Het lijkt erop dat we een aardige routine ontwikkeld hebben. 's Morgens om 5.30 opstaan, Arcil uit de bench laten, dan het begroetingsritueel en in de tuin laten. Ondertussen Hans weghelpen, Arcil wat water geven en daarna nog even laten dollen. Dan nog even de tuin in en rond 6.30 hij de bench en ik boven het bed in. Zo tussen 8.00 en 8.30 beginnen we opnieuw, maar nu met eten voor Arcil en weglating van Hans. Dan speelt hij een tijdje en als ik denk dat hij moe is, lok ik hem de bench in. En ga me met de normale dagelijkse dingen bezighouden.
Vanmorgen kwam het vrouwtje met een grote tas de kamer in en pakte nog een andere tas en sleutels. Arcil hield het vanuit de bench angstvallig in de gaten. Wat gaat er nu gebeuren? Ze gaat toch niet weg? Zo stout is-ie toch niet geweest? Ja hoor, ze gaat echt weg. Zuchtend ging-ie maar weer liggen. Maar na een uurtje was ze er alweer. Ze had (zo snel mogelijk) boodschappen gedaan om zo vlug mogelijk weer bij Arcil te zijn, want dit was de eerste keer dat hij alleen bleef. Maar Arcil zat heel lief te wachten tot ze hem weer uit de bench liet en toen hebben ze heel leuk gespeeld. Alleen zou het vrouwtje krab-en bijtbestendige armen en handen moeten hebben, want nu zegt ze steeds dat Arcil rustig moet doen en dan is het lang niet zo leuk. Maar er zijn zoveel leuke dingen. Soms schuift-ie per ongeluk z'n kluif onder een kast als de baasjes het niet zien en dan gaat -ie aan de kast gaan liggen kluiven om de kluif eronder vandaan te krijgen. Dan worden ze weer boos, maar ze weten niet dat de kluif er onder ligt. Gelukkig kreeg hij een nieuwe kluif, dus maar proberen die onder diezelfde kast te krijgen als ze kijken. En ja hoor, na een hele tijd lukte het eindelijk en het vrouwtje zag het toevallig ook nog. Voor de zekerheid nog maar even aan de kast kluiven, want dan komt ze vast wel overeind. Gelukt, maar wat neemt ze nu mee? Een lang zwart ding met een soort van hand eraan. Ze gaat 'm toch niet slaan? Nee, dat doet ze vast niet. Dat doet ze nooit. Oh nee, ze gaat er mee onder de kast en "hee, daar liggen 2 kluiven". zegt ze. Ze geeft Arcil de mooie nieuwe kluif, maar daar heeft -ie al die moeite niet voor gedaan. Dat ouwe afgekloven stukje is veel lekkerder. Gelukkig kreeg-ie dat ook nog. dus dat maar gauw veiliggesteld in de bench.
Terwijl 't vrouwtje bezig is de steentjes bij elkaar te vegen, gaat Arcil ervan tussen met de stoffer. Dat is leuk en nu maar snel naar de bench rennen anders pakt ze het weer af. Dat rennen is wel een beetje moeilijk, want eerst moet er nog een drempel overwonnen worden en dat is best lastig met zo'n raar ding in je bek. Maaar 't vrouwtje komt hem helemaal niet achterna. die pakt wat anders. En ja hoor, dat is de zoveelste foto. Het is maar goed dat ze inmiddels weet hoe het allemaal werkt. Tot voor een paar weken kon ze alleen nog maar e-mailen en een beetje op internet kijken en natuurlijk spelletjes doen. Nu heeft ze al een weblog aangemaakt, kan ze foto's maken en ze zelfs op de computer zetten en daarvandaan weer hier naar toe. Dat wordt nog wel eens wat. Misschien leert ze ook nog wel eens een hondje op te voeden. Want als ze weer achter de computer zit en (heel hardleers) de sloffen weer onder de stoel heeft liggen, gaat Arcil er mee vandoor. Dat had ze pas bij de tweede slof in de gaten. Maar Arcil heeft ze, heel slim, niet naar de bench gebracht, maar naar een bijzettafeltje met 3 bladen. Op de hele lage kan-ie mooi liggen en z'n prooi naar toe brengen zonder dat 't vrouwtje het kan zien
De baasjes denken dat Arcil heel slim is, want hij weet best wel aan te geven, wanneer hij plassen moet. Maar als hij net geweest is en weer eens iets doet wat niet mag en dus bestraffend wordt toegesproken dan doet hij het nijd in de kamer (denken ze). Dan gaat hij ook nog hoopvol zitten wachten op een brokje als hij binnen heeft geplast. Zo van: " Kijk eens, hoe goed ik heb geplast".
