Het jaar 1996 betekende een stagnatie op alle fronten: uitleencijfers en lenersaantallen maar ook de automatisering, vermits voorlopig alle verdere plannen in de koelkast werden gestopt. Gaven de cijfers een al te negatief beeld dan diende dit op enkele punten toch wel bijgesteld te worden. Zo werd er in 1996 weer een mooie tentoonstelling opgezet rond Suske en Wiske, die veel succes kende en werd de eerste cd-rom aangekocht. Ook het werk achter de schermen, met name het ingeven van de boeken in een eigen elektronische databank kende een gestage vooruitgang. Tenslotte werden de openingsuren gestroomlijnd, zodat de hoofdbibliotheek voortaan elke dag van de week geopend was van 14 tot 19 u. en op zaterdag en zondag van 10 tot 12 u. De belangrijkste ontwikkeling van de laatste jaren binnen het bibliotheekwerk was ongetwijfeld het internet en dankzij een eigen netwerk tussen alle Vlaamse openbare bibliotheken was BIBNET een belangrijke stap voorwaarts: niet alleen het wereldwijde web, het www, kwam hiermee binnen het bereik van iedereen, maar ook de communicatie tussen de bibliotheken onderling was met het gebruik van e-mail een stuk sneller, vlotter en eenvoudiger geworden.

Het jaar 1998 werd in mineur afgesloten. Op 27 december overleed na een korte maar hevige ziekte, onze gewaardeerde schepen voor cultuur, Henri Wouters. Hij legde de nadruk op samenwerking tussen de verschillende gemeentelijke diensten, om een multiplicatoreffect te verkrijgen. Zo werkte de bibliotheek mee aan de culturele veertiendaagse met een eigen tentoonstelling “Thuisbibliotheken” die later op Vlaams niveau navolging kreeg.

Op de valreep, nog voor de magische overstap naar het jaar 2000, werden op 1 december 1999 drie computerterminals op de uitleenbalie neergezet en kon het boek voor het eerst automatisch uitgeleend worden. De volledige automatisering van de hoofdbibliotheek was een feit. Dat had ook gevolgen: zowel de cijfers van de uitleningen als van het aantal gebruikers daalden opmerkelijk. Daar hadden collega-bibliothecarissen reeds voor gewaarschuwd: het eerste jaar van een automatische uitlening is er steeds een terugval in het lenerstal, onder meer door een gebrekkige registratie van de gebruikers. De algemene tendens in de Vlaamse openbare bibliotheken was ook een daling van de uitleencijfers, toe te schrijven aan de groeiende populariteit van het internet. Populair werd ook de dvd die vanaf 2000 deel ging uitmaken van de collectie van de hoofdbibliotheek.

Kreasa Handbal Houthalen werd opgericht in 1973, uit de toenmalige Houthalense vereniging Kreasa, of te wel Kreatief Samenzijn. Ondertussen is de handbalclub uitgegroeid tot een begrip in deze sportwereld. Het team speelt al jaren in tweede nationale maar in het seizoen 2006-2007 mocht ze ook even proeven van het hoogste niveau, eerste nationale.Ook de damesploeg is op korte termijn gegroeid tot een goede middenmotor in 2e nationale. Doelstelling van dit team is  een waardige eerstenationaler te worden en dit met voornamelijk spelers uit de eigen jeugdvijver.

Initiatie voor kinderen.
Kreasa Handbal organiseert op zaterdag 19 december '09 een handbalinitiatie voor kinderen vanaf 6 tot 14 jaar. Deze initiatieles vindt plaats in Sportpark Lakerveld in Houthalen-Centrum. De initiatie is gratis en start om 10.00 uur (tot 11.30 uur). Enkel kleurloze sportschoenen zijn toegelaten.

Iedereen is van harte welkom! Meer info: www.kreasa.be.

De Verbroedering van Houthalen-Helchterense Muziekmaatschappijen brengen aanstaande zaterdag een feestprogramma in de schouwburg van het CC Casino. Ze doen dit naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van de vzw Culturele Centra.
Alle muziekmaatschappijen uit onze gemeente werken mee aan dit lustrumconcert: Koninklijke Harmonie ‘Broederkring’, Koninklijke Harmonie ‘De Eendracht Meulenberg’, Showband Demo, Koninklijke Harmonie ‘Hoeverheidegalm’ en Fanfare Sint-Trudo.

Op deze manier realiseren de muziekmaatschappijen een uniek samenwerkingsproject tussen de verschillende wijken in onze gemeente. Wil je er bij zijn, dan kan dat. Tickets en info vind je bij het CC Casino, secretariaat en schouwburg, Varenstraat 22a te 3530 Houthalen-Helchteren, telefoon secretariaat 011 60 06 70.

Het wordt stilaan een mooie traditie: kerst op Sonnisheide. De kudde schapen wordt voor de laatste maal van het jaar naar de warme stal gebracht om er te overwinteren en in het voorjaar nieuw leven te schenken aan de lammetjes. Dit jaar is dit ritueel voorzien op 19 december. Tijdens de kerstviering op de Sonnisheide heb je de mogelijkheid de kudde op deze tocht te vergezellen. Aansluitend wordt, tussen de schapen, een kerstviering opgedragen. De viering wordt opgeluisterd door een koor en een muziekensemble.

