Zowel Arcil als het vrouwtje zijn uitgevloerd. Ze zijn bijna de hele dag aan het vechten geweest wie de hoogste in rang is. Helaas besluit Arcil op dit moment (23.03 uur) dat hij nog niet moe genoeg is, en begint weer met een gordijn te sleuren. Men zegt, dat puppy's veel moeten slapen. Maar daar heeft Arcil nog nooit van gehoord. Misschien gehoord wel maar niet geluisterd. Ondertussen nog even geplast en gepoept. Eerst geplast en net toen hij weer binnen was besloot hij toch ook nog maar te poepen. Misschien om het overzichtelijk te houden of om het vrouwtje te pesten. Of zou het zijn om zeker te zijn van 2 brokjes?
Ons wordt steeds gevraagd hoe het met onze nachtrust gaat. De vraag " Hoe is het gesteld met de dagrust?" zou beter zijn. Dagrust is er niet bij. Vandaag vanwege het mooie weer vrij veel tijd in de tuin doorgebracht. Ieder blaadje, ieder grassprietje is voor Arcil. Probeer hem daar maar eens van af te houden. We hebben ook een vijver in de tuin. Die heeft ook nogal wat aantrekkingskracht. En ik heb toch liever niet dat hij daarin valt. Dus rustig een boek lezen is er dan niet bij. Laat in de middag en vanavond was hij helemaal door het dolle heen en totaal niet meer in de hand te houden. Was ons zeker weer aan het uitproberen. Zo, Arcil slaapt uiteindelijk en het vrouwtje gaat dat ook doen.
Ik zit hier verstopt achter een boom. Dan kan het baasje lekker niet zien wat ik doe
Arcil werd ook nog even gewogen. Het was wel moeilijk om hem lang genoeg stil te houden, maar uiteindelijk werd het 4,95 kilo. Precies een week geleden woog hij 4 kilo. Ondertussen kwam er een mevrouw met een kat in een reiskooi binnen. dat was toch ook wel weer interressant. De mevrouw was ook wel leuk volgens Arcil. Hij ging er meteen op af om nog wat aaien te krijgen en natuurlijk lukte dat. Van de meneer, die aan de balie stond moest hij niet veel hebben, terwijl die hem zo aardig toesprak. Want wat had Arcil een mooie tekening en je kon zo wel zien dat het een hele grote hond zou worden, heel behoedzaam schoof hij richting die meneer en toen was alles goed. Toen we op weg naar buiten gingen, kwam er net een grote hond binnen. Dat was wat minder leuk. Toen lag er ineens een klein plasje op de grond. De dierenarts had dat gezien en kwam gelijk met een stuk keukenrol. (Bij haar trok hij het toch maar niet uit de handen.) Ze zei tegenArcil dat het niet erg was dat hij plaste, want dat het betekent dat hij keurig begreep wat zijn plaats in de roedel was. Tja, z'n soortgenoot hoefde er niets voor te doen om te zorgen dat hij de hogere in rang is. Hij probeert ons ervan te overtuigen dat hij dat hier is. Voor een 8 weken oud hondje doet hij net alsof hij heel wat mans is.
Voor ik het vergeet, Hij heeft weer heel netjes de nacht doorgebracht. Een ingebouwd wekkertje wekt me iedere morgen tussen 5.15 en 5.30. Dan ga ik gelijk naar beneden om Arcil naar buiten te laten. Tot op heden gaat dat geweldig goed. Meestal (klinkt net of hij al weken bij ons is) raast hij dan ook even uit en dan gaan we allebei nog een uurtje of iets langer slapen.
Hij heeft weer een paar nieuwe spelletjes ontdekt. Hij krijgt namelijk, als hij netjes buiten plast, gelijk een puppybrokje. Af en toe denkt z'n vrouwtje dat hij geplast heeft en krijgt hij een brokje. Dus nu zit-ie af en toe in de plashouding, bij voorkeur op een plaats waar het moeilijk te zien is, en komt hoopvol om een brokje. Of hij gaat voor de schuifpui staan alsof hij naar buiten wil om te plassen. Dus de schuifpui wordt maar weer eens opengedaan en dan gaat meneer alleen een blaadje halen.
