aaaaaa
*
Zaterdag 7 januari 2023
*
892 - ALLE BEETJES HELPEN, ZEI DE MUIS EN ZE PLASTE IN ZEE
*
I N H O U D
Het
opschrift hierboven slaat niet zozeer op de bijdeage van GUVAAL wel
in tegendeel, want het is een warme oproep richting het ware DNA om
Vlaanderen met de wind in de zeilen - eindelijk weer op te stoten in
de vaart der volkeren.
Maar als ik aanneem dat de commentaar die U verder leest over
Het Verhaal van Vlaanderen
dat op de TeeVee in een eeuwig draaiende cirkel iedere Zondag op ons
wordt losgelaten, dan heb ik wle de nodige bedenkingen over de betrippen
satire en meeloprij
..
Binnen een eeuwigheid van nog enkele weken zal des Pudes Kern
wel bloot komen te liggen. En die KERN zal ROOD zijn als bloed. Want
net llijk in alle revoluties ter wereld zal Vlaanderen Vrijstaat ook op
bloedvergieten aankomen, anders verdwijnt zowel Tom Waes als de VRT voor
altojd in de nevelen ter tijden.
Al
kan het natuurliijk ook altijd, dat de soonsor achter de schermen
niemand minder is dan Filip DeWinter van het VB die op die manier de
rush naar de top wil voltooien
.
Maar
laten we niet vooruit lopen op de feiten. Wie dan leeft, zal dan zien.
Dode mussen zijn nog minder goed dan in zee plassende muizen..
7-01-2023
HANZE OF CLUB MED ?
*
Eén
van de excuses die Bart De Wever aanhaalt om straks niét met het Vlaams
Belang samen te werken ook niet als beide Vlaamsnationale partijen
een meerderheid zouden halen bij de gewestverkiezingen van 2024 is dat
hij vindt dat die partij zich eerst zou moeten ontdoen van enkele
volgens hem extreemrechtse figuren. Daarmee bedoelt hij in de eerste
plaats Dries van Langendonk, maar ook Filip De Winter en Sam Van Rooy.
Diezelfde
De Wever vindt er echter geen graten in om over zijn confederalisme te
gaan onderhandelen met Paul Magnette, die misschien in diens PS zélf
geen extreemlinkse figuren heeft zitten, maar wiens hele politiek wordt
gedicteerd door het politieke opbod van de nóg linksere communistische
PTB en door de leiding van het Waalse ABVV die bijna uitsluitend in
handen is van diezelfde PTB.
De
toekomst van Vlaanderen mag niet ondergeschikt worden aan een zoveelste
Belgische koehandel, maar zal moeten onderhandeld worden door een
sterk, gezamenlijk optreden van een Vlaamsnationale meerderheid. Met
haar zee- en luchthavens, geografische ligging en werkzame bevolking, is
Vlaanderen op zich in staat om uit te groeien tot een Hanze-land als
hét logische centrum van Noordwest Europa. Met Wallonië erbij zakken we
straks naar het niveau van de Club Med, zeker nu zopas nog bekend is
geraakt dat het aantal werklozen bij onze zuiderburen vorig jaar nog
lichtjes gestegen is. Als België de 80% werkzaamheidsgraad wil halen,
betekent dit dat de Vlamingen nóg harder zullen moeten werken, want aan
dit tempo haalt Wallonië zelfs de 70% niet...
HOE EN WAAR VINDEN WE DE GOEDE KANT VAN DE GESCHIEDENIS?
NERGENS
**
Het Verhaal van Vlaanderen.
foto: ©VRT
Acta Sanctorum - 06/01/2023 Johan
Sanctorum
*
De
eerste aflevering van de VRT-reeks Het Verhaal van Vlaanderen is
gepasseerd, en qua publieke belangstelling is het alleszins een
voltreffer. Dit verhaal gaat over de tongen in krantenwinkels en
bedrijfsrefters, chapeau.
De
makers kozen dan ook voor een laagdrempelige benadering met visueel
sterke scènes, zoals de ontmoeting tussen de homo sapiens (neergestreken
als Afrikaanse migrant, wordt ook zo gezegd) en de autochtone
Neanderthaler. In de enscenering geen clash: er zou een soort vreedzame
coëxistentie geweest zijn tussen de twee mensachtigen maar het mysterie
van de verdwenen Neanderthaler blijft. De tussentaal waarin Tom Waes een
en ander aan elkaar praat, zullen we er maar bij nemen als bijkomende
poging om iedereen mee te krijgen.