Het gedonderjaag is nu al begonnen. Na weer een rustige nacht, Arcil heeft vanaf 23.00 gisteravond tot vanmorgen 6.20 in z'n bench doorgebracht, is het gelijk na het plassen al bal. Happen, bijten enz.
Later in de ochtend:
Na nog een tijdje dollen toch maar weer z'n bench opgezocht. Heel stilletjes ben ik naar boven gegaan, om te proberen nog een uurtje te slapen. Dat lukte wonderwel. Ik werd namelijk pas om 9.15 weer wakker. Dus snel naar beneden om te kijken hoe Arcil het maakte. Die lag heerlijk op een botje te kluiven. Rustig het deurtje opengemaakt en Arcil naar buiten. Terwijl hij in de tuin rondrende ben ik bezig geweest de laatste steentjes die, (als een soort versiering om een randje beton aan het oog te onttrekken) voor de schuifpui lagen weg te halen. Iedere keer als Arcil naar binnenkwam nam hij zo'n steentje mee naar binnen. We waren bang dat hij die door zou slikken. Inmiddels lag er al een hele verzameling, die ik al had afgepakt, op een tafeltje. Gisteravond had Hans al het meeste weggehaald, maar het werd te donker om alles weg te halen.
Nog even over gisteren. We waren op een gegeven moment Arcil zo zat dat we hem in z'n bench gelokt hebben en toen het deurtje dichtgedaan. Daar was hij het helemaal niet mee eens, hij ging tekeer als een mager speenvarken. Tsja, wie heeft dan wie te pakken? Toch maar laten razen, hij mocht eens denken dat het werkt. Op een gegeven moment gaf hij het op en toen heb ik maar weer snel het deurtje opengemaakt. Maar gelukkig ging de nacht weer prima.
Vandaag was het zover. Arcil zou vandaag de eerste officiele visite krijgen. De vader en moeder van het baasje, Gert en Nel. Maar eerst mocht hij nog met Hans wandelen in de straat. Dus netjes het riempje om, dat was al niet leuk. Toe de voordeur uit, dat ging nog net. Maar dan de straat, he. Er was helemaal niemand, geen mens, geen kind, zelfs geen hond. En toch vond-ie het doodeng. Hij dook steeds achter de benen van de baas. En dan lig je eindelijk lekker in je bench te slapen, komt er visite. Daar schrik je dan zo van dat je het mooie eigengemaakte tussenschot er bijna uittrapte. En maar blaffen. En maar weer verstoppen achter de benen van de baasjes. Held!!!! 't Heeft even geduurd, maar uiteindelijk kroop hij uit z'n schulp en zat lekker bij Nel op schoot. Dan is-ie net de aanbiddelijkheid zelve. Zooo schattig, dat je je niet kan voorstellen dat hij zo tekeer kan gaan. Ook vanavond na het eten was het weer bal. Maar ik heb meen ik ergens gelezen dat ze dan hun energie nog kwijtwillen en dat je ze hun gang maar moet laten gaan. Ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar 1 ding weet ik wel, morgen krijgt hij z'n eten na ons.