Het baasje is vrij vandaag, dus maar even gauw met hem op de foto, voor je het weet zie je hem de hele week weer niet. Maar hij wilde alleen maar met die grote hoed. Ik ben ook bij de dierendokter geweest, dat was best wel eng. maar ze waren heel aardig. Ze gingen me allemaal aaien en zeiden dat ik een mooi hondje ben. Ik heb wel daar geplast, maar dat was van de schrik, omdat er een andere (grote) hond was. Volgende week mag ik weer, want dan krijg ik een prik.
Het was wel spannend allemaal. Weer in de auto, Maar dat lijkt hij wel leuk te vinden. Probeert uit het raampje te kijken, maar dat lukt niet erg. Dan gaat hij maar rustig liggen. En toen naar de dierenarts om vast even kennis te maken, dan is hij dat enigszins gewend, want volgende week krijgt hij z'n 9 weken- enting. Toen we met Arcil, aan het riempje, binnenkwamen, kwamen er gelijk een paar meisjes op af om hem lekker aan te halen, dat hij vond ie wel prettig. De praktijkruimte in was even iets minder, dat rook een beetje vreemd. Maar ook daar was hij al vrij snel aan het kwispelen. Alleen op de tafel was het toch wel even bibberen. Ze heeft hem gelijk maar even nagekeken. Alles was prima in orde. Dat verwachtten we ook wel, maar altijd prettig om te horen. Nog wat tips gekregen en dat was dat. Arcil vond het er kennelijk nogal leuk, want het kostte enige moeite hem weer mee te krijgen. Bij de assistente een afspraak gemaakt voor volgende week. Ook voor een puppybegeleidingconsult. Dat wordt door de praktijk aangeboden. Daar maken we dus dankbaar gebruik van. Wordt vervolgd. Er moet ook nog eten gemaakt worden.
Dit is al een oude foto hoor, net zoals die grote, want hier ben ik pas 7 weken en 6 dagen. En zeg nou zelf, 8 weken klinkt toch veel beter. Zo, nu ga ik gauw weer slapen en zal het vrouwtje straks wel verder schrijven.
Ja, vandaag is Arcil 8 weken en vannacht heeft-ie helemaal alleen in de bench in de woonkamer geslapen. Ik heb met m'n oren halfopen (als dat al mogelijk is) geslapen en van alles gehoord. Geloei van koeien, auto's, vogeltjes en iets dat op het geluid van een ezel leek. Maar Arcil heb ik niet gehoord. Vanmorgen om 5.15 uur hoorde Hans, toen hij uit bed ging, wat tegen spijlen krabben. Daar stond Arcil, klaar wakker zonder piepen, te wachten op de dingen die komen gingen. En dat was ik, die het deurtje van de bench openmaakte. Daarop volgde een gezellige begroeting. Hans, die even kwam kijken voor hij zich in de badkamer terugtrok, werd ook zeer enthousiast begroet. Daarna even de tuin in om te plassen, naar binnen om water te drinken, Hans "helpen" met schoenen aantrekken door alvast de veters voor hem te pakken. Daarna de tuin weer ingestuurd, want de grote boodschap leek eraan te komen. En dat was ook zo. Weer even dollen met alles wat voorhanden was en toen uitgeput de bench weer ingewaggeld.
