Reeds vanmorgen - lang voor dat thema aan de orde was - heb ik met enkele van mijn collega's opnieuw mijn oude voorstel tot herziening van de grondwet ingediend dat zich vanouds van alle andere onderscheidt doordat het àlle grondwetsartikelen herzienbaar verklaart. (zie bijlage)
Het is niet omdat u hierover niets zult lezen in de pers dat dit voorstel niet erg belangrijk is. U zal dat de komende dagen wel merken. Het antwoord van het Vlaams Belang is illustratief voor onze positie in dit debat. Als Belgie uiteindelijk uiteenvalt of zelfs als het komt tot fundamentele veranderingen, dan mag de Belgische grondwet daarvoor niet in de weg staan.
In plaats van dus de komende dagen een erg beladen debat te voeren over welke artikelen of gedeelten van de grondwet "mogen" worden herzien en welke niet, is het veel duidelijker en veel eenvoudiger om ze allemaal te kunnen herzien.
De logika zelf. Alles moet kunnen, na deze verkiezingen.
Overigens, zoals met zoveel andere zaken : het Vlaams Belang is de locomotief van de toekomst. De anderen volgen. De meesten op verre afstand. Teken meteen de toekomst uit, versterk het Vlaams Belang.
Gerolf Annemans
Digitalia denkt
Als de Meester spreekt, zwijgen de leerlingen
Geblokkeerd in Singapore door een onnozel vulkaantje, met veel miserie in Athene geraakt : een mens zou voor minder van zijn melk zijn. Nu is hij terug en kunnen de leeuwen beginnen dansen!
Is Marc Grammens nu werkelijk de enige die klaar ziet? Door datzelfde vliegverbod werd Journaal pas vandaag ontvangen : 14 dagen te laat. Daarin leest men, nog voor Dehaene zijn Paas-ei had gelegd, dat diens voorstellen ONEERLIJK waren, omdat Dehaene ruim 40% van de Vlamingen niet had willen horen. Inderdaad, hij vier maanden lang met geen één van de V-partijen willen spreken. Dus, moest het spelletje niet mislukt door Mangain en Jong De Croo, dan zou de CVP onderhandeld hebben en toegevingen gedaan op basis van haar eigen waterige Vlaamse standpunten.
Weer een reden om ons Rode Potlood aan te scherpen : op 6 of 13 juni begint het feest! Uit onvrede zullen veel mensen hun kat sturen en zij hebben de grondwet aan hun kant. Reden te meer voor ons om massaal op te komen, zodat er door de V-partijen geen 40, maar 50 % gehaald wordt
Als le Roi/De Keuining straks naar Congo trekt voor de 50-jarige herdenking, waarom zou hij daar meteen niet blijven? Wie zorgt voor nog een as-wolkje om zijn terugkeer te beletten?
Indien geen vulkanisch as-wolkje kan, dan een electoraal AUB .
Waarmee ik alleen maar gezegd wil hebben, dat wij van uur tot uur de toestand explicieter uitgedrukt onder ogen krijgen. Van we stemmen in het Parlement meerderheid tegen minderheid tot het is niet zo simpel naar er zijn 1.001 beletsels, om te besluiten :de Regering ligt er maar het Parlement blijft actief, om dan te eindigen met er zijn geen wettelijke verkiezingen meer mogelijk.
Logische conclusie : zoals Guy Clen van PRO FLANDRIA schrijft : de enige oplossing is de eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring (*). Natuurlijk zijn dan niet alle problemen van de baan, maar we kunnen er tenminste dan aan werken, zonder dat er stokken in de wielen worden gestoken.
Mr Van Laenen merkt in onderstaand artikel terecht op, dat de hymne van de Gemeenschap die de BRT subsidieert een eerste keer wonder-boven-wonder integraal werd uitgezonden en hij heeft verdorie gelijk! Want het is zodanig normaal dat de Vlaamse Leeuw afgeblokt wordt, dat die ene uitzondering indedaaad opvalt.
Een Nationale Zender die de eigen Vaderlandse Hymne afzweert Ondenkbaar en dus weer typisch belziekse zeden!
De politieke chaos van de laatste dagen eiste ook in de in Noord-België verschijnende Nederlandstalige media zijn slachtoffers op. Op donderdag mochten we het meemaken dat de openbare omroep de hymne van de gemeenschap die haar subsidieert integraal uitzond vanuit de federale Kamer, een unicum in de geschiedenis omwille van meerdere redenen. De volgende dag publiceerde een krant de resultaten van een geïmproviseerde maar desalniettemin bijzonder interessante opiniepeiling. Blijkt dan toch dat het separatisme in Vlaanderen geen marginaal fenomeen is, en al jarenlang niet meer is.
Wie zou het een paar dagen geleden hebben durven voorspellen? De actie van de Kamer- en Senaatsfractie van het Vlaams Belang afgelopen donderdag in de federale Kamer kan niet anders dan een mediatieke voltreffer genoemd worden. Niet alleen liet de vrt-reporter van dienst Vlaams Belang-senator Anke van Dermeersch minutenlang aan het woord zonder ook maar één keer te ontbreken om de actie toe te lichten meer zelfs, de senator moest door de vrt-reporter meerdere malen uit het halfrond geroepen worden om toch maar voor de camera te komen vertellen wat daar nu feitelijk aan de gang was. Pijnlijk. Bovendien werd de actie uitgebreid in beeld gebracht, inclusief het zingen van de Vlaamse Leeuw door de Vlaams Belang-mandatarissen. Ik zal wel niet de enige geweest zijn die elk ogenblik een druk op de noodknop door één of andere regisseur verwachtte om over te schakelen op een testbeeld een kink in de kabel op het juiste moment, weet je wel maar neen, niets daarvan. Het moet zijn dat ze die namiddag danig van hun melk waren aan de Reyerslaan dat zoiets mogelijk was. Dat vervolgens Belgen zoals een Mark Eyskens of een Elio di Rupo in alle staten waren onderstreept alleen maar dat de actie een succes over de hele lijn was.