Was dat schrikken stond ik lief naar het baasje te kwispelen, die met wat knopjes bezig was, begint er ineens een andere man te praten. Hoe kan dat nou? Daar is het baasje, maar waar is die pratende man? In de hoek staat wel een groot bruin ding, dat praat. Gisteren kwam daar toch muziek uit? Maar toen zei het baasje, dat daar soms wel eens een meneer, of ook wel eens een mevrouw, in zit die Frans praat. Ik was best wel een beetje bang, maar toen het vrouwtje er gewoon bij ging zitten, ben ik ook maar even gaan kijken. Maar nu komt er gelukkig weer muziek uit. Dat vindt het vrouwtje ook fijner, heeft ze me verteld. Want die meneer verstaat ze niet zo goed. Ik was er in de war van, maar ik maak de baasjes lekker ook in de war. Dat is hartstikke leuk. Dan ga ik lekker in hun broekspijpen hangen of zo en dan gaan ze weer in allerlei boeken kijken. Maar daar worden ze niet veel wijzer van. Want ze zeggen, dat ze makkelijk praten hebben in die boeken, want die kennen Arcil (dat ben ik) niet. Wat ook leuk is, is in hun handen bijten. Hoe harder ze roepen dat dat niet mag, hoe leuker ik het vind. Als ze dan uiteindelijk hun handen omhoog houden, dan ga ik gewoon lekker hoog springen. Wat was dat leuk en wat waren ze moe.
Zowel Arcil als het vrouwtje zijn uitgevloerd. Ze zijn bijna de hele dag aan het vechten geweest wie de hoogste in rang is. Helaas besluit Arcil op dit moment (23.03 uur) dat hij nog niet moe genoeg is, en begint weer met een gordijn te sleuren. Men zegt, dat puppy's veel moeten slapen. Maar daar heeft Arcil nog nooit van gehoord. Misschien gehoord wel maar niet geluisterd. Ondertussen nog even geplast en gepoept. Eerst geplast en net toen hij weer binnen was besloot hij toch ook nog maar te poepen. Misschien om het overzichtelijk te houden of om het vrouwtje te pesten. Of zou het zijn om zeker te zijn van 2 brokjes?
Ons wordt steeds gevraagd hoe het met onze nachtrust gaat. De vraag " Hoe is het gesteld met de dagrust?" zou beter zijn. Dagrust is er niet bij. Vandaag vanwege het mooie weer vrij veel tijd in de tuin doorgebracht. Ieder blaadje, ieder grassprietje is voor Arcil. Probeer hem daar maar eens van af te houden. We hebben ook een vijver in de tuin. Die heeft ook nogal wat aantrekkingskracht. En ik heb toch liever niet dat hij daarin valt. Dus rustig een boek lezen is er dan niet bij. Laat in de middag en vanavond was hij helemaal door het dolle heen en totaal niet meer in de hand te houden. Was ons zeker weer aan het uitproberen. Zo, Arcil slaapt uiteindelijk en het vrouwtje gaat dat ook doen.
Ik zit hier verstopt achter een boom. Dan kan het baasje lekker niet zien wat ik doe
Arcil werd ook nog even gewogen. Het was wel moeilijk om hem lang genoeg stil te houden, maar uiteindelijk werd het 4,95 kilo. Precies een week geleden woog hij 4 kilo. Ondertussen kwam er een mevrouw met een kat in een reiskooi binnen. dat was toch ook wel weer interressant. De mevrouw was ook wel leuk volgens Arcil. Hij ging er meteen op af om nog wat aaien te krijgen en natuurlijk lukte dat. Van de meneer, die aan de balie stond moest hij niet veel hebben, terwijl die hem zo aardig toesprak. Want wat had Arcil een mooie tekening en je kon zo wel zien dat het een hele grote hond zou worden, heel behoedzaam schoof hij richting die meneer en toen was alles goed. Toen we op weg naar buiten gingen, kwam er net een grote hond binnen. Dat was wat minder leuk. Toen lag er ineens een klein plasje op de grond. De dierenarts had dat gezien en kwam gelijk met een stuk keukenrol. (Bij haar trok hij het toch maar niet uit de handen.) Ze zei tegenArcil dat het niet erg was dat hij plaste, want dat het betekent dat hij keurig begreep wat zijn plaats in de roedel was. Tja, z'n soortgenoot hoefde er niets voor te doen om te zorgen dat hij de hogere in rang is. Hij probeert ons ervan te overtuigen dat hij dat hier is. Voor een 8 weken oud hondje doet hij net alsof hij heel wat mans is.
