Zaterdag was een goede dag, mijn haar werd gewassen. Op een wel heel speciale manier: al liggend op mijn bed met een emmer eronder. Ik kreeg die dag veel bezoek, onder andere 3 vriendinnen die met de trein speciaal waren gekomen en ze hadden cake en cadeautjes meegebracht, jeej. De volgende dag mocht ik naar huis mét de ambulance, maar het was wel leuk en er was een vriendelijke ambulancier die de hele tijd met mij praatte. Ik was heel blij om thuis te zijn. Het was bovendien extra feest want mijn papa was jarig.

In de 2 weken dat ik thuis was heb ik niet zo veel gedaan, vooral veel gerust. Toch ben ik ook veel vooruitgegaan, ik moest me vooral fysiek voorbereiden om terug naar school te gaan, ik moest een hele dag kunnen blijven zitten. Ik probeerde in de dag niet meer te slapen, zo weinig mogelijk pijnstillers te nemen en zo veel mogelijk te bewegen of recht te zitten.

20/02/2014: Mijn eerste schoolweekje zit er bijna op en het was vermoeiend en druk, maar ik was heel blij om terug te zijn. Ik voelde me goed en had amper pijn. Ik werd ook goed en spontaan geholpen door mijn lieve klasgenootjes. Ik heb nu nog een rolstoel omdat naar school wandelen te vermoeiend is en ik nog niet met de fiets mag. De stoelen op school zitten ook heel slecht. Een rolstoel op school is niet zo simpel omdat we altijd van lokaal wisselen en de banken meestal eerst verschoven moeten worden voor ik ertussen kan, maar ik krijg veel hulp. Ik heb ook 3 weken leerstof gemist en dat allemaal inhalen is veel maar ik hoef geen L.O. meer te doen en ik krijg tijdens die uren bijlessen.