Ter afsluiting is er een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje aan democratische prijzen. De opbrengst van dit evenement gaat naar het goede doel : Huize Laura in Lubumbashi.

De ruim 400 werknemers van Swedish Match legden enkele weken geleden al het werk neer nadat onderhandelingen over het voornemen van de directie om twintig voltijdse werknemers te ontslaan, geen resultaten hadden opgeleverd. Beide partijen bereikten toen na lang onderhandelen een akkoord. Er zouden geen naakte ontslagen worden doorgevoerd en de werknemers kregen de keuze om minder te werken. Op basis van hun anciënniteit zou bekeken worden welke werknemers in aanmerking kwamen voor een arbeidsduurvermindering. Maar nu komt de directie plots terug op deze afspraken, zo luidt het in vakbondskringen.

De sigarenfabrikant stelt momenteel nog 300 arbeiders en 160 bedienden tewerk. Het is niet duidelijk hoe lang de staking zal duren.

Veolia verliest vanaf januari een deel van de afvalophaling in Limburg en ziet zich daarom genoodzaakt een nieuwe werkregeling in te voeren. Aanvankelijk wou de directie naar een vierdagenwerkweek, zodat alle 60 arbeiders aan de slag konden blijven. De arbeiders zien meer in een systeem van tijdelijke werkloosheid. Echter, de directie zien dat systeem van tijdelijke werkloosheid niet zitten. Volgens hen zouden er dan in bepaalde periodes van tijdelijke werkloosheid interims moeten worden ingeschakeld om het werk gedaan te krijgen. De directie wil een oplossing met behoud van tewerkstelling en afbouw van de overuren. Zo’n systeem vergt wel grote flexibiliteit van de arbeiders, en daarom zijn die deze week in staking gegaan.

Voor onze gemeente betekent deze staking dat niet overal het PMD -afval werd opgehaald. Het was net de eerste keer dat zo'n ophaling van PMD in onze gemeente gebeurde. Burgemeester Yzermans liet gisteren via de media zijn onvrede alvast blijken en schakelt vanaf vandaag de gemeentelijke technische dienst in om alsnog de PMD-ophaling te voltooien. Gemeentelijke arbeiders zullen vandaag de gemeente doorkruisen en de nog staande blauwe PMD-zakken ophalen.

De verkeersdienst van de politie in Houthalen-Helchteren hield in de maand november opnieuw een verhoogd verkeerstoezicht.
Bij deze acties werden 107 verkeersovertredingen vastgesteld:

• 35 voor het niet dragen van de veiligheidsgordel;
• 13 voor gebruik van gsm achter het stuur;
• 8 bestuurders waren niet in orde met ladingverzekeringen;
• 20 waarschuwingen voor defecte verlichtingen en andere verkeersinbreuken.

In totaal werden bij deze acties 2 701 voertuigen gecontroleerd waarbij 138 bestuurders in overtreding waren. Naast de voornoemde inbreuken werden immers ook een resem snelheidsovertredingen geconstateerd. 5 rijbewijzen werden onmiddellijk voor 15 dagen ingetrokken.Nog tot 19 december zijn er gelijkaardige specifieke verkeersacties in onze gemeente. Aansluitend starten de najaarsacties.

Twee feestambtenaren: Miranda Philips en Nele Schroyen, staan de organisatoren te woord en ondersteunen hen bij het praktisch parcours in het organiseren van een feest.  Het feestloket kan je vinden aan de balie van de vrijetijdswinkel (Centrum-Zuid 1111). Telefonisch kan je het feestloket bereiken op het nummer 011 890 700.

Oude heidevlakten
Tijdens het Ancien Régime behoorden de heidevlakten, waarop later Hoeverheide zou ontstaan, aan de Benedictijnen te St-Truiden. De zandweg aan de westrand van het domein vormde tot aan de fusie van beide gemeenten de grens tussen Houthalen en Helchteren. Deze grens dateert van de 16° eeuw en was vastgesteld door de Prinsbisschop van Luik, na herhaalde schermutselingen tussen de bewoners van beide dorpen om het graasrecht.
In de onmiddellijke nabijheid van het domein ligt de Lilloschans die tijdens de 17°-eeuwse godsdienstoorlogen diende om de bevolking te beveiligen tegen plunderende troepen. Het gaat om een rechthoekig met grachten omringd stuk land dat vandaag beplant is met oude eiken.
De Kraenberg - een hogergelegen duin - ligt aan de zuidkant van het domein. De overlevering wil dat hier veroordeelden werden terechtgesteld (oorspronkelijk was de naam overigens Kraaienberg).