Voor ik het vergeet, Hij heeft weer heel netjes de nacht doorgebracht. Een ingebouwd wekkertje wekt me iedere morgen tussen 5.15 en 5.30. Dan ga ik gelijk naar beneden om Arcil naar buiten te laten. Tot op heden gaat dat geweldig goed. Meestal (klinkt net of hij al weken bij ons is) raast hij dan ook even uit en dan gaan we allebei nog een uurtje of iets langer slapen.
Hij heeft weer een paar nieuwe spelletjes ontdekt. Hij krijgt namelijk, als hij netjes buiten plast, gelijk een puppybrokje. Af en toe denkt z'n vrouwtje dat hij geplast heeft en krijgt hij een brokje. Dus nu zit-ie af en toe in de plashouding, bij voorkeur op een plaats waar het moeilijk te zien is, en komt hoopvol om een brokje. Of hij gaat voor de schuifpui staan alsof hij naar buiten wil om te plassen. Dus de schuifpui wordt maar weer eens opengedaan en dan gaat meneer alleen een blaadje halen.
Het baasje is vrij vandaag, dus maar even gauw met hem op de foto, voor je het weet zie je hem de hele week weer niet. Maar hij wilde alleen maar met die grote hoed. Ik ben ook bij de dierendokter geweest, dat was best wel eng. maar ze waren heel aardig. Ze gingen me allemaal aaien en zeiden dat ik een mooi hondje ben. Ik heb wel daar geplast, maar dat was van de schrik, omdat er een andere (grote) hond was. Volgende week mag ik weer, want dan krijg ik een prik.
Het was wel spannend allemaal. Weer in de auto, Maar dat lijkt hij wel leuk te vinden. Probeert uit het raampje te kijken, maar dat lukt niet erg. Dan gaat hij maar rustig liggen. En toen naar de dierenarts om vast even kennis te maken, dan is hij dat enigszins gewend, want volgende week krijgt hij z'n 9 weken- enting. Toen we met Arcil, aan het riempje, binnenkwamen, kwamen er gelijk een paar meisjes op af om hem lekker aan te halen, dat hij vond ie wel prettig. De praktijkruimte in was even iets minder, dat rook een beetje vreemd. Maar ook daar was hij al vrij snel aan het kwispelen. Alleen op de tafel was het toch wel even bibberen. Ze heeft hem gelijk maar even nagekeken. Alles was prima in orde. Dat verwachtten we ook wel, maar altijd prettig om te horen. Nog wat tips gekregen en dat was dat. Arcil vond het er kennelijk nogal leuk, want het kostte enige moeite hem weer mee te krijgen. Bij de assistente een afspraak gemaakt voor volgende week. Ook voor een puppybegeleidingconsult. Dat wordt door de praktijk aangeboden. Daar maken we dus dankbaar gebruik van. Wordt vervolgd. Er moet ook nog eten gemaakt worden.
Dit is al een oude foto hoor, net zoals die grote, want hier ben ik pas 7 weken en 6 dagen. En zeg nou zelf, 8 weken klinkt toch veel beter. Zo, nu ga ik gauw weer slapen en zal het vrouwtje straks wel verder schrijven.