Vannacht weer op de bank geslapen. Arcil ging al vrij vroeg slapen in zijn bench en heeft na 22.00 uur niet meer geplast. Het gevolg was dat ik om 3.15 uur wakker werd gepiept. Snel een joggingpak aangeschoten en Arcil buiten gezet en daar heeft-ie keurig geplast. Weer terug in de bench gezet, heel even gepiept en snel weer in slaap gevallen. Om 5.40 werden Arcil en ik ruw gewekt door de baas met de mededeling dat hij over een kwartier weg wilde. Dat betekent : Koffie apparaat aanzetten (was 's avonds al klaargezet) - Brood (gisteren al klaargemaakt), koffiemelk en gewone melk uit koelkast pakken - Thermoskan, koffiekopje (melk en suiker erin doen} en melkbeker (melk inschenken) klaarzetten - Brood in tas doen - Als koffie klaar koffie in kopje doen en rest in thermoskan. Ondertussen water voor thee voor mezelf koken. En dat alles terwijl Arcil bij iedere stap die ik zet of voor m'n voeten loopt of erachter. Of hij stopt plotseling om een pootje te wassen. Dat is dus continue uitkijken waar je loopt. En dat terwijl je net je bed uit bent, oftewel de bank afbent. Ondertussen voor de deur piepen, dus deur open en er zelf achteraan waar hij dan alleen een afgevallen boomblaadje oppikt en naar binnen brengt. Inmiddels is manlief dan ook beneden en dan wordt die het moeilijk gemaakt om z'n schoenen aan te trekken. Arcil weer naar buiten waar hij nu echt een plasje doet. Vervolgens begint er een dollemans-kwartiertje. De gordijnen en de kranten moeten er weer aan geloven. Op de bank springen gaan we ook maar eens proberen. Dat lukt nog niet, maar ik ben bang dat dat niet lang meer duurt. En dat mag niet. Dus dat is weer een NEE erbij. Hij weet inmiddels ook dat z'n eten in de keuken klaar staat en stond al piepend tegen de kastdeurtjes aan te springen. Dat krijgt hij rond een uur of acht. Nu ligt hij na alle vermoeienissen weer te slapen in z'n mand en zal ik z'n eten gaan neerzetten.
Arcil heeft het zo druk als een klein baasje met vreselijk ondeugend zijn. Zo heeft hij al ontdekt dat lange gordijnen zeer geschikt zijn om je achter te verstoppen en het vrouwtje maar zoeken en als je dan gevonden bent, kun je altijd nog proberen ze dicht te trekken. En dan het vrouwtje maar weer roepen "Arcil NEE". Maar heel vaak roept ze per ongeluk "nee Jodocus", want vroeger had ze een ondeugende kat die Jodocus heette. Zelfs als hij stil is, vindt ze het verdacht. Hij zal wel weer ergens heel stilletjes zitten plassen. Want de krant bij de schuifpui waar hij zo netjes op plaste wordt daar niet meer voor gebruikt. Die wordt nu aangevallen alsof het een prooi is. In de kamer plassen is nu een leuk spelletje geworden. Want als er dan een plas(je) ligt, komt ze met een stuk keukenpapier en wat is er dan leuker om te proberen dat uit haar handen te trekken. Het liefst als dat al lekker nat is en dan met dat stuk zo hard mogelijk wegrennen. En dan is er ook nog de mop, die kun je ook nog lekker nazitten. De vloer is nog nooit zo schoon geweest door al dat dweilen. Ja, het is een druk baasje. Zo kun je ook een stukje kluif in de slof van het vrouwtje doen, want als ze achter de computer zit, doet ze haar sloffen uit om op haar benen te zitten. En dan kun je of wachten tot ze ze weer aantrekt of als een gek de slof met kluif en al rennend vooruit duwen. Zo heeft Arcil het druk en ik ook.