De volgende dag bakte de nieuwsredactie het dan weer bruin in de berichtgeving over de consultaties door de koning Albert ii. Nadat de partijvoorzitters van cdH, cd&v, Ecolo, Groen!, mr, Open Vld, ps en sp.a bij de vorst op de koffie waren geweest, klonk het rechtstreeks vanuit Laken dat alle partijen die «deelgenomen hadden aan de onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde» door de koning ontvangen waren. O ja? Ik dacht nochtans dat sp.a zichzelf op voorhand uitdrukkelijk aan de kant gezet had, en dat de selectiemethode van koning Albert ii dus een ietsje anders in mekaar zat. Voor de lezer die wat traag van begrip is: reken eens na welke partijvoorzitters niet in Laken welkom waren, en wat hun gemeenschappelijk kenmerk is, en je weet meteen hoe de zaken in Laken werkelijk in mekaar zitten. Niet dat daar iets oneerbaars zou zijn dat kalkoenen niet gek zijn van de Kerstman kan je hen toch ook moeilijk kwalijk nemen maar als belastingbetaler zou je misschien toch een iets correctere berichtgeving mogen verwachten op de openbare omroep.
Vrijdag toonde trouwens ook de krant Het Nieuwsblad aan dat men daar op de redactie lichtjes verrast was door de gebeurtenissen van de dag ervoor. In allerijl had men immers iVox de opdracht voor een opiniepeiling gegeven, en wat bleek daaruit? Liefst 33 procent van de Vlaamse kiezers koos donderdagnamiddag voor separatisme als oplossing voor de huidige crisis. Volgens de krant een bewijs dat «het separatisme niet toeneemt», en de krant vergelijkt de score zelfs met de uitslag van n-va en Vlaams Belang als verantwoording. Dit is merkwaardig, want wordt nu niet al jarenlang beweerd dat het separatisme in Vlaanderen niet meer dan een marginale tien procent van de bevolking kan bekoren? Dat wil zeggen, volgens de «wetenschappelijke onderzoeken» dan toch. Meer zelfs, die «wetenschappelijke onderzoeken» bewijzen ook keer op keer dat uitgerekend de kiezers van Vlaams Belang het minst van separatisme moeten weten en het meest koningsgezind zijn. Straffer: Het Nieuwsblad beweert dat als het separatisme vandaag een derde van Vlaanderen aangetast heeft, dat geen toename uitmaakt. Wat kan je daar als lezers anders van denken dan dat de vum-kranten al jarenlang de boel grondig en bewust belazeren, maar deze week in een moment van chaos en verwarring even de mond voorbijgepraat hebben? De resultaten van de iVox-peiling en de berichtgeving erover roepen in ieder geval enkele zeer prangende vragen
Digitalia voegt daar op eigen houtje aan toe .
Wat hield die Madammen en Meneren Hovaardigheidsbekleders eigenlijk tegen om o, al die jaren het echte regerings-werk te doen? Die zijn toch met bij de 600, verdeeld over al de bestaande zes of acht regeringen! Alleen Peeters en de Vlaamse Regering hielden zich buiten BHV en leveren ondertussen goed werk. Over . dierenwelzijn bijvoorbeeld. Aan verdedigen van de eigen belangen wordt niet aan gedacht: daar zorgt de Grote Woordbreker in de Wetstraat 16 wel voor.
Verder te noteren : de voortschrijdende verstarring van de geesten en de grotere invloed van het separatisme .We zijn dus op goede weg!
(*) Er rest Vlaanderen vandaag, na jarenlange vergeefse onderhandelingen, niets anders dan de eenzijdige uitroeping van zijn onafhankelijkheid, zoals België zelf trouwens op 4 oktober 1830 deed, in navolging van de Unilateral Declaration of Independence van de Verenigde Staten van Amerika in 1776. Overigens danken 11 van de 27 lidstaten van de Europese Unie hun bestaan aan een eenzijdige uitroeping van hun onafhankelijkheid. PRO FLANDRIA roept alle Vlaamse politici op, zich in volle burgerzin voor te bereiden op deze onvermijdelijke en noodzakelijke daad van civisme.
Ik ben woest. Ik ben geweldig boos omdat ik iedere dag meer en meer besef dat de huidige beroepspolitiekers dit land volledig naar de bom aan het helpen zijn. De totale laksheid van onze "rechters" die de misdaad aanmoedigen in plaats van ze te bestraffen; het schandalig gepamper door enkele politieke partijen van een steeds stijgend aantal vreemdelingen die de volledige sociale onderbouw van ons land uit elkaar aan het trekken zijn; kortom : ik zie de chaos naderen en besef dat ik als Vlaams Belang Mandataris daar niets maar dan ook niets kan aan helpen veranderen omdat wij het slachtoffer zijn van dat vreselijk laffe en ondemocratische cordon. Waarom ben ik nu zo kwaad?
Waarover gaat het?