Omvorming tot akkers en aanplant productiehout
Na de verbeurdverklaring van de kerkelijke goederen rond 1800 werden de heidegronden eigendom van de gemeente Helchteren. Kort na de onafhankelijkheid van België voerde de regering een belasting in op niet ontgonnen land - belasting die door de gemeenten moest gedragen worden. Bedoeling was deze grond zo snel mogelijk te ontwikkelen, hetgeen gebeurde door de verkoop aan gunstige voorwaarden. De nieuwe eigenaars vormden de grond om tot akkers en weilanden.

Bouw kasteeltje en aanleg Engels park
De Aalsterse senator Léon Leirens - Eliaert kocht (in 1860) 550 hectaren van de gemeente Helchteren en bouwde, op een hogergelegen plek, een vakantiewoning in de vorm van neorenaissance kasteeltje, geïnspireerd door de Toscaanse bouwstijl. Daarnaast werden er een boswachterswoning, stallingen en een wagenschuur gebouwd.

Senator Leirens legde ook een klein Engels park aan met sequoia, thuyadreef, paardekastanjes, rode en groene beuken, Picea orientalis, robinia, evenals een groenten- en fruittuin, afgeboord door twee buxushagen. Hij plantte een voor die tijd nieuwe soort, de Amerikaanse eik, waarvan gezegd werd dat deze op korte termijn uitstekend productiehout zou leveren. Op het domein staan ook twee mammoetbomen, nu zo'n 135 jaar oud. De een heeft een stamomtrek van ca 5,2 meter en is 36 meter hoog, de ander kent een stamomtrek van 3,05 meter en is 25 meter hoog.

In 1896 ging het domein over naar de schoonzoon van de senator, nl. Charles-Anne Lienart (1847 - 1921), zelf senator en bankier. Deze is vooral bekend als sponsor van de fanfare (nu harmonie) Hoeverheidegalm van Lillo, in 1903 gesticht met de fondsen van de familie.

De eerste grove dennenbossen (Pinus sylvestris) werden door Ch.-A. Lienart op heidepercelen geplant rond 1919, enkele jaren na de ontdekking van steenkool te As. Het hout van deze bestanden moest op termijn dienen als mijnhout. Dit hout had een kraak-eigenschap die naderende instorting van mijngangen aankondigde en aldus de levens van de mijnwerkers redde. Vanaf de jaren 1940 - 1950 werd een nieuwe - exotische - soort, Pinus nigra of Corsicaanse den, geplant met dezelfde bedoeling.

In 1921, na de dood van zijn vader, werden de heer en mevrouw Albert Lienart - de Coen de nieuwe eigenaars van het domein. Na de beurscrash van 1929 werden ze verplicht om hun bezittingen een voor een te verkopen om in hun levensonderhoud te voorzien. Zo werden ook tientallen hectaren ondertussen vruchtbaar gemaakte grond van het domein Hoeverheide verkocht.

Na de oorlog werd de toestand van de familie Lienart onhoudbaar en werden de laatste 200 hectaren verkocht, o.a. aan de Hasseltse zakenman Werner Lippens. Deze laatste verkocht het domein reeds in 1951 door aan zijn neef Luc Coolens toen hij naar het buitenland uitweek.

Hoge natuurwaarde
Het domein is op dit ogenblik 70 ha groot en bestaat voornamelijk uit naaldhoutbestanden, zoals reeds gezegd geplant met het oog op de verwerking in de mijnindustrie. Door de sluiting van de mijnen in de jaren '70, worden nieuwe afzetmogelijkheden aangeboord.

Sedert 2004 ligt het ganse domein in VEN-gebied (Vlaams Ecologisch Netwerk) en wordt het, via bosbeheerplannen die duurzaam bosbeleid beogen, langzaam omgevormd naar een gemengd naald - loofhoutbos met hoofdzakelijk inheemse houtsoorten. Open plekken zorgen voor een hogere natuurwaarde.
Kenschetsend zijn de 20 ha landduinen in het midden van het domein die na de laatste ijstijd werden gevormd. Door beplanting werden deze duinen gefixeerd, doch blijven zeer zichtbaar (men vindt er o.a. een eerder zeldzame paraboolduin). Dit gebied is sedert jaren broedplek van de nachtzwaluw.
In de oude beukenbomen achter het kasteeltje broeden zwarte specht en kauwtjes. De thuyadreef is dan weer het uitgelezen domein van goud- en vuurgoudhaantjes. De ree komt in het domein veelvuldig voor. De laatste twee jaren worden er ook everzwijnen waargenomen (waarschijnlijk uitgezet).

Het domein wordt op dit ogenblik ernstig bedreigd door de aanleg van de Noord-Zuid snelweg rond de dorpskernen van Houthalen-Helchteren. Indien deze er komt worden er ongeveer 35 ha. in het midden van het domein eraan opgeofferd en verliest het domein zijn volledige natuurwaarde.

Bezoeken?
Het domein kan bezocht worden, doch enkel na afspraak met de huidige eigenaar.