De nacht zijn we aardig goed doorgekomen. Hans heeft de bench met de helft verkleind door in het midden een stuk tuingaas vast te zetten. Ik heb nog een deken/dun kussen gemaakt van een oud dekbed, dat we gelukkig nog bewaard hadden en een lap gordijnstof, die volgens mij allang vergaan had moeten zijn. Die lag namelijk al 25 jaar te wachten op een bestemming, omdat hij nooit gebruikt is voor het doel waarvoor hij was aangeschaft. In de mand ligt al zo'n zelfde combinatie en voldoet goed. Vanaf gistermiddag Arcil steeds in de bench gelokt met een speeltje, een puppybrokje en uiteindelijk een kauwbotje. Het deurtje lieten we open. Dat ging allemaal aardig goed. We konden zelfs de kamer uit en hij bleef rustig liggen. Hans heeft gisteravond opgepast, want ik ging tafeltennissen. Bij terugkomst kreeg ik een geweldige begroeting, maar eigenlijk krijgen we dat de hele dag al. Hans moest een goede nachtrust hebben, want die ging vandaag weer werken. Dus ik zou beneden op de bank gaan slapen. Hans ging rond half elf naar boven om, heerlijk riant op de Auping van 1.60 breed, te gaan slapen. Klinkt dit jaloers???? Nog een keer Arcil uitgelaten, de televisie aangezet, Arcil in de bench gelokt en na +/- 5 minuten, toen hij lekker lag te kluiven, het deurtje dichtgedaan. Dat vond-ie toch niet zo leuk. Daar ging het, eerst zachtjes dan weer wat harder. Alle geluiden die hij in huis heeft, heeft hij uitgeprobeerd. En ik maar doen of ik niks hoorde. Op een gegeven moment de televisie uitgedaan en een lamp op een heel lage stand aangelaten en ben gaan liggen. Heel af en toe Arcil geruststellend toegesproken. Alles bij elkaar heeft het een kleine 20 minuten geduurd en de rest van de nacht heb ik hem niet meer gehoord. Ik ben zelfs vannacht nog de kamer uitgeweest en hij werd wel wakker maar bleef rustg liggen. Ook vanmorgen, toen ik om 5.40 uur opstond, bleef hij heel rustg tot ik het deurtje openmaakte. Komend nacht willen we het weer zo doen en dan hoop ik dat ik ook weer op dat heerlijke bed boven kan gaan slapen.
Gisteren bij thuiskomst is Arcil lekker aan het snuffelen geslagen en begon ons onmiddelijk overal achterna te lopen en om aandacht te vragen. Die heeft hij uiteraard gekregen. We hebben hem al vrij snel in de tuin gezet, want het eerste plasje (zeg maar plas) lag al op de vloer voor we we er erg in hadden. De tuin is ook schitterend voor een klein nieuwsgierig hondje, want er liggen heeeel veeeel blaadjes die je lekker achterna kan zitten en opeten is ook lekker. De rest van de dag verliep in het teken van Arcil. Er stond een grote mand klaar met allemaal speeltjes die ook gelijk uitgeprobeerd moesten worden. Zowel door Arcil als door ons. Leuk hoor die piepende dingen (nog wel). Ik gebruik een soort van oranje kalkoen met een piep om hem te laten komen. Vooralsnog werkt het ook nog. De mand, met m'n eigengemaakte kussen, viel ook goed in de smaak.De bench viel ook wel in de smaak, maar niet op de manier die wij bedoelden. Hij gebruikte hem zoals een kat een kattenbak gebruikt. Het was de bedoeling dat hij er 's nachts in zou slapen. Maar dat durfden we dus niet aan. Dat hebben we als volgt opgelost: De mand hebben we boven op het logeerkamertje gezet en ik ben daar gaan slapen ( voor de duidelijkheid ik op het logeerbed en de hond in de mand). Ik heb eerst wat liggen lezen en daarna een klein lampje laten branden. Af en toe was het even piepen, dan dacht ik, " daar zul je het hebben, dat wordt zo janken". Maar nee hoor, hij heeft keurig de nacht doorgeslapen, ik wat minder. Vanmorgen om half zes besloot ik om op te staan en Arcil keek me ietwat verbaasd aan, van moet ik nu al wakker worden. Hondje naar beneden gedragen en gelijk weer in de tuin gezet waar hij heel netjes geplast en gepoept heeft. Bij de schuifpui hebben we een krant gelegd en inmiddels heeft hij door dat er van hem verwacht wordt dat hij daar z'n behoefte doet. tenminste als wij niet alert genoeg zijn. Vannacht moet-ie in de bench en hoe dat gaat?????
