HOE FRYBREAD POPULAIR WERD BIJ DE INDIANEN.

In de Crow Agency, een groot reservaat in zuidoost Montana werd Bernadette Smith gevraagd om iets te vertellen over de traditionele gerechten die zij klaarmaakte.

Smith maakte een opsomming: “..er is bessen pudding :Je maakt een papje van bloem en water dan voeg je bessen en suiker bij. Er is ook bizon –pudding dat gemaakt wordt met bloem, bizon vet en wilde kersen, wanneer die verkrijgbaar zijn”.

Veel van het Indiaanse koken hangt af van de seizoen- ingrediënten.

Toen noemde Smith Frybread ,het meest bekende en erkende Indiaanse voedsel. “Ooit heb ik frybread met bizon en specerijen gemaakt. We noemden het Indian taco”.

Verbazend is dat  Frybread, net zo min als de twee puddingen niet echt traditioneel zijn.

Bloem is niet traditioneel voor inheemse culturen.Vele ingrediënten die geassocieerd worden met de traditionele keukens zijn eigenlijk tamelijk recente ontwikkelingen.

Voor Columbus nieuwe wereld - producten leverde aan de oude wereld hadden de Italianen geen tomaten saus, de Ieren hadden nog nooit een aardappel gegeten, en de Schechuan Chinese keukens kenden geen Chili . Op dezelfde manier hadden de Indianen geen tarwebloem, dat voedsel hebben ze gekregen van de Euro-Amerikanen.

In het Smithsonian Magazine (juli 2008) lezen we: “Om te voorkomen...dat de inheemse bevolking zou verhongeren  heeft de regering hen witte bloem, suiker en vet gegeven “.

Vandaag is het Frybread een Native Amerikaans symbool geworden van: overleven onder harde omstandigheden door iets lekker en voedzaam te maken uit ingrediënten die ze voordien nooit gebruikt hadden.