Adres :
Domein HOEVERHEIDE, de heer Guy COOLENS, Heerkensweg 2, 3530 HELCHTEREN.
tekst: http://users.telenet.be/sequoiadendron/nl/loc/758_domeinhoeverheide.html

Voetbal voor Youssef, Jan en alleman is een nieuw recreatief voetbalproject dat het gemeentebestuur weldra opstart samen met de 6 gemeentelijke voetbalclubs. De bedoeling van het project is dat er in elk van deze voetbalclubs een recreatieve voetbalwerking ontstaat. Deze werking wordt geleid en ondersteund door een gediplomeerd voetbaltrainer. Hoofddoelgroep van deelnemers in dit voetbalproject zijn de 12- tot 18- jarigen, die nog nooit voetbalden of die over minder talent beschikken dan de reguliere voetballer.

In het kader van de opstart van dit project is het gemeentebestuur nog op zoek naar een geschikte persoon om de rol van coördinerende voetbaltrainer binnen dit project op zich te nemen.
Deze voetbalcoördinator staat in nauw contact met de zes voetbalclubs en werkt constructief met hen samen. Het is de bedoeling dat deze persoon een coördinerende rol zal hebben tussen de clubs en het project integraal gaat begeleiden.

Vereisten voor de functie

- Diplomavereisten:

• Leraar L.O. + trainersattest voetbal (initiator, instructeur A of B) of
• Onderwijzer + trainersattest voetbal (initiator, instructeur A of B);

- Bereid om buiten de schooluren te werken (inclusief weekend), afhankelijk van de afspraken met de clubs;
- Naast de pedagogische kwaliteiten en kennis van voetbal, wordt van de kandidaat verwacht dat hij/zij sterk is in communicatie en de uitbouw van netwerken.

Het gemeentebestuur biedt:

Deze persoon wordt door het gemeentebestuur aangeworven op B-niveau (bachelor-niveau) met een deeltijds contract (19 uur) van bepaalde duur. Dit project loopt 1 jaar vanaf 1 januari 2010 tot en met 31 december 2010.

Hoe solliciteren?

Interesse in deze job van gediplomeerd voetbaltrainer voor dit project? Stuur vóór 31 december 2009 een sollicitatiebrief aan het College van Burgemeester en Schepenen met je CV, een bewijs van goed zedelijk gedrag en kopies van je diploma en de vereiste attesten.

Van Helchteren herken je de Heilige Trudo met palmtak en kapel in de hand en van Houthalen is het gouden schild met de leeuw in zwart (sabel) overgenomen.

De figuur van Sint-Trudo kwam voor op oude schepenzegels uit het Ancien Regime, toen Helchteren eigendom was van de Sint Trudo-abdij te Sint-Truiden. Ook is deze heilige de kerkpatroon van Helchteren.

Het schild gaat terug op een schepenzegel uit 1651 waarop hetzelfde wapen voorkwam. Dit wapen behoorde oorspronkelijk aan de familie van Elter of d'Autel, die in de 15de en 16de eeuw eigenaar was van de heerlijkheid Vogelzang, waartoe ook Houthalen behoorde.

De kleuren zijn wettelijk vastgelegd. Minister Weckx, de toenmalige gemeenschapsminister van cultuur heeft dit wapenschild officieel goedgekeurd op 6 oktober 1992.

De Group Machiels vraagt in een brief aan de Vlaamse regering dat de nodige vergunningen zo snel mogelijk worden afgeleverd. Het bedrijf rekent ook op o.a. de klassieke investeringssteun. Het idee om alvast een omleidingsweg te voorzien, die perfect kan dienen als toeleveringsweg voor de REMO site (en de eventuele electriciteitscentral) werd alvast enkele jaren terug als optie gekozen door de Vlaamse Regering. Sommigen zullen zich alvast de vraag stellen of stilaan de puzzel in mekaar valt... 

Vertrek en aankomst voor deze ca. 5 km lange wandeltocht is voorzien aan het sportlokaal van Laak op de Lakerheiweg. Je kan starten met de wandeling van 17.00 tot 20.00 uur.

Prijs: VVK volwassenen 5 euro / kinderen van 3 tot 12 jaar 3 euro – kassa volwassenen 6 euro / kinderen van 3 tot 12 jaar 3 euro – kinderen < 3 jaar en kleuters van de kleuterschool in Laak gratis.

Inlichtingen en inschrijvingen: tel  011 60 66 45.

De gemeentelijke Technische Dienst Regie haalt op 17 december aanstaande, al uw oud metaal aan huis op. Houd er wel rekening mee dat dit alleen op verzoek gebeurt. Diepvriezers, koelkasten, autowrakken en autobatterijen worden niet opgehaald! Stookolietanks enkel indien ze doorgesneden én gereinigd zijn!
Wie zijn oud metaal kwijt wil, moet zich tijdig melden bij het gemeentehuis: tel. 011 60 05 11. Deze melding moet gebeuren ten laatste op dinsdag 15 december.