Ja, vandaag is Arcil 8 weken en vannacht heeft-ie helemaal alleen in de bench in de woonkamer geslapen. Ik heb met m'n oren halfopen (als dat al mogelijk is) geslapen en van alles gehoord. Geloei van koeien, auto's, vogeltjes en iets dat op het geluid van een ezel leek. Maar Arcil heb ik niet gehoord. Vanmorgen om 5.15 uur hoorde Hans, toen hij uit bed ging, wat tegen spijlen krabben. Daar stond Arcil, klaar wakker zonder piepen, te wachten op de dingen die komen gingen. En dat was ik, die het deurtje van de bench openmaakte. Daarop volgde een gezellige begroeting. Hans, die even kwam kijken voor hij zich in de badkamer terugtrok, werd ook zeer enthousiast begroet. Daarna even de tuin in om te plassen, naar binnen om water te drinken, Hans "helpen" met schoenen aantrekken door alvast de veters voor hem te pakken. Daarna de tuin weer ingestuurd, want de grote boodschap leek eraan te komen. En dat was ook zo. Weer even dollen met alles wat voorhanden was en toen uitgeput de bench weer ingewaggeld.
Vannacht weer op de bank geslapen. Arcil ging al vrij vroeg slapen in zijn bench en heeft na 22.00 uur niet meer geplast. Het gevolg was dat ik om 3.15 uur wakker werd gepiept. Snel een joggingpak aangeschoten en Arcil buiten gezet en daar heeft-ie keurig geplast. Weer terug in de bench gezet, heel even gepiept en snel weer in slaap gevallen. Om 5.40 werden Arcil en ik ruw gewekt door de baas met de mededeling dat hij over een kwartier weg wilde. Dat betekent : Koffie apparaat aanzetten (was 's avonds al klaargezet) - Brood (gisteren al klaargemaakt), koffiemelk en gewone melk uit koelkast pakken - Thermoskan, koffiekopje (melk en suiker erin doen} en melkbeker (melk inschenken) klaarzetten - Brood in tas doen - Als koffie klaar koffie in kopje doen en rest in thermoskan. Ondertussen water voor thee voor mezelf koken. En dat alles terwijl Arcil bij iedere stap die ik zet of voor m'n voeten loopt of erachter. Of hij stopt plotseling om een pootje te wassen. Dat is dus continue uitkijken waar je loopt. En dat terwijl je net je bed uit bent, oftewel de bank afbent. Ondertussen voor de deur piepen, dus deur open en er zelf achteraan waar hij dan alleen een afgevallen boomblaadje oppikt en naar binnen brengt. Inmiddels is manlief dan ook beneden en dan wordt die het moeilijk gemaakt om z'n schoenen aan te trekken. Arcil weer naar buiten waar hij nu echt een plasje doet. Vervolgens begint er een dollemans-kwartiertje. De gordijnen en de kranten moeten er weer aan geloven. Op de bank springen gaan we ook maar eens proberen. Dat lukt nog niet, maar ik ben bang dat dat niet lang meer duurt. En dat mag niet. Dus dat is weer een NEE erbij. Hij weet inmiddels ook dat z'n eten in de keuken klaar staat en stond al piepend tegen de kastdeurtjes aan te springen. Dat krijgt hij rond een uur of acht. Nu ligt hij na alle vermoeienissen weer te slapen in z'n mand en zal ik z'n eten gaan neerzetten.
Arcil heeft het zo druk als een klein baasje met vreselijk ondeugend zijn. Zo heeft hij al ontdekt dat lange gordijnen zeer geschikt zijn om je achter te verstoppen en het vrouwtje maar zoeken en als je dan gevonden bent, kun je altijd nog proberen ze dicht te trekken. En dan het vrouwtje maar weer roepen "Arcil NEE". Maar heel vaak roept ze per ongeluk "nee Jodocus", want vroeger had ze een ondeugende kat die Jodocus heette. Zelfs als hij stil is, vindt ze het verdacht. Hij zal wel weer ergens heel stilletjes zitten plassen. Want de krant bij de schuifpui waar hij zo netjes op plaste wordt daar niet meer voor gebruikt. Die wordt nu aangevallen alsof het een prooi is. In de kamer plassen is nu een leuk spelletje geworden. Want als er dan een plas(je) ligt, komt ze met een stuk keukenpapier en wat is er dan leuker om te proberen dat uit haar handen te trekken. Het liefst als dat al lekker nat is en dan met dat stuk zo hard mogelijk wegrennen. En dan is er ook nog de mop, die kun je ook nog lekker nazitten. De vloer is nog nooit zo schoon geweest door al dat dweilen. Ja, het is een druk baasje. Zo kun je ook een stukje kluif in de slof van het vrouwtje doen, want als ze achter de computer zit, doet ze haar sloffen uit om op haar benen te zitten. En dan kun je of wachten tot ze ze weer aantrekt of als een gek de slof met kluif en al rennend vooruit duwen. Zo heeft Arcil het druk en ik ook.
