Arcil heeft een vreselijke hekel aan de grasmaaimachine.Waarschijnlijk doet hij daarom zo zijn best om er voor te zorgen dat er zo min mogelijk gras overblijft. Maar ook het beetje gras dat er nog ligt moet af en toe gemaaid worden. Arcil springt dan luid blaffend om de grasmaaier heen en loopt het baasje voor de voeten. Het gevolg is dan ook dat Arcil  binnen moet blijven terwijl het baasje het gras maait. Zo'n zelfde soort probleem heeft het vrouwtje gehad met de stofzuiger, maar dat is inmiddels lang geleden al opgelost. Ze wilde wel eens proberen of Arcil dit ook af valt te leren. Dus heeft ze de grasmaaier (voorlopig nog met uitgeschakelde motor)  gepakt en een "snoepje" en Arcil naast zich laten lopen. Zo langzamerhand hield ze het snoepje wat hoger en wat langer vast. Zo wil ze proberen het zover te krijgen dat Arcil gewoon in de tuin kan blijven als het gras gemaaid wordt. Bovendien maakt de grasmaaier, als hij over de stenen rolt, een zelfde geluid als de karren waarmee de kinderen uit de buurt voor het huis langs racen en dan gaat Arcil ook ontzettend tekeer. Dus, wie weet, behoort dat misschien dan ook tot de verleden tijd.

Ja hoor, hij komt er weer aan. Even zag het er naar uit dat er dit jaar geen paardenbloemenwijn gemaakt kon worden. Officieel is 23 april paardenbloemen-plukdag oftewel St. George's Day. Maar wegens andere bezigheden in die periode zou het er niet van gaan komen. Maar gisteren bleken ze ineens vrolijk in bloei te staan en dus trok het baasje er op uit om alsnog te gaan plukken. En het vrouwtje dacht al dat ze er dit jaar mooi van af kwam.

Niet dus. Dus tot laat op de avond was het weer het geel zoveel mogelijk van het groen scheiden geblazen. En nu maar afwachten of het resultaat weer net zo zal zijn als in 2009.

Het baasje is herstelwerkzaamheden aan het verrichten in de tuin.  Heel even hadden de baasjes hun hoop stilletjes gevestigd op België. Daar zou dè oplossing vandaan komen voor herstel van een gazon waarop drenten zich hebben uitgeleefd. Zie blog: Drie Drentsche Patrijshonden
 http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/archief.php?ID=632003
Ze dachten aan (en hoopten op) een soort wondermiddel. Helaas bleek het dezelfde truc die hier ook al eerder is toegepast. Alleen gebeurt het daar een stuk netter en rigoureuzer.
http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/archief.php?ID=633456
Het baasje gaat nu maar proberen of  hij de tuin bij stukjes en beetjes netjes kan krijgen. En hopen op de juiste combinatie van regen en zon.

Van achter het raam ziet Arcil met lede ogen aan dat zijn race-route wordt onderbroken door een stuk gaas.
Dit is pas het begin, want volgens de baasjes heeft Arcil de hele tuin naar de filistijnen geholpen. Maar eerst maar eens kijken of het zo lukt. Want op dat stuk moet weer gras gaan komen. En als dat goed gaat, wordt het volgende stuk onder handen genomen.

De regen doet vooralsnog in ieder geval zijn werk,
en goed ook.

"Als de hele tuin gedaan is kunnen we waarschijnlijk weer van voren af aan beginnen", sprak het vrouwtje optimistisch.

Het was vanmiddag te mooi weer om wat "nuttigs" te doen. De ramen waren gelapt en de vloer gedweild, dus vond het vrouwtje dat ze lekker een boek mocht gaan lezen in de tuin. Maar toen ze alle mooie frisse kleuren van de planten zag heeft ze in plaats van een boek het fototoestel maar gepakt.

Nog wat foto's.

 

Wat hebben ze een prachtig weekend gehad. Het is een eindje rijden maar het was de moeite dubbel en dwars waard. Via internet hadden de baasjes een huisje in Drenthe gevonden met een volledig omheinde tuin van 2000 m2.

Het huisje zag er ook mooi uit en dat is het ook. Gezellig ingericht en alles netjes schoon. Het ligt heerlijk vrij, aan het eind van een weggetje waar verder niemand langskomt. Bovendien was het schitterend weer. Ze waren heel wat van plan, maar uiteindelijk zijn ze, op een prachtige bosrit te paard na van het baasje, voornamelijk "thuis" gebleven.