De naam Stash doet wellicht bij velen een lichtje branden en roept vaak meteen de associatie op met het bekende nummer 'Sadness'. Deze nummer 1-hit zorgde voor dé grote doorbraak van deze muziekband.
Stash haalde met haar songs onder meer al een prestigieuze TMF-Award binnen. Ook op de Zamu-Awards werd de groep bekroond in 2004 voor 'Beste Song' en 'Beste Music Video'. 
Na het succes van ‘Sadness’ hebben zanger en gitarist Gunther Verspecht en de zijnen niet stilgezeten. Momenteel werken ze onder de noemer "All that fire tour" een symfonische theatertour af waarvan de opbrengst integraal naar het project Caprioolkinderen gaat.

Gunther Verspecht draagt samen met Stijn Coninx het peterschap van Caprioolkinderen. Er leven naar schatting zevenduizend kinderen in de riolen van Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië. Zij proberen te overleven in de meest onmenswaardige omstandigheden. 'Caprioolkinderen' probeert voor deze kinderen een nieuwe start te organiseren.  

De symfonische theatertour van Stash belooft een uitzonderlijk spektakel te worden. In 2008 was er de succesvolle samenwerking met operazanger Wilfried Van den Brande waarmee Stash optrad in samenwerking met het Duits gerenommeerd symfonisch orkest ‘Nürnberger Symphoniker’. Het succes hiervan vormde meteen dé aanzet en het idee voor deze symfonische theatertour.

Het concert in het Casino van Houthalen-Helchteren op zaterdag 30 januari 2010 (20.15u) is meteen het slotconcert dat Stash geeft in de 'All that fire tour'. Het zou dan ook super zijn moest dit concert een tjokvolle zaal opleveren die samen zorgt voor een superambiance!
Wees er dus snel bij en bestel nu al je tickets! Hiervoor kan je terecht bij de gemeentelijke vrijetijdswinkel in het mijngebouw of telefonisch op het nummer: 011 89 07 02. Mailen kan ook: cultuur@houthalen-helchteren.be.
Meer info: www.stash.be en www.caprioolkinderen.be .

De gemeentelijke dienst Sport is dringend op zoek naar een lesgever “Zwemmen voor kinderen”.
Heb je een diploma Lichamelijke Opvoeding op zak of ben je houder van het initiatordiploma 'zwemmen', en zegt deze job jou iets, dan is dit misschien wel iets voor jou! Je moet wel 10 weken vrij zijn, vanaf dinsdag 19 januari '10 tot en met 30 maart '10 (tussen 16 en 18 uur).

Geïnteresseerd?
Neem dan snel contact op met de dienst Sport 011 890 724 (25 of 26)! 
Ze bieden je een Vlabuscontract aan en aparte kilometervergoeding.

De Steenkoolmijn van Houthalen was een van de zeven mijnen van het Kempens steenkoolbekken. Deze Kempense mijnzetel was gevestigd in de huidige deelgemeente Houthalen.Het was de mijn die het laatst begon met steenkoolproductie. In 1902 werd er een controleboring uitgevoerd door een groep geleid door André Dumont waarbij bleek dat er ook hier in Houthalen steenkool aanwezig was.

De concessie Houthalen, 3250 hectare groot, werd op 6 november 1911 bij koninklijk besluit toegekend aan drie maatschappijen. In 1919 kochten zij ongeveer 100 hectare grond in Meulenberg. Zij stonden hun recht om steenkool uit te baten af aan de S.A. Charbonnages de Houthalen waarvan de Société Générale de Belgique de grootste aandeelhouder was.

Er werd verder gezocht naar de definitieve zetelplaats. Uiteindelijk koos men voor de aanleg van de uitbatingsplaats op een terrein langs de Grote Steenweg. Speculerende grondeigenaars dwongen de maatschappij om de gronden via gedwongen onteigening te verwerven. De eigenaars kregen 15.000 BEF per hectare. In 1927 konden de concessiehouders definitief met de werkzaamheden van start gaan.

Twee houten boortorens verrezen in 1927 die tussen 1937 en 1939 vervangen werden door twee ijzeren schachtbokken van 71 m hoog. Tussen 1934 en 1936 lagen de werken stil als gevolg van de slechte economische toestand en gebrek aan kapitaal. Een kapitaalsverhoging zorgde er voor dat de werkzaamheden opnieuw werden opgestart. Ook hier koos men voor de bevriezing van de ondergrond om de schachten te kunnen afdiepen. Hoofdingenieur en technisch directeur Achille Ampe , een oud-leerling van André Dumont, ontwikkelde een bevriezingsmethode in één fase die sneller verliep dan die die in andere Limburgse mijnen werd toegepast. Ampe, afkomstig uit Oostrozebeke, was de eerste Vlaamse directeur van deze Kempense steenkoolmijn (van 1942 tot aan zijn dood in 1943).
Op een dag in februari 1939 stapte Achille Ampe zijn woning binnen met een pak in krantenpapier gewikkeld. Hij legde het pak in het midden van de grote tafel die voor het middageten was gedekt met een wit tafellaken en een tafelloper. Toen het pak werd geopend lag de eerst opgehaalde steenkool als een grote zwarte bloemkool midden op de mooi gedekte tafel, het resultaat van jarenlange harde arbeid.