Dat dit géén propagandashow is van de Vlaamse regering, ondanks het gepruttel van Marc Reynebeau in De Standaard,
laat staan een Vlaams-nationalistische opmaat tot het uitroepen van de
Vlaamse republiek, is ondertussen al wel duidelijk gemaakt. Het idee
kwam van productiehuis De Mensen, dat het format uit Denemarken haalde
en aan de VRT kon slijten. Waarna verschillende instanties op de kar
sprongen om het project financieel rond te krijgen. Met als resultaat
een zeer professioneel gemaakt, genietbaar én wetenschappelijk
genuanceerd eindproduct.
Bezette Stad
Spaanse Furie (Antwerpen, november 1576).
De
actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar
iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en
zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van
kankeraars en ruziemakers
De
actuele polemiek rond deze serie, die al op gang kwam voor er ook maar
iets op het scherm te zien was, is zo interessant als de serie zelf, en
zegt evenzeer iets over de Vlaamse identiteit: we zijn een volk van
kankeraars en ruziemakers die bij voorkeur elkaars werk afbreken en
verdiensten relativeren.
Dat
op zich is een merkwaardig gevolg van een laag collectief zelfbeeld, op
zijn beurt wortelend in het feit dat onze contreien al te dikwijls door
vreemde heersers onder de voet werden gelopen. We zijn niet solidair
maar verdeeld. Het wantrouwen, eigen aan de bezette stad, primeert.
Vlaanderen is een wingewest waar de overheid per definitie de vijand is,
en iedereen een potentiële verklikker.
De
Spaanse bezetting van de Zuidelijke Nederlanden in de 16de eeuw mag
daarbij als een beslissende trigger gelden: de elite week uit naar het
Noorden en droeg bij tot de Hollandse Gouden Eeuw, de
rest verdroeg het juk, collaboreerde (P.P. Rubens is de bekendste), of
wantrouwde zijn buur. Vandaag wordt België door vele Vlamingen ervaren
als een bezettingsmacht, vandaar de zuurtegraad waar links niet mee om
kan: ironisch genoeg zijn zij vandaag de collaborateurs.
Belgitude
Schrijfster-filosofe Alicja Gescinska ontvangt het ereteken van Commandeur in de Leopoldsorde.
Vandaag,
in de polemiek rond de VRT-serie, tonen bepaalde opiniemakers ter
linkerzijde zich van hun kleinste kant. Traditioneel bekijkt deze
strekking heel het fenomeen van de Vlaamse beweging vanuit het
collaboratie verleden, en onderwerpt alles wat zich als
Vlaams-republikeins aandient, aan een reductio ad Hitlerum. Dat leidt
soms tot een zuiverheids-denken waarin ons collectief zwart letterlijk
moet afgewassen worden door javelculturos.
Opmerkelijk
overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en media-universum
in Vlaanderen uit een foute familie blijken te komen
Vandaar
het fenomeen van collaboratie roman die zo ongeveer elke
weldenkend-linkse Vlaamse schrijver moet afgeleverd hebben als een
bewijs van goed gedrag en zeden, en om het er nog eens in te duwen hoe
ongeneeslijk besmet die Vlaamse beweging wel is. Het jongste product van
dat reinigings ritueel is De draaischijf van Tom Lanoye.
Opmerkelijk overigens ook hoeveel leden van het linkse cultuur- en
media-universum in Vlaanderen uit een foute familie blijken te komen.
Op de webstek Apache deed nu ook Karl van den Broeck
(ex De Morgen en Knack) zijn duit in het zakje. Niettegenstaande hij de
professionaliteit van Het Verhaal van Vlaanderen prijst en niet
twijfelt aan de goede bedoelingen van de makers, zit hij in hetzelfde
schuitje van de linkse Belgitude en haar lachwekkende pogingen tot
demonisering: Dat de Vlaamse beweging geen al te goede reputatie heeft,
heeft ze natuurlijk alleen maar aan zichzelf te danken. Twee keer ging
een deel van de Vlaamse intellectuele elite aan de verkeerde kant van
de geschiedenis staan.
Alsof
er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het
zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en kanten
bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen
Alsof
er zomaar een goede en een slechte kant van de geschiedenis is: het
zijn uiteraard de overwinnaars die de geschiedenis schrijven en kanten
bepalen. Historici die zich daaraan wagen, zijn regime-ideologen.