De nacht zijn we aardig goed doorgekomen. Hans heeft de bench met de helft verkleind door in het midden een stuk tuingaas vast te zetten. Ik heb nog een deken/dun kussen gemaakt van een oud dekbed, dat we gelukkig nog bewaard hadden en een lap gordijnstof, die volgens mij allang vergaan had moeten zijn. Die lag namelijk al 25 jaar te wachten op een bestemming, omdat hij nooit gebruikt is voor het doel waarvoor hij was aangeschaft. In de mand ligt al zo'n zelfde combinatie en voldoet goed. Vanaf gistermiddag Arcil steeds in de bench gelokt met een speeltje, een puppybrokje en uiteindelijk een kauwbotje. Het deurtje lieten we open. Dat ging allemaal aardig goed. We konden zelfs de kamer uit en hij bleef rustig liggen. Hans heeft gisteravond opgepast, want ik ging tafeltennissen. Bij terugkomst kreeg ik een geweldige begroeting, maar eigenlijk krijgen we dat de hele dag al. Hans moest een goede nachtrust hebben, want die ging vandaag weer werken. Dus ik zou beneden op de bank gaan slapen. Hans ging rond half elf naar boven om, heerlijk riant op de Auping van 1.60 breed, te gaan slapen. Klinkt dit jaloers???? Nog een keer Arcil uitgelaten, de televisie aangezet, Arcil in de bench gelokt en na +/- 5 minuten, toen hij lekker lag te kluiven, het deurtje dichtgedaan. Dat vond-ie toch niet zo leuk. Daar ging het, eerst zachtjes dan weer wat harder. Alle geluiden die hij in huis heeft, heeft hij uitgeprobeerd. En ik maar doen of ik niks hoorde. Op een gegeven moment de televisie uitgedaan en een lamp op een heel lage stand aangelaten en ben gaan liggen. Heel af en toe Arcil geruststellend toegesproken. Alles bij elkaar heeft het een kleine 20 minuten geduurd en de rest van de nacht heb ik hem niet meer gehoord. Ik ben zelfs vannacht nog de kamer uitgeweest en hij werd wel wakker maar bleef rustg liggen. Ook vanmorgen, toen ik om 5.40 uur opstond, bleef hij heel rustg tot ik het deurtje openmaakte. Komend nacht willen we het weer zo doen en dan hoop ik dat ik ook weer op dat heerlijke bed boven kan gaan slapen.