Gisterenavond zaten we met bevriend koppel rustig te eten in een restaurant in Kontich toen ik een onverwachte oproep kreeg van onze overbuur. "Mijnheer Van Gaever uw alarm is juist afgegaan en ik ben gaan kijken en liep in de handen van twee verdachte personen met een vreemd type. Ik heb niets durven doen omdat ik van dat soort mensen schrik heb en ze zijn weggegaan in de zijstraat. Wel heb ik juist de politie verwittigd.Waar bent U als ik vragen mag?"
Vijftien minuten later kwam ik toevallig juist samen met een politiecombi aan ons huis aangereden. Een minuut later stonden we naar onze volledig in stukken geslagen achterdeur te kijken. Het gaf de indruk dat men er met een stormram was tegenaan gegaan. Het hele onderste gedeelte van de deur was weggeslagen zodat een volwassen persoon er zo door kon. Waarschijnlijk is toen het alarm afgegaan en zijn ze gaan lopen.
In tegenstelling tot vorige inbraken had de politie geen tijd om rond het huis te gaan kijken langs waar de inbrekers misschien weer de omheining hadden stukgeknipt. "We nemen zeer kort enkele gegevens op want het is wederom een zeer zware nacht Mijnheer. We komen juist van een inbraak in Wijnegem en werden reeds opgeroepen voor een volgende opdracht.......In de loop van de volgende week zal er wel iemand van ons nog eens komen kijken........We gaan nog snel enkele vragen stellen aan uw overbuur en moeten dan verder.......We kunnen nog weinig doen en als we er eens een "klissen" laat men hen toch steeds weer snel vrij......Het wordt werkelijk erg...........We kunnen er echt niets aan doen....... Snel nam een van de agenten een foto van de ravage en dat was het dan.Wommelgem; Vlaanderen anno 2010!!
Dit is nu onze TIENDE inbraak!! De laatste maanden heb ik grote inspanningen moeten leveren om mijn echtgenote in ons huis te houden omdat ze het na de negende inbraak niet meer zag zitten. Hedennacht hoorde ik haar terug zeggen;"ik wil hier weg....weg....weg....!! We hebben de nacht in huis doorgebracht maar geen oog dicht gedaan wetende dat onze achtergevel een gapende wonde vertoonde. Vroeger was het om de 25 jaar oorlog. Vandaag is het in onze steden en gemeenten bijna dagelijks een soort oorlog aan het worden waarbij men kan gekwetst geraken door een overval; inbraak;Carjacking of wat ook. Onze "leiders"; onze "beroepspolitiekers" zijn van ons destijds mooie en welvarende Vlaanderen een Chaos aan het maken. We hebben nu méér dan 300 teksten geschreven met allerlei voorstellen hoe we het zouden veranderen als we iets in de pap te brokkelen hadden. Maar we hebben niets te zeggen en kunnen alleen onze inwendige woede trachten te koelen. Voorlopig ontbreekt ons de moed om nog iedere dag teksten te schrijven waarvan het resultaat steeds nul komma nul zal blijven. We danken dan ook onze trouwe lezers en vragen hen wat geduld uit te oefenen. Na deze TIENDE inbraak ontbreekt ons voorlopig de moed om nog verder te blijven schrijven. Zonder totaal nieuwe gezichten voor het besturen van ons land is de kans nihil dat we er nog uit geraken. De financiele ramp die op ons aan het afkomen is zal voor een zeer groot gedeelte van onze bevolking zwarte sneeuw betekenen. Van al de kiesbeloften en van alle reeds genome beslissingen zullen er nog maar weinig kunnen uitgevoerd worden. Zelfs onze pensioenen komen duidelijk in gevaar. We worden belogen en bedrogen maar uiteindelijk hebben we de "leiders" die, zij het op ondemocratische wijze, werden verkozen,
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever Senator
Digitalia zegt..
Nood breekt wet. De VMO werd ooit verboden als privé militie, maar zeg nu zelf : is er in dat land daar aan de Noordzee (ik woon zoals U weet op de Italiaanse boerenbuiten die bijna te arm is om de eigen bevolking te voeden, dus zwerft hier geen vreemd gespuis rond) geen privé militie broodnodig?!
Voorstel van mijnentwege
Akkoord, niet te realiseren, maar de basis-idee kan nuttig zijn .voor de loutering en de berusting)
Richt opnieuw zon burger-militie in, leen het bendigde materieel bij de Politie, richt een paar kampen (Beverloo als voorbeeld) opnieuw in met prikkeldraad en hoogspanning. Begin dan met rondrijden om de Rechtbanken te zuiveren van zittende criminele medeplichtigen, bij vergissing soms ook wel Rechters genoemd. Daarna een voor een de gevangenissen. Leegmaken en overbrengen naar de gezonde buitenlucht. Schiessbefehl indien noodzakelijk.
Tweede fase: elke stad wordt voorzien van een tiental plaatsen voor schandblokken, waar de misdadiger met hoofd en handen ingeklemd voor een aantal dagen tentoongesteld wordt, vooraleer hij afgevoerd wordt, in fasen, richting thuisland.
Derde fase. Ga over tot vergoeding van de slachtoffers, door inbeslagname van alles wat de daders en hun families bezitten. Vergeet niet de speurders te zenden naar de thuislanden om ook daar alles in beslag te nemen.
Vierde fase, eigenlijk de eerste: licht de EU voorafgaandelijk in van elke te nemen maatregel, die begint met het oppakken van de verantwoordelijke politici. Dezen kunnen fungeren als kampbewakers, daar toch gewend aan besturen en onder de knoet houden.