Vandaag hebben we Arcil gehaald. Hij lijkt zich al aardig thuis te voelen. Vanmorgen om 9.45 uur zaten we in de auto op weg naa Nieuw Amsterdam. De weersverwachting was 'veel regen en harde wind" en dat was ook zo. Vooral vanaf iets voor Meppel werd het echt slecht. Rond twaalf uur kwamen we op de plaats van bestemming aan. Aan de deur werden we ontvangen door Nelly van der Toorn en moeder Senna. In de kamer was begroeting iets drukker. Zes kleine drentjes deden pogingen om in onze broekspijpen te klimmen. Mijnheer had het op dat moment erg druk met opruimen van het een en ander aan uitwerpselen. Bij een kopje koffie met een stukje vlaai werden de laatste zaken geregeld, zoals bijv. de papieren (stamboom komt later) en een tabletje om te ontwormen voor komende week. Ook kregen we een puppypakket met daarin voer en een speeltouw in de vorm van een kluif. Na afscheid genomen te hebben ging om 12.45 uur het avontuur beginnen. We waren Nieuw-Amsterdam nog niet uit of Daar kwam het ontbijt van Arcil al naar buiten. Gelukkig lagen de keukenrol, een plastic zak en een handdoek bij de hand. Nou, dat kon een lange reis worden. Maar na nog een kein beetje gebibber ging her verder werkelijk fantastisch. Hij heeft heerlijk liggen slapen. Hobbels in de weg deerden hem ook niet. Na nog wat file waren eindelijk om !5.30 thuis.
Vandaag vroeg naar Leerdam geweest om puppyvoer (Fokker) te halen. Dit is wat Arcil tot op heden gewend is te krijgen. Gelijk nog een touwknop meegenomen om mee te spelen, Arcil dan. En wij doen misschien wel met hem mee. Omdat het vandaag dierendag is kregen we nog een smulpakketje mee. Heel leuk, maar helaas alleen geschikt voor volwassen honden. In ieder geval 1 van de 2 dingen. Op de andere zijn de letters zo klein dat ik het morgen bij daglicht nog maar eens probeer te lezen. We kunnen er in ieder geval een andere hondeneigenaar blij mee maken. Daarna zijn we bij een cursus voor honden wezen kijken. Er waren op dat moment volwassen honden bezig. Het leek een zeer gezellig rommeltje. Binnenkort maken wij daar waarschijnlijk ook deel van uit, bij de puppycursus dan. Om deze hondendag in stijl af te sluiten zijn we naar de fokkersdag in Barneveld geweest. Zie bijgaande sfeerfoto. Daar hebben we wat rondgekeken en ons ingeschreven als lid van de vereniging van de Drentsche patrijshond. Leuk om zoveel dezelfde en toch heel verschillende honden te zien. Uiteraard hebben we ook weer het een en ander aangeschaft, zoals een boek, nog een speeltje en in hoogte verstelbare bakken. En een "Hier waak ik " bordje. Dat wilde Hans heel graag voor aan de tuinpoort. Wij zijn er klaar voor (denken we en hopen we). Morgen gaan we hem halen. Dat wordt heel spannend allemaal, zowel voor Arcil als voor ons.
Ja, nu staat hij nog op een stoel. Dat is wel leuk om te kijken hoe hij gegroeid is, maar nu mag hij snel weer vergeten dat hij eens op een stoel heeft gestaan.
Dit is zo'n beetje de laatste foto voor de verhuizing van Arcil. Deze kwam mee met het bericht of we hem wat eerder konden halen. Hij is in een paar weken enorm gegroeid. En daar lopen er 8 van rond. Een drukte van belang dus.