Gisteren bij thuiskomst is Arcil lekker aan het snuffelen geslagen en begon ons onmiddelijk overal achterna te lopen en om aandacht te vragen. Die heeft hij uiteraard gekregen. We hebben hem al vrij snel in de tuin gezet, want het eerste plasje (zeg maar plas) lag al op de vloer voor we we er erg in hadden. De tuin is ook schitterend voor een klein nieuwsgierig hondje, want er liggen heeeel veeeel blaadjes die je lekker achterna kan zitten en opeten is ook lekker. De rest van de dag verliep in het teken van Arcil. Er stond een grote mand klaar met allemaal speeltjes die ook gelijk uitgeprobeerd moesten worden. Zowel door Arcil als door ons. Leuk hoor die piepende dingen (nog wel). Ik gebruik een soort van oranje kalkoen met een piep om hem te laten komen. Vooralsnog werkt het ook nog. De mand, met m'n eigengemaakte kussen, viel ook goed in de smaak.De bench viel ook wel in de smaak, maar niet op de manier die wij bedoelden. Hij gebruikte hem zoals een kat een kattenbak gebruikt. Het was de bedoeling dat hij er 's nachts in zou slapen. Maar dat durfden we dus niet aan. Dat hebben we als volgt opgelost: De mand hebben we boven op het logeerkamertje gezet en ik ben daar gaan slapen ( voor de duidelijkheid ik op het logeerbed en de hond in de mand). Ik heb eerst wat liggen lezen en daarna een klein lampje laten branden. Af en toe was het even piepen, dan dacht ik, " daar zul je het hebben, dat wordt zo janken". Maar nee hoor, hij heeft keurig de nacht doorgeslapen, ik wat minder. Vanmorgen om half zes besloot ik om op te staan en Arcil keek me ietwat verbaasd aan, van moet ik nu al wakker worden. Hondje naar beneden gedragen en gelijk weer in de tuin gezet waar hij heel netjes geplast en gepoept heeft. Bij de schuifpui hebben we een krant gelegd en inmiddels heeft hij door dat er van hem verwacht wordt dat hij daar z'n behoefte doet. tenminste als wij niet alert genoeg zijn. Vannacht moet-ie in de bench en hoe dat gaat?????
Vandaag hebben we Arcil gehaald. Hij lijkt zich al aardig thuis te voelen. Vanmorgen om 9.45 uur zaten we in de auto op weg naa Nieuw Amsterdam. De weersverwachting was 'veel regen en harde wind" en dat was ook zo. Vooral vanaf iets voor Meppel werd het echt slecht. Rond twaalf uur kwamen we op de plaats van bestemming aan. Aan de deur werden we ontvangen door Nelly van der Toorn en moeder Senna. In de kamer was begroeting iets drukker. Zes kleine drentjes deden pogingen om in onze broekspijpen te klimmen. Mijnheer had het op dat moment erg druk met opruimen van het een en ander aan uitwerpselen. Bij een kopje koffie met een stukje vlaai werden de laatste zaken geregeld, zoals bijv. de papieren (stamboom komt later) en een tabletje om te ontwormen voor komende week. Ook kregen we een puppypakket met daarin voer en een speeltouw in de vorm van een kluif. Na afscheid genomen te hebben ging om 12.45 uur het avontuur beginnen. We waren Nieuw-Amsterdam nog niet uit of Daar kwam het ontbijt van Arcil al naar buiten. Gelukkig lagen de keukenrol, een plastic zak en een handdoek bij de hand. Nou, dat kon een lange reis worden. Maar na nog een kein beetje gebibber ging her verder werkelijk fantastisch. Hij heeft heerlijk liggen slapen. Hobbels in de weg deerden hem ook niet. Na nog wat file waren eindelijk om !5.30 thuis.
Vandaag vroeg naar Leerdam geweest om puppyvoer (Fokker) te halen. Dit is wat Arcil tot op heden gewend is te krijgen. Gelijk nog een touwknop meegenomen om mee te spelen, Arcil dan. En wij doen misschien wel met hem mee. Omdat het vandaag dierendag is kregen we nog een smulpakketje mee. Heel leuk, maar helaas alleen geschikt voor volwassen honden. In ieder geval 1 van de 2 dingen. Op de andere zijn de letters zo klein dat ik het morgen bij daglicht nog maar eens probeer te lezen. We kunnen er in ieder geval een andere hondeneigenaar blij mee maken. Daarna zijn we bij een cursus voor honden wezen kijken. Er waren op dat moment volwassen honden bezig. Het leek een zeer gezellig rommeltje. Binnenkort maken wij daar waarschijnlijk ook deel van uit, bij de puppycursus dan. Om deze hondendag in stijl af te sluiten zijn we naar de fokkersdag in Barneveld geweest. Zie bijgaande sfeerfoto. Daar hebben we wat rondgekeken en ons ingeschreven als lid van de vereniging van de Drentsche patrijshond. Leuk om zoveel dezelfde en toch heel verschillende honden te zien. Uiteraard hebben we ook weer het een en ander aangeschaft, zoals een boek, nog een speeltje en in hoogte verstelbare bakken. En een "Hier waak ik " bordje. Dat wilde Hans heel graag voor aan de tuinpoort. Wij zijn er klaar voor (denken we en hopen we). Morgen gaan we hem halen. Dat wordt heel spannend allemaal, zowel voor Arcil als voor ons.