Iedere mijnschacht was voorzien van een lift (kooi) met zes vloeren die 74 personen kon vervoeren of twee kolenwagens per vloer die tezamen 12 ton steenkool en stenen naar boven brachten.

Oorlog bracht Russen en Duitse krijgsgevangenen naar de mijn.
In 1941 werkten 1872 arbeiders ondergronds, 604 bovengronds. 80 bedienden en 7 ingenieurs brachten het totaal aantal tewerkgestelden op 2563. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trachtten de Duitsers via het tewerkstellen van Russische krijgsgevangenen de steenkoolproductie op peil te houden. In Houthalen werkten in augustus 1944 zo'n 407 Russen. Hun rendement lag laag als gevolg van het taalprobleem, hun onervarenheid en slechte lichamelijke toestand door ondervoeding. Ze waren ondergebracht in 8 barakken van 34 m bij 6 m.

Na de oorlog werkten, op last van maatregelen van Achiel Van Acker, op 31 december 1945 zo'n 1135 Duitse krijgsgevangenen in de Houthalense mijn. In april 1946 ontdekte men een op 2 m na afgewerkte onderaardse gang (elektrisch verlicht) die ze hadden gegraven om het kamp te ontvluchten. Op 31 december 1946 werkten 222 veroordeelde collaborateurs in de Houthalense mijn.

In 1949 stelde men vast dat de mijnterril in beweging begon te komen. Sommige dagen wandelde de terril enkele meters ver. Een huis moest worden geëvacueerd en werd even laten bedolven. Ook de verbindingsweg tussen Zonhoven en Houthalen werd bedreigd. De terril was te hoog in verhouding met zijn grondoppervlak.

De steenkoolproductie ging na de oorlog in stijgende lijn. Ze bedroeg per jaar, in ton: 1940: 329.000, 1950: 866.900 en 1956: 1.281.000 (topjaar). Vanaf 1951 leverde een elektriciteitscentrale stroom. Ze was voorzien van drie koeltorens.

De neergang van de mijn begon vanaf 1958 toen de steenkoolcrisis uitbrak. De vraag naar vette steenkool verminderde omdat steeds minder machines deze steenkool nodig hadden. Petroleum verving meer en meer de oude energiebron en de invoer van goedkope Amerikaanse en Poolse steenkool bracht de mijnen in de Kempen nog meer in de verdrukking. Houthalen kampte met nog bijkomende problemen zoals een gebrek aan steenkoolreserves en technische uitrusting. Steenstofbestrijding en gasopvang waren dan weer op topniveau. Na 1956 ging de productie in dalende lijn.

Beslissing tot sluiting in 1962 reeds genomen.
In 1961 sloot de balans af met een verlies van 36 miljoen BEF. De Belgische regereing stelde een saneringsplan op dat rekening hield met besluiten, getroffen door de E.G.K.S.. Die voorzagen in de sluiting van verlieslatende mijnen. In 1962 hakte men de knoop door, een beslissing die nog een tijdlang geheim bleef.

De mijn werd midden 1964 met de steenkoolmijn van Zolder gefusioneerd. Men legde in 1965 en 1978 ondergrondse verbindingen aan. Steenkool van Houthalen werd in Zolder bovengehaald, de schachten in Houthalen zorgden voor materiaalaanvoer, ventilatie en het ophalen van steenafval. Het personeel daalde voor het overgrote deel in Houthalen af. De sluiting van de mijn van Zolder in 1992 betekende ook het einde voor Houthalen.
Houthalen was op alle vlakken aangewezen op de mijn. Door de sluiting daalden de gemeente-inkomsten met 4 miljoen BEF in 1966 en werd ze voor het eerst verlieslatend. Sociale, culturele en sportieve organisaties kregen het moeilijk door het verdwijnen van de financiële steun van de mijn.

Vanaf 1973 werden de gronden en wegen van de mijn door de gemeente aangekocht. Het casino, het kinderheil, de terril en de Tenhaagdoornheide werden ook gemeentelijk bezit, samen met het klooster, de pastorij en de kapelanij. In 1994 en 1997 sloopte de gemeente een aantal gebouwen. Enkel de schachtbokken die men plaatselijk bellefleurs (mooie bloemen) noemt en het hoofdgebouw staan anno 2009 nog overeind.
(bron: 100 jaar steenkool - ik verkoos de mijn - Bib HH)

Het Vlaams onderzoek naar pesten op school dateert van 1994.  Het werd uitgevoerd door Stevens en Van Oost.  De belangrijkste bevindingen waren dat:
- In Vlaanderen gemiddeld één leerling op vijf (20 %) last heeft van pesterijen:
- In het basisonderwijs (10- tot 12-jarigen): gemiddeld één leerling op vier (25 %);
- In het secundair onderwijs: gemiddeld één leerling op zeven (14,2 %);
- Ongeveer 5 % van de leerlingen wordt wekelijks meermaals gepest

Meer recente informatie over het pestgedrag bij de Vlaamse schoolgaande jeugd is terug te vinden in het onderzoek van het viWTA (Vlaams Instituut voor Wetenschappelijk en Technologisch Aspectenonderzoek) uit 2006 over cyberpesten. In dit onderzoek werden ook enkele vragen gesteld over klassiek pestgedrag. Enkele resultaten:
- 56,7% van de bevraagde jongeren is de afgelopen drie maanden het slachtoffer geweest van één of andere manier van pesten;
- 49,3% geeft toe te hebben gepest;
- 78,6% (bijna 4/5) van de leerlingen zegt dat hij/zij de afgelopen drie maanden getuige was van pestgedrag.