Zondag gaan we Arcil halen. Vrijdag kan nog niet, omdat hij nog niet is gechipt. Dat gebeurt die vrijdag wel, maar ergens tussen 11.00 en 13.00 uur. Dan zouden we hem pas daarna kunnen halen. De reis duurt ongeveer 2 1/2 uur. Dan zouden we pas laat in de middag weer zijn. Bovendien heb je vrijwel zeker met files te maken zo vlak voor het weekend en dit 'heerlijke' weer. Nu moeten we thuis nog de laatste maatregelen treffen. Zoals bijv. de woonkamer Arcil-proof te maken. Zal wel niet lukken, maar we doen een poging. Morgen gaan we nog een keer uit eten. Dat zal er de komende tijd niet van komen. Zo verdient het hondje zich zelf uiteindelijk weer terug.
Nog heel even en dan is het zover. Afgelopen zondag kregen we een e-mailtje of we Arcil komende vrijdag 3 oktober al kunnen halen in plaats van vrijdag 10 oktober. Hij drinkt praktisch niet meer bij de moeder. Gelukkig hadden we net het een en ander aangeschaft zoals een bench (opde groei), een mand, riempje, speeltje enz. Etensbakken niet te vergeten. Voer moeten we nog wel kopen. Op dit moment krigt hij het merk Fokker. Dat is niet overal verkrijgbaar. In ieder geval niet vlak bij ons in de buurt. We zullen hem dus langzaam moeten gaan wennen aan een ander merk. Marr zoals ik vanmorgen enigszins hulpeloos geconstateerd heb is er meer dan genoeg keuze. Dus dat wordt uitproberen. Ik heb dan ook gelijk maar de coupon voor een gratis pyppypakket aangevraagd van Eukanuba, die mij hier zeer treffend op attent maakten middels een reclame-boodschap bovenaan mijn blog. Verder ben ik bezig om van een oud dekbed een kussen voor in de mand in elkaar te flansen. Terwijl ik dit zit te tikken komt er een e-mail binnen van Eukanuba, die ik net nog zat te prijzen, dat ze door voorraad heen zijn en het zo spoedig mogelijk alsnog zullen versturen. Ondertussen kan ik een digitaal puppypakket downloaden. Toch eens kijken of Arcil het op digitaal voer wil doen. Ik betwijfel dat toch wel. Maar ja wie weet, je schijnt ze nog van alles te kunnen leren. Misschien trapt ie erin.
Ondertussen zijn we aan het bedenken wat we allemaal moeten regelen voor de komst van het hondje. Zoals o.a. mand, bench, voer en niet te vergeten dierenarts en puppycursus.
Niet ver bij ons vandaan wordt op zaterdagmorgen een cursus gegeven. Het plan is om daar komende zaterdag (27 sept.) eens te gaan kijken.
De zaterdag daarop is er een fokkersdag van de vereniging van de Drentsche Patrijshond. Ook daar willen we een kijkje gaan nemen. Misschien zien of leren we daar nog dingen die van belang (kunnen) zijn.
Tijdens onze vakantie in Friesland in juni zagen we in een supermarkt een advertentie hangen " puppy's Friese Stabijhoun te koop". We hadden er wel eens eerder over gesproken een hond aan te schaffen. Dan was het, "toch maar niet" of "toch wel". Zolang er twijfel is maar niet doen. Nu begon het toch weer te kriebelen.
Toevallig weten we hoe een Friese Stabij er uitziet. Dat sprak ons wel aan.
Alle voors en tegens op een rijtje gezet. We hebben er tijd voor, voornamelijk ik. Vakantie houden, doen we de laatste jaren in Nederland en dat kunnen we zo uitzoeken dat de hond meekan. Geen ervaring met een puppy. Maar, een keer moet de eerste zijn. Zo waren er nog meer dingen die meewogen. Maar uiteindelijk werd het toch een heel bewuste keuze voor ja, we doen het.