Ja, nu staat hij nog op een stoel. Dat is wel leuk om te kijken hoe hij gegroeid is, maar nu mag hij snel weer vergeten dat hij eens op een stoel heeft gestaan.
Dit is zo'n beetje de laatste foto voor de verhuizing van Arcil. Deze kwam mee met het bericht of we hem wat eerder konden halen. Hij is in een paar weken enorm gegroeid. En daar lopen er 8 van rond. Een drukte van belang dus.
Zondag gaan we Arcil halen. Vrijdag kan nog niet, omdat hij nog niet is gechipt. Dat gebeurt die vrijdag wel, maar ergens tussen 11.00 en 13.00 uur. Dan zouden we hem pas daarna kunnen halen. De reis duurt ongeveer 2 1/2 uur. Dan zouden we pas laat in de middag weer zijn. Bovendien heb je vrijwel zeker met files te maken zo vlak voor het weekend en dit 'heerlijke' weer. Nu moeten we thuis nog de laatste maatregelen treffen. Zoals bijv. de woonkamer Arcil-proof te maken. Zal wel niet lukken, maar we doen een poging. Morgen gaan we nog een keer uit eten. Dat zal er de komende tijd niet van komen. Zo verdient het hondje zich zelf uiteindelijk weer terug.
Nog heel even en dan is het zover. Afgelopen zondag kregen we een e-mailtje of we Arcil komende vrijdag 3 oktober al kunnen halen in plaats van vrijdag 10 oktober. Hij drinkt praktisch niet meer bij de moeder. Gelukkig hadden we net het een en ander aangeschaft zoals een bench (opde groei), een mand, riempje, speeltje enz. Etensbakken niet te vergeten. Voer moeten we nog wel kopen. Op dit moment krigt hij het merk Fokker. Dat is niet overal verkrijgbaar. In ieder geval niet vlak bij ons in de buurt. We zullen hem dus langzaam moeten gaan wennen aan een ander merk. Marr zoals ik vanmorgen enigszins hulpeloos geconstateerd heb is er meer dan genoeg keuze. Dus dat wordt uitproberen. Ik heb dan ook gelijk maar de coupon voor een gratis pyppypakket aangevraagd van Eukanuba, die mij hier zeer treffend op attent maakten middels een reclame-boodschap bovenaan mijn blog. Verder ben ik bezig om van een oud dekbed een kussen voor in de mand in elkaar te flansen. Terwijl ik dit zit te tikken komt er een e-mail binnen van Eukanuba, die ik net nog zat te prijzen, dat ze door voorraad heen zijn en het zo spoedig mogelijk alsnog zullen versturen. Ondertussen kan ik een digitaal puppypakket downloaden. Toch eens kijken of Arcil het op digitaal voer wil doen. Ik betwijfel dat toch wel. Maar ja wie weet, je schijnt ze nog van alles te kunnen leren. Misschien trapt ie erin.
Nog heel even en dan is het zover. Afgelopen zondag kregen we een e-mailtje of we Arcil komende vrijdag 3 oktober al kunnen halen in plaats van vrijdag 10 oktober. Hij drinkt praktisch niet meer bij de moeder. Gelukkig hadden we net het een en ander aangeschaft zoals een bench (opde groei), een mand, riempje, speeltje enz. Etensbakken niet te vergeten. Voer moeten we nog wel kopen. Op dit moment krigt hij het merk Fokker. Dat is niet overal verkrijgbaar. In ieder geval niet vlak bij ons in de buurt. We zullen hem dus langzaam moeten gaan wennen aan een ander merk. Marr zoals ik vanmorgen enigszins hulpeloos geconstateerd heb is er meer dan genoeg keuze. Dus dat wordt uitproberen.