Eenmaal de rust is terug gekeerd (dus ook hier een werkzame deadline van max 30 dagen) wordt de militie ontbonden en kan het gewoon politioneel toezicht terug ingevoerd worden. Slechts op die manier kan dat land van jullie terug piloot-land en model-democratie voor de EU worden. Het kan dus nog voor 1 Juli, om tijdig en in rustige vastheid het EU-voorzitterschap onder voorwaarden - op te nemen.
De nieuwe EU-President zou bijvoorbeeld in die zes maanden dienen te worden gekozen uitsluitend door de Basken, de Vlamingen, de Ieren, de Bretoenen, enz, enfin door alle volkeren die strijdvaardig staan voor onafhankelijkheid en voor het Europa der Volkeren. And the winner is .hij die meest stemmen haalt!
Merkel en Sarkozy?
Tje Er zal wel ergens nog een plaatsje vrij zijn bij madame Tussaud?
Onderstaand artikel liefst enkele keren herlezen AUB, vervolgens een paar keer met Uw (eigen) kop tegen de muur slaan, en als het er dan nog altijd staat zoals het stond deze morgen in de De Morgen, dan moet U op straat komen met de Leeuwenvlag om Uw schouders, klaar om stormerderhand De Stomme van Portici te gaan bijwonen. De slotscène dan, waarna de gordijnen vallen.
Ik dacht dat de maskers gevallen waren, toen de CVP eerst over collaboratie-federalisme begon te praten, zodat Martens, bijna wonderlijk verrezen uit het verleden, op TV kon peroreren dat onze democratie eigenlijk geen echte democratie was, maar een consensus-democratie. Mooie consensus, waar men 1/3 van de Vlaamse kiezers in een schurft-kring opsluit.
Jongens, als t zo voortgaat, moet ik beginnen vooruit maken met mijn voetreis naar Vlaanderen. Om, op mijn knieën kruipend nog voor Hemelvaartsdag te kunnen aankomen om mee te vieren, moet niet veel meer gebeuren.
Als de vrees voor de macht van de V-partijen nu maar niet contra-productief begint te werken, zodat de Franscouillons van brullende stieren veranderen in tamme ezels. Zo zou de zinkende Belgica weer tijdelijk vlot kunnen getrokken worden
België delfde zijn eigen graf
(bij uittreksel)
De pacificatie-democratie als techniek van besluitvorming is volgens Maddens al geruime tijd dood en begraven in België.
De pacificatiedemocratie houdt in dat beslissingen moeten worden genomen door een grote coalitie, waarin alle relevante segmenten van de samenleving zijn vertegenwoordigd.
Maar het probleem is nog fundamenteler. Pacificatie-regelingen kunnen maar werken als ook de radicale 'flank parties' erbij worden betrokken. Het is evident dat het Goede Vrijdag-akkoord in Noord-Ierland nooit tot pacificatie zou hebben geleid zonder de steun van Sinn Fein en van het DUP van Ian Paisley. Net zoals het conflict in Baskenland zal blijven woeden zolang de Spaanse overheid niet bereid is om te onderhandelen met de radicale linkse nationalisten of 'abertzales'. Het is precies daarom dat de traditionele partijen sinds het begin van de jaren zeventig ook de Volksunie zijn gaan betrekken bij de onderhandelingen over de staatshervorming. De grote staatshervormingen van 1988 en 1993 zijn enkel tot stand kunnen komen doordat ze door een groot deel van de Vlaams-nationalisten werden gesteund.
Sinds 2008 staan de Vlaams-nationalisten echter helemaal buitenspel bij de staatshervorming. Het radicaal-Franstalige FDF zit via het MR mee aan de onderhandelingstafel. Maar de bijna 40% radicaal-Vlaamse kiezers staan in de kou. Aan Franstalige kant zijn zo goed als alle kiezers vertegenwoordigd, aan Vlaamse kant (met Groen! inbegrepen) ongeveer de helft. Stel even dat het in die omstandigheden toch tot een 'onderhandeld' akkoord gekomen zou zijn over BHV. Het Vlaamsgezinde protest zou ongemeen fel geweest zijn. We zouden naar de verkiezingen zijn gegaan in een sfeer van toenemende polarisatie tussen het blok van drie radicaal-Vlaamse partijen enerzijds en de Belgische 'systeempartijen' anderzijds. Voor de drie V-partijen zou de meerderheid in Vlaanderen meer dan ooit binnen bereik liggen. Het is precies uit vrees voor zo een scenario dat de Vlaamse onderhandelaars geen verregaande toegevingen wilden doen aan de Franstaligen.
Het kan misschien verrassend klinken, maar in veel opzichten ligt het cordon tegen het Vlaams Belang aan de basis van de huidige impasse. Wat er ook aan de basis mag gelegen hebben van dat cordon, het praktische gevolg was dat een alsmaar groter wordende groep van Vlaams-nationalisten van het politieke spel werd uitgesloten.
Daardoor heeft die partij zich nooit kunnen ontwikkelen tot een meer gematigde beleidspartij, zoals de Volksunie in de jaren zestig. Onder druk van het steeds sterker wordende Vlaams Blok is er een radicalisering ontstaan bij een deel van de Volksunie, wat uiteindelijk heeft geleid tot het ontstaan van de N-VA. En als de N-VA vandaag zo huiverachtig staat voor toegevingen aan de Franstaligen, dan komt dat precies omdat ze de hete adem van het Vlaams Belang in de nek voelt. Anders gezegd : door de radicale Vlaams-nationalisten te stigmatiseren en uit te sluiten van het beleid heeft België het pad van de pacificatie verlaten en daarmee zijn eigen graf gedolven.