Pastoorspraat
Jos Geysels, gangmaker van de politiek correcte censuur.
Links
Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet
de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de
kleine Vlaming blijkt te boeien
De
paradox dat progressieven zich bekennen tot de achterhaalde Belgische
constructie, en zelfs dwepen met het pluchen universum van de monarchie,
is minstens even ridicuul als de neonazi-folklore waar ze zich zo druk
om maken. Links Vlaanderen verdrinkt in zijn eigen weldenkendheid en rateert compleet de grondstroom. Vandaar de paniekreactie op de VRT-reeks die, o ramp, de kleine Vlaming blijkt te boeien.
De
actuele piek van het VB is overigens veel minder een zaak van
Vlaams-nationalisme, dan wel een rechtse visie rond asiel, migratie en
(vooral) de islamisering, waar vele Vlamingen wel degelijk blijken van
wakker te liggen. Daarover rept Van den Broeck met geen woord, tenzij
het allemaal onder de noemer racisme zou vallen.
Dat
een columnist in De Morgen erin slaagt om zijn verontwaardiging de
vrije loop te laten over het crapuul dat hulpverleners met vuurpijlen
bekogelt, zonder ook maar één keer de etnisch-culturele dimensie daarbij
te betrekken, illustreert al evenzeer de gezichtsvernauwing van
progressieven. Kon het er nu echt niet af om te zeggen dat het
grootstedelijk vandalisme vooral een allochtonenprobleem is, meer
bepaald zelfs verbonden met de Marokkaanse subcultuur?
Een
van de weinigen in het Vlaamse culturele wereldje die wél snapt wat er
aan de hand is, is schrijver Marnix Peeters. In Doorbraak is hij
onverbiddelijk voor de pastoorspraat van de wokes, maar ook voor
linksgroene fascisten zoals Jos Geysels (Agalev), waarmee de
schrapcultuur is begonnen. Inderdaad Marnix, in Politiek
incorrect (2020) ga ik uitvoerig in op de rol van deze bedenker van het
cordon, die onder meer bepaalde wie in de Antwerpse Boekenbeurs zijn
waren mocht uitstallen.
Allo Allo!
Allo Allo.
Hoe
langer de cultuursector zich hult in deze politiek correcte waan, hoe
meer de mainstream media daarin meegaan, des te succesrijker zal Filip
Dewinter zijn met zijn omvolkingstheorie. Iets ontkennen is de beste
manier om het op te roepen.
Voor
de rest, en om terug te keren naar Het Verhaal van Vlaanderen: hopelijk
kan deze serie tot enige intellectuele volwassenheid leiden, en links
én rechts doen inzien dat er geen goede kant van de geschiedenis
bestaat, en dat mensen altijd keuzes maken die achteraf door eigenaars
van de waarheid kunnen bekritiseerd worden.
Er
is geen betere manier om met het verleden af te rekenen dan via humor
en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als collectief. De
geschiedenis is wat ze is, haar kennen is nodig, erdoor geobsedeerd
worden is ongezond. We moeten vooruit kijken en zien welke toekomst we
kunnen opbouwen. Er is geen betere manier om met het verleden af te
rekenen dan via humor en satire. Dat geldt zowel voor elk van ons, als
collectief. Daarom vind ik oorlogs-komedies zo boeiend, en iconische
series zoals Allo allo zo louterend.
Na
het didactische Verhaal van Vlaanderen moet er misschien eens een
parodie komen waarin de Vlaming zijn historische traumas relativeert,
niet à la Philippe Geubels maar meer iets Monty Python-achtig, grotesk,
met veel aandacht bijvoorbeeld voor de Limburgers die twee dagen te laat
op de Slag der Gulden Sporen verschenen en zegevierend naar huis
trokken met een zak onderbroeken en kousenbanden. Conscience voorbij,
die overigens een Belgische patriot was.
Leestip:
Vom Nutzen und Nachteil der Historie für das Leben (Friedrich
Nietzsche, 1874) Over het nut en het nadeel van de geschiedenis
LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Zo dus. Het kan vriezen en het kan doooien, moeten xe besluiten.
Maar wat het ook wordt, er komt schot in de zaak.
Zodanig dat er misschien zelfs niet eens nog Verkiezingen moeten zijn.
Wat voor de Staatskas n flinke slok op de borrel scheelt
.
Rn daar worden we allemaal beter van.
*
Digithalys
|