Welkom in het museum t Snuk, een museum met kunstwerken.
We zijn hier in de Grote Zaal, waar we 6 speciale kunstwerken vinden die
door een heleboel kinderen samen gemaakt zijn, de kinderen van het derde leerjaar.
We hebben ons laten inspireren door de tentoonstelling van olifanten in
Hasselt.
In plaats van olifanten maakten wij eenden van papier-maché.
Waarom eenden vraag je je misschien af?
Wel als wij flink zijn in de klas kunnen wij een eendje verdienen, we zijn dus een beetje de eendjesklas.
Als basis voor het lijf van de eenden gebruikten we een grote plastic bus,
de kop maakten we van een ballon.
In groepjes per 3 of per 4 bekleedden we de eenden met stroken
krantenpapier en behangerslijm.
Na een weekje drogen, konden we de eenden schilderen. Iedereen heeft aan elke eend geschilderd.
Hierbij lieten we ons leidden door enkele beroemde kunstenaars.
Onze gidsen geven jullie bij elk kunstwerk wat meer uitleg, dus veel
plezier! 
Deze eend heet de Bollie-eend.
Voor dit kunstwerk deden we
een idee op bij Kandinsky,
(1866 1944) een Russisch-Franse kunstschilder .
Kandinsky luisterde
tijdens het schilderen naar muziek. Zo
schilderde hij een schilderij met allemaal 'Vierkanten met concentrische
cirkels'.
Bij welke cirkel zou
Kandinsky vrolijke muziek hebben gehoord?
En welke muziek hoorde
hij bij de donkere cirkels?
Elk kind van onze klas schilderde enkele cirkels, iedereen heeft dus een
deeltje bijgedragen tot dit kunstwerk.
Zo kregen we een vrolijk kunstwerk, een echte kleurenpracht, met alle
kleuren van de regenboog.
Deze kleurenpracht willen wij met onze klas ook uitdragen door samen een
vriendenklas te vormen. 
Deze
eend noemt de Spettereend
We
lieten ons inspireren door Pollock (1912 1956), een Amerikaans schilder.
Deze
schilder legde zijn doeken op de grond en spatte er verf op, daarbij raakte de
verfkwast niet het schildersdoek maar de verf druppelde in grillige slierten op
het doek.
Dit
leidde tot de naam van dit soort werk: drippings.
Voor
dit kunstwerk zetten wij onze eend op de grond en spatten wij met onze kwast op
de eend.
Zo
werd het een vrolijke, kleurrijke eend.
Net
zoals de verf zomaar van de kwast spat, flappen wij soms ook zomaar dingen uit
onze mond, die lelijk zijn en andere kinderen soms pijn doen.
Daarom
hebben we met onze klas een leuze:
Als
je niets liefs kan zeggen, zeg dan niets. 
Deze
eend kreeg de naam Lollyeend
We
deden inspiratie op bij Hundertwasser (1928-2000), een Oostenrijks kunstenaar.
De schilderijen van Hundertwasser zijn uitbundig van kleur en bevatten voornamelijk
glooiende lijnen d.w.z. geen rechte lijnen.
Waaraan
doen deze spiraalvormen jullie denken?
(Lollys)
Het
schilderij noemde dan ook de Lollybomen.
We
beschilderden de eend eerst met zand gemengd met verf en lijm.
Daarna
knipten we cirkels uit zwart zijdepapier.
Vervolgens
tekenden we, met een gouden en/of zilveren stift, spiralen met een motiefje.
Tot
slot kleefden we de cirkels op de eend.
De
lollys zijn de vruchten van de lollybomen.
Als we
onze klas vergelijken met een boom, dan zijn wij allemaal een tak, deze takken
kunnen vruchten dragen door op een fijne manier met elkaar om te gaan: lief,
aardig, eerlijk,
vriendelijk, respectvol,
, is dat niet waar we allemaal stilletjes van dromen.
Deze eend noemt de
Vlekkie-eend
We baseerden ons op
beeldhouwwerken van Niki de Saint Phalle (1930 - 2002) Ze was een Franse
kunstschilder en beeldhouwer.
Ze maakte beeldhouwwerken
in gips en andere materialen en beschilderde ze in expressieve felle kleuren, met
een zwarte omlijning.
Elk kind omlijnde een
vlak met zwarte verf, vervolgens schilderden we het in een felle kleur.
In onze klas proberen we
onze donkere, zwarte gedachten, de fijne zwarte omlijningen, om te zetten in
kleurrijke, positieve gedachten, de grote kleurige vlakken.
We zeggen dan ook nooit:
Ik kan dat toch niet.
We zeggen liever:
Ik kan dat nog niet. 
Deze eend heet de Levenseend
Klimt (1862
1918), een Oostenrijks schilder werd geboren in een armoedig gezin.
Zijn vader was goudgraveerder.
Wellicht heeft dit Klimt beïnvloed bij zijn gebruik
van goud in zijn schilderijen.
Het schilderij Tree of life, Levensboom
inspireerde ons voor deze eend. De levensboom in goudkleur krult zich naar alle
richtingen.
Ook wij gaan allemaal onze eigen levensweg, ieder
met zijn eigen ideeën en talenten.
Door samen te werken in onze klas, onze talenten te
bundelen, vormen wij een prachtklas waarin iedereen zich goed kan voelen.
Deze eend kreeg de naam Stippel-stappel-stop-eend
Heel wat kinderen van onze klas zijn fan van de Nederlandse schilder, Van
Gogh.
Hij gebruikte onder andere deze techniek: pointillisme.
Hierbij zette hij verfstippen in gele, rode en blauwe kleuren op het
doek. Door rode en gele stippen heel
kort naast elkaar te zetten, ziet men dan oranje.
Wij plaatsten stippen in allerlei kleuren op onze eend.
Zo kregen we een vrolijke stippeleend.
Waarom heet onze eend de Stippel-stappel-stop-eend?
Wel, als de juf in de klas wil dat we stil zijn, steekt ze haar hand in de
lucht en zeggen we samen:
Stippel-stappel-stop, we houden er mee op!
Wij hopen dat jullie het mooi vonden.
Bedankt voor jullie bezoek.