In zijn "Journaal" van 22 april jongstleden schrijft Mark Grammens aan het einde van zijn stuk "De 'oplossing'" het volgende :
"De na-oorlogse repressie was, in Vlaanderen, het festival van de Vlamingenhaat, ter ondersteuning van een Belgisch-nationalistische staatsgreep. Honderden Vlamingen werden terechtgesteld of gemarteld tot later de dood erop volgde. Duizenden Vlaamse vrouwen werden verkracht. Honderdduizenden werden van hun rechten en hun bezittingen beroofd, en in de ellende gestort. Een onbekend aantal kinderen werd door een staat die later wereldvermaard werd wegens zijn onvermogen om zijn kinderen in bescherming te nemen (Dutroux), aan hun lot overgeleverd en voor het leven getekend".
Voor wie uitspraken van Grammens en andere Vlaamsgezinden als ongeloofwaardig zou willen aanduiden, kan bijvoorbeeld ook eens te rade gaan bij Peter Schrijvers, meer bepaald bij zijn boek "De schaduw van de bevrijding" (bespreking hier). Hoewel hij de naoorlogse repressie daar slechts zijdelings behandelt - omdat de Amerikaanse troepen, aan wie hij vooral zijn aandacht besteedt, daar in het algemeen niet bij betrokken waren of er niet wensten bij betrokken te worden - zijn er her en der in het boek toch stukken te vinden die ernaar verwijzen. Het onderstaande bijvoorbeeld :
"Het waren barbaarse uren en dagen en velen haalden uit naar vermoedelijke verraders met geen enkel ander oogmerk dan zo veel mogelijk vernedering en pijn te veroorzaken. Mensen werden gedwongen spitsroeden te lopen zodat ze konden worden bespuugd en gekrabd en geschopt en geslagen met vuisten, knuppels, riemen en zwepen. Op foto's is het ene na het andere tafereel te zien van collaborateurs met blauwe, gezwollen, bloedende gezichten die onder dwang door de straten worden geleid of in vrachtwagens worden afgevoerd. Andere foto's tonen vrouwen die gedwongen worden zich uit te kleden en spiernaakt de Hitlergroet te brengen. Er is sporadisch bewijs dat duidt op een patroon van verkrachtingen, maar tot op heden zorgt een sterk taboe ervoor dat daarover een diep stilzwijgen wordt bewaard. Diep stilzwijgen heerst ook als het gaat om lynchpartijen en straatexecuties; zelfs een halve eeuw na de oorlog zijn mensen in interviews vaak slechts bereid om in bedekte termen te spreken over wat er is gebeurd of ontkennen ze gewoon dat iets dergelijks ooit zou zijn voorgevallen. Toch weten we zeker dat bijvoorbeeld alleen al in de provincie Limburg straatrechtspraak tijdens de eerste uren van de bevrijding leidde tot de executie van vijf mensen in Tongeren, terwijl in Wellen drie anderen werden gedood met een nekschot."
dat er een verband bestaat, misschien niet opzettelijk, tussen wat hierboven, precies in deze dagen, geschetst wordt, en het zingen van de Vlaamse Leeuw in het belziekse Parlement.
Spijtig dat Björn Roose er niet aan gedacht heeft, maar, in plaats van maandag een soort vaudeville op te zetten, bedoeld als ererherstel, kon hij gesuggereerd hebben dat de Franstaligen beter Sire de Keuning ineens gevankelijk naar het halfrond meevoeren. Leven we immers niet in tijden dat er overal excuses worden aangeboden, en pardon gevraagd?
Zo kan de Sexen Coburger op het spreekgestoelte, bevend als bij zijn eedaflegging, liefst met ontbloot hoofd en in burger, aan de Vlamingen verontschuldigingen aanbieden voor de excessen van de epuratie na WO II. Hij mag kiezen om dat te doen voor of na het rechtstaand aanhoren van de volledige Vlaamse Leeuw, minstens 5 coupletten. De zang is hem niet onbekend, want ooit heeft hij, zichtbaar voor de waakzame cameras staan mee-neuriën, dat de tijd de steden verdringt, en dat er geen tronen blijven staan
Na het beëindigen van zijn toespraak, dient de vorst de Koninklijke sabel op zijn knie in twee te breken en de twee helften ten dele onder te dompelen in de klaar staande kuip met verse mortel. Zodat zijn Koninklijke waardigheid voorgoed gebetonneerd blijft. Het kan dan het halfrond verlaten, gevolgd door zijn vrouwelijke sibbe-genoten, wier hoofd voordien zal kaalgeschoren zijn. Zij zijn buiten een ontblote kruin volledig gekleed, zulks uit ethische overwegingen en edele motieven, die 65 jaar vroeger niet gegund werden aan onze Vlaamse Vorstinnen. Zijn mannelijke sibbe-genoten zullen, in navolging van de Gentse stroppendragers, de stoet besluiten, aan elkaar gebonden met stroppen die gaan van de kleinste nek tot de grootste nek, en in die volgorde.
Als apotheose zou, bij het wegsterven van de laatste tonen der Vlaamse leeuw, de Congres-kolon de lucht dienen in te gaan. Dat symbool der dwingelandij was mij ten enenmale ontgaan wegens zijn al te grote oubolligheid, maar de vrienden van het AFF hebben reden gezien om een vroegere aanslag (1963) in herinnering te brengen. De daders zullen, net als de dynamiteurs van de Eerste IJzertoren (1946) ook nooit gevonden worden. Want er zal ook nooit naar gezocht worden. Tenzij we, pour les besoins de la cause, een beroep zouden doen op een paar flink overtuigde Muzelmannen? Die worden toch nooit aangepakt .En wat geeft nu een bommetje min of meer in dat milieu .