Het baasje had voor de gelegenheid de eerste fles van zijn eigen gemaakte druiven-wijn meegenomen en die was bijzonder goed geslaagd. Het baasje zegt al dat hij de rest van de flessen alleen bij speciale gelegenheden open gaat maken.
 
Arcil kon zich ondertussen volledig uitleven in de tuin. Hij heeft het zo druk gehad met vogeltjes verjagen en achter tennisballen aanrennen dat hij, vanaf dat ze thuisgekomen zijn, alleen de bench is uitgekomen om te plassen en te eten. De vogeltjes daar hebben het niet gemakkelijk, want het huisje is enorm in trek bij hondenbezitters. In de tuin staat zelfs een complete kennel met binnen- en buitenverblijf waar eventueel gebruik van kan worden gemaakt.

De eerste nacht was wel problematisch. Arcil wilde de bench niet in. Thuis hoeft dat niet meer, maar in een vreemd huis toch maar liever wel vinden de baasjes. Hij heeft zijn misnoegen daarover de hele nacht luidkeels geuit. Maar de tweede nacht was hij kennelijk zo moe dat hij vanzelf al ging en heeft zich tot 6.00 uur niet laten horen. 's Morgens heel vroeg (6.30 uur) ging het baasje lopen met Arcil langs een bosrand en toen hebben ze in een akker daar tegenover ook nog 5 reeën gezien. Het baasje moest alle zeilen bijzetten om Arcil in de hand te houden, want die wilde ze wel eens van wat dichterbij bekijken.

Het bos was zo dicht begroeid dat je er geen halve meter doorheen kon kijken en toen er ook nog een haas voorbij schoot heeft het baasje besloten Arcil daar maar niet los te laten.

Het baasje plant overal waar hij nog een plekje ziet druivenplantem. Als hij een plantje ziet staan dat het niet zo goed doet (of nog geen knopjes heeft gevormd) zegt hij tegen het vrouwtje terwijl hij de daad bij het woord voegt: "Deze kan er wel uit, hè?" Dus afgelopen weekend heeft hij op de kale plekken nieuwe druivenstokken gezet en ik heb daarbij goed geholpen. Alleen ben ik met een (volgens mij) oude plant gaan sjouwen maar volgens het baasje was het nog een goede met wortels eraan. Daar was hij niet zo blij mee.

En ik mag er ook niet tegenaan moet plassen, dat moet ik maar tegen de pisboom doen. Eigenlijk is dat de kerstboom die de baasjes na Kerstmis en de vorstperiode in de tuin hebben gezet. Ze dachten dat die de vorst niet zou overleven, maar wonder boven wonder doet hij het nog. Ik vind het een hele mooie boom om tegen te plassen en eigenlijk vinden de baasjes het ook wel best als ik maar nergens anders tegenaan plas. Ik moet dan wel precies weten hoe ik moet gaan staan anders prikt-ie. En die druivenplanten prikken tenminste niet, dus als ik hoge nood heb doe ik het stiekem lekker toch tegen de druiven.

Sinds ongeveer een week slaapt Arcil niet meer in de bench. Dat hadden ze al een keer eerder uitgeprobeerd, maar daar was hij te onrustig voor. Liep de hele nacht van voor naar achter door de kamer en blafte om ?? (de baasjes hadden geen idee waarom). Dus dat experiment heeft een dag of twee geduurd en is toen weer stopgezet in het belang van de nachtrust van hond en, vooral, baasjes. Maar omdat ze een mooi kussen voor Arcil willen kopen dat op de plaats van de bench moet komen hebben ze het opnieuw geprobeerd en nu gaat heel goed. Waar hij nu 's nachts slaapt wisten de baasjes niet en dat wilden ze ook maar niet weten (maar de bank vertoonde wel verdacht veel haren).
 Arcil kan kiezen uit een
    
bench met geopende deur,     een mand met een kussen,
    
een kussen op de vloer in de keuken     en een vloerkleed in de kamer.

Dus keuze genoeg zou je zeggen.  Hééél lang geleden heeft het vrouwtje een blauwe maandag een cursus binnenhuis-achitectuur gedaan. De "MBZ" is het enige dat daar nog van is blijven hangen en stond voor "Meest Behaaglijke Zitplek". Dat is de plek waar vandaan je de kamerdeur ziet (veilig gevoel, je ziet wie er binnenkomt) en een goed overzicht over de kamer hebt.
Nou zijn er op de bank ook nog verschillende plekken waaruit je kunt kiezen en aan de hoeveelheid haren te zien heeft Arcil duidelijk zijn "MBZ" gevonden of in dit geval, beter gezegd, de "MBL". Hij is er echter nog niet op heterdaad betrapt.
Diezelfde plek is ook al door het baasje gekozen is als "MBL".