Als we kijken naar alle eerder beschikbare cijfers, dan komen we tot de volgende conclusie:
- 3.5% tot 5 % van de Vlaamse jongeren is slachtoffer van ernstige pesterijen;
- omgerekend naar de globale schoolpopulatie gaat het om 30000 tot 50000 Vlaamse kinderen en jongeren die jaarlijks te maken krijgen met dit soort geweld.

Een vervolgonderzoek uit 2008 door het Observatorium voor de Rechten van het Individu over cyberpesten leert ons dat:

- 61,9 % van de ondervraagde jongeren ‘de afgelopen drie maanden’ te maken kreeg met pesterig gedrag via internet- of gsm-communicatie;
- 52,5 % gaf toe in dezelfde periode ook ‘dader’ te zijn geweest;
- 76,3 % was naar eigen zeggen getuige van één of andere vorm van cyberpesten;
- 3,3 % van de jongeren kreeg als slachtoffer te maken met ernstig cyberpestgedrag (minstens 3 x per week); 5 % als dader en 2,6 % combineerde de dader- met de slachtofferrol;
- Nagenoeg 2/3 van de ondervraagde jongeren beoordeelt cyberpesten als ‘een groot probleem’.

In de meeste gevallen is cyberpesten een verdieping van bestaand pestgedrag.  Het komt dus bovenop het klassieke pesten.  In mindere mate leidt het tot een verbreding van het pestgedrag: nieuwe daders en slachtoffers komen er op deze manier bij. 

Wie deze cijfers bekijkt, kan niet anders dan vaststellen dat ze wel vrij hoog liggen. Het leidt dan ook geen twijfel dat er aan het thema 'pesten op school' best wat aandacht geschonken moet worden. Vanuit de schoolomgeving gebeurt dit in de meeste gevallen vrij goed. Maar pestgedrag moet ook thuis in de gezinssituatie aandacht krijgen en een bespreekpunt zijn.

Om de aandacht voor deze problematiek kracht bij te zetten, organiseert Houthalenaar Bob De Wispelaere via facebook een oproep naar iedereen in onze samenleving om dit probleem te erkennen en er aandacht aan te schenken. Bedoeling van De Wispelaere is niet enkel het krijgen van aandacht, maar mogelijk kan er op die manier een platform worden gecreeërd waarbinnen naar oplossingen en acties kan worden gezocht. Vaak is zo'n platform ook een interessant gespreksforum voor zowel kinderen als ouders die met dit pestfenomeen geconfronteerd worden.

Voor meer info kan u terecht op www.facebook.com (dan moet je wel Bob De Wispelaere als 'vriend' toevoegen) of je kan ook meer info bekomen bij Bob zelf: bdewispelaere@raadlimburg.be.

Geel en rood vind je terug in het wapenschild van Houthalen en Helchteren omdat beide gemeenten in de middeleeuwen behoorden tot het Land van Loon. De Graaf van Loon droeg deze twee kleuren in zijn wapenschild.

Een prettig weetje, maar puur toeval, is dat onze gemeentevlag ook de vlag is van het land Bolivië. Bovendien zijn deze drie kleuren de Panafrikaanse kleuren. Ze komen dan ook veel voor op vlaggen van Afrikaanse landen.

De Tazzari Zero heeft een centraal geplaatste motor en achterwielaandrijving. De auto wordt gebouwd door de Tazzari-groep. Een bedrijf dat in 1963 opgericht werd door Giorgio Tazzari en gespecialiseerd is in aluminium legeringen, die ook voor de automarkt bestemd zijn. (foto: www.autokanaal.be)

Het OCMW van Houthalen-Helchteren is nog op zoek naar een aantal enthousiaste onthaalvrijwilligers voor het dienstencentrum Perron-Oost in Houthalen-Oost.  
Heb je een hart voor je medemensen en beschik je over vrije tijd die je op een zinvolle en aangename manier, samen met andere enthousiastelingen, wil invullen? Weet dan dat het je in Perron-Oost van harte welkom bent. Het dienstencentrum is specifiek op zoek naar personen die zich enkele uurtjes per week willen inzetten voor de bezoekers van het dienstencentrum.

Interesse: neem dan vrijblijvend contact op met Cindy Gust, centrumleider Perron-Oost, op het nummer 011 60 09 60 of spring eens binnen in het dienstencentrum. Iedereen is welkom: jong en oud!