Terwijl de geblindeerde rijkswacht-bussen de overige Franscouillons bij het buitenkomen opladen, worden de klokken geluid, en gaan alle sirenes van het land, ten teken dat aan de dwingelandij een einde is gekomen.
Aan de buitenlandse Pers wordt een persmap overhandigd waarin de stralende toekomst wordt geschetst, terwijl alle binnenlandse perslui, bijeengedreven in het Parlementair Halfrond, de kans krijgen de Eed van Trouw af te leggen, deze keer aan het Nieuw Voorlopig Bewind. Siegfried Bracke wordt verheven tot de eer der Altaren en krijt een Vaste Benoeming als Nieuwe Bisschop van Brugghe, met Yvan de Vadder als koorknaap.
Ik dacht al die heeft haar lier voorgoed aan de wilgen gehangen. De keren dat ik (maar ik niet alleen!) ondertussen Uw blog heb geraadpleegd zijn niet te meer te tellen maar telkens was t noppes. Nada? Niente. Björn Roose heeft ons dat ook gelapt, maar die is al lang terug. En hoe! ELVEEBEE van Vrij van Zegel kwakkelt ook een beetje, maar af en toe worden we toch op een edelsteentje vergast. Och! We zij al content met nog zo weinig! .
Pas op, we verstaan dat, zulle! Ge hebt nu andere katjes te geselen. Maar ons helemaal in de kou laten staan, moogt ge toch niet doen! Uw stukje over het wetsvoorstel Splits belgië van november 2007 heropgevoerd, bijvoorbeeld was een meesterschot..
Nu dezer dagen de boel op kantelen staat in ons voordeel, kunnen enkele lijntjes per dag wonderen doen om de moreel nog meer aufzukricken. Gewoon Uw rechtlijnigheid even uitdraperen over de bloggende goegemeente, zou Vlaanderens zaak danig vooruit helpen. Wij missen dat, weet U!
Als een Walter Van Besien (Groen!) in De Standaard al toegeeft, dat hij (malgré lui) donderdag de Vlaamse Leeuw liep te neuriën in de wandelgangen van het Parlement, in die omstandigheden kan ene Marie Rose Morel toch niet blijven zwijgen.
Daar in de Algarve werd U eindelijk de juiste nickname opgespeld : de Lance Armstrong van de Vlaamse Beweging. Dat is een kapitaal, beste Mevrouw, dat U voor Vlaanderen niet moogt vergooien. Wij, de simpele mannen en vrouwen in de straat maar ook op de barricaden, zouden zo graag staan supporteren aan de kant van de weg. t Zal nodig zijn, want er worden al driekleuren gesignaleerd!
Niemand mag de kracht van de vrije blogwereld onderschatten, zeggen wij. Wie wij dan wel zijn? Onze naam is Met Velen
Music in the Air, was dat ooit geen fantastisch deuntje voor wie toen in die dagen verliefd was?
Kijk, ondergetekende heeft inzake Vlaamse verworvenheden in het apenland van Marc Eyskens, al dikwijls groen mogen lachen..
Voortaan gedaan met groen lachen : we lachen nu naar Groen! met de ietwat blijde blik van een onverwachte herkenning. Zou er onder dat rood-groen laagje verf misschien toch een verdoken gelijkgezinde leven? Als t er werkelijk op aan komt; trekken wij Vlamingen dan aan hetzelfde zeel?
Zij, die van Groen! zijn me wel nooit sympathiek geweest, maar als ze iets goeds doen, moeten we ook zeggen, niet?
De onderhuidse onwezenlijke sfeer van die donderdag 22 april 2010 in het Parlement en in de wandelgangen : wie heeft die ooit beter weer gegeven? De jonge Van Besien van Groen! zie hieronder -bezie ik voortaan met heel andere ogen. Hij heeft het perfect verwoord en die klok kan niet meer teruggedraaid worden! Bye Bey Belgium is zo goed als werkelijkheid geworden! Music is in the air : een dansende lichtvoetige Vlaamse Leeuw die ronddwaalt in de wandelgangen van het Parlement .
Lees en geniet mee van deze kleine maar veel betekende overwinning .
Ik kan de man perfect volgen in zijn reacties, vooral met zijn gevoelens over die wrange en agressieve houding van het Vlaams Belang die de Leeuw deed klauwen in de arena waar er zoveel gevochten (en verloren) werd voor zijn recht. Ik kan er alleen aan toevoegen : wat een geluk dat wij een vredelievend volkje zijn, die, anders dan in 1830, zijn gelijk niet bevecht met geweerkogels .
Hier gaat dus dat stukje uit de Vlaams Belang-site over de reacties na deze heugelijke dag.
Zelfs de makers van 'Bye bye Belgium' hadden dit niet kunnen verzinnen, schrijft het Nederlandse dagblad Trouw. In die uitzending werd het lied wel gezongen, maar dan door zogenaamde flaminganten op straat, voor het Vlaamse parlement. De krant heeft het natuurlijk over de volksvertegenwoordigers van het Vlaams Belang die in de plenaire zaal van de Kamer de Vlaamse Leeuw zongen. Die beelden gingen de afgelopen dagen de wereld rond.