Oftewel de Meest Behaaglijke Ligplek

.

Hier lagen er zes,

toen de telefoon ging. Het vrouwtje brood wilde net brood gaan klaarmaken voor haarzelf en vast voor de volgende dag voor het baasje.
Een verdacht geluid deed haar snel teruglopen naar de keuken en ze zag nog één boterham op de plank liggen terwijl Arcil bezig was boterham nummer vijf in een sneltrein-tempo weg te werken.

Eindelijk heeft Arcil het voor elkaar. Het vrouwtje lag op straat. Arcil wil naar iedere hond toe die we tegenkomen. Dit keer was het een, eveneens behoorlijk trekkende, golden retriever. Om Arcil dichter bij zich te houden verpakte het vrouwtje de riem terwijl Arcil op dat moment besloot een sprong te doen naar de andere hond en hop, daar lag ze. Met een soort van automatisme hield ze de riem stevig vast zodat Arcil zijn voornemen niet verder kon uitvoeren. Op de grond liggend zei ze: "ZIT" en hij zat. Zo kon ze toch nog met enige waardigheid overeind krabbelen en na verzekerd te hebben dat het wel ging vervolgden ze hun wandeling, die verder opvallend netjes verliep. In de loop van de dag bleek dat de rechterarm er niet helemaal ongehavend van af was gekomen. Een igetapete pols is het resultaat.

Terwijl ik me lekker in de tuin aan het vermaken was hebben de baasjes de laatste handelingen aan de druivenoogst van afgelopen jaar verricht. Het vrouwtje kwam wel steeds kijken als ik weer eens gek aan het springen was, dan dacht ze dat ik weer een pad gevonden had.
De wijn zit eindelijk in flessen, de witte althans. Het baasje heeft er al van geproefd en zegt dat hij erg lekker is.
 
Het resultaat is 12 flessen. De rode wijn moet nog gebotteld worden en dat zal naar verwachting 24 flessen opleveren. Het vrouwtje heeft etiketten gemaakt. En ik heb er helemaal niets aan gedaan. Nou ja, niks. Ze hebben mijn naam eraan gegeven.
 

Wat een boel vogeltjes.
Weer te laat!!!


Favoriete plekje in de zon.

......het is een drentje. Want een ezel stoot zich in het gemeen niet 2 maal aan de zelfde steen. Arcil was in de tuin en rende achter iets aan, pakte het op met zijn bek en gooide het weer weg. Toen zag het baasje ineens dat datgene wat weggegooid werd, wegsprong en Arcil er achteraan. Alle bellen gingen rinkelen bij het baasje toen hij dat zag. De paddentrek was begonnen en die trekken ook door onze tuin.
 Toen Arcil net een paar maanden oud was had hij ook al eens met een pad gespeeld met als gevolg opgezette en rode oogleden wat ook nog ging jeuken. Toen zij we ook nog laat op de avond naar de praktijk geweest.
 Met moeite konden we Arcil binnen krijgen en toen hij binnenkwam was het schrikken. Het leek wel of hij een stuk zeep had opgegeten, zoveel schuim stond er op zijn bek. Gelijk de dierenarts maar gebeld. Wat we konden doen was zijn bek uitspoelen en als dat niet lukte zoveel mogelijk water laten drinken. Bek uitspoelen lukte uiteraard niet, dus maar een brokje in een bak water gestopt zodat hij water binnenkreeg in een poging het brokje te pakken. En nu maar hopen dat hij beter tegen padden bestand is dan toen het nog een puppie was. Dat wordt vannacht vast wel een keer het bed uit om te kijken of het allemaal nog goed gaat.

ER IS ER ÉÉN JARIG, HOERA












BAASJE, VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG



Dit staat op je te wachten als je vanavond thuiskomt. Dan kun je vast een beetje raden wat er in de pakjes zit.

Alweer sneeuw, vrouwtje???

 

Zo af en toe "proberen" de baasjes eens een ander bos. Dit keer zijn ze naar Rhenen geweest. Arcil heeft een  tijdje lekker lopen struinen. Er was zegge en schrijve één andere hond in het bos en Arcil vond het nodig om deze hond te belagen. De hond was aangelijnd en Arcil terugroepen hielp niet. Dus moest hij er afgetrokken worden. Omdat hij steeds terug wilde naar die hond hebben de baasjes hem maar aangelijnd en was de lol er èn voor de baasjes èn voor Arcil af. Ook al omdat het baasje op een steen stapte en zijn enkel verzwikte bij het terughalen van Arcil.