Uit de préhistorie, de Gallo-Romeinse en de Merovingische tijd is er maar weinig aanwijsbaar materiaal te vinden over onze gemeente. Pas in 1117 werd het gebied voor het eerst omschreven als HALLU, in 1223 als HALE, maar vroeger werd het soms ook al als HOLTHALEN vermeld in een aantal geschriften. Het gebied behoorde aanvankelijk tot het grafelijk domein van Loon, maar vormde vanaf de 14 de eeuw een onderdeel van de Heerlijkheid Vogelzang (Zolder), alhoewel het rechterlijk bleef afhangen van het Oppergerecht van het Graafschap Loon.

Wanneer de parochie Houthalen, met – volgens sommige bronnen Laak als eerste en oudste kerk -  gesticht is, blijft tot nu toe onbekend. Feit is dat de Norbertijnerabdij van Floreffe (Namen), die omstreeks 1140 Hengelhoef al verworven had, in 1223 door schenking de parochiekerk van Houthalen verwierf en sindsdien daar de pastoor benoemde en de tienden inde.
Later verwierf ze ook nog Kelchterhoef en de kapel van Laak. Zo zou de abdij van Floreffe tot omstreeks 1800 van wezenlijke betekenis zijn voor onze gemeente Houthalen.

Helchteren werd in 1107 voor het eerste geciteerd als HALETRA. Dit gebied behoorde vermoedelijk sinds de 7 de eeuw tot het domein van de Abdij van Sint Truiden. De abten bezaten hier een jachtslot “ Ter Dole “. De abten hadden in Helchteren niet alleen de wereldlijke macht (de schepenen van Helchteren waren bv. afhankelijk van de schepenbank van Sint-Truiden) maar ook inden ze hier de tienden en benoemden ze de pastoor van de vermoedelijk in de 11 de eeuw gestichte kerk in Helchteren. Ook deze situatie zou blijven duren tot aan het einde van het “Ancien Régime“.

Houthalen en Helchteren waren vroeger twee aparte gemeenten. Ze bezaten uitgestrekte heidegebieden. Over de begrenzing daarvan werd er eeuwenlang getwist tussen de beide gemeenten en ook met de andere buurgemeenten.

Zoals alle gemeenten kregen ook Houthalen en Helchteren hun deel van de ellende tijdens de oorlogen. Niet veel mensen weten het nog, maar op het einde van de 2de Wereldoorlog werd vooral Helchteren het terrein van een felle strijd tussen de Duitsers en de Britten.

Houthalen en Helchteren bleven, ondanks de ontsluiting door wegen en spoorwegen,  tot in het begin van deze eeuw typische Kempense landbouwgemeenten met maar een paar ambachtelijke bedrijfjes. De steenkoolwinning bracht hierin een totale ommekeer. De inwerkingstelling van de mijn Helchteren-Zolder (1930) en van die van Houthalen (1939) veranderde op korte tijd het uitzicht van deze landelijke gemeenten. Zo deed de sterke bevolkingstoename (van ca 3000 begin 20e eeuw tot 30.000 op dit ogenblik) en de ermee gepaard gaande oprichting van cités het agrarisch karakter van deze dorpen nagenoeg volledig verdwijnen. (foto: toenmalig mijnterrein)

In 1964 fusioneerde de mijn van Houthalen met deze van Zolder en werd het aantal werkplaatsen sterk ingekrompen. Ter compensatie werden industrieterreinen opgericht waarop een aantal vrij grote bedrijven gevestigd zijn.

Momenteel is Houthalen-Helchteren geëvolueerd tot een semi-stedelijke kern met een handelscentrum en talrijke scholen en met een sterk toeristisch aanbod, dankzij  vooral de uitgestrekte natuurgebieden en de vakantiedomeinen.

Deze info en nog veel meer interessante weetjes over onze gemeente, kan je terugvinden bij Heemkundige Kring 'de Klonkviool'. Neem contact op met het bestuur van deze Heemkundige Kring of bekijk alle info op hun website: http://users.telenet.be/heemkringhouthalenhelchteren/index.htm.


Hoe komen we aan de naam Houthalen-Helchteren?

Houthalen : De uitleg voor het voorvoegsel 'hout' moeten we niet ver gaan zoeken : het duidt op de aanwezigheid van bossen en bomen - meer bepaald eiken- en berkenbomen - in deze streek.
'Halen' of 'Hallu' betekent 'bochtig hoogland'. Wie met de fiets van de Groenstraat langs de Grote Baan, de Hoogstraat of de Diepestraat naar het centrum rijdt, heeft vast al gemerkt dat dat hoog gelegen is.
Houthalen wil dus zeggen : bochtig hoogland in de bossen.

Helchteren: Deze naam is afgeleid van de Germaanse term voor jeneverbesstruik : Halahdrja. De jeneverbes is een naaldboom die je nog vaak tegenkomt op de heide. De vruchten ervan worden gebruikt om de met graan gestookte jenever extra smaak te geven.
Helchteren wil dus zeggen : plaats met veel jeneverbesstruiken.

Op 5 december a.s. vertellen we je op deze blog meer over de vlag van Houthalen-Helchteren...