Onmiddellijk na de actie rende een aantal Franstalige politici gillend door de gangen van het parlement: Cest scandaleux! s Avonds was de Vlaams Belang-actie het eerste item in het RTBF-journaal. In de studio toonde Mark Eyskens (CD&V) zich geschokt en vrijdag schreeuwden de Franstalige kranten moord en brand over de onaanvaardbare provocatie.
De chaos wordt alleen maar groter, stelt PS-nestor Philippe Moureaux vandaag vast in De Standaard. Niet alleen gisteren in de Kamer, met die manifestatie van Vlaams Belang die toch niet zonder betekenis is, maar fundamenteel. Dit keer zitten we echt in de voorkamer van een regimecrisis. In dezelfde krant laat overigens ook Groen!-voorzitter Wouter Van Besien een opmerkelijke reactie optekenen: Toen Vlaams Belang in het halfrond de Vlaamse Leeuw zong, wat ik overigens een wrange en agressieve actie vond, bleef dat deuntje in mijn hoofd zitten. Ik betrapte me er daarna op dat ik, op de tonen van de Vlaamse Leeuw, al fluitend door de gang liep. Wie weet wat had de Franstalige pers daarvan gemaakt als ze mij zo hadden gezien?
De Franstaligen laten het er in ieder geval niet bij: vrijdag schreef MR-fractieleider Daniel Bacquelaine een brief naar Kamervoorzitter Patrick Dewael. Bacquelaine vraagt een officiële en publieke reactie van de Kamer op het incident met het Vlaams Belang donderdag. Volgens persagentschap Belga schrijft Bacquelaine in zijn brief dat de Franstalige partijen zeer verontwaardigd zijn en vraagt hij aan Dewael of er een intern onderzoek is gevoerd naar het uitblijven van een reactie van de veiligheidsdienst van de Kamer. Daarnaast vraagt de MR-kopman of de identiteit bekend is van iedereen die aan de actie heeft deelgenomen en of er gerechtelijke stappen worden overwogen.
Als het de bedoeling van de Franstaligen is om de bedienden van het parlement of de mandatarissen van het Vlaams Belang te intimideren, zullen ze alvast van een kale kermis thuiskomen. Volgens de MR-fractie moet er bij het begin van de volgende plenaire zitting een officiële reactie komen. Die plenaire zitting mag er wat ons betreft zo vlug mogelijk komen: dan kunnen de Vlamingen eindelijk de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde stemmen. Dat zou alvast een mooie gelegenheid zijn om de Vlaamse Leeuw opnieuw aan te heffen.
Zou het kunnen, dat de lokalen, ja zelfs de audio-opname toestellen die de Vlaamse Leeuw hebben moeten ondergaan, ontsmet moeten worden? Dat de beelden, net zoals op de voetbal, herspoeld en gewist zullen moeten? Of zal men eisen dat, in volle plenaire zitting, de Brabançonne-à-la-Leterme, de Marseillaise dus, als een soort eerherstel moet weerklinken?
Om alle misverstanden te voorkomen : de Marseillaise mag van mijn part gespeeld worden, 7/7 en 24/24, maar dan in Namur, in de zetel van het Waalse Parlement. Daar mag het zelfs de goeie oude Brabançonne blijven weerklinken, ja, zelfs Mie Katoen komt morgen noen mag van mij, als dat mag van Sabam. Wat met Brussel, het bels Parlement, de Wetstraat 16, zult U zeggen? Mogen omgebouwd worden tot gruwel-museums van het koloniaal verleden dat Vlaanderen 180 jaar heeft leeg gezogen. Met verplicht jaarlijks bezoek van alle Vlaamse schoolreizen.
In Brussel zal voortaan alleen de Vlaamse Nationale Hymne gezongen en gespeeld worden.
Vlaanderen, met geborgen in de moederschoot van zijn grondgebied Brussel, zal Vlaams zijn, of niet zijn!
Meisjes en jongens : wat is er nog werk aan de winkel!
Chez nous, on se sent chez soi!
Psssst II
Komaan, beste Mr Annemans : neem Uw ziekbed op en volg ons! Wie wil er nu ziek zijn, als Vlaanderens dag in t Oosten gloort!?
Pssst III
Wat op barsten staat, kan breken. Is niet mijn wijsheid, maar die van de De Morgen, Uit de koker van de Apostel Pulus-met-de-7-koppen, waarvan de ene kop als Pauli door het leven gaat. Pauli, de meervoudsvorm van Paulus .Hij zegt dat niet over een of ander ordinaire vaas, maar over t belziekske van Papa. Zeg nu zelf : verdient dat niet de dood met de kogel? Of beter : de klop met de houten hamer, zoals de boer zijn zwijntje doodslaat?
Een van zijn vuurspuwende muilen heeft gisteren zaterdag een stuk gepleegd waaruit volgende passages. Commentaar (bijna) overbodig.
Geloof me, de tanker is aanhet keren .De De Morgen begint zowaar op een oude brombeer te gelijken zoals we die horen in Peter en de Wolf van Sergeï Prokovjef.
Waarbij uiteindelijk maar één besluit zich opdringt: het is misschien niet voorbij, maar het bestel is tot zijn uiterste opgerekt. Zowel Vlamingen als Franstaligen zitten in hun strategie tegen de rand van de legaliteit. De Vlamingen hebben de legale middelen in handen om alle wetten die ze willen te stemmen, en eenzijdig. De Franstaligen beschikken over net zo'n geducht arsenaal aan wetten en wettelijke technieken om alle wetten die ze willen tegen te houden, en zij alleen. Maar als dat het samenlevingsmodel van dit land is -"ik doe wat ik wil, en ik zorg ervoor dat jij vooral niet doet wat je wilt" - dan is het bijna over en uit.