Maar dan toch maar liever via een erkende fokker of vereniging en niet via een of andere advertentie . Terug van vakantie internet er maar eens op nagezocht en daardoor viel ons oog ook op de Drentse Patrijshond. Na heel veel wikken en wegen is het de Drent geworden mede omdat de wachtlijst niet erg lang was en we daardoor al snel aan de beurt konden zijn. Dus ingeschreven als puppyzoekende, een reutje, bij de vereniging voor Drentse Patrijshonden. Al heel snel kregen we bericht dat we er 14 augustus
puppy,s geboren waren.
Vrijdag 5 sept. was het zover.
Uit, toen begonnen en geschreven dagboek over het hondje:
" Vandaag gaan we ons hondje uitzoeken in Drente. We hebben de keuze uit 4 reutjes. We moeten nummer 1 en 2 aanwijzen, omdat er na ons iemand komt die de eerste keuze heeft. We hebben besloten met de trein te gaan. Kost ongeveer evenveel tijd als met de auto en is nog voordeliger ook. Hans heeft eerst nog een afspraak in Nieuwegein. Uiteindelijk pakken we om 13.10 de vouwfietsen, waarvan er 1 natuurlijk een lekke band heeft. Dus met één vouwfiets en de stationsfiets naar het station.
Om +/- 16.15 komen we aan. Na nog ongeveer 20 minuten lopen horen we een hond aanslaan en ja hoor, dat is Senna, de moederhond.
Even snuffelen en dan is het goed, we mogen naar binnen. Daar liggen 8 hele kleine Drentjes, 4 teefjes en 4 reutjes. Zoek er daar maar eens één van uit. Eerst het spul voorzichtig wakker laten worden en dan de reutjes van de teefjes scheiden om het in ieder geval iets makkelijker te maken. Ondertussen kregen we kofiie met appelgebak aangeboden door de eigenaars van de hondjes. Het uitzoeken is heel erg moeilijk, maar uiteindelijk kiezen we voor de twee kleinste.
Dat blijken *Aram en *Arcil te zijn.Nu nog nr. 1 en 2 benoemen. Uiteindelijk wordt Aram 1 en Arcil 2. Met de hondjes op schoot nog even de details bespreken.
Als alles goed gaat mogen we één van de twee 10 oktober halen.
Om 18.00 uur nemen we afscheid van de gastvrouw. Mijnheer brengt ons, heel aardig, met de auto. de vouwfiets achterin, naar de trein, omdat het inmiddels is gaan regenen."
Zondag 7 september kregen we een e-mail dat het Arcil is geworden. De keuze van de andere mensen was ook op Aram gevallen.
*De namen zijn al gegeven door de eigenaar in verband met de stamboom. Het is het eerste nestje en daarom moeten de namen met een A beginnen. Ze hebben deze gezocht in de Griekse mythologie.
Want in eerste instantie had ik natuurlijk niet verder gekeken dan mijn neus lang is.
Dus is het eerste epistel van toch wel een behoorlijk formaat in rook opgegaan. Ik zal later vertellen waarvoor dit blog dient. maar ga nu eerst verder goochelen met wat de mogelijkheden zijn. Ach, en als ik er niet uitkom, heb ik een man die, "het wel weer even goed zet".
Dus hopelijk, tot gauw,
Nog heel even en dan is het zover. Afgelopen zondag kregen we een e-mailtje of we Arcil komende vrijdag 3 oktober al kunnen halen in plaats van vrijdag 10 oktober. Hij drinkt praktisch niet meer bij de moeder. Gelukkig hadden we net het een en ander aangeschaft zoals een bench (opde groei), een mand, riempje, speeltje enz. Etensbakken niet te vergeten. Voer moeten we nog wel kopen. Op dit moment krigt hij het merk Fokker. Dat is niet overal verkrijgbaar. In ieder geval niet vlak bij ons in de buurt. We zullen hem dus langzaam moeten gaan wennen aan een ander merk. Marr zoals ik vanmorgen enigszins hulpeloos geconstateerd heb is er meer dan genoeg keuze. Dus dat wordt uitproberen.