Even herhalen : "ik doe wat ik wil, en ik zorg ervoor dat jij vooral niet doet wat je wilt" ..Als dat niet de ideale woorden zijn waarin vastgesteld wordt dat een huwelijk voorgoed voorbij is .Tot plots zegt Paili even verder, dat het krak/craque zegt .
/
Schijn en zijn worden inwisselbaar, het politieke debat voltrekt zich stilaan volgens het kader van de "grot van Plato": we kijken niet meer naar de feiten, maar naar de voorstelling van de feiten. En kunnen nu eenmaal niet anders dan het debat daardoor te laten bepalen.
Dan wordt de kans inderdaad groot dat dit land op die B-H-V-barst breekt. Niemand die het echt wil, maar minder dan niemand die het actief verhindert. Tot, plots maar fataal, "krak" klinkt. Of is het cracque?
Tenzij die Dehaene, bewust of intuïtief, zag dat het zo niet kan en kon. Dat hij het gevaar wel zag, maar dat het nog even nodig was om de anderen dat besef bij te brengen. Ze even met eigen ogen in de afgrond te laten staren. Dan schrikken ze wel terug. Mogelijk. Hopelijk.
En als men toch collectief "beslist" een pas naar voren te zetten, dan is dat zo. Lemmingen zijn nu eenmaal lemmingen. Niemand draagt schuld, en toch allemaal de afgrond in. Onweerstaanbare innerlijke drang. Zo zullen ze zich proberen vrij te pleiten voor het tribunaal van de geschiedenis.
24/04/10 10u11
Weer, voor de duidelijkheid, nog even herhalen : we kijken niet meer naar de feiten, maar naar de voorstelling van de feiten .De perceptie waarover Noël Slangen en Guynokkio het altijd hadden, nietwaar!? En wat ik hier al een paar jaar verkondig : gans het land B. is slechts een perceptie. Van wat een vaderland niet is, maar zou moeten zijn.
Dat beeld van die lemmingen en de afgrond stond hier op deze blog al een paar jaar te lezen. Zou Pauli? .denk ik dan maar die zal ook wel zijn klassiekers kennen. Ten zijnen gerieve wil ik dat ander beeld ook naar boven brengen, een beeld minder uit de lagere dierenwereld, maar uit de grote mensen-wereld. Dat van de rattenvanger van Hameln.
Maar deze vergelijking loopt wel mank. In ons land is er niet één rattenvanger bezig, maar minstens zes. Neem de 3 voordien nationale kleurpartijen van elk landsgedeelte, en U bent er. Die zes lokken elk in hun eigen richting : hoe wilt U dan dat de ratten wie naar waar volgen?!
Vandaar mijn besluit (nog maar eens) : luister naar geen enkele van die rattenvangers : zij voeren U naar de ondergang. Vorm Uw eigen mening, ga naar de kern van de dingen : wij, Vlamingen, zijn best in staat om voor onszelf te zorgen. Daarvoor is ons verleden de beste waarborg. Wij zeggen niet : weg met alle anderen, maar wij zeggen wel :Eigen Volk Eerst. Wat we zelf doen, doen we beter!
O Ja, bij Bracke op Vrijdag wist de Oude Belg Martens, even oud als het uitaire land B., dat de democratie bij ons een CONCENSUS DEMOCRATIE is, maar ging in zijn Tjeven-uitleg slechts zover om uit te leggen, dat de numerieke minderheid (de Franscouillons) beschermd werd door allerlei grendelwetten, alarmbellen, belangenconflicten enz, zodat blal-bla-bla. Het had duidelijker gewest, had hij gezegd dat de Vlamingen niet alleen hun meerderheid hadden opgegeven, maar uit onnozelheid inzake de fairplay langs de overzijde, daarbij blokkerings-mechanismen hadden toegestaan die deze minderheid in feite tot meerderheid maken. Neen, de ouaarde ouwilfriede zweefde daarbij in de hogere regionen van de werkelijke problemen van de mensen. Waarbij hij, naar aloude Tjeven-gewoonte, in feite wilde zeggen, dat hij en zijn partij de enigen waren die daarvoor konden zorgen. Dat zij dus hun postjes wilden behouden.
De geschandvlekte Navobaas Claes zat erbij en keek ernaar, maar wist toch in te brengen, dat de Franscouillons in de pre-historie, in zijnen tijd dus, de taalgrens hadden gewild. Hij zei net niet dat ze dat deden uit vrees dat de Vlamingen zouden opdringen. Wel wist hij dat de media veel te dicht op de hielen zat van de politici ; zie donderdag laatst in de wandelgangen van het Parlement. In het zakenleven kon dat toch ook niet, wist hij zijn stelling te staven. Typisch voorbeeld van een Linkxe redenering : gelijk willen halen met de verre schijn van een evidente waarheid.
Ik verklaar mij nader : in het zakenleven worden GEEN publieke belangen behandeld in de directie-raden, dus heeft het publiek daar geen zaken mee. In de politiek gaat het uitsluitend om publieke belangen, dus mogen er geen geheimen bestaan voor het publiek.
Enfin, Claes zat daar in feite de achterkamertjes te verdedigen waarin inderdaad louche zaakjes o.a. Agusta en Dassault mogelijk waren/zijn.
